Αποκαλυπτήρια

Η χτεσινή συνομιλία του Ντ. Τραμπ με τον Ρ. Τ. Ερντογάν και η υπόδειξη πως Ελλάδα και Τουρκία πρέπει «να λύσουν τις διαφορές τους στην Ανατολική Μεσόγειο», προκειμένου βεβαίως να μη διαταραχθεί η συνοχή του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική του πτέρυγα, είναι χαρακτηριστικές. Οι αμερικανικές παρεμβάσεις εντάσσονται στην προσπάθεια διατήρησης της Τουρκίας μέσα στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, στόχο τον οποίο συνδράμει ενεργά και η ελληνική κυβέρνηση.
Είναι καθαρό πως μια τέτοια επιδίωξη δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την κατοχύρωση της ειρήνης και της ασφάλειας των λαών στην περιοχή, ούτε βεβαίως των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων.

Το αντίθετο, η συνοχή του ΝΑΤΟ στη ΝΑ Μεσόγειο είναι απαραίτητη για να βρίσκεται σε θέση μάχης απέναντι στη Ρωσία, στην Κίνα και το Ιράν στην περιοχή, και αυτό πρέπει να επιτευχθεί πάση θυσία. Η υπόδειξη λοιπόν έχει ως αποδέκτη και την ελληνική πλευρά...

Είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του συμβούλου Ασφαλείας του Τραμπ ότι «η Ελλάδα πρέπει να δει τις σχέσεις της με την Τουρκία μέσα από το πρίσμα του ΝΑΤΟ», όπως και η πρόσφατη επιστολή Πομπέο προς την κυβέρνηση, στην οποία επαναλαμβάνει τη γνωστή στάση του «Πόντιου Πιλάτου» απέναντι στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και ζητάει οι «διαφορές» με την Τουρκία να επιλυθούν με «μεσολάβηση, συνδιαλλαγή, διαιτησία». Αλλωστε τέτοιου είδους συμφωνίες επιδιώκουν οι ΗΠΑ σε όλη την περιοχή, όπως στο Κυπριακό, αλλά και στην Παλαιστίνη, με στόχο να «κλείσουν» ζητήματα μπροστά στο ενδεχόμενο πιο γενικευμένων συγκρούσεων.

Ολα τα παραπάνω αποτυπώνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο πως ΗΠΑ και ΝΑΤΟ δεν αποτελούν «ασπίδα προστασίας» - όπως ψευδώς διατείνονται η κυβέρνηση της ΝΔ καθώς και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.ά. - απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, που αμφισβητεί σύνορα, συμφωνίες και συμβάσεις. Αντίθετα, σπρώχνουν στην κατεύθυνση της «συνδιαχείρισης», κρατώντας το ρόλο του επιδιαιτητή, είτε αυτή επιτευχθεί με διαπραγματεύσεις είτε προηγηθεί μια στρατιωτική αντιπαράθεση.

Αποκαλύπτεται ότι η λογική των «ανταλλαγμάτων» από την ενεργή εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά ΝΑΤΟικά σχέδια δεν αφορά την υπεράσπιση της ειρήνης, της ασφάλειας και των συνόρων, αλλά τα οφέλη που θα έχει η ελληνική αστική τάξη από το παζάρι που βρίσκεται σε εξέλιξη, τα μερίδια συμμετοχής της στα επιχειρηματικά σχέδια της περιοχής.

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, η επιτάχυνση των σχεδιασμών για επικίνδυνες διευθετήσεις εξηγεί και την «ομοβροντία» εκβιασμών και κάλπικων διλημμάτων, με την οποία τα κυβερνητικά στελέχη και τα αστικά επιτελεία προλειαίνουν όλο το διάστημα το έδαφος των «επώδυνων συμβιβασμών».

Μάλιστα τα κυβερνητικά στελέχη έχουν και εδώ τη συμπαράσταση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που καλούν το λαό να δεχτεί τους «επώδυνους συμβιβασμούς» μια ώρα αρχύτερα, αναπαράγοντας το ψευτοδίλημμα «σύγκρουση ή συμβιβασμός και συνεκμετάλλευση;».

Η πραγματικότητα είναι ότι η «συνεκμετάλλευση» και η «συνδιαχείριση», είτε έρθουν ως αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων είτε ως αποτέλεσμα στρατιωτικής αντιπαράθεσης, θα έχουν πολλαπλές επιπτώσεις σε βάρος του ελληνικού λαού και των άλλων λαών της περιοχής. Πρώτα απ' όλα γιατί θα ανοίξουν περισσότερες εστίες έντασης, αφού μεγαλώνουν τα πεδία ανταγωνισμών και αντιθέσεων μεταξύ όχι μόνο Ελλάδας - Τουρκίας αλλά και μεγάλων ιμπεριαλιστικών και επιχειρηματικών συμφερόντων. Τα παραδείγματα βαλκανικών χωρών, της Λιβύης, της Συρίας κ.ά. δείχνουν πού οδηγεί η προσέλκυση του ενδιαφέροντος μεγάλων ανταγωνιζόμενων συμφερόντων σε μια περιοχή με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να επιδιαιτητεύουν! Οι «επώδυνοι συμβιβασμοί» προετοιμάζουν τον νέο γύρο όξυνσης και ανταγωνισμών με θύματα τους λαούς.

Πέρα απ' αυτό, όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει η βασική επιδίωξη των «συμβιβασμών», η εξασφάλιση δηλαδή της σταθερότητας του ΝΑΤΟ, ώστε τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία να αποτελέσουν πυλώνες των επιθετικών ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σε βάρος Ρωσίας, Κίνας, Ιράν και άλλων. Δηλαδή εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια, με την Ελλάδα να γίνεται πολεμικό ορμητήριο και στόχος - όπως προβλέπεται και από την ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις, που πρόκειται να επικυρωθεί αύριο Πέμπτη - με αντάλλαγμα έναν εύθραυστο συμβιβασμό, που δεν θα αποκλείσει έναν νέο, πιο οξυμένο γύρο έντασης και αντιπαράθεσης αργά ή γρήγορα. Δηλαδή ένας επικίνδυνος φαύλος κύκλος για τους λαούς της Ελλάδας και της περιοχής.

Μόνη διέξοδος για το λαό, λοιπόν, είναι να σπάσει αυτόν το φαύλο κύκλο, απορρίπτοντας τα εκβιαστικά διλήμματα και διαλέγοντας έναν διαφορετικό δρόμο, της σύγκρουσης με αυτούς τους σχεδιασμούς, της απεμπλοκής, της αποδέσμευσης από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο αλλά και την ειρήνη με το πιστόλι στο κρόταφο, ενάντια στη «ρίζα του κακού», το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Το δρόμο αυτό δείχνουν και οι αυριανές κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα ενάντια στη Συμφωνία για τις βάσεις, κινητοποιήσεις από τις οποίες δεν πρέπει να λείψει κανείς!