Ομαδικές σφαγές των δημοκρατικών φαντάρων και αξιωματικών στο Μακρονήσι
Άλλοι 250 παραπέμπονται στο στρατοδικείο
«Φρικιαστικές λεπτομέρειες από τις ομαδικές σφαγές των δημοκρατικών φαντάρων και αξιωματικών στο Μακρονήσι»
μάρτυρα στη γαλλική εφημερίδα “Ντεφάνς”, σχετικά με τα αιματηρά γεγονότα τον Φεβρουάριο – Μάρτιο 1948 στη χαράδρα της Μακρονήσου (Το σχέδιο είναι του Γιώργου Φαρσακίδη).
Φρικιαστικές λεπτομέρειες από τις ομαδικές σφαγές των δημοκρατικών φαντάρων και αξιωματικών στο Μακρονήσι
Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μακρονησιού κρατούνται πάνω από 15.000 δημοκρατικοί στρατιώτες και αξιωματικοί.
Τα αιματηρά γεγονότα έλαβαν χώρα τη στιγμή, που η κυβέρνηση της Αθήνας διαστρεβλώνοντας επίτηδες την αλήθεια ανακοίνωσε ότι πρόκειται για «στάση» των κρατουμένων»,. Να ποια είναι η αλήθεια.
Πώς άρχισαν οι δολοφονίες
Την Κυριακή 29/2/48, μόλις ξημέρωσε, ύστερα από το πρωινό προσκλητήριο, οι αρχές του στρατοπέδου διέταξαν τους κρατούμενους να συγκεντρωθούν σε μια χαράδρα με αμφιθεατρικό σχήμα, όπου συνήθως γινόταν η λειτουργία.
Όταν έφτασαν εκεί οι κρατούμενοι, είδαν ότι δεν υπήρχε κανένας παπάς, παρά μόνο τοποθετημένες φρουρές γύρω γύρω. Οι αστυνομικοί πήραν διαταγή να συλλάβουν 2 στρατιώτες τους οποίους κάλεσαν να βγουν έξω.. Οι στρατιώτες αρνήθηκαν να υπακούσουν, υποπτευόμενοι ότι θα τους εκτελούσαν. Τη στιγμή που οι στρατιώτες πήγαν στον ανθυπολοχαγό Καρδαρά να διαμαρτυρηθούν, οι άντρες της φρουράς φώναξαν: «Αφήστε τον Ανθυπολοχαγό ελεύθερο» .
Τα πρώτα θύμα
Οι κρατούμενοι αποσύρθηκαν και όταν ο Καρδαράς απομακρύνθηκε λίγο διέταξε «πυρ». Ο Καρδαράς ήταν στην Κατοχή στη Γενική Ασφάλεια που οργάνωσαν οι Γερμανοί. Οι άνδρες της φρουράς άρχισαν τότε να ρίχνουν πάνω στη συγκέντρωση, πάνω σε 4.500 ανθρώπους από πολύ κοντινή απόσταση. Σκοτώθηκαν 6 και τραυματίστηκαν 11 στρατιώτες. Οι άλλοι κρατούμενοι μπροστά σε αυτό το φριχτό θέαμα, ξεγύμνωσαν τα στήθια τους και φώναζαν «χτυπάτε εδώ».
Η δολοφονική επίθεση σταμάτησε ύστερα από επέμβαση του ταγματάρχη Χαραμπή.
Αυτή είναι η πρώτη φάση της δολοφονικής επίθεσης. Την άλλη μέρα ο συνταγματάρχης Μπαϊρακτάρης που πήγε στους κρατούμενους, έβαλε τους φρουρούς να φωνάξουν με χωνιά «μην γίνεσθαι συνυπεύθυνοι με τους Κομμουνιστές. Εκείνοι που θέλουν να περάσουν στον κυβερνητικό στρατό, να συγκεντρωθούν στο προαύλιο του 7ου λόχου. Εκείνοι που δεν θα συμμορφωθούν, θα τιμωρηθούν αμειλίκτως».
Τέσσερις μόνο κρατούμενοι κατευθύνθηκαν στο κτίριο του 7ου λόχου.
Οι Ηρωες ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο
Ύστερα από ένα τέταρτο οι φρουροί επετέθηκαν ενάντια στους κρατούμενους μέσα στις σκηνές, τις κουζίνες και όπου αλλού τους έβρισκαν και τους σώριαζαν στη γη.
Τη στιγμή εκείνη οι κρατούμενοι πατριώτες στάθηκαν για λίγο και έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο.
Οι κρατούμενοι μετά προχώρησαν προς τη θάλασσα, απ’ όπου εμφανίστηκε ένα περιπολικό σκάφος, που άρχισε να βάλει ενάντιά τους. Οι φρουροί διέταξαν τους κρατούμενους να καθίσουν κάτω και τότε ρίχτηκαν πάνω τους με τα ρόπαλα. Τρεις αεροπόρους κρατούμενους τους σκότωσαν με τον πιο άγριο τρόπο και έριξαν τα πτώματά τους στη θάλασσα. Οι δήμιοι διέδωσαν ότι πνίχτηκαν μόνοι τους.
Ποιος ήταν ο ακριβής αριθμός των σκοτωμένων, κανένας δεν μπορεί να ξέρει. Στην ανακοίνωσή τους οι μοναρχοφασίστες είπαν, ότι σκοτώθηκαν 42. Είναι όμως βέβαιο ότι, την επομένη από τη δύναμη της 4ης Μεραρχίας έλειπαν 242 άντρες. Αρπάχτηκαν 700 και μεταφέρθηκαν σε άγνωστο μέρος. 40 κρατούμενοι άνοιξαν τις φλέβες τους για να αποφύγουν τα απάνθρωπα βασανιστήρια.
Τι στοιχίζει η άρνηση μετάνοιας
Ζητούν από τους κρατούμενους να υπογράψουν δηλώσεις μετανοίας. Αν δεν υπογράψεις δήλωση, δεν αφήνεσαι ελεύθερος και αν ακόμη λήξει η ποινή σου. Δεν πας στο νοσοκομείο έστω κι αν έχεις 40 πυρετό. Αν δεν υπογράψεις σε στέλνουν στο στρατοδικείο κι από κει στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Να η αλήθεια για τα γεγονότα της Μακρονήσου, για το σύγχρονο δράμα των Ελλήνων πατριωτών.
ΕΚΔΟΣΗ Ραδιοφωνικών Νέων
Πηγή: Μακρόνησος Ψηφιακό Αρχείο
Φωτοαντίγραφο αεροφωτογραφίας του Α’ Τάγματος Σκαπανέων (κατά την 28 Φεβρ. 1948)
ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ του Γιώργου Φαρσακίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου