2ο έκτακτο Συνέδριο, του ΣΕΚΕ (Κομμουνιστικού)

Το 2ο έκτακτο Συνέδριο, 2/11/1922, του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (Κομμουνιστικού) αποδέχεται τους 21 όρους εισδοχής στην Κομμουνιστική Διεθνή.

Οταν άνοιγε τις εργασίες του το 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ για την Ελλάδα συμπληρώνονταν 11 μήνες περιπέτειας στη Μικρά Ασία.

Η απόβαση στη Σμύρνη ήταν γεγονός από τις 2/15 Μάη του 1919 και η ελληνική αστική τάξη είχε αναλάβει, πατώντας πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού, να παίξει το ρόλο του χωροφύλακα στην περιοχή, με την ελπίδα ότι όπως και να 'ρχονταν τα πράγματα θα αποκόμιζε μερικά οφέλη.

To ΣΕΚΕ αποφασίζει: 1)Να αποχωρήση εκ της β’ Διεθνούς και να αποκηρύξη την οπορτουνιστικήν τακτικήν της. 2) Δίδει εντολήν εις την Κεντρικήν Επιτροπήν να προπαρασκευάση το έδαφος δια την

προσχώρησιν εις την γ’ διεθνή μη αποκλειομένου εκ τούτου να ευρίσκεται εις σχέσεις με τα κόμματα εκείνα της Β’ Διεθνούς τα οποία έμειναν πιστά εις τας σοσιαλιστικάς αρχάς».

Το Β’ Συνέδριο του ΣΕΚΕ άρχισε τις εργασίες του

«Ήρχισε χθες τας εργασίας του το συνέδριον του Κόμματός μας, του Σοσιαλιστικού εργατικού κόμματος της Ελλάδος. Για όσους παρίσταντο εις την συγκέντρωσιν αυτήν, όπου οι αντιπρόσωποι εξ όλων των άκρων της Ελλάδος, αντιπρόσωποι κατέχοντες θέσιν επίλεκτον μέσα εις τον εργατικόν κίνημα της χώρας, εκίνησαν και ήλθον δια να αντιπροσωπεύσωσι τα τμήματα των εις το συνέδριον τούτο του Κόμματος που εκπροσωπεί την πολιτικήν εκδήλωσιν της εργατικής τάξεως της Ελλάδος, ο σοσιαλισμός εις την Ελλάδα αποτελεί ένα γεγονός και το Σοσιαλιστικόν εργατικόν κόμμα έναν οργανισμόν, προς τον οποίον θα αναγκασθούν πολύ ταχέως να στρέψουν τα βλέμματα των όσοι έως σήμερον επίστευον ότι δύνανται να τον αγνοούν. Οι εργάται που παρακολουθούν τον αγώνα μας, που αισθάνονται τον πολιτικόν αγώνα ως ανάγκην δια την απολύτρωσιν της τάξεώς των και που ατενίζουν με εμπιστοσύνην προς το διεξάγων τον αγώνα τούτον Σοσιαλιστικόν εργατικό κόμμα, ας είναι βέβαιοι, ότι το συνέδριον τους θα φανή αντάξιον της εμπιστοσύνης των και αι αποφάσεις του αντάξιαι των προσδοκιών των. Ας είναι βέβαιοι, ότι το συνέδριον τούτο θα θεμελιώσει στερεάς τας βάσεις επί των οποίων το εργατικόν μας κίνημα θα βάδιση εις το μέλλον αλματικώς και απροσκόπτως εις τον δρόμον της ιστορικής του αποστολής».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη το συνέδριο συγκλήθηκε «εις την αίθουσαν Τσαλδάρη παρά το θέατρον ‘‘Κεντρικόν’’ εντός της στοάς». Η αίθουσα ήταν διακοσμημένη με εικόνες «των Καρλ Μαρξ, Λένιν, Λήμπκνεχτ, Ρόζας Λούξεμπουργκ και λοιπών ηγετών του διεθνούς σοσιαλισμού, ως και με ερυθράς σημαίας» ενώ οι εργασίες άρχισαν στις 2μ.μ. «Άπειρον πλήθος εργατών και λοιπού διανοουμένου κόσμου- έγραφε ο Ριζοσπάστης-, από ενωρίς επλημμύρισε την αίθουσα ασφυκτικώς. Μεταξύ των παρευρισκομένων διεκρίνεντο τα διοικητικά συμβούλια των μεγαλυτέρων εργατικών οργανώσεων, τόσον των Αθηνών όσο και του Πειραιώς. Αρκετοί δημοσιογράφοι και ανταποκριταί ξένων εφημερίδων κατείχον την αριστεράν πλευράν της αιθούσης, παρακολουθήσαντες μετ’ άκρου ενδιαφέροντος τας γενομένας συζητήσεις και ιδίως την έκθεσιν των πεπραγμένων της Κεντρικής Επιτροπής, την οποίαν ανέγνωσεν ο γενικός γραμματεύς του κόμματος σύντροφος Ν. Δημητράτος»^.

Ημερήσια διάταξη και αποφάσεις

Για την διεύθυνση των εργασιών του το συνέδριο εξέλεξε προεδρείο αποτελούμενο από τους Ν. Καστρινό (πρόεδρο), Κ. Γκοντίνο και Ε. Σταυρίδη (γραμματείς). Επίσης αποφασίστηκε οι εργασίες να διαρκούν από τις 10 π.μ. έως τις 1 μ.μ. και από τις 3 μ.μ. έως τις 8 μ.μ. , κάθε ημέρα. Ως θέματα των συνεδριακών εργασιών ορίστηκαν τα παρακάτω:

Πρώτη ημέρα: έναρξη, καταρτισμός του γραφείου, υποβολή εκθέσεων, εκλογή διαφόρων επιτροπών.

Δεύτερη ημέρα: Συζήτηση επί των εκθέσεων, επί του απολογισμού και επί του τύπου του κόμματος.

Ημέρα τρίτη: Συζήτηση επί του ζητήματος των εκλογών και επί του αγροτικού ζητήματος.

 Ημέρα τέταρτη: Συζήτηση επί του ζητήματος της Διεθνούς και επί του προγράμματος.

Ημέρα πέμπτη: συζήτηση επί διαφόρων προτάσεων (συγκεντρωτικό σύστημα) κ.λ.π.