Και πολύ κλάμα ο ΣΕΒ για την υγεία του λαού μας...

Η «Διανέοσις», που συνδέεται με τον ΣΕΒ, σε σχετική έρευνα κατέγραψε ότι:

• 1 στους 5 Έλληνες δεν έλαβε υπηρεσίες (εξέταση ή διάγνωση ή θεραπεία) παρόλο που τις είχε ανάγκη.
• 1 στους 3 καρκινοπαθείς είχε πρόβλημα πρόσβασης σε γιατρό.
• Η συνολική κρατική δαπάνη Υγείας μειώθηκε.
• Η ιδιωτική δαπάνη Υγείας προσεγγίζει διαχρονικά το 35% -40%.

Και μετά τα στοιχεία, η «Διονέοσις» ανοίγει την ταμπακιέρα... «Οι επανειλημμένες προσπάθειες μεταρρυθμίσεων δεν είχαν τα επιθυμητά αποτελέσματα, κυρίως λόγω(...) του ανεπαρκούς σχεδιασμού και των ισχυρών συνδικαλιστικών αντιστάσεων(...)»...

Τελικά, η «Διονέοσις» φτάνει στο (διά ταύτα):

• Τη μετατροπή των νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
• Αναπροσαρμογή της συμμετοχής των ασφαλισμένων στο κόστος με βάση εισοδηματικά κριτήρια.
• Οργάνωση και λειτουργία των νοσοκομείων σε επιχειρησιακή βάση.
• Διαφοροποίηση των αμοιβών ιδιαίτερα των γιατρών στη βάση οικονομικής και κλινικής αποδοτικότητας.
• Συμβάσεις ανάμεσα σε νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές
• Ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού να είναι μερικής ή εποχιακής απασχόλησης, διότι «ο θεσμός της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης» είναι ο λόγος που το προσωπικό των νοσοκομείων έχει οδηγηθεί σε εξουθένωση.

Ο ΣΕΒ με αυτή την έρευνα προωθεί το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (που στηρίζουν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου), όπως αυτό περιγράφεται στη Στρατηγική «ΕΥΡΩΠΗ 2020» με στόχο ένα Δημόσιο πιο φτηνό στο κράτος, ευέλικτο και φιλικό στις επενδύσεις. Ο μετασχηματισμός του ΕΣΥ σε πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας με κρατική ευθύνη και η μετατροπή των μονάδων Υγείας σε Αυτοτελείς Οικονομικές Μονάδες, δηλαδή επιχειρήσεις με πελάτες τα ασφαλιστικά ταμεία, δημόσια και ιδιωτικά και τις τσέπες των ασθενών. Το αστικό κράτος αποσύρεται σταδιακά από την ευθύνη του για κάλυψη του λαού σε υπηρεσίες Υγείας, παραβλέποντας τις λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα και προωθώντας διαχρονικά την πολιτική που ενισχύει την επιχειρηματικότητα στην Υγεία.

Συνολικά ο λαός αναγκάζεται να πληρώνει όλο και περισσότερο για τη χρήση θεραπειών και υπηρεσιών Υγείας, για αγορά φαρμάκων, ενώ ένα ακόμα μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού στερείται, λόγω οικονομικής αδυναμίας, καινοτόμα, αλλά ακόμα και πιο απλά φάρμακα, θεραπείες και υπηρεσίες Υγείας.

Οι μεγάλες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, οι ελλείψεις στον ιατρικό εξοπλισμό, το γεγονός ότι η Υγεία γίνεται όλο και πιο πανάκριβο εμπόρευμα για το λαό, αλλά και το γεγονός ότι η κρατική χρηματοδότηση των νοσοκομείων, που συνεχώς περικόπτεται, είναι θέματα που διαμορφώνουν μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, με τα νοσοκομεία να γίνονται αποθήκες ασθενών.

Ράντζα και φορεία στους διαδρόμους, διασωληνωμένοι σε κλινικές και ορόφους, κανιβαλικές οι συνθήκες εργασίας για τους υγειονομικούς (μισθολογική εξαθλίωση, περικοπή εφημεριών και υπερωριών, απλήρωτες βάρδιες, το ίδιο άτομο να κάνει 10 νυχτερινές βάρδιες σε 1 μήνα, να δουλεύει τρεις 8ωρες βάρδιες μέσα σε δύο 24ωρα), κάποια στοιχεία που περιγράφουν την αθλιότητα και τόσα άλλα προβλήματα που τα βιώνουν οι ασθενείς καθημερινά, προβλήματα που προφανώς δεν τα αγγίζει η έρευνα του ΣΕΒ, αφού άλλος είναι ο στόχος της, πώς θα προωθηθούν οι στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης που συρρικνώνουν τις κοινωνικές δαπάνες και μεταφέρουν το κόστος στον λαό.

Η ελπίδα για τον λαό είναι δυνατόν να βρίσκεται σε προτάσεις του ΣΕΒ; Η ελπίδα για τον λαό βρίσκεται στην οργάνωση του αγώνα για να εμποδίσει και να ανατρέψει την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων με προοπτική εκείνη την ανάπτυξη όπου το αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματιών.

 Της Κάλι Καρά