ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020

Το κίνητρο των εγκληματικών τους πράξεων είναι η ναζιστική ιδεολογία


Ο πρώτος εκ των συνηγόρων της Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, Χάρης Στρατής, ολοκληρώνοντας σήμερα την αγόρευσή του στη δίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, ζήτησε από το δικαστήριο να κρίνει τους κατηγορούμενους στο φως της μέρας.
«Ακούσατε τον πόνο, τον τρόμο, την οδύνη των θυμάτων, των αδελφών και των μανάδων τους, τα κηρύγματα μίσους, και τις ναζιστικές κραυγές.
Είδατε τις σβάστικες και τα όπλα, τα τάγματα εφόδου σε παράταξη, σε εκπαίδευση και επί το έργον, είδατε εκατοντάδες επιθέσεις εκπορευόμενες από το κοινό κέντρο της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, είδατε ένα προς ένα τα στοιχεία του κατηγορητηρίου να περνάνε από μπροστά σας, να αποκτούν σάρκα και οστά, να αποδεικνύονται και αντίθετα να καταρρίπτονται οι συνεχώς εναλλασσόμενοι και αντικρουόμενοι υπερασπιστικοί ισχυρισμοί (...)», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στην αγόρευσή του, μεταξύ των πολλών στοιχείων και επιχειρημάτων ο Χάρης Στρατής ανέφερε ότι «από την πενταετή αποδεικτική διαδικασία αποδείχθηκε ότι πράγματι τελέστηκαν τα εξεταζόμενα στην παρούσα δίκη αδικήματα, η ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα, η απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά των συνδικαλιστών κομμουνιστών του ΠΑΜΕ και η απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του Αμπουζίτ Εμπάρακ, από όλους τους κατηγορουμένους φυσικούς αυτουργούς, που δεν έδρασαν αυτόνομα ή αυτόβουλα, αλλά οργανωμένα ως μέλη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης ΧΑ, ενεργώντας στα πλαίσια των εντολών της ηγεσίας της και της απαρέγκλιτης ιεραρχίας και πειθαρχίας της οργάνωσης».

«Το κίνητρο των εγκληματικών τους πράξεων δεν ήταν άλλο παρά η αποκρουστική ναζιστική ιδεολογία, που στοχοποιεί ως εχθρούς τους κομμουνιστές, τους ταξικούς συνδικαλιστές, τους αντιφασίστες, τους προοδευτικούς ανθρώπους και τους μετανάστες, που πρέπει να τσακιστούν μέσα από τη βιολογική τους εξόντωση», υπογράμμισε.

Δολοφονική επίθεση κατά του ΠΑΜΕ

Για τα χαρακτηριστικά της δολοφονικής επίθεσης εναντίον των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, τόνισε ότι ήταν οργανωμένη από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και είχε ανθρωποκτόνο στόχο και σκοπό να πληγεί το σωματείο. Μάλιστα, όπως ανέφερε για το τάγμα εφόδου, «κρατούσαν ρόπαλα, στειλιάρια, πτυσσόμενα γκλομπ και άλλα αντικείμενα που είχαν μεταλλικές απολήξεις, ικανά να επιφέρουν θάνατο, τα οποία και χρησιμοποιήθηκαν στα κεφάλια και άλλα ευαίσθητα σημεία των μελών του ΠΑΜΕ (...). Τα παραπάνω αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν πρέπει κανείς να τα κατασκευάσει», τόνισε.

Για τον στόχο της επίθεσης είπε ότι «ήταν το ίδιο το συνδικάτο της Ν/Ζ και οι κομμουνιστές συνδικαλιστές του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, που λόγω της πρωτοπόρας και αγωνιστικής δράσης τους προστατεύουν τα εργατικά δικαιώματα, αποφασιστικά εφάρμοζαν τη ΣΣΕ του 2009, μεριμνούν για μέτρα υγιεινής, διεκδικούν μισθούς και μεροκάματα και βρέθηκαν για το λόγο αυτόν στο στόχο των εργοδοτών και της ΧΑ». Επίσης, ο δικηγόρος αναφέρθηκε σε σχετικές δηλώσεις και ομιλίες που στοχοποιούν το σωματείο από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση και στην προαναγγελία ήδη από 8/8/13 από τους Λαγό, Παναγιώταρο και Μίχο.

«Με βάση όλα τα παραπάνω, αποδεικνύεται το οργανωμένο και σχεδιασμένο της επίθεσης, όχι βέβαια απλώς από την Τοπική Οργάνωση του Περάματος, που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε από μόνη της να σχεδιάσει και οργανώσει μια τέτοια επίθεση κατά ΚΚΕ και ΠΑΜΕ, αλλά από την ίδια την ηγεσία της Χρυσής Αυγής», πρόσθεσε.

Πώς καθορίζονται οι στόχοι

Σε άλλο σημείο της αγόρευσής του, ο συνήγορος υπογράμμισε ότι «με βάση την ιδεολογία της ΧΑ και τα κηρύγματα μίσους της για τους κομμουνιστές, το ταξικό εργατικό κίνημα, τους αριστερούς προοδευτικούς ανθρώπους και τους μετανάστες, η ηγεσία έχει ήδη καθορίσει τις ομάδες στόχευσης.

Έτσι, ο καθορισμός αυτός είναι στην πραγματικότητα μια πολιτική επιλογή, δεν γίνεται από τους φυσικούς αυτουργούς, αλλά οριοθετείται από τη γενικότερη γραμμή. Δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει ευθεία εντολή από την ηγεσία για συγκεκριμένο χτύπημα. Αν άλλωστε υπήρχε κάτι τέτοιο, αν π.χ. ο Μιχαλολιάκος έλεγε πηγαίνετε και σκοτώστε τον Λουκμάν, εδώ θα είχαμε επιπλέον και κατηγορία ηθικής αυτουργίας και όχι μόνο διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης».

Περιγράφοντας τις εγκληματικές δράσεις της ναζιστικής οργάνωσης αναφέρθηκε στις επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους - θέατρα - συγκεντρώσεις (όπως στο «Συνεργείο», στην «Αντίπνοια», στο «Ρεσάλτο» κ.λπ.). Στις επιθέσεις σε άτομα, αριστερούς - αντιφασίστες, όπως η επίθεση στον Κουσουρή από τον Ανδρουτσόπουλο, κατά του Φύσσα, κατά του μαθητή Φοίβου Δεμερτζίδη, του μέλους του ΚΚΕ Τσιμπουκάκη στην Αγία Παρασκευή, του συνδικαλιστή Ζαμπέλη στην Ανάβυσσο.

Στις επιθέσεις και πογκρόμ κατά αλλοδαπών με μοναδικό κριτήριο το φυλετικό μίσος και ρατσιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο, όπως οι εμπρησμοί καταστημάτων και χώρων προσευχής στην Αθήνα και τον Άγιο Παντελεήμονα, οι έλεγχοι σε λαϊκές και η καταστροφή των πάγκων αλλοδαπών. Σε εκατοντάδες επιθέσεις, ιδίως κατά μεταναστών, οι οποίες είτε αποδίδονται ευθέως στη Χρυσή Αυγή, είτε, ακόμα και αν δεν αποδίδονται, προκύπτει η εμπλοκή της από τα εν γένει χαρακτηριστικά τους.
«Κρίνοντας λοιπόν το σύνολο των επιθέσεων, γνωστών ή άγνωστων όπως εξιστορείται από δικογραφίες, αποφάσεις, μάρτυρες και παθόντες, αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η βία και οι επιθέσεις κατά ζωής και περιουσίας δεν είναι μεμονωμένα φαινόμενα κάποιων οπαδών ή μελών, ούτε καν ορισμένων τοπικών οργανώσεων που τάχα παραστράτησαν, αλλά καταδεικνύεται εμφατικά η ύπαρξη κοινού κέντρου από όπου εκπορεύονται αυτές. Είναι οι επιθέσεις αυτές για τη ΧΑ τρόπος εκφοράς του πολιτικού της λόγου ως ναζιστικό κόμμα, γι' αυτό γίνονται οργανωμένα, καλύπτονται από τη ΧΑ και τους βουλευτές της (στα Αστυνομικά Τμήματα με δηλώσεις διάψευσης και επιθετική ρητορική κατά των θυμάτων), γίνονται τη νύχτα, αλλά ακόμα και αδιάντροπα στο φως της ημέρας, καθοδηγούνται άμεσα ή έμμεσα από την ηγεσία της ΧΑ, με συγκεκριμένο τρόπο δράσης. Η συνένωση λοιπόν όλων αυτών των επιμέρους επιθέσεων σε μια ενιαία δικογραφία, άσχετα αν αυτό θα μπορούσε ή θα έπρεπε να είχε γίνει πολλά χρόνια πριν, καταδεικνύει εμφατικά την ύπαρξη του παραπάνω κοινού κέντρου από όπου εκπορεύονται αυτές οι επιθέσεις, την ηγεσία δηλαδή της ΧΑ», τόνισε.

Ποτέ ξανά φασισμός

«Σε όλα τα χρόνια της δίκης αυτής, κυρίαρχη φιγούρα στην αίθουσα ήταν πάντα η Μάγδα Φύσσα. Ο Ρίτσος στον "Επιτάφιο" έχει ένα δίστιχο "Γιε μου, στ' αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου, σου πήρα το ντουφέκι σου, κοιμήσου, εσύ, πουλί μου". Δεν ξέρουμε αν η μάνα εκείνη που αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για τον Ρίτσο πράγματι στη συνέχεια της ζωής της είχε μια τέτοια στάση, όμως το δίστιχο αυτό ταιριάζει απόλυτα σε αυτήν την γυναίκα, που τον πόνο και την οδύνη της για τον άδικο θάνατο του γιου της τα έκανε δύναμη, συμπαράσταση σε μάρτυρες και δικηγόρους και αγώνα κατά του φασισμού στο μέτρο των δυνάμεών της», τόνισε χαρακτηριστικά ο συνήγορος.

Ολοκληρώνοντας υπογράμμισε: «Στο τέλος της δίκης αυτής η μεν κοινωνία και η εργατική τάξη φωνάζει "ποτέ ξανά φασισμός". Η ΧΑ, σε μια διαβολική σύμπτωση, που ίσως και να μην είναι τόσο σύμπτωση, γιατί συνέβη λίγες μέρες μετά την έκδοση της εισαγγελικής πρότασης, φωνάζει "θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη", της γνωστής φράσης του Γιόζεφ Γκέμπελς. Αυτός είναι ο τίτλος του ημερολογίου της για το 2020, κλείνοντας το μάτι στα μέλη ότι πλησιάζει ξανά η ώρα που θα μπορούν να κάνουν τα ίδια, να σφάζουν, να χτυπούν, να δολοφονούν, να μπαίνουν σε σπίτια, να καταστρέφουν ζωές και περιουσίες, έχοντας την προβιά του πολιτικού τους κόμματος καθαρή και άσπιλη από κατηγορίες και μάλιστα αυτήν τη φορά έχοντας στο οπλοστάσιό τους, δίπλα στη σιδερογροθιά, στο γκλομπ, στο στειλιάρι, στο μαχαίρι, στην καραμπίνα και μια αθωωτική απόφαση από το Δικαστήριό σας, που θα λέει ότι "οι μεν χρυσαυγίτες αθώοι και μοναδικός ένοχος ο Ρουπακιάς". Ένοχος μιας "απλής ανθρωποκτονίας που το έκαναν πολιτικό ζήτημα", για να θυμηθούμε τα λόγια του ίδιου στην απολογία του. Μια τέτοια απόφαση θα είναι το χειρότερο όπλο που θα μπορούσαν να έχουν, γιατί θα χτυπάει κατευθείαν και θα πλήττει το μυαλό και τη συνείδηση του λαού».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου