Η αυτοδιορισμένη πρόεδρος της Βολιβίας: Ονειρεύομαι μια Βολιβία χωρίς Ινδιάνους

Η αυτοδιορισμένη Πρόεδρος της Βολιβίας Τζανίν Ανές που παράτυπα ανέλαβε σαν μεταβατική Πρόεδρος της Βολιβίας μετά την ανατροπή, παραίτηση και φυγή του Έβο Μοράλες, αναφέρει σε παλαιότερη ανάρτησή της στο τουίτερ που δημοσιεύθηκε στην Σουηδική εφημερίδα Aktuelltfokus πως ονειρεύεται την Βολιβία χωρίς τους “σατανικούς ιθαγενείς “.

Καλέ, κυρία Δόμνα, τι είπατε πάλι;

«Θεωρώ αδιανόητο να υπάρχει μια έρευνα της αστυνομίας μέσα σε ένα πανεπιστήμιο, ένα δημόσιο φορέα εκπαίδευσης και να βρίσκει τα πολεμοφόδια που βρήκε. Δηλαδή μου φαίνεται τρομερό ότι υπάρχει ακόμη και αντιπαράθεση πάνω στο ζήτημα αυτό. Δεν είναι δυνατόν κάποιος συμπολίτης μας να έχει πρόσβαση σε όπλα τα οποία έχει πρόσβαση ο στρατός της Συρίας! Δηλαδή δεν μπορούμε να συζητούμε για αυτά τα πράγματα».

Έφτιαξαν 4.500 νέα προφίλ σε δύο μέρες στο Twitter, για να δώσουν πλαστή νομιμοποίηση στο πραξικόπημα στη Βολιβία

Μετά την απειλή της ένοπλης παρέμβασης του στρατού, παίρνουν σειρά άλλες μορφές όπλων για να συνεχιστεί η επίθεση.

Μες σε δύο μόλις μέρες από την κορύφωση του πραξικοπήματος στη Βολιβία, με την παραίτηση του Έβο Μοράλες και την αυτοανακήρυξη μιας δευτεροκλασάτης δεξιάς πολιτικού ως προέδρου στη θέση του, η δεξιά, αντιδραστική αντιπολίτευση πρωτοστάτησε στην επικοινωνιακή επίθεση, που συμπεριέλαβε και το Twitter.

Η κυβέρνηση «δίνει τα ρέστα της» για να αποδείξει ότι η αντιλαϊκή πολιτική επιβάλλεται με ένταση του αυταρχισμού

Η κυβέρνηση, η οποία «μπήκε με φόρα» για να υλοποιήσει την αντιλαϊκή πολιτική για λογαριασμό του κεφαλαίου, δίνει τα ρέστα της για να αποδείξει ότι αυτή η πολιτική επιβάλλεται με ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, τόνισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας την Πέμπτη στη Βουλή.

Ο Δ. Κουτσούμπας ανέφερε:
«Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία από την πρώτη στιγμή είπαμε πως μπήκε με φόρα για να υλοποιήσει την αντιλαϊκή, πολιτική για λογαριασμό το κεφαλαίου, δίνει τα ρέστα της

Φούξια περιφερόμενες κουκούλες

Αν σε κάτι δεν μπορεί να έχει κανείς παράπονο από τη νέα κυβέρνηση είναι η επαναφορά πατροπαράδοτων αξιών του εθνικού κορμού, όπως η ρουφιανιά και η κουκούλα. Οι οποίες βέβαια, επειδή ζούμε στον 21ο αιώνα και μένουμε Ευρώπη, δεν είναι πια οι κλασικές μαύρες του κατοχικού δοσιλόγου, αλλά πιο κάζουαλ και μοντέρνες σε ζωηρές αποχρώσεις.

Το μεγαλείο της Ευρυτάνισσας γυναίκας!

“Αγώνας είναι αυτός συναγωνιστή, αγώνας. Αν τον κερδίσουμε τα κερδίσαμε όλα, κι όταν τον χάσουμε τα χάνουμε όλα”.

Μια συγκλονιστική μαρτυρία του αείμνηστου φωτογράφου της Αντίστασης Σπ. Μελετζή ("Αντάρτες στα βουνά") - από τη συνάντησή του με μία άγνωστη Ευρυτάνισσα γυναίκα στα χρόνια του Αγώνα…

Ιδού:

Ο νόμος δεν επιβάλλεται με τριαντάφυλλα

Μάκης Βορίδης: “Το λέω γλυκά, το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας”

“Η επιβολή του νόμου θα ευχόμασταν να γίνεται με προσφορά τριαντάφυλλων. Δεν έχει καταστεί αυτό δυνατό. Η επιβολή του νόμου εμπεριέχει στοιχεία αναγκαστικότητας –το λέω γλυκά. Το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας».

Η ιστορία και τα μισόλογα

Η κατανόηση του παρακάτω κειμένου έχει ως προαπαιτούμενο την ιδιότητα που λέγεται ανθρωπιά, ενώ αντιθέτως η ανάγνωσή του απαιτεί απλώς να γνωρίζει κανείς στοιχειωδώς την ελληνική γλώσσα. Όντας κάτοικος εξωτερικού εδώ και λίγα χρόνια, η ανάγνωση των ελληνικών ειδήσεων είναι κάτι παραπάνω από ενημέρωση, σαν ενός είδους δεσμός με αυτό που λέμε πατρίδα ή γενέθλια γη με ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει για τον καθένα/μια.

Με αφορμή τις επισκέψεις στα Κέντρα Φιλοξενίας προσφύγων στην Κ. Μακεδονία

Από την ενημέρωση που έλαβε το κλιμάκιο του ΚΚΕ από τους εργαζόμενους των δομών, διαπιστώθηκε πως τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσής τους οι πρόσφυγες αλλά και με τους όρους εργασίας τους οι εργαζόμενοι στις δομές, είναι ενιαία, με την αποκλειστική ευθύνη των κυβερνήσεων.

Τετάρτη 14 Νοέμβρη 1973, φοιτητές συγκεντρώνονται στο Πολυτεχνείο

Τετάρτη 14 Νοέμβρη 1973, ώρα 9 π.μ. εκατοντάδες φοιτητές του Πολυτεχνείου συγκεντρώνονται στο προαύλιο του Ιδρύματος.

Αρχίζουν συνελεύσεις για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το νέο σχέδιο της χούντας για την υποταγή του κινήματος.