«Ανθολόγιο» εμβληματικών αντεργατικών παρεμβάσεων

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια προσπάθεια να συσκοτίσει την καθοριστική συμβολή του στην άθλια κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι, ισχυρίζεται ότι η εργασιακή ζούγκλα είναι κάτι που κληρονόμησε από τους προκατόχους του και τις «νεοφιλελεύθερες εμμονές» των δανειστών, το οποίο παλεύει «βήμα βήμα» να ανατρέψει...

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο διατήρησε άθικτο όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που διαμόρφωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά πάνω σε αυτό
φόρτωσε νέα βαριά αντεργατικά μέτρα για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, νέες, πραγματικά «εμβληματικές» νομοθετικές παρεμβάσεις που έλυσαν ακόμα περισσότερο τα χέρια των καπιταλιστών για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Μεταξύ άλλων ξεχωρίζουν τα εξής:

    Χτύπησε περαιτέρω το δικαίωμα στην απεργία. Στο νόμο 4512/2018 περιέλαβε διάταξη που υπερδιπλασίασε τον αριθμό των εργαζομένων που απαιτείται για την προκήρυξη απεργίας από ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, χτυπώντας το απεργιακό δικαίωμα μέσα στους χώρους δουλειάς, ακριβώς δηλαδή στο επίπεδο όπου εντείνονται οι εργοδοτικές πιέσεις, οι εκβιασμοί και οι διώξεις ενάντια στους εργάτες που σηκώνουν κεφάλι.
    Διευκόλυνε τη λειτουργία των «δουλεμπορικών» γραφείων, καταργώντας διατάξεις που - όπως η ίδια η κυβέρνηση ανέφερε - συνιστούσαν «αδικαιολόγητο περιορισμό στο πλαίσιο της άσκησης των δραστηριοτήτων του Ιδιωτικού Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας»!
    Διευκόλυνε τη διαδικασία των ομαδικών απολύσεων. Με το νόμο 4472/2017 κατάργησε ακόμα και αυτόν τον ελάχιστο περιορισμό της λεγόμενης «διοικητικής έγκρισης» από τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας, αντικαθιστώντας τον με μια τυπική και χωρίς ουσία «διαδικασία κοινοποίησης» των ομαδικών απολύσεων από τις μεγάλες επιχειρήσεις προς το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ).
    Βάθυνε το χτύπημα στην κυριακάτικη αργία, θεσπίζοντας το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές, από το Μάη μέχρι τον Οκτώβρη, στις «τουριστικές περιοχές» σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη κ.α. Πρόκειται για τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ που πρόσφατα κρίθηκε «συνταγματικός» και από το Συμβούλιο της Επικρατείας...
    Πέρα από τη διατήρηση όλων των νόμων για τη στήριξη των «ευέλικτων» και ελαστικών μορφών εργασίας, που επιτρέπουν δουλειά μέχρι και 60 ώρες τη βδομάδα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έφερε νόμο που επιτρέπει και πρακτικά επιβάλλει την αύξηση του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών μέχρι και στις 60 ώρες τη βδομάδα, στο πλαίσιο της «διευθέτησης», με επιπτώσεις στους ίδιους τους γιατρούς και στους ασθενείς.

               Με χειροπιαστά αποτελέσματα στην ενίσχυση της εργασιακής ζούγκλας

Η αντεργατική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης και των προκατόχων της έχει χειροπιαστά αποτελέσματα. Ολα τα παραπάνω, μαζί με τα μέτρα των προηγούμενων, ενίσχυσαν την εργασιακή ζούγκλα και, παρά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς για «μείωση της ανεργίας», διαμόρφωσαν συνθήκες υποαπασχόλησης, κινητικότητας και προσωρινότητας στην εργασία σε ακόμα μεγαλύτερα μεγέθη, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, οδηγώντας ταυτόχρονα σε ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση του εργατικού εισοδήματος.

Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ η μερική απασχόληση σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Την περίοδο 2011 - 2017 αυξήθηκε κατά 120%. Το 2011 η αναλογία των θέσεων πλήρους και μερικής απασχόλησης στο σύνολο της απασχόλησης ήταν περίπου 80% - 20%. Το 2017 η αναλογία αυτή γίνεται 70% - 30%. Τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», για τις ροές απασχόλησης, δείχνουν ότι οι νέες προσλήψεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης από 46,15% των συνολικών προσλήψεων το 2011, πλέον κυριαρχούν, φτάνοντας το 55% το 2017.

Την ίδια περίοδο, ο μέσος μεικτός μισθός της συνολικής απασχόλησης μειώθηκε πάνω από 25%.
Ενώ αυξήθηκε η συνολική απασχόληση, μειώθηκε η συνολική μισθολογική δαπάνη, γεγονός που δείχνει τα τεράστια περιθώρια κέρδους και έντασης της εκμετάλλευσης που διαμόρφωσε για το κεφάλαιο η αντεργατική νομοθεσία.

Πάνω σε αυτό το έδαφος, με τη στήριξη αυτής της πολιτικής, απογειώνεται και η εργοδοτική ασυδοσία. Γι' αυτό είναι τουλάχιστον προκλητικοί οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης για ενίσχυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και της θέσης των εργαζομένων, όταν τα στοιχεία δείχνουν μείωση των ελέγχων και των αντίστοιχων προστίμων...


Ριζοσπάστης