Υπερψήφιστηκε τελικά με σημαντική πλειοψηφία στο ευρωκοινοβούλιο η οδηγία Copyright στο διαδίκτυο, ανάμεσά τους και τα διαβόητα άρθρα 11 και 13, που εισάγουν νέους περιορισμούς στο ίντερνετ και έχουν ξεσηκώσει εδώ και μήνες σημαντικές αντιδράσεις.
Με τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων ξεκίνησε στα ΜΚΔ μια παραφιλολογία σχετικά με τη στάση της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ στο ζήτημα. Η συζήτηση εστιάστηκε γύρω από την απουσία του Σωτήρη Ζαριανόπουλου, ενός εκ των δύο βουλευτών του κόμματος, λες και το ΚΚΕ έχει διαφορετική γραμμή ανάλογα με τα πρόσωπα, λες και δεν έχει δώσει δείγματα γραφής εδώ και δεκαετίες για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί. Κάποιοι έφτασαν στο σημείο να πουν σχεδόν πως αν κι ο Ζαριανόπουλος είχε δώσει την ψήφο του υπέρ των τροποποιήσεων στα άρθρα 11 και 13, αυτό θα μπορούσε να περάσει, καθώς έλειπαν μόνο 5 ψήφοι για να γίνει η σχετική συζήτηση. Κάπως έτσι ξεκινάνε οι θρύλοι, και σε 100 χρόνια από τώρα θα ακούγεται πως για μια ψήφο κομμουνιστή δε διασφαλίστηκε το ελεύθερο ίντερνετ. Άλλοι προσπαθούν να αφήσουν υπονοούμενα για το λευκό που ψήφισε επί του συνόλου του νομοσχεδίου ο Κώστας Παπαδάκης (μάλιστα κάποιοι διαστρέβλωσαν ωμά την πραγματικότητα, μιλώντας για αποχή του), ότι δήθεν δηλώνει κάποια θετική στάση του ΚΚΕ για την οδηγία. Το σκεπτικό της ψήφου του ΚΚΕ, που είναι φυσικά ενιαία και όχι προσωπική υπόθεση των ευρωβουλευτών του, αναλύεται ιδιαίτερα εμπεριστατωμένα στο δελτίο τύπου που εξέδωσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, αναλύοντας για μια ακόμα φορά την ουσία του ζητήματος που είναι πως “η πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα”:
«Το ΚΚΕ αγωνίζεται για την ελευθερία έκφρασης και την ελεύθερη διάδοση των ιδεών και όλων των έργων της ανθρώπινης δημιουργίας παντού, ασφαλώς και στο Διαδίκτυο. Η πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα, στο οποίο την μετατρέπει το εκμεταλλευτικό σύστημα. Οι καλλιτέχνες, οι εκτελεστές, οι πνευματικοί δημιουργοί δεν μπορεί να αφήνονται έρμαιο και απροστάτευτοι απέναντι στους ομίλους που εκμεταλλεύονται το έργο τους. Είναι αναγκαίο να διασφαλίζεται η δίκαιη αμοιβή τους. Όμως, η οδηγία ”για τα πνευματικά δικαιώματα στην ενιαία ψηφιακή αγορά” της ΕΕ, που υπερψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο, όπως διαμορφώθηκε σε συνεργασία με το Συμβούλιο -τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ- δεν ανταποκρίνεται ούτε στις ανάγκες προστασίας των δημιουργών ούτε των χρηστών του Διαδικτύου. Στόχος της σε κάθε περίπτωση είναι να διαμορφώσει ευνοϊκότερους όρους κερδοφορίας για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια στους τομείς των οπτικοακουστικών έργων, των εκδόσεων και του έντυπου Τύπου. Η οδηγία αποτέλεσε πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσής τους με τα μονοπώλια που ελέγχουν τη λειτουργία του Διαδικτύου, κατά κανόνα αμερικανικά.
Η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ τοποθετήθηκε με “Λευκό” γιατί δεν στοιχίζεται με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων ούτε του Διαδικτύου ούτε της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, των εκδοτικών ομίλων, που μοναδικό κριτήριο έχουν τα κέρδη τους. Τάχθηκε ενάντια στην εισαγωγή στο Διαδίκτυο φίλτρων αυτόματης παρεμπόδισης ή αποκλεισμού περιεχομένου που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Τονίζει ότι τα μέτρα για την προστασία των δημιουργών δεν πρέπει να θίγουν το δικαίωμα πολιτιστικής δημιουργίας και απόλαυσης, ούτε την ελευθερία έκφρασης και να μη συνιστούν πρακτικές ψηφιακής λογοκρισίας. Οι συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης πρέπει να προβλέπουν δίκαιη αμοιβή και να προστατεύουν τους συγγραφείς, δημιουργούς, καλλιτέχνες, ερμηνευτές ή εκτελεστές και τους χρήστες, επιβαρύνοντας τους μεγάλους ομίλους που κερδίζουν αστρονομικά κέρδη από την αξία των έργων των δημιουργών, μέσω της διάθεσης και αναφόρτωσης τους στο Διαδίκτυο. Γι’ αυτό το λόγο και τάχθηκε υπέρ σχετικών τροπολογιών που κατατέθηκαν, οι οποίες όμως δεν τέθηκαν καν σε ψηφοφορία, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά τον αντιδραστικό και αντιδημοκρατικό χαρακτήρα του Ευρωκοινοβουλίου και των αστικών κομμάτων.
Η συζήτηση γύρω από τη συγκεκριμένη οδηγία μπορεί να οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα κάθε άνθρωπο καλής θέλησης. Την ελευθερία έκφρασης στο Διαδίκτυο την καταργούν τα μονοπώλια της ψηφιακής αγοράς που ελέγχουν το περιεχόμενο και τις δυνατότητες πρόσβασης των χρηστών ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Αντίστοιχα τα μονοπώλια της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, οι μεγαλοεκδότες και οι επιχειρηματικοί όμιλοι του Τύπου είναι αυτοί που λεηλατούν το έργο και τα δικαιώματα των δημιουργών με ”δικαιώματα αποκλειστικής εκμετάλλευσης”, συμβάσεις παραχώρησης ”αντί πινακίου φακής”.
Για να μπορεί ο λαός να απολαμβάνει ελεύθερα την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία, διαδικτυακά και με κάθε μορφή, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των δημιουργών και υψηλής ποιότητας συνθήκες δημιουργίας πρέπει να βγουν από τη μέση τα μονοπώλια και η εξουσία τους, οι κυβερνήσεις και οι ενώσεις που τα υπηρετούν. Να γίνει ο εργαζόμενος λαός ιδιοκτήτης του υλικού και πνευματικού πλούτου που παράγει και του ανήκει»
Τελειώνει το ίντερνετ που ξέραμε; Άρθρο 17 και πνευματικά δικαιώματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου