ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Κυριακή 26 Μαΐου 2019

Δίνουμε τη μάχη μέχρι τέλους...

Φτάνουμε λοιπόν στην κάλπη μετά από κάμποσες βδομάδες μάχης, όπου πραγματοποιήσαμε ένα πλατύ άνοιγμα στα εργατικά - λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Μια πορεία μέσα στο λαό πραγματικά πολύμορφη που μας έφερε σε επαφή με νέες δυνάμεις, με τις οποίες δεν θα ήταν εύκολο να βρεθούμε κάτω από άλλες συνθήκες, να συζητήσουμε μαζί τους για τις εξελίξεις, για τις θέσεις και τις εκτιμήσεις του Κόμματος.


Ολη αυτή η πορεία με τις χιλιάδες πρωτοβουλίες σε όλη τη χώρα και στο εξωτερικό, με τις περιοδείες σε χώρους δουλειάς, συγκεντρώσεις και συσκέψεις, εξορμήσεις, θεματικές παρεμβάσεις ήδη έχει αφήσει μια πολύτιμη παρακαταθήκη στην πολιτική επαφή του Κόμματος με ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις.
 
Μαζί με όσους ξαναμπαίνουν στον αγώνα

Το πιο σημαντικό είναι ότι όλο αυτό το διάστημα βρεθήκαμε με κόσμο που είχαμε πολλά χρόνια να βρεθούμε, που οι δρόμοι μας χώρισαν για διάφορους λόγους, ή που συναντηθήκαμε πρώτη φορά, που μπορεί να έκανε άλλες πολιτικές επιλογές ή να δοκιμάστηκαν οι σχέσεις μας στο φόντο της σκληρής ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης. Είναι κόσμος που αυτούς τους κρίσιμους μήνες βρήκε βηματισμό ξανά στο πλάι μας, αποτελώντας πολύτιμη μαγιά για το σήμερα και το αύριο. Ολοι εκείνοι που στρατεύονται με το Κόμμα και πολλοί από αυτούς συμμετέχουν στα ψηφοδέλτιά μας, υπογράφουν σε κείμενα στήριξης κ.ο.κ. είναι ζωντανές αποδείξεις απέναντι στη μοιρολατρία, απάντηση στο γνωστό «δεν αλλάζει τίποτα». Κάθε δήλωση στήριξης, κάθε ανοιχτή παρέμβαση από τέτοιους ανθρώπους βοηθάει ακόμα περισσότερους να ξεπεράσουν προκαταλήψεις και αναστολές, να ξαναπιάσουν το νήμα του αγώνα. Είναι χαρακτηριστικές οι εκδηλώσεις που έγιναν με απόφοιτους του σοσιαλισμού, συσκέψεις με παλιά μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όπως αυτές που έγιναν στα Πετράλωνα και στην Καλλιθέα της Αττικής. Σημαντικό στοιχείο, που μπορεί να αποτελέσει παρακαταθήκη από τώρα και στο εξής, είναι οι εκατοντάδες εργαζόμενοι, οι φίλοι του ΚΚΕ που μπήκαν στη μάχη μαζί με τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ. Πέρα από τους υποψηφίους που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια του Κόμματος και της «Λαϊκής Συσπείρωσης», αναλαμβάνοντας τη σοβαρή ευθύνη να διαδώσουν το κάλεσμα συστράτευσης, πολλοί είναι εκείνοι που συγκρότησαν εκλογικές επιτροπές στήριξης του Κόμματος σε τόπους δουλειάς, κλάδους, συνοικίες. Πολλές από αυτές τις επιτροπές λειτουργούν υποδειγματικά αναλαμβάνοντας σημαντικά καθήκοντα, πολλαπλασιάζοντας τις δυνάμεις μας και διευρύνοντας το άνοιγμα.
 
Μάχη μέχρι και την τελευταία στιγμή...

Τις ώρες που απομένουν μέχρι να κλείσουν οι κάλπες συνεχίζουμε τη μάχη αδιάλειπτα. Τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» πρέπει να πάνε παντού, σε κάθε εργατικό - λαϊκό σπίτι, δεν ξεχνάμε κανέναν. Αξιοποιούμε το θετικό κλίμα των μεγάλων συγκεντρώσεων του Κόμματος και πρώτα απ' όλα της μεγαλειώδους συγκέντρωσης στο Σύνταγμα την περασμένη Τετάρτη. Υπάρχουν πολλοί ακόμα, ιδιαίτερα νεότεροι ηλικιακά, που μέχρι την τελευταία στιγμή ταλαντεύονται, δεν έχουν αποφασίσει ακόμα, το σκέφτονται. Δεν πρέπει να χάσουμε χρόνο, μέχρι να κλείσουν οι κάλπες δίνουμε τη μάχη για να κάνουν το βήμα.

Δίνουμε σκληρή αναμέτρηση με τις «θεωρίες» της χαμένης ψήφου, αναδεικνύουμε ότι μόνη κερδισμένη για το λαό είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Είναι κατάθεση στο σήμερα ως δύναμη ενίσχυσης της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης και στο αύριο ενισχύοντας τον αγώνα για τη μόνη φιλολαϊκή προοπτική, τον αγώνα για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού. Απαντάμε αποφασιστικά στη λογική του «μικρότερου κακού», που η κυβέρνηση καλλιεργεί για να κρατήσει το λαό όμηρο των μειωμένων απαιτήσεων. Αναδεικνύουμε ότι υπάρχει πείρα που δείχνει πως το «μικρότερο κακό» οδηγεί πάντα σε μεγαλύτερο, ότι κάπως έτσι φτάσαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Εξηγούμε ότι οι όποιες διαφορές έχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ δεν είναι καθοριστικής σημασίας, αλλά πιο πολύ αποτελούν το αναγκαίο συμπλήρωμα για το σύστημα ώστε να εξασφαλίζεται η ομαλή κυβερνητική εναλλαγή, ενώ στα σενάριά τους για το μέλλον βρίσκεται ακόμα και το ενδεχόμενο κυβερνήσεων μεγάλων συνασπισμών. Το έργο αυτό άλλωστε το 'χουμε ξαναδεί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ παλιότερα.
 
Πιάνουμε το νήμα της συνέχειας...
 
Ολοκληρώνοντας έτσι όπως της αξίζει αυτήν τη μάχη που δίνουμε όλους αυτούς τους μήνες με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία, έχουμε συνείδηση ότι πιάνουμε και το νήμα της συνέχειας.

Μπροστά μας έχουμε μεγάλα μέτωπα ανοιχτά. Η ενισχυμένη παρουσία του Κόμματός μας και των εκλεγμένων του θα γεννήσει νέες απαιτήσεις. Αλλά κυρίως έχουμε μπροστά μας μεγάλες μάχες στο κίνημα, στον αγώνα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, της συγκρότησης της κοινωνικής συμμαχίας. Εχουμε να δώσουμε μάχες απέναντι στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που «τρέχουν» αυτήν την περίοδο στη σκιά των εκλογικών αναμετρήσεων. Πολύ περισσότερο έχουμε μπροστά μας νέες πολιτικές μάχες αφού αργά ή γρήγορα θα δώσουμε αυτή των βουλευτικών εκλογών. Η δράση μας αυτήν τη στιγμή αποτελεί εφαλτήριο για τις μάχες που έρχονται φτάνοντας ακόμα πιο πλατιά το κάλεσμα στο λαό και στη νεολαία να βαδίσουμε μαζί στο δρόμο για να περάσουμε στην αντεπίθεση.

 Με το ΚΚΕ μπροστά!

1 σχόλιο:

  1. «Η Κομμούνα σχηματιζόταν από τους δημοτικούς συμβούλους που είχαν εκλεγεί με βάση το γενικό εκλογικό δικαίωμα στα διάφορα διαμερίσματα του Παρισιού. Ήταν υπεύθυνοι και μπορούσαν να ανακληθούν σ’ οποιαδήποτε στιγμή. Η πλειοψηφία τους αποτελούνταν φυσικά από εργάτες ή από αναγνωρισμένους εκπροσώπους της εργατικής τάξης. Η Κομμούνα δεν επρόκειτο να είναι ένα κοινοβουλευτικό αλλά ένα εργαζόμενο σώμα, εκτελεστικό και νομοθετικό ταυτόχρονα. Η αστυνομία, που ως τότε ήταν το όργανο της κεντρικής κυβέρνησης, απογυμνώθηκε αμέσως από όλες τις πολιτικές της ιδιότητες και μετατράπηκε σε υπεύθυνο όργανο της Κομμούνας, που μπορούσε να ανακληθεί σ’ οποιαδήποτε στιγμή. Το ίδιο έγινε και με τους δημόσιους υπαλλήλους σ’ όλους τους κλάδους της διοίκησης. Από τα μέλη της Κομμούνας ως τους κατώτερους υπαλλήλους η δημόσια υπηρεσία έπρεπε να αμείβεται με εργατικούς μισθούς. Όλα τα αποχτημένα δικαιώματα και οι επιχορηγήσεις για έξοδα παραστάσεως στους ανώτερους αξιωματούχους του κράτους καταργήθηκαν μαζί με τους ίδιους τους αξιωματούχους. Όχι μόνο η διοίκηση του δήμου, μα και όλα τα καθήκοντα που ως τότε εξασκούσε το κράτος, πέρασαν στα χέρια της Κομμούνας». (βλ. Μαρξ, Ο Εμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία, στο ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ «ΔΙΑΛΕΧΤΑ ΕΡΓΑ», τόμος 1ος, αχρονολόγητο, έκδοση Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε, σελ. 620-621)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου