«Παλιά καραβάνα», δοκιμασμένη στη χειραγώγηση του λαού

 ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ

Διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο για τη «σταθερότητα» στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής

 Ως η δύναμη που μπορεί να αναδειχθεί σε ρυθμιστικό «τρίτο πόλο» στο πολιτικό σύστημα επιχειρεί να εμφανιστεί το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, μετά τη σχετική εκλογική του άνοδο την περασμένη Κυριακή (7,7%) και την ταυτόχρονη απώλεια 600.000 ψήφων περίπου του ΣΥΡΙΖΑ.

Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό του κόμματος και ενόψει κυβερνητικής εναλλαγής αναζωπυρώνεται παρασκηνιακά η αντιπαράθεση για τις μετεκλογικές συνεργασίες, αν δηλαδή θα συνεργαστεί με τη ΝΔ σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ή αν η ίδια του απευθύνει κάλεσμα, ή με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παρεμβαίνοντας σ' αυτήν τη συζήτηση, η Φ. Γεννηματά σε συνέντευξή της υπενθύμισε την ομόφωνη απόφαση του Συνεδρίου του κόμματός της «για ανάληψη της διερευνητικής εντολής με στόχο την προγραμματική συμφωνία και κυβέρνηση με τη μεγαλύτερη δυνατή κοινοβουλευτική πλειοψηφία», επιβεβαιώνοντας την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να κατοχυρωθεί ως πυλώνας «σταθερότητας» και ως καταλύτης «συνθέσεων» στο πολιτικό σύστημα.

Στο ίδιο πνεύμα, από την επομένη κιόλας των εκλογών μια σειρά από στελέχη του ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να δηλώσουν «παρών», εάν χρειαστεί, σε μια επόμενη κυβέρνηση.

Από τις αντιδράσεις των τελευταίων ημερών ξεχωρίζει αυτή του επανεκλεγέντος ευρωβουλευτή Ν. Ανδρουλάκη, ο οποίος δήλωσε ότι σκοπεύει να παραιτηθεί από τη θέση του για να είναι υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές. Εβαλε μάλιστα τον πήχη σε διψήφιο ποσοστό, ως προϋπόθεση για να συμμετάσχει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ σε οποιαδήποτε κυβέρνηση.

Θυμίζουμε ότι ο ίδιος έχει εκφραστεί και στο παρελθόν υπέρ του «προοδευτικού πόλου» στην Ευρώπη, υπέρ του διαχωρισμού από τις «νεοφιλελεύθερες» ευρωπαϊκές δυνάμεις και κατά της κυβερνητικής συνεργασίας με τη ΝΔ, ενώ ζητάει σταθερά να ξεκαθαριστεί προεκλογικά η θέση του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ για τις μετεκλογικές συνεργασίες.

Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ αποτελεί συμπλήρωμα στο δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ και σε καμία περίπτωση «φιλολαϊκή εναλλακτική», όπως προσπαθεί να πλασαριστεί. Αυτό που επιδιώκει είναι να αποκτήσει εκλογική δύναμη που θα του δώσει τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί καλύτερα τη συμμετοχή του σε επόμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις.

Γι' αυτό ζητάει να είναι τρίτη δύναμη: Είτε για να προσκολληθεί στον έναν ή στον άλλον, είτε για να αναλάβει αυτό τα παζάρια για το σχηματισμό κυβέρνησης, με έναν από τους δύο ή και με τους δύο μαζί. Αυτό εννοεί όταν λέει ότι θέλει να γίνει μετεκλογικά ο «ρυθμιστής των εξελίξεων», που σε όλες τις εκδοχές του τίποτα καλό δεν προμηνύει για το λαό.

 

Εμβληματικές αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις με σφραγίδα ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα δοκιμασμένο στην υλοποίηση αντιλαϊκών μέτρων, στη χειραγώγηση του λαού, στη στήριξη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή, όπως άλλωστε και η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι χαρακτηριστικό πως ορισμένοι από τους πιο άγριους νόμους στα Εργασιακά και στο Ασφαλιστικό έχουν τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ και οι συνέπειές τους αποτυπώθηκαν μόνιμα στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, στην επιδείνωση των όρων ασφάλισης και συνταξιοδότησης της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλη ευθύνη για τον αντιλαϊκό δρόμο που μας έφτασε έως εδώ, μαζί με τη ΝΔ, δίνοντας στη συνέχεια τη σκυτάλη στον ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια, το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ είναι που: Εφερε και ψήφισε το 1ο μνημόνιο. Εφερε και ψήφισε μαζί με τη ΝΔ το 2ο μνημόνιο. Ψήφισε το 3ο μνημόνιο με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι.

Το ΠΑΣΟΚ, που λέει ότι θέλει να μπει σφήνα στον διπολισμό και να αποτελέσει «ρυθμιστικό παράγοντα» μετά από τις επόμενες εθνικές εκλογές, αποτέλεσε για 30 χρόνια σίγουρη επιλογή της αστικής τάξης για τη διακυβέρνηση και έχει επί δεκαετίες πρωταγωνιστήσει με τη ΝΔ σε κάλπικα δίπολα, που βλέπουμε να επαναλαμβάνονται σήμερα, με στόχο τον εγκλωβισμό του λαού: Το «φως - σκότος» έγινε «πρόοδος - συντήρηση», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αναβιώνει και το «αντιδεξιό» μέτωπο, που για χρόνια αποτέλεσε παγίδα για αριστερούς και προοδευτικούς ανθρώπους.

Ολα αυτά για να συντηρούνται τα δίπολα, η πόλωση και οι ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές, πίσω από τις οποίες ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα κρύβουν τη στρατηγική τους σύμπλευση στην πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, τη συμφωνία τους για μεγαλύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Ποιος μπορεί άραγε να ξεχάσει ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία και η Ελλάδα είχε μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο της λυκοσυμμαχίας στα Βαλκάνια; Ποιος ξεχνάει ότι για την επέμβαση στο Ιράκ η Σούδα αξιοποιήθηκε σε στρατηγικό ρόλο, με τους συμμάχους να αποδίδουν τα εύσημα στην τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ;

Ποιος μπορεί να ξεχάσει το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» του Σημίτη, μετά τα Ιμια, που με καθοριστική συμβολή των ΑμερικανοΝΑΤΟικών «γκριζαρίστηκε» ακόμα περισσότερο το Αιγαίο και κατοχυρώθηκαν πάγιες αμφισβητήσεις της Τουρκίας;

 

Μόνιμο στασίδι στην εξαπάτηση του λαού

Βασικός κορμός του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, όπως άλλωστε και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» της αναπαλαιωμένης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, που στον πυρήνα του έχει μέτρα για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, σε συνδυασμό με μέτρα αποτελεσματικότερης και πιο στοχευμένης διαχείρισης της φτώχειας, που μεγαλώνει για το λαό.

Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει την προσπάθεια ανανέωσης της λαϊκής εμπιστοσύνης στην ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ, καλλιεργώντας αυταπάτες για φιλολαϊκή εξέλιξή της, παρέα με όλους τους άλλους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες, που έχουν πρωτοστατήσει στην αντιλαϊκή πολιτική στις χώρες τους. Για το χρίσμα αυτών των δυνάμεων «σφάζονται» με τον ΣΥΡΙΖΑ, που του παίρνει τα πρωτεία τα τελευταία χρόνια.

Είναι φορέας της λογικής του «μικρότερου κακού», που από την ίδια την πείρα των εργαζομένων προκύπτει ότι οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο. Και βέβαια, τα στελέχη του στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι βασική συνιστώσα της συνδικαλιστικής μαφίας, που μαζί με στελέχη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ προωθούν τον «κοινωνικό εταιρισμό» και τη συναίνεση με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της. Πρωταγωνιστεί στη νοθεία και την παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα, σπέρνει απογοήτευση και παραίτηση στους εργαζόμενους. Εχει βαριά ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, που τα ταξικά συνδικάτα παλεύουν να ανατρέψουν.

Ολα τα παραπάνω δίνουν το στίγμα και την κατεύθυνση του αναβαθμισμένου ρόλου που διεκδικεί να παίξει το ΠΑΣΟΚ στο αστικό πολιτικό σύστημα, βλέποντας μάλιστα ως «ευκαιρία» την εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάδειξη της ΝΔ ξανά σε κυβέρνηση. Ο λαός όμως έχει πείρα και δεν πρέπει να ξεγελαστεί. Το ΠΑΣΟΚ το δοκίμασε και ως «σοσιαλιστικό», και ως «εκσυγχρονιστικό», και ως αυτοδύναμη κυβέρνηση, και ως συνιστώσα σε κυβερνήσεις συνεργασίας, και ως «Ελιά», και ως ΔΗΣΥ, και ως ΚΙΝΑΛ.

Κανένας εργαζόμενος, αυτοαπασχολούμενος, μισθωτός επιστήμονας, αγρότης, νεολαίος που απεγκλωβίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να πέσει στα δίχτυα που απλώνει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.

Απάντηση είναι η ψήφος στο ΚΚΕ, το δυνάμωμα της φωνής του λαού μέσα κι έξω από το Κοινοβούλιο, η ενίσχυση της λαϊκής αντιπολίτευσης στην από χέρι αντιλαϊκή πολιτική που θα είναι εδώ και την επόμενη μέρα.

 

Ούτε στο δίπολο, ούτε στα συμπληρώματά του!

Κάθε ψήφος στα συμπληρώματα του διπολισμού ενισχύει το αντιδραστικό μπλοκ που θα βρει απέναντί του ο λαός, αφού μαζί θα ψηφίζουν τα πιο αναγκαία μέτρα για το κεφάλαιο, μαζί θα υπηρετούν τα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, μαζί θα λιβανίζουν την ΕΕ των μονοπωλίων.

Και κυρίως όλοι μαζί, αν χρειαστεί, θα συνασπιστούν ακόμα και στην ίδια κυβέρνηση για να διασφαλίσουν τη σταθερότητα στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, τη διασφάλιση όσων διακυβεύονται για τα συμφέροντα της αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή.

Αυτό περιέγραψε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο ο Κ. Σκανδαλίδης, μιλώντας πριν από λίγες μέρες σε τηλεοπτική εκπομπή: «Από πότε έχει καταθέσει νομοσχέδιο το Κίνημα Αλλαγής για τις 120 δόσεις; Δύο χρόνια! Από πότε έχει καταθέσει νομοσχέδιο για τις συντάξεις; Ερχεται μετά από μας η ΝΔ και καταθέτει προτάσεις και τώρα ο κύριος Τσίπρας, προεκλογικά. Και τι μένει; Οι δύο μονομάχοι, ενώ στην ουσία εμείς επεξεργαζόμαστε τα θέματα, έχουμε πρόγραμμα και απόψεις. Ερχονται εκ των υστέρων πάνω στις δικές μας γραμμές. Μακάρι να τις εννοούν, ίσως είναι ένας δρόμος να συμφωνήσουμε και μετά τις εκλογές να κάνουμε και οι τρεις μία κυβέρνηση, έναν μεγάλο συνασπισμό». Κάθε άλλο σχόλιο είναι περιττό...

Πασ.