Φοίβος Ταξιάρχης

Ένας από τους σημαντικούς κομμουνιστές ηθοποιούς
 

Στις 11 Οκτωβρίου 2007 «έφυγε»  από τη ζωή ο σημαντικός ηθοποιός Φοίβος Ταξιάρχης (Ταξιάρχης Κόλλιας, το πραγματικό του όνομα)  με πολυσχιδή δράση καλλιτεχνική, συνδικαλιστική, πολιτική.

    «Ο σ. Φοίβος υπηρέτησε το λαό και το λαϊκό κίνημα, και με την τέχνη και με τη δράση του. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και έγινε μέλος του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό υπέστη διώξεις.

Συνέχισε να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των ηθοποιών και για τα γενικότερα ζητήματα της ειρήνης και της κοινωνικής προόδου. Είχε σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του προοδευτικού λαϊκού θεάτρου. Ηταν σταθερά με το Κόμμα, μέχρι το τέλος της ζωής του, ανταποκρίθηκε σε κάθε κάλεσμά του, υπερνικώντας ακόμα και τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε» (από την ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ).

Ο Φοίβος Ταξιάρχης γεννήθηκε το 1926, στην Καλοσκοπή Φωκίδας, όπου τέλειωσε το Δημοτικό. Ηρθε στην Αθήνα, όπου τέλειωσε πέντε τάξεις του Γυμνασίου. Την τελευταία τάξη την τελείωσε στην Αμφίκλεια Φθιώτιδας, το 1944, επειδή είχε φύγει ως παράνομος από την Αθήνα, λόγω της συμμετοχής του στην ΕΑΜική Αντίσταση.

Το 1947 μπήκε στη δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, σπουδάζοντας παράλληλα στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1949 προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο, αλλά διέκοψε την εργασία του, λόγω της στρατιωτικής θητείας του, μέχρι το 1951. Η πρώτη θεατρική του εμφάνιση έγινε με το ρόλο του Κινησία στη «Λυσιστράτη», από το «Θυμελικό θίασο» του Λίνου Καρζή. Το 1952 συμμετείχε στις πρώτες, μεταπολεμικές, «Δελφικές Γιορτές» που είχε καθιερώσει ο Αγγελος Σικελιανός, παίζοντας τους ρόλους «Κράτος» και «Ωκεανός» στον αισχυλικό «Προμηθέα δεσμώτη». Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τους θιάσους των Βασίλη Διαμαντόπουλου, Καρόλου Κουν, Κυβέλης, Μίμη Φωτόπουλου, Ν. Χατζίσκου και πολλών άλλων. Πολύχρονη και σημαντική ήταν η συνεργασία του με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη. Από το 1959 μέχρι το 1962 πρωταγωνιστούσε στο «Πειραϊκό Θέατρο» του Δ. Ροντήρη, που περιόδευε σε πολλές χώρες.

Υπήρξε ιδρυτικό και διευθυντικό στέλεχος του πρώτου εταιρικού θιάσου «Αρμα Θεάτρου», τη λειτουργία του οποίου ανέστειλε η χούντα. Το 1976 δημιούργησε τον εταιρικό θίασο «Ελεύθεροι Καλλιτέχνες», ο οποίος ανέβασε δεκαπέντε άπαικτα νεοελληνικά έργα.

Μετά τη δικτατορία είχε την πρωτοβουλία για την ανασύσταση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) που είχε διαλυθεί το 1967 από τη δικτατορία. Έλαβε μέρος στους επαγγελματικούς αγώνες του κλάδου του και εκλέχτηκε αρκετές φορές μέλος του διοικητικού του συμβουλίου με την παράταξη του ΚΚΕ, στο οποίο παρέμεινε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του. Επίσης, ήταν υποψήφιος με το ΚΚΕ σε βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές.

Για πολλά χρόνια εργάστηκε σε πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές θεάτρου και λόγου και σκηνοθέτησε πολλά νεοελληνικά και ξένα έργα. Επαιξε σε αρκετές ταινίες και σε τηλεοπτικές σειρές, όπως «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», «Αρραβωνιάσματα», «Ουράνιο τόξο» κ.ά.

Ελαβε μέρος στους επαγγελματικούς αγώνες του κλάδου του και εκλέχτηκε αρκετές φορές μέλος του ΔΣ του ΣΕΗ. Διακρίθηκε με: χρυσό μετάλλιο για παραστάσεις αρχαίου δράματος στο «Ελληνικό Θέατρο» του Λος Αντζελες, χάλκινο μετάλλιο για παραστάσεις αρχαίου δράματος στο Ισραήλ, τιμητικό μετάλλιο και δίπλωμα της ΕΡΤ, μετάλλιο και δίπλωμα σε αναγνώριση της συμμετοχής του στην Εθνική Αντίσταση κ.ά.

Ατέχνως