Το ΚΚΕ μπαίνει για πρώτη φορά στη Βουλή

Το ΚΚΕ μπαίνει για πρώτη φορά στη Βουλή, 26/1/1936, με το σχήμα του “Παλλαϊκού Μετώπου” (Ελλάδας συγκρότησε με το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας) και επικεφαλής το Νίκο Πλουμπίδη.   

 

Το Γενάρη του 1936 το Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας συγκρότησε με το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας το συνασπισμό του «Παλλαϊκού Μετώπου». Στις εκλογές της 26ης Γενάρη του 1936 για την ανάδειξη νέας Βουλής, παρά την προεκλογική τρομοκρατία και τους διωγμούς, το «Παλλαϊκό Μέτωπο» πετυχαίνει σοβαρή νίκη.

Συγκεντρώνει 73.441 ψήφους, ήτοι το 5,76% και παίρνει 15 έδρες. Για πρώτη φορά οι αριστερές δυνάμεις διέθεταν στη χώρα μας μια τόσο ισχυρή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Στο μεταξύ καμιά από τις αστικές παρατάξεις, που είχαν σχεδόν ίσο αριθμό εδρών (Βενιζελικοί 141, Αντιβενιζελικοί 143), δε διέθετε πλειοψηφία στη Βουλή και αυτό έδινε μεγαλύτερη βαρύτητα στο ρόλο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του «Παλλαϊκού Μετώπου» στη Βουλή και έξω απ’ αυτό.

Πραγματικά, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του «Παλλαϊκού Μετώπου» ανέπτυξε σοβαρή δράση μέσα κι έξω από το Κοινοβούλιο και έξω απ’ αυτό για τα ζητήματα της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μεσαίων στρωμάτων, όλων των εργαζομένων. Λίγες μέρες μετά τις εκλογές, στις 19 Φλεβάρη του 1936 υπογράφτηκε Συμφωνητικό ανάμεσα στο Κόμμα των Φιλελευθέρων και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του «Παλλαϊκού Μετώπου» («Σύμφωνο Σοφούλη – Σκλάβαινα»).

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του «Παλλαϊκού Μετώπου», με βάση το Συμφωνητικό αυτό, αναλάμβανε την υποχρέωση να υποστηρίξει τον υποψήφιο του κόμματος των Φιλελευθέρων στις εκλογές για το αξίωμα του προέδρου της Βουλής και να δώσει ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση, που θα σχηματιζόταν από το κόμμα των Φιλελευθέρων.

Το κόμμα των Φιλελευθέρων αναλάμβανε την υποχρέωση να ικανοποιήσει σε καθορισμένες προθεσμίες, τα συγκεκριμένα αιτήματα που περιλαμβάνονταν στο Συμφωνητικό για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, την κατοχύρωση και τη διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών, την ομαλή δημοκρατική πορεία. Τέλος, αναλάμβανε την υποχρέωση να προβεί στην «κατάργηση του Νόμου 4229 (περί ιδιωνύμου αδικήματος) και πασών των τροποποιήσεων αυτού, ως και των επιτροπών ασφαλείας. Την παροχή γενικής αμνηστίας εις πάντας τους πολιτικούς καταδίκους, εξόριστους και καταδικασμένους κ.λπ. Την καθιέρωση ως μόνιμου εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής. Την ελάττωση εντός διμήνου της τιμής του άρτου κατά δύο τουλάχιστον δραχμάς, την κατάργηση της προσωποκρατήσεως διά χρέη προς το δημόσιο διά ποσόν μέχρι 3.000 δραχμών. Πενταετές χρεοστάσιον, άνευ όρων, για χρέη αγροτών στους ιδιώτες και τις τράπεζες και την εφαρμογή των κοινωνικών ασφαλίσεων».

Το «Σύμφωνο Σοφούλη- Σκλάβαινα» γέννησε ελπίδες για την καλυτέρευση της θέσης των εργαζομένων και δημιούργησε καλύτερες προϋποθέσεις για την πάλη του λαού κατά των φασιστικών σχεδίων. Ομως, η ηγεσία των Φιλελευθέρων την κρίσιμη στιγμή, όταν το ΚΚΕ καλούσε σε δράση για αποτροπή της σχεδιαζόμενης (από το Παλάτι και τους Αγγλους) δικτατορίας, αθέτησε τη συμφωνία. Ως αποτέλεσμα είχαμε τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου του 1936.

"Κοπιάστε μέσα και θα τα πούμε απ την καλή.."

Το σκίτσο από το Ατέχνως