Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω!

Είναι προκλητικό να ισχυρίζονται ότι το ΠΑΜΕ δε θέλει να γίνει το συνέδριο, αυτοί που πρωτοστατούν στην απαξίωση των Συνδικάτων.

Ξεπέρασαν τους εργατοπατέρες των μετεμφυλιακών χρόνων Μακρή - Θεοδώρου στη νοθεία, στην εργοδοτική παρέμβαση, στη δράση ΜΑΤ και αστυνομίας μέσα στα εργατικά συνέδρια.

Εμείς καλούμε όλα τα Συνδικάτα, όλους τους εργαζόμενους να έρθουν να δουν με τα μάτια τους "τι Συνέδριο" θέλει η σημερινή ηγεσία της ΓΣΕΕ. Το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, που πραγματοποιήθηκε αυτές τις μέρες με τη συμμετοχή εκατοντάδων αντιπροσώπων, που εκφράζουν 104.000 ψηφίσαντες σε Σωματεία, είχε ζωντανή συζήτηση και ομιλίες, είχε απόφαση για μεγάλη απεργία στις 18/2 ενάντια στον ν. Κατρούγκαλου - Βρούτση που παραδίδει την Κοινωνική Ασφάλιση στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και τις τράπεζες. Είχε πολιτικές αποφάσεις, ψηφίσματα. Δεν είχε ΜΑΤ, μπράβους, άντρες της κρατικής ασφάλειας. Σε αυτό το συνέδριο απουσίαζε η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, η οποία είναι γνωστό πως έχει αλλεργία σε τέτοιες διαδικασίες. Όλα αυτά αποδεικνύουν στην πράξη ποιοι θέλουν πραγματικές και ζωντανές συλλογικές διαδικασίες.

Σήμερα, οι κύριοι αυτοί κρυφά από τους εργαζομένους έρχονται με θράσος και ανακοινώνουν μια διαδικασία-πρόκληση. "Συνέδριο" λίγων ωρών, χωρίς να αναφέρουν μέρος, ποιοι θα συμμετάσχουν, χωρίς ημερήσια διάταξη, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τα καταστατικά των Σωματείων.

Θέλουν να στήσουν μόνο μια κάλπη με τα ΜΑΤ και τις ευλογίες του πρωθυπουργού, της κ. Γεννηματά, του υπουργού Εργασίας και του ΣΕΒ, χωρίς συζήτηση, χωρίς τοποθετήσεις από τους αντιπροσώπους των εργατών. Η κυβέρνηση και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης δεν έχουν κανένα λόγο στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Το λόγο στα Συνδικάτα τον έχουν οι εργαζόμενοι.

Εμείς δεν κάνουμε πίσω! Όλα αυτά που έζησαν οι εργαζόμενοι τη δεκαετία που κατασφάχτηκαν εργατικά - λαϊκά δικαιώματα δε μπορούν να σβηστούν. Η συγκεκριμένη ηγεσία είναι απόλυτα απαξιωμένη. Αυτό δεν αλλάζει, το καταλαβαίνουν όλοι! Της γυρνούν την πλάτη δίκαια μέχρι και εκλεγμένοι συνδικαλιστές των παρατάξεων τους, γιατί έπαιξαν τον πιο βρώμικο ρόλο ενάντια στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Ακόμα και σήμερα μπαίνουν εμπόδιο στον αγώνα, στην κινητοποίηση και την ενημέρωση των εργασιακών χώρων ενάντια στο νέο ασφαλιστικό νόμο.

Επιδιώκουν να κρατηθούν στις καρέκλες με εκτεταμένη νοθεία και τη φυσική παρουσία των εργοδοτών σε Εργατικά Κέντρα-σφραγίδες. Είναι χαρακτηριστικό πως σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, που είναι πρώτες στην ανεργία, εμφανίζονται ψηφίσαντες σε Σωματεία που ξεπερνούν τον αριθμό των μισθωτών με βάση τα στοιχεία του συστήματος "ΕΡΓΑΝΗ".

Ποιος ήξερε λ.χ. ότι τα κεντρικά στελέχη των επιχειρηματικών ομίλων σε μεγάλα supermarket εμφανίζονται ως συνδικαλιστές και με την απειλή απόλυσης διαμορφώνουν πλαστές πλειοψηφίες; Ποιος ήξερε ότι ιδιοκτήτης μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας ψηφίζει σε "εργατικό Σωματείο", ότι "συνδικαλιστές" βρίσκονται ταυτόχρονα υποψήφιοι σε επιμελητήρια με ψηφοδέλτια που τιτλοφορούνται "ενωμένοι επιχειρηματίες"; Γι' αυτό αντιδρούμε και αγωνιζόμαστε!

Κανένας έντιμος συνδικαλιστής, κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αποδεχτεί αυτήν την κατάσταση. Η ελπίδα βρίσκεται στην ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων, των πραγματικά αποκλεισμένων από αυτές τις διαδικασίες.

Άρθρο του Γιώργου Πέρρου, μέλους της ΕΓ του ΠΑΜΕ, δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» του Σαββατοκύριακου.