ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Σάββατο 31 Αυγούστου 2019

Ένας συζυγοκτόνος στην κορυφή του αντικομμουνιστικού αγώνα στην Ανατολική Μακεδονία



Αντών – Τσαούς
 


Δύο από τα βασικά χαρακτηριστικά της κατοχικής περιόδου στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη ήταν, αφενός η παρουσία του βουλγαρικού φασισμού ως ελέγχουσας δύναμης της περιοχής, με εκπεφρασμένο στόχο τον εκβουλγαρισμό της περιοχής, κι αφετέρου η καθυστέρηση στην ανάπτυξη του εαμικού αντιστασιακού κινήματος, μετά την αιματηρή καταστολή της συκοφαντημένης και ηρωικής, πλην πρόωρης εξέγερσης της Δράμας το Σεπτέμβρη του 1941, με πρωταγωνιστές στελέχη του ΚΚΕ.

Οι ιδιαίτερες αυτές συνθήκες, ευνόησαν την εμφάνιση «εθνικοφρόνων» οπλαρχηγών, φαινόμενο επίσης ορατό στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία. Επρόκειτο για ακραιφνώς αντικομμουνιστικές ομάδες, με βασικό τους στόχο να χτυπήσουν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, μη διστάζοντας κατά περίπτωση να συνεργάζονται λιγότερο ή περισσότερο ανοιχτά με τους κατακτητές, ενάντια στους οποίους θεωρητικά στρέφονταν.

Ο διασημότερος ίσως μεταξύ αυτών των «Άλλων καπετάνιων», (όπως τεχνηέντως ονομάστηκε συλλογικός τόμος που κυκλοφόρησε πριν κάποια χρόνια σε επιμέλεια του γνωστού και μη εξαιρετέου Νίκου Μαραντζίδη, αφιερωμένος στους αντικομμουνιστές οπλαρχηγούς με σαφή διάθεση εξίσωσης – τουλάχιστον – της σημασίας και του ρόλου τους με εκείνον του ΕΛΑΣ), ήταν ο Αντώνης Φωστερίδης, γνωστότερος με παρατσούκλι Τσαούς –  Αντών.

Τόπος γέννησής του ήταν Ερουκλί της Μπάφρας του Πόντου κι ο πατέρας του Κυριάκος ήταν αντάρτης στα βουνά της περιοχής την περίοδο 1918-1922, ενώ μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκαν στις Κρηνίδες Καβάλας, κοντά στους Φιλίππους. Όπως και πολλοί άλλοι οπλαρχηγοί ομοϊδεάτες του, ανήκε στη μειονότητα των τουρκόφωνων Πόντιων, οι οποίοι είχαν έντονο συντηρητισμό και σε μεγάλο βαθμό υιοθέτησαν θέσεις ενάντια στο εαμικό κίνημα στην κατοχή, σε πολλές περιοχές υιοθετώντας ανοιχτά δωσίλογη στάση.

Υπηρέτησε στο στρατό ως λοχίας, απ’ όπου και απέκτησε το προσωνύμιο «Τσαούς», ενώ ως βενιζελικός αποτάχθηκε μετά το αποτυχημένο κίνημα του Πλαστήρα το 1935. Με τη λήξη του ελληνοϊταλικού πολέμου επέστρεψε στις Κρηνίδες. Ο λόγος που βγήκε στο βουνό το φθινόπωρο του 1942 ήταν ελάχιστα ηρωικός: καταδιωκόταν από τις βουλγαρικές αρχές, όχι για την αντιστασιακή του δράση, μύθο που καλλιέργησε εκ των υστέρων ο ίδιος και οι οπαδοί του, αλλά επειδή είχε δολοφονήσει τη σύζυγό του. Ηγήθηκε ομάδας περίπου 15 ατόμων, όλων καταγόμενων από το χωριό του και πέρασε το επόμενο διάστημα ως το φθινόπωρο του 1943, απλώς απομυζώντας τα χωριά της περιοχής, χωρίς καμία σύγκρουση με τον κατακτητή.

Η δράση του ΕΛΑΣ στην Ανατολική Μακεδονία, που εδραιωνόταν παρά τη σχετική καθυστέρηση που προαναφέραμε, θορύβησε τον Φωστερίδη, που ήρθε σε συνεννόηση με άλλους εθνικιστές οπλαρχηγούς για κοινή δράση κατά του ΕΛΑΣ, ο οποίος όμως σύντομα κατόρθωσε να περιορίσει τη δράση των εθνικιστικών ομάδων στην περιοχή του Τσαλ Νταγ (Όρος Λεκάνης στα βόρεια της Καβάλας).

Αποφασισμένη να τσακίσει την παρουσία του ΕΛΑΣ στην επικράτειάς της, η ομάδα του Τσαούς – Αντών επεξεργάστηκε ένα ύπουλο δολοφονικό σχέδιο. Προσποιήθηκε πως ανταποκρίνεται θετικά στη διάθεση συνεργασίας των Ελασιτών του τάγματος “Ρήγας Φεραίος” κατά των Βουλγάρων (κάτι που διαψεύδει και το δημοφιλές αστικό αφήγημα ότι ο ΕΛΑΣ τάχα ήθελε να “μονοπωλήσει” την αντίσταση και να εξοντώσει τις αντίπαλες οργανώσεις), ορίζοντας συνάντηση την Πρωτοχρονιά του 1944 μεταξύ των ανδρών των δύο οργανώσεων.

Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για ενέδρα, στην οποία βρήκαν το θάνατο 17 Ελασίτες. Κατά μία εκδοχή στο σχέδιο ρόλο εγκεφάλου είχε ο σύνδεσμος μεταξύ τους ΕΛΑΣ Αν. Μακεδονίας και Στρατηγείου Μέσης Ανατολής Βρετανός ταγματάρχης Μίλερ, ενώ κατά άλλους, ο Μίλερ απήχθη από τους άντρες του Φωστερίδη στις 5 Γενάρη του 1944 σε νέα επίθεση κατά του ΕΛΑΣ στο Μποζ Νταγ, και προσχώρησε στο πλευρό τους όταν διαπίστωσε τις φιλοβρετανικές τους διαθέσεις. Σε κάθε περίπτωση, η διαμεσολάβηση του Μίλερ φαίνεται πως υπήρξε κομβική για το άνοιγμα της βρετανικής κάνουλας προς τον Φωστερίδη και την ομάδα του, που από ολιγάριθμη ομάδα, είδε τα μέλη της να υπερδεκαπλασιάζονται, φτάνοντας το Μάη του 1944 σε 250 άνδρες, με τον ίδιο να τίθεται επικεφαλής των Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων (ΕΑΟ), της ενιαίας πια οργάνωσης των αντικομμουνιστών οπλαρχηγών, που στα τέλη της χρονιάς συγκέντρωνε μεταξύ 3-4 χιλιάδων ανδρών.

Από το Φλεβάρη του 1944, μετά από σχεδόν δυο χρόνια αδράνειας και μονομέτωπου αγώνα κατά του ΕΛΑΣ, οι ομάδες του Αντών – Τσαούς άρχισαν να συγκρούονται με τους Βουλγάρους, με σημαντικότερη τη μάχη των Παππάδων το Μάη του ’44, που προκάλεσε σημαντικές απώλειες στο βουλγαρικό στρατό.

Αυτό όμως δεν εμπόδισε καθόλου τα τάγματα του Αντών Τσαούς να ενισχύονται με άντρες που προέρχονταν από καθαρά δωσιλογική δράση, έχοντας ίσως διευκολυνθεί και στη διέλευσή τους από άλλα μέρη της Ελλάδας από τις βουλγαρικές κατοχικές αρχές. Επιπλέον, σε μία τουλάχιστον περίπτωση πιστοποιείται η συνεργασία των ΕΑΟ με το βουλγαρικό φασισμό, Το φθινόπωρο του ’44, κι ενώ ο ΕΛΑΣ ήδη απελευθέρωνε την Ανατολική Μακεδονία, ο Φωστερίδης σε συνεννόηση με τους Βρετανούς προσπάθησε να ανακόψει την προέλεσαη του ΕΛΑΣ στη Δράμα, σε συνεννόηση με το στρατηγό Σιριάκοφ. Ο Σιριάκοφ, πιστό όργανο του βασιλικού φασιστικού καθεστώτος, έβλεπε καχύποπτα την επικράτηση του Πατριωτικού Μετώπου, όπου κυριαρχούσε το ΚΚ Βουλγαρίας και την έξοδο στον πόλεμο στο πλευρό της ΕΣΣΔ. Ο ΕΛΑΣ, μαζί με άνδρες του συμμαχικού βουλγαρικού στρατού, άντρες του οποίου είχαν εξεγερθεί κατά του Σιριάκοφ, κατόρθωσαν στις 11 Οκτώβρη να επικρατήσουν έναντι του Φωστερίδη.

Ακολούθησε νέα σύγκρουση ΕΛΑΣ – ΕΑΟ το Δεκέμβρη, με τους άντρες του Φωστερίδη να περιορίζονται στα βουνά της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ο ίδιος ο ηγέτης τους καταφεύγει στην Αθήνα, όπου κατά τα Δεκεμβριανά θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στο στρατόπεδο χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη. Συνέχισε τη δράση του υπέρ του μοναρχοφασιστικού κράτους στη διάρκεια του εμφυλίου σε Θράκη και Ανατολική Μακεδονία, κερδίζοντας το βαθμό του αντισυνταγματάρχη πυροβολικού και συγκροτώντας το “Τάγμα Φωστερίδη”, αποτελούμενο εν πολλοίς από πρωτοπαλίκαρά του στη διάρκεια της κατοχής, που τώρα επιδίδονταν στο τσάκισμα των ανταρτών του ΔΣΕ και των υποστηρικτών του.

Τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια, όπως και άλλοι όμοιοί του, επιχείρησε να εξαργυρώσει τις υπηρεσίες του στο στρατόπεδο των νικητών, κατορθώνοντας να εκλεγεί βουλευτής Δράμας με το Συναγερμό του Παπάγου το 1952. Έκτοτε πέρασε στην αφάνεια, φεύγοντας από τη ζωή στις 30 Αυγούστου 1979, μετά από μακροχρόνια ασθένεια.
Εκτός από την επιχείρηση ξεπλύματος των κινήτρων και της δράσης του στην αστική ιστοριογραφία, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται και μια προσπάθεια αποκατάστασής του σε επίπεδο δημόσιας μνήμης. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη σχετικά απόφαση της Δημοτικής Κοινότητας Δράμας να τοποθετηθεί προτομή του Αντών Τσαούς σε περίοπτο σημείο της πόλης, κατόπιν αιτήματος της ΕΑΟ – ΕΣΕΑ, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις, ανάμεσά τους και της ΤΕ Δράμας του ΚΚΕ, που εξέδωσε ανακοίνωση ζητώντας μη εφαρμογή της απόφασης, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα:

Στη Δράμα του καπνεργατικού κινήματος και των ταξικών αγώνων, της ηρωικής εξέγερσης του Σεπτέμβρη του ’41 ενάντια στους φασίστες κατακτητές, των εκατοντάδων εκτελεσμένων, εξορισμένων και φυλακισμένων κατά τον ηρωικό αγώνα της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, των δεκάδων εκτελεσμένων από το Έκτακτο Στρατοδικείο Δράμας, η απόφαση αυτή αποτελεί πρόκληση.

Ιδιαίτερα μάλιστα τώρα που ο ελληνικός λαός έστειλε εκτός Βουλής τους ναζιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, πολιτικούς απογόνους του Αντών Τσαούς, τώρα που οι φασίστες κρύβονται ξανά στα λαγούμια τους, αποτελεί ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση αυτή την ώρα κάποιοι να προσπαθούν να τους ξεπλύνουν με τέτοιου είδους αποφάσεις.

11 σχόλια:

  1. "φίλε" καταρχήν το σχόλιο σου, που δεν δημοσίευσα, ειναι υβριστικό για τα δεκάδες θύματα, μέσα σε αυτά και η γυναίκα του,του Αντών – Τσαούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το μπλοκ 1ο δεν δημοσιεύει, ανυπόγραφα άρθρα(χωρίς ψευδώνυμο).
      2ο δεν δημοσιεύει σχόλια φασιστικά.

      Διαγραφή
  2. Τώρα θέτω κ ένα "ψευδώνυμο" κατά τας επιταγάς σας...αλλά δεν έχει χώρο ή δεν ξέρω αρκετά κομπιουτερίστικα..γράφω πλέον ως "Stratos"...δεν βάζω εισαγωγικά στο Φίλε,
    καθόσον ο Εμφύλιος έχω την εντύπωση ότι έληξε(οι μέρες μάλιστα είναι επετειακές).Δεν
    αποδέχομαι επ ΄ουδενί ότι το σχόλιο μου όπως κ να το δει κανείς μπορεί να θεωρηθεί
    υβριστικό(ουδέποτε υβρίζω κ πίστεψέ με όχι εκ θρησκευτικών λόγων απλά επιθυμώ
    κάτι καλύτερο από ύβρεις,φωνές κ δήθεν μαλώματα).Υπενθυμίζω ότι θύματα είχαν όλες
    οι πλευρές του φάσματος.Επειδή γνώρισα προσωπικά τον Αντών Τσαούς ,ειλικρινά τα
    όσα λέγονται ή γράφονται κατά καιρούς απέχουν από την πραγματικότητα.Ήπιος κ
    χαμηλών τόνων,χαμογελαστός κ ουδέποτε με νεύρα,αρχοντικός τη όψει λιγομίλητος
    κ όσο κ να μην το πιστεύεις ελάχιστες φορές τον άκουσαν γνωστοί κ φίλοι να
    καταφέρεται εναντίον των Κομμουνιστών-Αριστερών.Εξάλλου συνυπήρξε στο ίδιο κόμμα
    με τον πατέρα του Αλαβάνου.Όλοι έλεγαν ότι στα πεδία των μαχών(κίνημα 1935,Αλβανικό Μέτωπο 40-41,αντίσταση 1941-45 κ.λ.π μέχρι τέλους 1949) γινόταν άλλος άνθρωπος.Μην
    ξεχνάμε ότι μιλάω για εποχές που πέρασαν 15 χρόνια από το 49.Εξάλλου 1945-1949 δρούσε υπό τας διαταγάς Μεράρχων του τότε Ελληνικού Στρατού,δηλ. κάτω από την κάλυψη
    Θεσμικών Παραγόντων της Εποχής.Το τελευταίο σχόλιό σου ότι είμαι κ φασίστας
    ειλικρινά με ξεπερνά κ δεν απαντώ καθόσον είναι χαρακτηρισμός του συρμού για
    όποιον έχει άλλη γνώμη.Για να γράψω στο σάιτ σημαίνει ότι σε Τιμώ κ σαν
    ανθρώπινο πεπερασμένο ον θα θεωρούσα Τιμή μου αν ο οποιοσδήποτε συνάνθρωπός μου
    μου έλεγε μια καλή κουβέντα.Συγγνώμη αν σε απασχόλησα πέραν του δέοντος αλλά
    το επαναλαμβάνω με Θέρμη κ Επιμονή τοποθετώ τις απόψεις μου στον ευρύτερο
    Δημοκρατικό Χώρο κ η λέξη φασίστας με απωθεί όπως κ οι ακραίες ιδεολογίες που
    αυτή εκφράζει.Ευχαρισθώ για την φιλοξενία κ για τον χρόνο σας αφού όπως
    φαίνεται διαβάσατε το σχόλιό μου.Καλή Τύχη Φίλε...το μέλλον προβλέπεται
    δύσκολο για όλους όσο για το παρελθόν,πάει πέρασε αλλά άφησε πληγές που
    ας ελπίσουμε να κλείσουν κάποτε......"Stratos" (είμαι το ψευδώνυμο..έτσι για
    τελειώσουμε χιουμοριστικά την επικοινωνία ! ...Ευχαριστώ...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1944 υπεγράφη σύμφωνο του αρχηγού των εθνικιστικών αντάρτικων ομάδων Αντώνη Φωστερίδη με τον Διοικητή των βουλγάρικων στρατευμάτων Ανατολικής Μακεδονίας–Θράκης Α. Συράκωφ, προκειμένου να χτυπήσουν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ.

      Την Πρωτοχρονιά του 1944, οι Αντών Τσαούσηδες δολοφόνησαν τους ΕΛΑΣίτες του Τσαλ Νταγ, αν και την ημέρα εκείνη είχαν συνεννοηθεί οι δύο πλευρές να τη γιορτάσουν μαζί. Σύμφωνα με τον Νίκο Χατζηνικολάου (καπετάν Μαύρο), στις 5 το πρωί της 1ης του Γενάρη 1944 οι εθνικιστές έφτασαν στο υπαρχηγείο των ΕΛΑΣιτών στον Δρυμότοπο και, αφού αφόπλισαν τον σκοπό που τους περίμενε χαμογελαστός λόγω της συμφωνίας, τον σκότωσαν. Στη συνέχεια, κύκλωσαν τα καλύβια, δόθηκε το σύνθημα από τον Αντών Τσαούς και άρχισαν να χτυπούν με πυροβόλα κατά των ΕΛΑΣιτών που κοιμούνταν. Σε συνεργασία με τους Βούλγαρους κατακτητές σκότωσαν 18 αντάρτες και, αφού τους έκοψαν τα κεφάλια, τα έστειλαν στον Βούλγαρο πρόεδρο της Πλατανιάς και εκείνος τους έδωσε δύο αυτόματα όπλα και 700.000 λέβα. Η συνεργασία τους συνεχίστηκε με την επίδειξη των κεφαλιών των ανταρτών στην πλατεία της Καβάλας, με σκοπό την τρομοκράτηση του ΕΑΜικού κινήματος.

      Λίγες μέρες αργότερα, στις 11 του Γενάρη 1944, ο Άγγλος ταγματάρχης Μίλερ οδήγησε τον στρατιωτικό διοικητή του ΕΛΑΣίτικου τάγματος του Μποζ Νταγ (Μενοικίου) Σερρών, Ζαχαρία Χαρτομάτζη (Άγι), στο Φαλακρό Δράμας, επειδή θα γινόταν ρίψη εφοδίων στη Ζιρνοβίτσα. Μετά από μάχη με τους Βουλγάρους οι ΕΛΑΣίτες αιχμαλωτίστηκαν με δόλο από τους εθνικιστές Αντών Τσαούσηδες, οι οποίοι σκότωσαν τον Ζαχαρία Χαρτομάτζη και οκτώ αντάρτες, όσους χαρακτήρισε κομμουνιστές ο Μίλερ.

      Αντίστοιχα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ο Αντών Τσαούς ηγήθηκε παραστρατιωτικού τάγματος χωροφυλάκων άνευ θητείας (τάγμα Φωστερίδη), τα μέλη του οποίου καταδίωκαν αντάρτες του ΔΣΕ, έκοβαν τα κεφάλια σκοτωμένων αντιπάλων τους και τα επιδείκνυαν ως τρόπαια σε κοινή θέα στην πόλη της Δράμας.

      Μόνο λίγα απο την δολοφονική δράση Αντώνιου Φωστερίδη, ή αλλιώς Αντών Τσαούς

      ΔΣΕ

      Διαγραφή
  3. "Stratos"
    1ο σκότωσε ή οχι την γυναίκα του
    2ο Προσποιήθηκε πως ανταποκρίνεται θετικά στη διάθεση συνεργασίας των Ελασιτών του τάγματος “Ρήγας Φεραίος” κατά των Βουλγάρων (κάτι που διαψεύδει και το δημοφιλές αστικό αφήγημα ότι ο ΕΛΑΣ τάχα ήθελε να “μονοπωλήσει” την αντίσταση και να εξοντώσει τις αντίπαλες οργανώσεις), ορίζοντας συνάντηση την Πρωτοχρονιά του 1944 μεταξύ των ανδρών των δύο οργανώσεων.

    Το 1942 - 1944 πους πολεμούσε τους γερμανούς ή το ΕΑΜ ΕΛΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρήκατε και τα κάνατε καλόπαιδα... στο ότι το ΚΚΕ δεν είχε στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό αλλά ...ένα ποιό δημοκρατικό καπιταλιστικό κράτος.... δηλαδή τρίχες κατσαρές. Με στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό όλα θα είχαν τελειώσει για εσάς τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 με την ανατροπή του Καπιταλισμού. Ο Ταξικός πόλεμος δεν τελείωσε και δεν τελειώνει όσο υπάρχει καπιταλισμός Θα τα πούμε ξανά.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Μετά την συντριβή σε Στάλινγραντ και Κούρσκ η Αστική τάξη ενωμένη με τα Τάγματα και της οργανώσεις γέφυρα ΕΚΚΑ ΕΔΕΣ κ.α μαζί με Γερμανούς και Αγγλους Ιμπεριαλιστές κάνανε καθαρά Ταξικό Αντικομουνιστικό αγώνα δυστυχώς μονόπλευρο. Την επόμενη φορά δεν θα είναι μονόπλευρος.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  4. "Stratos"....Επίσημα στοιχεία που να αποδεικνύουν το θέμα της γυναίκας του δεν υπάρχουν..δεν έγινε ουδέποτε Δίκη κ φυσικά δεν υπάρχει σχετική απόφαση...Μάλιστα στο Δήμο Θεσνίκης όπου τελικά κατέληξε ο δημ.φάκελλος η πρώτη σύζυγος εφέρετο ως ζωντανή..άκρη δεν βγάζεις από τα χαρτιά...άλλα τα έκαψαν οι Βούλγαροι κ.λ.π.Ο Χατζηαναστασίου που έγραψε σχετικά το έγραψε στα "ψιλά" καθόσον μάλλον δεν βρήκε άκρη..άλλοι μιλούν κ για ατύχημα..αποδείξεις όμως δεν υπάρχουν...αλλά στα ιστορικά
    πρόσωπα αυτά τα γεγονότα αποτελούν ψύλλους στ άχυρα κ απ ότι λενε οι ιστορικοί
    δεν λαμβάνονται υπόψιν...εδώ αυτοκράτορες στο Βυζάντιο κ αλλού σκότωναν γυναίκες,παιδιά,αδέλφια κ.λ.π.τα ιστορικά γεγονότα έχουν άλλη όψη...το δεύτερο που ρωτάς,απ ότι διάβασα τουλάχιστον ο καθείς γράφει κ την δική του ιστορία...όλοι
    οι εμπλεκόμενοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι ο άλλος έφταιγε κ τελικά επικρατεί
    η άποψη του Νικητή δηλ. του Ισχυροτέρου-Επικρατήσαντος.Με τους Γερμανούς δεν ενεπλάκη ο Αντών Τσαούς.Μόνο με Βουλγάρους κ με το ΕΑΜ ΕΛΑΣ αφού ο εμφύλιος άρχισε ήδη από το τέλος 1943,νομίζω.Φίλε "Γκαγκάριν"..τα θέματα αυτά όπως κ όλα που αφορούν
    ιστορικά γεγονότα χρειάζονται χιλιάδες σελίδες εργασίας από πολλούς κ αντικειμενικούς ειδικούς ιστορικούς αλλά πάντοτε κ οι παρούσες συγκυρίες
    επηρεάζουν τις κρίσεις.Νομίζω θα περάσουν πολλά χρόνια ακόμη για πραγματική
    αδελφοσύνη,αποδοχή ο είς του άλλου και δη του Διαφορετικού..ίσως όταν ο άνθρωπος
    γίνει πράγματι Άνθρωπος τότε ίσως όλα αυτά δεν θα έχουν και πολύ σημασία.Ειλικρινά δεν προσπαθώ να υπεκφύγω αλλά εδώ έχουν γραφεί χιλιάδες απόψεις,μέχρι λογοτεχνικά
    μυθιστορήματα για όλους τους Πρωταγωνιστές Αριστερούς κ Δεξιούς(για τον Αντών Τσαούς
    έχω πετύχει 4 λογοτεχνικά όπου αναφέρεται κ σε δεξιάς αλλά κ αριστερής απόκλισης
    συγγραφείς-τελευταία ο Χαρπαντίδης τον έχει ως αρνητικό ήρωα με αλλαγμένα ονόματα κ.λ.π)....Δεν ξέρω γιατί κ πως ενώ ο Ζέρβας είχε περισσότερες δυνάμεις κ ισχύ στο
    μεταπολιτευτικό τοπίο ο Αντών Τσαούς είχε υπέρμετρα περισσότερους εχθρούς από
    την αριστερά...ίσως αυτή η αρνητική κριτική ωφέλησε την υστεροφημία του ?? στον
    έτερο πόλο ?? τι να πω δεν είμαι ειδικός κ δεν προσπαθώ να λύσω ιστορικά θέματα..
    ερωτήματα υπάρχουν πολλά,από δε απαντήσεις άπειρες...προσωπικά δεν είμαι
    Δογματικός κ αφήνω την ζωή να δίνει τις απαντήσεις..δέχομαι τους εις κάποιο Δόγμα
    πιστεύοντες (θρησκευτικό ή άλλο) ...ίσως είναι πιο ευτυχείς...Να είσαι καλά κ
    ευχαριστώ για τα θέματα που έθιξες,έτσι δίνεται η ευκαιρία σε νέους που ενδιαφέρονται να ψάχνουν παντού κ να μην καταλήγουν εύκολα σε συμπεράσματα....
    το "πίστευε κ μη ερεύνα" πέρασε προ πολλού,ενώ γίνεται πιο επίκαιρο το "πάντα ρει"
    πάνω στην έννοια του οποίου εργάσθηκε επιστημονικά ο Μαρξ κ άλλοι υλιστές φιλόσοφοι.
    αλλά εδώ μπαίνουμε σε δύσκολους ατραπούς που ακόμη παραμένουν υπό διερεύνηση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα συμφωνήσω στο οι νικητές γράφουν την ιστορία, αυτή την ιστορία που διαβάζεις.
    Πως ειναι δυνατόν να δικάσουν το πρωτοπαλίκαρο του , μετά τον πόλεμο εκλέχτηκε και βουλευτής με τον Παπάγο.

    Κανένας δοσίλογος γερμανοτσολιάς ή τσιράκι των εγγλέζιν, που πολέμησαν το ΕΑΜ ΕΛΑΣ και οχι τους γερμανούς δεν δικάστηκε ποτέ και οχι μόνο, μερικοί έγιναν βουλευτές 'η και υπουργοί

    Για να τελειώσω, αποκλείετε να συμφωνήσουμε γιατί πολύ απλά εγω το βλέπω απο την πλευρά των Κομουνιστών, ενο εσυ οχι.

    Αννα Φραγκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Προς "Ανώνυμος 1-9-2020-11.12"..Έχω διαβάσει συγγράμματα όλων των πλευρών....Σίγουρα αφού ο Αντών Τσαούς βρέθηκε στην
    πλευρά των νικητών,έχεις δίκιο..όχι μόνο με Παπάγο αλλά κ με Ένωση Κέντρου(μάλιστα
    συνυπήρξαν για 4-5 μήνες με τον Μέραρχο του ΕΛΑΣ Κώστα Κωσταντάρα,ο ένας στην Δράμα
    ο άλλος στην Καβάλα-ο Α.Τ. εκλεγμένος Βουλευτής,ενώ ο Κ.Κ.απλός υποψήφιος!)...μετά ο
    Α.Τ.αποχώρησε κ πήγε στην Ε.Ρ.Ε αλλά δεν εξελέγη..άν βάλεις τα έγγραφα δίπλα-δίπλα κ ψάξεις ημερομηνίες κ.λ.π τεχνικές λεπτομέρειες "τρελαίνεσαι"...η πολιτική με
    πάμπολλες ανατροπές...εξάλλου κ μέχρι σήμερα έχουμε μεταγραφές σε όλο το φάσμα...στους δε ψηφοφόρους εκεί γίνεται χαμός....δεν ξέρω αν είναι ηθικό κ ποιά
    ηθική να λάβω ως βάση μετρήσεων αλλά απλώς Έτσι Γίνεται...εγώ θα τολμήσω να πω
    ότι δεν δύναμαι να μην συμφωνήσω σε αρκετά μαζί σου καθόσον ακούγονται σωστά ....
    ο Υπαρκτός Κομουνισμός ίσως επιστρέψει μελλοντικά με άλλη μορφή κ σε άλλες περιοχές
    ...οι ιδέες ποτέ δεν ξεχνιούνται κ πάντοτε οι ρομαντικοί θα έρχονται σε
    αντίθεση με τους ρεαλιστές... Να είστε καλά με υγεία.."Stratos"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα συμφωνήσω με το τελευταίο "οι ιδέες ποτέ δεν ξεχνιούνται κ πάντοτε οι ρομαντικοί θα έρχονται σε αντίθεση με τους ρεαλιστές..."

    Αννα Φραγκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου