ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2019

Στη ΔΕΘ σε παίρνει (κεντρο)αριστερά, μην το ζορίζεις…


Σε ένα πρώτο επίπεδο η παρουσία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στη ΔΕΘ  θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υποτονική. Ανεξαρτήτως αν αυτό προκύπτει από την προσπάθεια μετεκλογικής ανασύνταξης του κόμματος, που μέχρι τις αρχές Ιουλίου ήταν στη κυβέρνηση, ή είναι μια επιλογή τακτικής, η ουσία είναι αλλού. 


Ο πρώην πρωθυπουργός, επιδιώκοντας να ανακτήσει ένα φιλολαϊκό προφίλ, άσκησε κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ, υπερασπίστηκε – σε γενικές γραμμές – το έργο της διακυβέρνησης του και κυρίως επιδίωξε να εμφανιστεί ως ένας κεντροαριστερός πόλος σε αναμονή εξουσίας, έστω και σε βάθος χρόνου. 

Οι προσπάθειες αυτοκριτικής του Αλ. Τσίπρα δεν ήταν και τόσο επιτυχημένες. Οι πολιτικές κυβιστήσεις του ΣΥΡΙΖΑ – το… σκίσιμο των μνημονίων και το τρίτο μνημόνιο, οι ιδιωτικοποιήσεις, η συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων, η διάλυση της ελπίδας σε όσους τον πίστεψαν, η ταμπέλα «Αριστερά» που στο περιεχόμενο είχε νεοφιλελεύθερη πολιτική με μπόλικη αγάπη στην «αγία» Ευρωπαϊκή Ένωση –  δεν έτυχαν αυτοκριτικής από τον πρόεδρο του. 

Αντίθετα, ο Αλ. Τσίπρας, με τον τρόπο του, δήλωσε περήφανος γι’ αυτό που παρέδωσε στην κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία συνεχίζει τη μνημονιακή πολιτική, εκτός μνημονίων… Τι παρέδωσε, μεταξύ άλλων; Διευκολύνσεις και «δωράκια» στις μεγάλες εταιρείες (στα μερίσματα και στην …εθελοντική φορολογία των εφοπλιστών), επίθεση στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, πλειστηριασμούς, ένα νόμο Κατρούγκαλου για να συνεχιστεί η επίθεση στο ασφαλιστικό, «αριστερή» (!) αμερικανοΝΑΤΟφροσύνη, το προχώρημα της «εμβληματικής επένδυσης στο Ελληνικό» και τόσα άλλα. 

Η αλήθεια είναι πως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν εμφανίσθηκε και ιδιαιτέρως αριστερός σε αυτή τη ΔΕΘ, αλλά κεντροαριστερός που θέλει να διατηρηθεί ο δικομματισμός και να ασκεί κριτική ως «προοδευτικός πόλος» απέναντι στην «συντηρητική παράταξη». Κάπου το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο. Πάλι…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου