Τα πετρέλαιά σας θέλουμε και θα τα πάρουμε…

Ποιος Μαδούρο, ποια δημοκρατία και      ελευθερία;

Τα πετρέλαιά σας θέλουμε και θα τα πάρουμε…

Για να δικαιολογήσουν μια στρατιωτική επέμβαση πιο παλιά οι ιμπεριαλιστές είχαν ένα τακ, ένα βλέμμα λυπημένο, μια έκφραση πόνου, λόγια να χτυπάνε στο θυμικό. Από τα «δικαιώματα των μειονοτήτων» στην
Γιουγκοσλαβία στον «προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» στο Αφγανιστάν, στα «ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερία» στο Ιράκ στη Λιβύη, στη Συρία, και στη διεφθαρμένη κυβέρνηση της Ουκρανίας. Φρόντιζαν να «νομιμοποιούν» δημοκρατικά πάντα -αίμα των λαών- τις επεμβάσεις με εμφυλίους πολέμους, εξεγέρσεις, που οι ίδιοι οργάνωναν και εξόπλιζαν, με αντικαθεστωτικές δυνάμεις που διεκδικούσαν για λογαριασμό τους αλλαγές στην εξουσία, με αρεστούς προέδρους και το τμήμα της αστικής τάξης που θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέρονταάτους, δηλαδή αυτά της ιδιοκτησίας και της διαχείρισης των πετρελαιοπηγών.
Από το «Γίνονται πολλές αδικίες στον κόσμο αλλά προσπαθούμε…» της Μαντλίν Ολμπράιτ (είδατε τι ωραία οι νταβατζήδες δολοφόνοι των λαών πως το ‘λεγαν για το καλό σας γίνονται) περάσαμε στον απενοχοποιημένο πια σύνθημα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ «δημοκρατίες παντού» στο σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Τζον Μπόλτον: «…Θα κάνει μεγάλη διαφορά για τις ΗΠΑ από οικονομική άποψη αν μπορούσαμε να πετύχουμε οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες να επενδύσουν και να ελέγξουν τις πετρελαϊκές δυνατότητες της Βενεζουέλας… Ο Μαδούρο φέρνει στη Βενεζουέλα κράτη με αντίθετα συμφέροντα απ’ τα δικά μας…»

“We’re in conversation with major American companies now…It would make a difference if we could have American companies produce the oil in Venezuela. It would be good for Venezuela and the people of the United States.” – John “Chickenhawk” Bolton, servant of Swamp King Trump. pic.twitter.com/M8rl8UqAdm

— HootHootBerns #RunBernieRun (@HootHootBerns) 28 Ιανουαρίου 2019

Ωμή και κυνική ομολογία, ποιος Μαδούρο ποια δημοκρατία ποια ελευθερία, το πετρέλαιο σας θέλουμε και θα το πάρουμε. Δυο αιώνες τεχνογνωσία έχουμε.

 

Αλίμονο σ’ όσους έχουν στοιχιστεί στην αυλή του «πλέον απαραίτητου έθνους/κεφαλαίου» κατ’ ομολογία, δηλαδή τους μεντεσέδες. Μπόλικο λάδι να στοκάρετε για το μεντεσέ, μετά από κάποιο διάστημα σκουριάζει και τον πετάνε. Να μην έχετε εναλλακτικές;

Popova