Αλήθειες και ψέματα γύρω από τη νέα επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση

Ο προωθούμενος νέος γύρος της επίθεσης στην Κοινωνική Ασφάλιση συνοδεύεται - όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις - από τον αντίστοιχο αποπροσανατολιστικό κουρνιαχτό που σηκώνουν τόσο η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση, όσο και μια σειρά από αστικά επιτελεία, συσκοτίζοντας την ουσία του ζητήματος.

Εστιάζοντας σε ορισμένες βασικές πλευρές αυτής της φιλολογίας, μέσα από ερωτήσεις και απαντήσεις, ο «Ριζοσπάστης» αναδεικνύει

σήμερα τις πραγματικές στοχεύσεις της, όπως και την ανάγκη να απαντηθεί η επίθεση μαζικά και οργανωμένα από το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

***

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κυβέρνηση της ΝΔ υποστηρίζει ότι απαιτείται ένα «νέο Ασφαλιστικό», το οποίο χαρακτηρίζει «δίκαιο και βιώσιμο». Ποια είναι η πραγματικότητα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το «νέο Ασφαλιστικό» που επεξεργάζεται και προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ αποτελεί τη νέα κλιμάκωση της επίθεσης διαρκείας στην Κοινωνική Ασφάλιση. Προωθεί την παραπέρα ιδιωτικοποίησή της, πατώντας πάνω στα αντιλαϊκά θεμέλια που έβαλαν όλοι οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι, με κορωνίδα τον νόμο Κατρούγκαλου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016.

Το μοντέλο των «τριών πυλώνων» που προτείνει η ΝΔ έχει ήδη σε ένα βαθμό νομοθετηθεί, μέσα από τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις των προηγούμενων χρόνων, όπως π.χ. με τη δημιουργία του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ), το οποίο δεν εγγυάται πλέον το ύψος των επικουρικών συντάξεων. Ο νέος γύρος της επίθεσης βαθαίνει την ιδιωτικοποίηση.

Σε αυτό το μοντέλο, η δημόσια ασφάλιση («πρώτος πυλώνας») μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε... πτωχοκομείο, αποδίδοντας συντάξεις - ψίχουλα, στο ύψος των προνοιακών επιδομάτων (έχει φροντίσει ήδη γι' αυτό ο νόμος Κατρούγκαλου).

Η επικουρική ασφάλιση («δεύτερος πυλώνας»), με την παραπέρα ενίσχυση των ιδιωτικών χαρακτηριστικών της, κυρίως μέσα από το κομβικό στοιχείο του «νέου Ασφαλιστικού» που φέρνει η ΝΔ, δηλαδή την παράδοση των εισφορών των νέων ασφαλισμένων στον χρηματιστηριακό τζόγο, αποκόπτεται οριστικά από τη δημόσια ασφάλιση. Καταλήγει ουσιαστικά να είναι «δίδυμο αδελφάκι» της ιδιωτικής ασφάλισης («τρίτος πυλώνας»), ωστόσο, σε αντίθεση με αυτή, θα είναι υποχρεωτική.

Ουσιαστικά το αστικό κράτος επιβάλλει την υποχρεωτικότητα του «δεύτερου πυλώνα», χωρίς όμως να δίνει πραγματικές εγγυήσεις για τις επικουρικές συντάξεις, λειτουργεί δηλαδή ως «ντίλερ» της ιδιωτικής ασφάλισης.

Ταυτόχρονα, προβλέπεται παραπέρα ενίσχυση του «τρίτου πυλώνα», των προγραμμάτων ιδιωτικής ασφάλισης, μέσα από φοροαπαλλαγές και ενισχύσεις, ανοίγοντας νέα πεδία κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Το αντιδραστικό σχέδιο ολοκληρώνεται με την προώθηση των επαγγελματικών ταμείων, που νομοθέτησε το 2002 το ΠΑΣΟΚ. Αυτά λειτουργούν σε επίπεδο επαγγελμάτων και κλάδων και έχουν ανάλογα χαρακτηριστικά με τον «δεύτερο πυλώνα» που προωθεί η ΝΔ. Μάλιστα, αποτελεί επιδίωξη της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, σε συνεργασία με τον ΣΕΒ και τις υπόλοιπες εργοδοτικές οργανώσεις, η δημιουργία ενός Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου.

Οσο για τα περί «βιωσιμότητας» και «δικαιοσύνης», όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, από τις αρχές της δεκαετίας του '90 μέχρι και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πριν από κάθε επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση αναμασούν τα ίδια. Με αυτόν τον μόνιμο πρόλογο, έφεραν αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, περικοπές συντάξεων και παροχών, απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Το έργο είναι χιλιοπαιγμένο: Την ίδια στιγμή που η ΝΔ, πριν από λίγο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ και πιο πριν το ΠΑΣΟΚ επικαλούνται τη «βιωσιμότητα», χαρίζουν δισεκατομμύρια στις επιχειρήσεις. Τα ληξιπρόθεσμα βεβαιωμένα χρέη τους προς τον ΕΦΚΑ και το πρώην ΙΚΑ ξεπερνούν τα 17 δισ. ευρώ! Μάλιστα, στο νέο σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπεται η παραπέρα μείωση κατά 25% των εισφορών προς τον ΕΦΚΑ, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας θα καταλήξει στα ταμεία των επιχειρήσεων...

***

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η ΝΔ, προμοτάροντας το «νέο Ασφαλιστικό», αποδίδει στον νόμο Κατρούγκαλου «προχειρότητα». Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι ο νόμος Κατρούγκαλου παρέδωσε «βιώσιμα και εύρωστα ασφαλιστικά ταμεία», τα οποία η ΝΔ οδηγείσε διάλυση. Τι ισχύει και γιατί το ΚΚΕ λέει ότι ο νόμος Κατρούγκαλου έστρωσε το έδαφος για τα χτυπήματα που φέρνει η ΝΔ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η κριτική της ΝΔ περί «προχειρότητας» του νόμου Κατρούγκαλου, αλλά και η προκλητική υποκρισία με την οποία απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να συσκοτίσουν την ενιαία συμβολή τους στην προώθηση της αντιλαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ για το χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οπως ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ανέλαβε την αστική διακυβέρνηση το 2015, άφησε ανέγγιχτο όλο το προηγούμενο αντιασφαλιστικό οικοδόμημα των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και προχώρησε την επίθεση από εκεί που την είχαν σταματήσει, έτσι και η ΝΔ σήμερα εμφανίζεται να ασκεί κριτική στον νόμο Κατρούγκαλου (ο οποίος έχει αμετάκλητα καταδικαστεί στις συνειδήσεις εργαζομένων και ασφαλισμένων ως νόμος - λαιμητόμος) όχι για να αντιμετωπίσει τα δεινά που πρόσθεσε στο λαό, αλλά για να πατήσει πάνω σε αυτόν και να περάσει στην επόμενη «πίστα» την αντιασφαλιστική επίθεση.

Ο νόμος 4387/2016 του ΣΥΡΙΖΑ μόνο από «προχειρότητα» δεν διακρίνεται. Ηταν καλά μελετημένος, υπηρέτησε και υπηρετεί τους μακροπρόθεσμους αντιλαϊκούς στρατηγικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου και της ΕΕ. Η στρατηγική αυτή αποτυπώθηκε ήδη από το Φλεβάρη του 2012, όταν η ΕΕ, με τη «Λευκή Βίβλο» για τις συντάξεις, υπογράμμιζε: «Οι μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων και των πρακτικών συνταξιοδότησης είναι ουσιαστικής σημασίας για τη βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης της Ευρώπης και πρέπει να γίνουν επειγόντως σε μερικές χώρες, στο πλαίσιο των σημερινών δράσεων για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στα δημόσια οικονομικά (...) Πράγματι, η επιτυχία των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων στα κράτη - μέλη αποτελεί μείζονα καθοριστικό παράγοντα για την εύρυθμη λειτουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης».

Τα δεδομένα αυτά, όπως η «δημοσιονομική σταθερότητα», που αντιμετωπίζει την Κοινωνική Ασφάλιση ως «κόστος», υπηρετούνται με μεγάλη αποτελεσματικότητα και από τον νόμο Κατρούγκαλου. Η δέσμευση που ανέλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο κεφάλαιο και τους «εταίρους» του με τον νόμο Κατρούγκαλου ήταν η μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης από το 17,3% του ΑΕΠ το 2016 στο 13,4% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια, καθώς και η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στο 4,8% του ΑΕΠ. Η τελευταία από το 2025 θα καλύπτει μόνο το τμήμα της «εθνικής σύνταξης», το οποίο αντιστοιχεί στο πενιχρό επίδομα των 384 ευρώ μεικτά, για τουλάχιστον 20 χρόνια ασφάλισης και εισφορών.

Κανέναν από τους παραπάνω αντιλαϊκούς στόχους δεν αμφισβητεί η ΝΔ, πάνω σε αυτό ακριβώς το έδαφος εκκολάπτονται οι προϋποθέσεις για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης και για την κερδοφόρα δράση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, που προωθεί η σημερινή κυβέρνηση.

***

ΕΡΩΤΗΣΗ: Στο έδαφος της αντιασφαλιστικής επίθεσης, της υψηλής ανεργίας, της «ευελιξίας», διαδίδεται από διάφορα κέντρα, ειδικά με στόχο πιο νέους εργαζόμενους, η αντίληψη ότι «αφού δεν θα πάρετε σύνταξη ποτέ ή, αν πάρετε, αυτή θα είναι ένα ξεροκόμματο, η ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης είναι η μόνη λύση». Ποια είναι η αλήθεια;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρόκειται για μια ύπουλη προπαγάνδα, η οποία εκπορεύεται από όλους όσοι θέλουν να κρατήσουν τους εργαζόμενους μακριά από τον αγώνα ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση και να τους σπρώξουν στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Η ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης είναι «λύση» μόνο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που θα βάλουν στο χέρι τα δισεκατομμύρια ευρώ των ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς μάλιστα να αναλαμβάνουν καμία δέσμευση για το τι θα επιστρέψουν στους ασφαλισμένους μετά από 35 και 40 χρόνια δουλειάς.

Καμία «λύση» και καμία ασφάλεια δεν προσφέρει η ιδιωτικοποίηση στους ασφαλισμένους, που θα βλέπουν να τζογάρεται ο μόχθος τους σε πακέτα «χαμηλού», «μεσαίου» και «υψηλού επενδυτικού κινδύνου», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο πόρισμα της «Επιτροπής Σοφών» που έστησε η κυβέρνηση για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.

Την απάντηση δίνει η ίδια η πικρή πείρα εργαζομένων και συνταξιούχων από την ιστορία τέτοιων ιδιωτικών ασφαλιστικών σχημάτων, τα οποία, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη μορφή που έχουν σε κάθε χώρα, υπακούν στους νόμους του τζόγου...

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκεια της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης έχασαν μέχρι και το 40% των αποθεματικών τους. Ακραίο παράδειγμα - αλλά όχι μοναδικό - είναι η γνωστή περίπτωση της «Enron» στις ΗΠΑ, οι εργαζόμενοι της οποίας είδαν τις εισφορές τους να εξαϋλώνονται με τη χρεοκοπία της εταιρείας, στις μετοχές της οποίας είχε επενδύσει μεγάλα κεφάλαια το συνταξιοδοτικό τους ταμείο... Το 2016, σε δημοσίευμά του, το «Bloomberg» ανέφερε ότι σε «τεστ αντοχής» σε αυτά τα συνταξιοδοτικά ταμεία στις χώρες της Ευρωζώνης διαπιστώθηκε ότι το έλλειμμά τους ανέρχεται σε 428 δισ. ευρώ! Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της γερμανικής «Lufthansa», το έλλειμμα του οποίου ανέρχεται στο ποσό των 6,6 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή και ολόκληρη η κεφαλαιοποίηση της εν λόγω εταιρείας...

Με αποσπασματικά νούμερα και «αποδόσεις», τα επιτελεία του κεφαλαίου επιχειρούν να συσκοτίσουν όλα τα παραπάνω, να δελεάσουν τους εργαζόμενους και ειδικά τη νέα βάρδια, την ίδια ώρα μάλιστα που η ανεργία των νέων παραμένει στα ύψη, η «ευελιξία» απογειώνεται, οι μισθοί συμπιέζονται συνεχώς.

Αξιοποιώντας την υποχώρηση του εργατικού κινήματος, το ρόλο του εργατοπατερισμού, την ίδια τη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων για τη στήριξη του κεφαλαίου, επιχειρούν να συσκοτίσουν το γεγονός ότι η δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση αποτελεί κατάκτηση ιστορικών αγώνων των εργαζομένων και του λαού, ότι η υπεράσπισή της αποτελεί πεδίο μάχης για την προστασία των γηρατειών, για την προστασία όλων των εργαζομένων σε περιπτώσεις ατυχήματος, ακόμα και αναπηρίας.

Μαζικός αγώνας για Δημόσια Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση

«Το σκηνικό που χτίζεται και προετοιμάζει τα νέα δεινά για συνταξιούχους και ασφαλισμένους μπορεί να το ανατρέψει ο κοινός αγώνας των εργαζομένων, των συνταξιούχων, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα έχει ως σημαία του τη διεκδίκηση Δημόσιας Υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης. Αγώνας μαζικός, οργανωμένος, μέσα στους χώρους δουλειάς, στις πόλεις και τα χωριά, για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των κυβερνήσεων και των τριών μνημονίων των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ», σημείωνε ανάμεσα σε άλλα σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του 

ΚΚΕ, προτάσσοντας τις εξής διεκδικήσεις:

• Να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα αποθεματικά των Ταμείων. Είναι ο ιδρώτας και το αίμα του εργαζόμενου λαού μας, δεν μπορεί να περάσει η λογική που καλλιεργούν τα αστικά κόμματα, «περασμένα - ξεχασμένα»! Να θυμίσουμε ότι μόνο με το περιβόητο PSI, το «κούρεμα» δηλαδή των ασφαλιστικών ταμείων για τη σωτηρία των τραπεζών, χάθηκαν πάνω από 10 δισ. ευρώ σε ένα βράδυ!
• Να πληρώσουν το κράτος και η εργοδοσία! Καμία μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, που σημαίνει νέα μείωση του μισθού του εργαζόμενου στο τμήμα που πηγαίνει για τη σύνταξη και την Υγεία και απαλλαγή της μεγαλοεργοδοσίας.
• Πλήρης αποκατάσταση όλων των απωλειών, μαζί και της 13ης και 14ης σύνταξης. Κατώτατη κύρια σύνταξη 600 ευρώ.
• Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, στις δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
• Συντάξεις που θα εξασφαλίζουν αξιοπρέπεια στα γηρατειά, στη βάση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας και όχι με συνθήκες του προηγούμενου αιώνα, δουλειάς σε άθλιες συνθήκες μέχρι τα βαθιά γεράματα.
• Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, με 5 χρόνια λιγότερης δουλειάς για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.