Γιάννη, προσοχή τα… κρυοπαγήματα

Διάβασα στην ιστοσελίδα alfavita οτι “τη ρητορική περί «εισβολής» αναπαράγει ο Γιάννης Πρετεντέρης με άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα»” καθώς “με τον πομπώδη τίτλο «Εισβολή» ο Γιάννης Πρετεντέρης χαιρετίζει το… έπος του Έβρου και την αναχαίτιση άμαχων προσφύγων στα σύνορα με την Τουρκία” (εδω: alfavita.gr). 

    Μεταξύ άλλων στο άρθρο ο εν λόγω αναφέρει:

«Να κόψουμε τα καλαμπούρια. Δεν αντιμετωπίζουμε μετανάστες, ούτε πρόσφυγες, ούτε λαθρομετανάστες, ούτε κατατρεγμένους, ούτε απελπισμένους. Αντιμετωπίζουμε μια εισβολή. Οργανωμένη από την Τουρκία…». Και λίγο παρακάτω προσθέτει: «ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΣΒΟΛΗ, ΑΠΟΚΡΟΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ. Φυλάμε τα σύνορα να μην περάσει κουνούπι. Και τα φυλάμε με χημικά, με φράχτες, με ξύλο, με ασπίδες, με μπουνιές και κλωτσιές, με νύχια και με δόντια, με όπλα αν χρειαστεί. ΑΥΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΤΟ ’40. Αυτό κάνουμε και τώρα».

    Μετά από την παραπάνω ωδή στο… Τεπελένι, επιτρέψτε μου μια εξομολόγηση:

    Η βαθιά μου συγκίνηση από αυτό το πατριωτικό ξέσπασμα του εγνωσμένου πολέμιου του ΝΑΤΟ, του θαρραλέου μαστιγωτή της ΕΕ, του ατίθασου απόγονου του Καραϊσκάκη, τον οποίο, μάλιστα, ο Γιάννης ο Νικηταράς τον επικαλέστηκε στο επικό «λαθρομεταναστευτικό» του εμβατήριο (σσ: τι τραβάς κι εσύ Στρατηγέ…), οδήγησε την μνήμη μου σε εκείνη τη σκηνή από την ταινία “Στουρνάρα 288” (με τον βουλευτή Καλοχαιρέτα, ντε).

    Είναι, λοιπόν, η στιγμή που ο Καλοχαιρέτας απευθύνεται στην ομήγυρη, με τον Παπαγιαννόπουλο να παρακολουθεί και να περιμένει:

Καλοχαιρέτας: “Διότι το έθνος, μαντάμ, θέλει θυσίες! Με θυσίες ανεβήκαμε στο Μόραβα, με θυσίες εμπήκαμε στην Κορυτσά, με θυσίες επήραμε το Αργυρόκαστρο”!

Μαντάμ: “Και σεις που υπηρετούσατε;”

Καλοχαιρέτας: “Στο Φρουραρχείον Αθηνών. Αλλά δεν έχει καμία σημασία. Η ψυχή μου ήταν εκεί απάνω”!

Παπαγιαννόπουλος: “Και πως δεν έπαθε κρυοπαγήματα;”… 

   

    Προσοχή τα… κρυοπαγήματα, κύριε Πρετεντέρ

  ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ