«το συγκοινωνιακό πρόβλημα της πόλης και οι θέσεις του ΚΚΕ»

«Το συγκοινωνιακό πρόβλημα της πόλης και οι θέσεις του ΚΚΕ» ήταν το θέμα της σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στο πάρκο Κρήτης από τις ΚΟΒ Ντεπώ και Ανάληψης. Ομιλητής ήταν ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Θεσσαλονίκης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Σημείωσε πως η σύσκεψη αποτελεί την πραγματοποίηση της δέσμευσης του ΚΚΕ πως και μετά τις εκλογές θα βρίσκεται καθημερινά δίπλα στους εργαζόμενους, το λαό, τους δημότες της πόλης για όλα τα προβλήματα που
απασχολούν τη λαϊκή οικογένεια, τονίζοντας, ωστόσο, πως το πιο σημαντικό κομμάτι δεν παύει να είναι η ανάγκη, όπως είπε χαρακτηριστικά, «ο ίδιος ο λαός να συσπειρωθεί, να οργανώσει την παρέμβαση του. Να κατανοήσει ότι έχει τη δύναμη να επιβάλει λύσεις. Να εμπιστευτεί το ΚΚΕ».

Ανέφερε πως το ζήτημα των αστικών συγκοινωνιών είναι βασικό πρόβλημα που ο καθένας συναντά κάθε μέρα, «είναι απλήρωτο μέρος της δουλειάς μας» και ένα αναφαίρετο, ζωτικό δικαίωμα. Πρόσθεσε πως «η κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών στη Θεσσαλονίκη έχει πλέον ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής» και πως για το ότι δεν λέει να διορθωθεί ούτε στο ελάχιστο, παρά τις διακηρύξεις και δήθεν δεσμεύσεις κάθε κυβέρνησης, κάθε περιφερειάρχη και δημάρχου που διακηρύσσουν σαν στόχο ζωής τη βελτίωση τους, δεν πρόκειται για ανικανότητα αυτών, την οποία χαρακτήρισε εύκολη και βολική εξήγηση.

Αντίθετα, τόνισε πως αποτελεί αποτέλεσμα της πολιτικής που λέει ότι το κράτος για έναν λόγο υπάρχει: για να εξυπηρετεί τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και να υποχρεώνει τον λαό να τα πληρώνει είτε με τη φορολογία του, είτε με την εμπορική χρήση, την εμπορευματοποίηση μιας απόλυτα αναγκαίας λειτουργίας, όπως οι συγκοινωνίες, αλλά και η Υγεία, η Παιδεία, η Ενέργεια κ.λπ. Αναλύοντας την πορεία του ΟΑΣΘ στη σημερινή κατάσταση, ανέφερε πως στην πραγματικότητα δικαιώνει την άποψη του ΚΚΕ πως «η πέτρα του σκανδάλου βρίσκεται στο ότι ο ΟΑΣΘ από τη γέννησή του είναι ένας ιδιωτικός κερδοσκοπικός οργανισμός - εταιρεία, που εκμεταλλεύτηκε -με πολιτικές πλάτες όλων των κυβερνήσεων- την ανάγκη του λαού της Θεσσαλονίκης για συγκοινωνίες. Τις εκμεταλλεύτηκε με τον πιο σκανδαλώδη τρόπο και θησαύρισε».

Μεταξύ άλλων, παρουσίασε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τον χαρακτήρα της διαχείρισής του από τις αστικές κυβερνήσεις, αναφέροντας πως για το πρόβλημα των παλιών, επικίνδυνων λεωφορείων η πρόταση του ΚΚΕ, Συνδικάτων και άλλων φορέων για κατασκευή λεωφορείων από την ΕΛΒΟ, που θα εξασφάλιζε φθηνότερα, καλύτερα λεωφορεία από τη μια, αλλά και εργασία για την μεγάλη αυτή βιομηχανική μονάδα, «κόλλησε» στην εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κλείσει το εργοστάσιο και που εκτέλεσαν με απόλυτη συνέπεια όλες οι κυβερνήσεις.

Τέλος, σχετικά με τις προτάσεις για το μέλλον του Οργανισμού, ανέφερε πως «Σε κάθε περίπτωση, είτε με απευθείας ιδιωτικοποίηση της ΝΔ είτε με "δημοτικοποίηση" του ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός καλείται να πληρώσει μεγαλύτερο κόστος για χειρότερες συγκοινωνίες».
Σχετικά με το έτερο τραύμα των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης, όπως χαρακτήρισε το μετρό, τόνισε μεταξύ άλλων πως ο περιορισμός της συζήτησης μόνο στα αρχαία της Βενιζέλου κρύβει την πραγματική ουσία του προβλήματος, ότι δηλαδή από την όλη ιστορία σχετικά με την απαράδεκτη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του έργου, κερδισμένο βγαίνει μόνο το κεφάλαιο, χαμένος ο λαός.

Ανέφερε πως κρίνοντας με βασικά κριτήρια τον χρόνο και το κόστος κατασκευής, την έκταση του έργου, το πόσες ανάγκες πόσων κατοίκων εξυπηρετεί και το μελλοντικό κόστος χρήσης, «όλα είναι αρνητικά για το λαό, για τους κατοίκους της πόλης. Με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων» σχολιάζοντας πως οι δήθεν διαφωνίες μεταξύ των κυβερνώντων (πρώην και νυν) κρύβουν ότι και απ' αυτές οι εργολάβοι βγάζουν κέρδη «με τη σέσουλα» σε βάρος του λαού. Το πραγματικό εμπόδιο για το έργο και το κόστος του, είπε, «είναι το κέρδος, το σύστημα και το κράτος που το εξυπηρετεί με οποιαδήποτε κυβέρνηση».

Ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος έκλεισε τονίζοντας πως το κύριο στο εξής είναι ο λαός «να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, να πάψει να την αναθέτει σε άλλους που πάντα τον απογοητεύουν. Να οργανωθεί και για τη συγκοινωνία στη γειτονιά, με τους συλλόγους του, επιτροπές αγώνα, μέσα από τα εργατικά σωματεία που πρέπει να το κάνουν θέμα τους, διεκδίκησή τους. Να αντιδράσουν μαζικά, οργανωμένα, μαχητικά στην ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών, στο τραύμα του Μετρό». Κάλεσε σε συσπείρωση και αγώνα με την πρόταση του ΚΚΕ για αποκλειστικά δημόσιο φορέα αστικών συγκοινωνιών με τη συγκοινωνία ως λαϊκό δικαίωμα και έθεσε ως άμεση πρόταση και διεκδίκηση την καθιέρωση δωρεάν αστικής συγκοινωνίας για όλους τους εργαζόμενους στη μετακίνησή τους προς και από την εργασία τους, όπως και για τους άνεργους, τους φοιτητές και μαθητές, τα ΑμΕΑ, για τους συνταξιούχους.