Στις 17 Ιανουαρίου 2001 πέθανε ο δεξιοτέχνης μουσικός Γιάννης Σταματίου. Ο «Σπόρος», όπως τον ονόμασε ο Μανώλης Χιώτης και έμεινε γνωστός στο χώρο των μουσικών, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους μουσικούς που ανέδειξε η λαϊκή μας μουσική.
Ξεκίνησε παίζοντας «κιθαρίτσα στη γειτονιά» και στα 12-13 του χρόνια, μπήκε στο χώρο της λαϊκής μουσικής σκηνής. Το 1948, με τον φίλο του Ακη Πάνου παίζουν σε μία ταβέρνα στην Καλλιθέα, ενώ δύο χρόνια αργότερα μπαίνει επίσημα στο πάλκο. Από τότε ξεκινάει η συνεργασία του με σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές, στο πάλκο και στα στούντιο ηχογραφήσεων. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 μπαίνει στη δισκογραφία, συμμετέχοντας ως πρώτος εκτελεστής, σολίστ του μπουζουκιού, σε εκατοντάδες τραγούδια, σε ηχογραφήσεις γνωστών τραγουδιστών: Στρ. Παγιουμτζή, Μ. Νίνου, Στ. Χασκίλ, Θ. Ευγενικού, Σ. Μπέλλου, Στ. Καζαντζίδη, Πρ. Τσαουσάκη, Γρ. Μπιθικώτση, Μ. Λίντα, Π. Γαβαλά, Κ. Γκρέυ, Γ. Λύδια, Α. Χρυσάφη, Μ. Μελάγια, Ζ. Νάχη, Ρ. Ντάλια, Π. Πάνου, Ζ. Σαπουντζάκη, Στ. Τζουανάκου, Τ. Μαρούδα, Τ. Βοσκόπουλο, Μαρινέλλας κ.ά.
Ο Σπόρος με τον Άκη Πάνου
Ολοι οι συνθέτες του ζητούσαν να παίξει σε τραγούδια τους, και γιατί ήταν σπουδαίος δεξιοτέχνης, αλλά και γιατί αυτοσχεδιάζοντας στις εισαγωγές έκανε πιο όμορφα τα τραγούδια τους. Συνεργάστηκε με τους Σπ. Περιστέρη, Β. Τσιτσάνη, Γ. Μητσάκη, Μ. Χιώτη, Γ. Τατασσόπουλο, Γ. Ζαμπέτα, Μπ. Μπακάλη, Χρ. Κολοκοτρώνη, Θ. Δερβενιώτη, Π. Πέτσα, Γ. Κλουβάτο, Στ. Χρυσίνη, Στ. Τζουανάκο, Μ. Χατζιδάκι, Γ. Μουζάκη, Γ. Κατσαρό, Γ. Βέλλα, Λ. Μαρκέα, Ζ. Ιακωβίδη κ.ά.
Αναγνωρίζοντας το ταλέντο και τη σπάνια δεξιοτεχνία του, ο Μανώλης Χιώτης τον έκανε μόνιμο συνεργάτη του, ενώ ο Στέλιος Καζαντζίδης τον χαρακτηρίζει «μπουζούκαρο». Παράλληλα με τη δισκογραφία εμφανίστηκε σε λαϊκά κέντρα («Ταμπού», «Τζίμη του χοντρού», «Τριάνα του Χειλά», «Καλαματιανού», Λουζιτάνια», «Ροζμαρί») από το 1952 έως το 1958, με τους Π. Πάνου, Χρηστάκη, Στ. Τζουανάκο, Αννα Μπέλλα, Σεβάς Χανούμ, Κ. Καπλάνη, Απ. Χατζηχρήστο κ.ά.
Εξώφυλλο του TIME
Ακολουθώντας το ρεύμα της μετανάστευσης των Ελλήνων καλλιτεχνών, ο Γιάννης Σταματίου πήγε στην Αμερική, όπου έγραψε «χρυσές σελίδες» όπου εργάστηκε, από το 1958 έως το 1980 (την τελευταία δεκαετία πηγαινοερχόταν). Αποθεώθηκε και είχε διάσημους θαυμαστές. Νύχτες ολόκληρες τον άκουγαν οι Φρανκ Σινάτρα, Ελβις Πρίσλεϊ, Νατ Κινγκ Κολ, Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ και Ντιν Μάρτιν. Ηταν τόσο μεγάλη η επιτυχία του στην Αμερική ώστε έγινε εξώφυλλο στο «Time» (1963).
Μετά την επιστροφή του από την Αμερική, εμφανίστηκε σε διάφορα κέντρα διασκέδασης: «Παγκόσμιο», «Παλιά Αθήνα», «Μοστρού», «Δειλινά», «Διογένης», «Φαντασία» με τους Γρ. Μπιθικώτση, Μπ. Τσετίνη, Λ. Διαμάντη, Τ. Βοσκόπουλο, Μαρινέλλα, Μ. Λίντα, Ρ. Βλαχοπούλου κ.ά. Στη συνέχεια εργάστηκε σε μικρότερους χώρους.
Ο ήχος του μπουζουκιού του, από τους πλέον αναγνωρίσιμους, πλημμυρίζει και τους προσωπικούς δίσκους του: «Σπόρος και χρόνος», «Μουσικές ανταύγειες», «Γιάννης Σταματίου “Σπόρος “», «Οταν παίζουνε τ’ αστέρια», «Με χαμηλωμένα φώτα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου