Στη συνέχεια, απαντώντας στην παρέμβαση από τα έδρανα του Δ. Κουτσούμπα ότι αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχει αλλάξει χρόνια, ο πρωθυπουργός συνέχισε: «Εγώ λέω ότι άλλαξαν και καλά έκαναν στο συγκεκριμένο τομέα. Αυτό σημαίνει ότι, με την εξαίρεση του Κομμουνιστικού Κόμματος, διαμορφώνεται σε αυτήν την αίθουσα, για πρώτη φορά, τουλάχιστον από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, μια πλατιά διακομματική συμμαχία, η οποία θεωρεί τη σχέση μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχέση με μεγάλο βάθος, σχέση στρατηγικής σημασίας».
Η παραπάνω τοποθέτηση του πρωθυπουργού προσφέρεται, για να βγουν ουσιαστικά συμπεράσματα για το ποιες είναι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές, ποια είναι τα πραγματικά διλήμματα που μπαίνουν μπροστά στον λαό μας.
Μπορεί, λοιπόν, να κοκορομαχούν, να «ανεβάζουν τους τόνους της αντιπαράθεσης», όπως πολλές φορές περιγράφουν τα ρεπορτάζ, να εκτοξεύουν κατηγορίες, να ανασύρουν παλιές και νέες διαφορές τους, να φτιάχνουν δίπολα, ψευτοδιλήμματα, εκβιασμούς... όμως η πραγματικότητα βγάζει μάτι.
Με εξαίρεση το ΚΚΕ, όλα τα αστικά κόμματα, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25, η Ελληνική Λύση ομονοούν στον εναγκαλισμό με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, στην εμπλοκή στους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους, που καμία εγγύηση και προστασία δεν προσφέρουν βέβαια απέναντι στις τουρκικές αμφισβητήσεις, αλλά αντίθετα τις ενθαρρύνουν.
Η «διακομματική συμμαχία» των αστικών πολιτικών δυνάμεων στα αμερικανοΝΑΤΟικά προτάγματα αποτυπώθηκε άλλωστε «πανηγυρικά» και λίγη ώρα μετά, όταν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και Ελληνική Λύση ψήφιζαν από κοινού, και με τις ανάλογες διακηρύξεις περί «ισχυρών μηνυμάτων» και «εθνικής ενότητας», τον προϋπολογισμό του υπουργείου Αμυνας για εξοπλισμούς και υποδομές, που υπηρετούν τους δολοφονικούς αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και καμία σχέση δεν έχουν με την ασφάλεια του λαού.
Με εξαίρεση το ΚΚΕ, όλα τα αστικά κόμματα «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, για να αυγατίσουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Πάνω σε αυτήν τη βάση, άλλωστε, τσακώνονται ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για το ποιανού η πολιτική ήταν πιο αναπτυξιακή, ποιος δηλαδή έδινε περισσότερα στο κεφάλαιο, στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Πάνω σε αυτήν τη βάση, ασκούν κριτική το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25, η Ελληνική Λύση για το πόσο ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης ΝΔ περιλαμβάνει «αναπτυξιακές διατάξεις».
Ολοι τους συναινούν επί της ουσίας, ανεξάρτητα από διακηρύξεις, στο οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο που τσακίζει εργατικά δικαιώματα, υποτιμά λαϊκές ανάγκες και τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα την ακραία φτώχεια, που γεννούν η πολιτική τους και το σύστημα που υπερασπίζονται.
Με εξαίρεση το ΚΚΕ, όλα τα αστικά κόμματα κόπτονται για τη σταθερότητα του πολιτικού τους συστήματος, δηλαδή για να μπορεί με όσο το δυνατόν λιγότερες αναταράξεις να υλοποιείται η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, και δήθεν συγκρούονται μεταξύ τους για το ποιο είναι το κατάλληλο μείγμα ανάμεσα στο «καρότο και το μαστίγιο», για τις δόσεις ανάμεσα στην καταστολή και τις μεθόδους ενσωμάτωσης και χειραγώγησης του λαού, προκειμένου αυτή η πολιτική να υλοποιηθεί.
Η ομοφωνία τους, παρά τις αντιθέσεις, τις διαφορετικές ιδεολογικές, πολιτισμικές, ιστορικές αναφορές τους είναι το κύριο, το κρίσιμο ζήτημα που πρέπει να συνειδητοποιηθεί, γιατί αποδεικνύει ότι όλοι τους βρίσκονται από την ίδια όχθη του ποταμού. Την όχθη των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και των διάφορων ιμπεριαλιστικών οργανισμών και συμμαχιών. Με εξαίρεση, βέβαια, το ΚΚΕ που βρίσκεται στην απέναντι όχθη, των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, της πάλης για την ικανοποίησή τους, του αγώνα ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την εμπλοκή της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου