Ταϋγέτη Μπασούρη

Πέθανε, 28/1/2003, η ηθοποιός, Ταϋγέτη Μπασούρη, που έγινε γνωστή με το μικρό της όνο

«Ήμουνα κομμουνίστρια. 

Δεν μετάνιωσα για ό,τι πέρασα»

Η Ταϋγέτη ήταν μια γυναίκα καλόψυχη, γελαστή, τρυφερή, πληθωρική και μαχητική, γεμάτη αισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης για τον πάσχοντα άνθρωπο.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1917 και σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου, με δάσκαλο στο τραγούδι τον Μ. Κουνελάκη και κατόπιν στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Οι πρώτες εμφανίσεις χρονολογούνται στην αρχή της Κατοχής, ενώ μέλος του ΣΕΗ έγινε το 1943. Συμμετείχε δραστήρια στο ΕΑΜ Θεάτρου. Στα χρόνια της Κατοχής συμμετείχε δραστήρια στο ΕΑΜ Θεάτρου, ενώ παράλληλα εντάχθηκε στο ΚΚΕ, με το οποίο επανασυνδέθηκε μετά τη μεταπολίτευση. 

Από το 1944 μέχρι το 1948 έπαιξε με το ΕΑΜικό «Θέατρο του Λαού», στο θεατρικό χρονικό «’41-’44», με το θίασο του ΕΑΜίτη Αλκη Προβελέγγιου, με τους ΕΑΜικούς «Ενωμένους Καλλιτέχνες», με το θίασο των ΕΑΜιτών πρωταγωνιστών Δήμου Σταρένιου-Αλέκας Παΐζη-Τίτου Βανδή, το θίασο Γιώννη Ιατρού-Ζωζώς Νταλμάς και το «Θυμελικό Θίασο» του Λίνου Καρζή.

Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση συνελήφθη και κλείστηκε στα κολαστήρια σε Χίο, Μακρόνησο, Τρίκερι, Αϊ-Στράτη, με συγκρατούμενες (Καίτη Οικονόμου). «Ήμουνα κομμουνίστρια. Δεν μετάνιωσα για ό,τι πέρασα», έλεγε αντλώντας ικανοποίηση από το γεγονός ότι δεν υπέγραψε την περιβόητη δήλωση μετανοίας…

Το συνεργείο καθαριότητας στην εξορία:

Πρώτη, όρθια, αριστερά η Ταϋγέτη

Μετά την απελευθέρωσή της, από το 1951 εμφανίστηκε σε ποικίλα έργα, σε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) και σε ποικίλους, κυρίως κωμικούς, ρόλους. Από το 1955 έπαιξε σε πολλές ταινίες, με πρώτη την «Κάλπικη λίρα» και τελευταία την ταινία του Στέλιου Τατασόπουλου «Δυο τρελοί και ο ατσίδας».

 Το 1973 πρωτόπαιξε στην τηλεόραση, στη σειρά «Το εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή». Το 1984 προσελήφθη στο Εθνικό Θέατρο όπου παρέμεινε μέχρι το 1992, οπότε συμπληρώνοντας το μίνιμουμ όριο των ενσήμων μπόρεσε να συνταξιοδοτηθεί.

Η τελευταία της εμφάνιση έγινε στο Εθνικό Θέατρο, στο διασκευασμένο για παιδιά, από τον Αλέξη Σολωμό, έργο του Μπέρναρντ Σο «Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι»