Το χαστούκι της Μπέτυ Αμπατιέλου στην Φρειδερίκη

Διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Λονδίνο, 20/4/1963, για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα.

Το Σάββατο 20 Απριλίου, τη μέρα της άφιξής της, καθώς η Φρειδερίκη βγαίνει από το ξενοδοχείο Κλάριτζες, βρίσκεται αντιμέτωπη με τη Μπέτυ Αμπατιέλου, που συνοδεύεται από ομάδα κυπρίων διαδηλωτών και θέλει να συναντήσει την Φρειδερίκη για να της παραδώσει επιστολή στην οποία ζητάει την αποφυλάκιση του συζύγου της. 

 Το αίτημα απορρίφθηκε. Την ίδια ημέρα, όταν η Φρειδερίκη επιχείρησε να φύγει από την πίσω πόρτα του ξενοδοχείου Κλάριτζ βρέθηκε πάλι μπροστά σε διαδηλωτές, οπότε η Μπέττυ Αμπατιέλου την πιάνει από τους ώμους και την εμποδίζει να φύγει.

Οταν η Φρειδερίκη αρνήθηκε να της μιλήσει, η Αμπατιέλου τη χαστούκισε.

Μπέτυ Αμπατιέλου

Η συντρόφισσα Μπέττυ γεννήθηκε στη Νότια Ουαλία τον Οκτώβριο του 1917, από εργατική οικογένεια, ο πατέρας της ήταν ανθρακωρύχος. Το πατρικό της όνομα ήταν Μπάρτλετ. Σπούδασε και εργάστηκε ως δασκάλα.

Συνεπής στα ιδανικά του κομμουνισμού

Για τη γνωριμία της με τα ιδανικά, τις αξίες του Κομμουνισμού, όταν ήταν ακόμη μαθήτρια, η ίδια λέει:

«Από έναν οικογενειακό φίλο που είχε επισκεφτεί λίγα χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση τη Σοβιετική Ενωση, μαθαίνω για την πρώτη χώρα του σοσιαλισμού και όταν ήμουν στο γυμνάσιο μου έδινε διάφορα προοδευτικά και μαρξιστικά - λενινιστικά βιβλία. Ετσι από πολύ νωρίς αγαπούσα τη Σοβιετική Ενωση και υιοθέτησα τις αρχές του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού και τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού. Στο κολέγιο ήμουν γνωστή σαν κομμουνίστρια αν και ακόμη δεν είχα γνωρίσει δεύτερο κομμουνιστή. Παρακολουθούσα τον αγώνα του δημοκρατικού ισπανικού λαού και της Διεθνούς Ταξιαρχίας, ήθελα να βρω το Κόμμα, δεν μπόρεσα να βρω κανέναν κομμουνιστή - όταν άρχισα να δουλεύω σαν δασκάλα. Τελικά βρήκα κομμουνιστές και έγινα μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας, το Φλεβάρη του 1939».

Η συντρόφισσα Μπέττυ υπηρέτησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Μεγάλης Βρετανίας από διάφορες στελεχικές θέσεις και το 1943 γίνεται μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Το 1944, όπως η ίδια γράφει, με άδεια του ΚΚ Μ. Βρετανίας παντρεύεται το ναυτεργάτη, στέλεχος του ΚΚΕ Αντώνη Αμπατιέλο που πρωτογνώρισε στα γραφεία του Κόμματος της Περιοχής Νότιας Ουαλίας και το 1945 έρχονται στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Στην Ελλάδα αρχικά δουλεύει στα γραφεία του ΕΑΜ, και αργότερα με πρόταση του Κόμματος αναλαμβάνει να δουλέψει ως ξένη ανταποκρίτρια, με τη βοήθεια του Νίκου Καρβούνη και του Κώστα Βιδάλη. Ως ανταποκρίτρια της εφημερίδας «Ντέιλι Γουόρκερ», καταγγέλλει στους εργαζόμενους της Μεγάλης Βρετανίας την άγρια τρομοκρατία, τις εκτελέσεις και τους βασανισμούς των Ελλήνων κομμουνιστών και των αγωνιστών του ΕΑΜικού κινήματος.

Παρακολουθεί και στέλνει ανταποκρίσεις από τις δίκες της Μακρονήσου στο Λαύριο και της ΟΕΝΟ στην Αθήνα. Το '46, στις εκλογές με αντιπροσωπεία του ΕΑΜ πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη, στην Εδεσσα, στη Νάουσα παρακολουθεί και γράφει για τη δίκη της αγωνίστριας Ειρήνης Γκίνη που αργότερα εκτελείται. Την ίδια χρονιά, η συντρόφισσα Μπέττυ μεταφράζει το υπόμνημα του ΕΑΜ προς τον ΟΗΕ. Το 1949, σε συνεννόηση με το Κόμμα πηγαίνει στο Λονδίνο, όπου πρωτοστατεί στη δημιουργία του Συνδέσμου για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα, ο οποίος κύριο στόχο είχε τη σωτηρία των χιλιάδων κομμουνιστών που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο και την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.

Το 1963 γίνεται γνωστή σε όλο τον κόσμο όταν, κατά την επίσκεψη της Φρειδερίκης στο Λονδίνο, επικεφαλής μεγάλης διαδήλωσης Ελλήνων και Κυπρίων επιχειρεί να τη συναντήσει και να της δώσει υπόμνημα με το οποίο ζητούνταν η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Το αίτημα απορρίφθηκε. Την ίδια ημέρα, όταν η Φρειδερίκη επιχείρησε να φύγει από την πίσω πόρτα του ξενοδοχείου Κλάριτζ βρέθηκε πάλι μπροστά σε διαδηλωτές, οπότε η Μπέττυ Αμπατιέλου την πιάνει από τους ώμους και την εμποδίζει να φύγει.

Παράδειγμα ζωής

Αργότερα επιστρέφει στην Ελλάδα και δουλεύει στο τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΕΔΑ. Το 1967 συλλαμβάνεται από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και αφού κρατείται για βδομάδες σε στρατόπεδο, διώχνεται παρά τη θέλησή της, στην Αγγλία.

Το 1968, υπερασπίζεται τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του Κόμματος και δουλεύει για την ανασύνταξη των κομματικών οργανώσεων στο εξωτερικό. 

Το 1974 επιστρέφει στην Ελλάδα και δούλεύει στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής. 

Στο 10ο και 11ο Συνέδριο του Κόμματος εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

ΑντώνηςΑμπατιέλος