Για μας, η μάχη αυτή ήταν μια μάχη που αφορούσε και αφορά τις ανάγκες της τάξης μας, μια μάχη που θα τη συνεχίσουμε για όσο χρειαστεί. Δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω. Κάποιοι θα περίμεναν να λυγίσουμε, βγήκαν όμως γελασμένοι.
Χρησιμοποίησαν κάθε είδους μέσο: Ανθρώπους πληρωμένους της νύχτας, μπράβους, ασφαλίτες, δικηγόρους, δικαστές και εισαγγελείς. Χρησιμοποίησαν ό,τι μπορούσαν για να κάμψουν το φρόνημά μας, όμως γελάστηκαν και είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα σταματήσουμε εδώ. Όπου και να πάνε, και στη θάλασσα του Ειρηνικού να πάνε, θα βρουν μπροστά τους το ταξικό εργατικό κίνημα.
Γιατί εμείς περπατάμε με το κεφάλι ψηλά και είμαστε περήφανοι για τον αγώνα που δίνουμε, γιατί αυτός ο αγώνας δεν είναι αγώνας για τις καρέκλες. Αυτός ο αγώνας είναι είναι αγώνας για τα δίκαια της εργατικής τάξης, για να κάνει η τάξη μας ένα μπόι παραπάνω, γιατί μπορεί να πάει το μπόι της παραπάνω και να ζήσει με αξιοπρέπεια. Έχει όλες τις δυνατότητες.
Έριξαν πολλή λάσπη, πολλή συκοφαντία, πολλή βρωμιά. Έχουμε όμως ξανατονίσει ότι σε αυτά τα μάρμαρα εδώ, κακιά σκουριά δεν πρόκειται να πιάσει ποτέ, γιατί είναι μάρμαρα καθαρά.
Για μας η ανασύνταξη του κινήματός μας, η μαζικοποίηση των σωματείων, η οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα, είναι πρώτο και κυρίαρχο μέλημά μας. Ξέρουμε ότι αυτός ο αγώνας θα έχει βάθος χρόνου, δεν τελειώσαμε, δεν ξεμπερδέψαμε με αυτούς, να είστε σίγουροι για αυτό. Θέλει από αύριο κιόλας, με τόλμη, με αποφασιστικότητα, με ανοιχτή καρδιά να απευθυνθούμε σε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα τι θεό πιστεύει ο καθένας. Και μαζί με αυτούς να κάνουμε προσπάθεια να δυναμώσει ο αγώνας, να δυναμώσει η πάλη. Γιατί όπως ξέρετε, τα μέτρα των κυβερνήσεων, και αυτά που πήραν και αυτά που έρχονται, δεν θα σταματήσουν αν εμείς, το δικό μας κίνημα μαζί με όσους συμπορεύονται μαζί μας, δεν βάλουμε φρένο.
Και θέλουμε ακόμη από εδώ, να στείλουμε ένα μήνυμα σε όλους εκείνους τους αντιπροσώπους που ανεξάρτητα σε ποια παράταξη ανήκαν, ανεξάρτητα αν μέχρι το τέλος θα έφταναν στην κάλπη, αν γινόταν πραγματικό συνέδριο, να τους ευχαριστήσουμε, γιατί σε αρκετά σημεία και αυτοί συμφωνούσαν. Σε αρκετά σημεία καταλάβαιναν ότι δεν πάει άλλο αυτή η σαπίλα, αυτή η βρωμιά, αυτή η μαφία που βρίσκεται στην ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ.
Πρέπει να τελειώνουμε με αυτούς, όμως ο δρόμος είναι μεγάλος και θέλει από εμάς δύναμη, μαχητικότητα, αποφασιστικότητα, οργάνωση, σχέδιο, μεγάλο στομάχι, να μη βάζουμε ταμπέλες σε κανέναν εργαζόμενο. Στα σκουπίδια μόνο οι ηγεσίες τους. Με όλους τους άλλους εργαζόμενους μας ενώνουν πολλά πράγματα. Μας ενώνει ο κοινός αγώνας, η κοινή μας δράση απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές που αντιμετωπίζουμε.
Το κίνημά μας 20 χρόνια, που χθες τα γιορτάσαμε, θα μεγαλώσει κι άλλο.
Να' στε σίγουροι για αυτό, αλλά θέλει από εμάς πολύ δουλειά κι εμείς είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα. Δεν είμαστε μαθημένοι στα πεντάστερα ξενοδοχεία, στις πισίνες και να τρωγοπίνουμε όπως έκαναν χθες το βράδυ εδώ, αυτές όλες οι ηγεσίες και σήμερα εμφανίστηκαν κλαψουρίζοντας άλλοι στα νοσοκομεία, δήθεν, κι άλλοι δε ξέρουμε που αλλού. Τους χαρίζουμε όλα αυτά. Σε εμάς, στους εργάτες, την εργατική τάξη της χώρας μας, ανήκουν τα 100 χρόνια πάλης από την ημέρα της ίδρυσης της ΓΣΕΕ στον Πειραιά. Τα χρόνια αυτά, ανήκουν στους αγωνιστές που έδωσαν μάχη, που άλλοι φυλακίστηκαν, άλλοι εξορίστηκαν, άλλοι στήθηκαν στα τρία μέτρα φωνάζοντας "ζήτω ο αγώνας" φωνάζοντας "ζήτω τα συνδικάτα". Σε αυτούς στεκόμαστε με μεγάλη τιμή μπροστά τους.
Σκύβουμε το κεφάλι απέναντί τους και λέμε ότι θα συνεχίσουμε για να υλοποιήσουμε το στόχο της τάξης μας.
Και για να μη σας κουράσω άλλο γιατί εμείς θα έχουμε και συνέχεια γιατί εμείς δεν εμπιστευόμαστε κανέναν από αυτούς, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους εργαζομένους που βοήθησαν της ΓΣΕΕ.
Μερικές εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν. Δεν πειράζει. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε επίσης τους εργαζόμενους του ξενοδοχείου που έκαναν ό,τι μπορούσαν να βοηθήσουν και λέμε και σε αυτούς γραφτείτε στο σωματείο σας οργανωθείτε, παλέψτε. Δε μπορούμε να ζούμε με 300 και 400 ευρώ. Δεν είναι αυτή η ζωή μας. Δεν είναι αυτό το μέλλον μας.
Και να μαστε σίγουροι ότι αν συνεχίσουμε έτσι και θα δυναμώσουμε για να φτάσουμε το στόχο μας, όλος αυτός ο πλούτος -δέστε πλούτο εδώ που έχει φτιάξει η εργατική τάξη, πεντάστερα ξενοδοχεία, και σε αυτά δεν μπορεί να μείνει- αυτός λοιπόν ο πλούτος είναι δικός μας, είναι της τάξης μας.
Ε, αυτός μας ανήκει και αυτόν πρέπει να το διεκδικήσουμε. Με τιμόνι λοιπόν σταθερό. Με γραμμή πάλης που όλοι ξέρετε ότι έχουμε, μπορούμε να φθάσουμε μέχρι το τέλος. Παραμένουμε εδώ. Μπορεί να κουραστήκαμε αλλά για εμάς η ξεκούραση μας είναι ότι δώσαμε μια μάχη και η γνώμη μας είναι ότι την κερδίσαμε.
Και επειδή, κάποιοι συναγωνιστές συνάδελφοι από συνδικάτα, έχουν κάνει διαδήλωση μέσα στα γραφεία της ΓΣΕΕ, τους χαιρετίζουμε και αυτούς και όλοι μαζί θα δώσουμε τη μάχη για όλα αυτά που προηγουμένως είπαμε. Άρα λοιπόν, γιατί κάποιοι μπορεί να πουν εδώ θέλαμε να γίνει ένα συνέδριο πραγματικό εργατών, όχι μπουκωμένο με εργοδότες νόθους πλασματικούς, άφαντους που δεν τους ξέρει κανένας εργάτης. Εμείς λοιπόν τέτοια συνέδρια θέλουμε και τέτοια συνδικάτα επιχειρούμε να δημιουργήσουμε εμείς, τέτοια συνδικάτα που να είναι ο καθρέφτης που πρέπει να το μεταδώσουν παντού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου