Ηλεκτρονικό φυλλάδιο για την Υγεία στις μέρες της πανδημίας

Ηλεκτρονικό φυλλάδιο διακινεί η ΤΟ Πανεπιστημίων - Έρευνας Αττικής του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στα Πανεπιστήμια της Αθήνας με τίτλο: «Η Υγεία στις μέρες της πανδημίας: Παγκόσμιο θύμα του κέρδους και απόδειξη της ανωτερότητας του σοσιαλισμού».

 (Δείτε την ανακοίνωση στα συνημμένα σε pfd και στο παρακάτω link σε μορφή isuu: https://issuu.com/geothdl/docs/anakoinosi_koronoios_ygeia)

Το φυλλάδιο, που απευθύνεται σε φοιτητές, νέους ερευνητές και επιστήμονες, αναφέρει:

«Η Υγεία στις μέρες της πανδημίας: Παγκόσμιο θύμα του κέρδους και απόδειξη της ανωτερότητας του σοσιαλισμού»

Το τελευταίο διάστημα όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες μιας πρωτοφανούς κατάστασης. Το ξέσπασμα της πανδημίας, η αστραπιαία διάδοση του ιού, η κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων και των θανάτων παγκόσμια, συγκλονίζουν. Οι εικόνες, ακόμα και από ισχυρά καπιταλιστικά  κράτη,  όπως η Ιταλία, η Μεγάλη Βρετανία,  η Ισπανία,  η τραγική κατάσταση στις ΗΠΑ, αλλά και η κατάσταση στην Ελλάδα, που παρουσιάζει – προς το παρόν – χαμηλότερους δείκτες από την επίπτωση της επιδημίας, πρέπει να προβληματίσουν κάθε φοιτητή και νέο επιστήμονα.

Γιατί σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο τα συστήματα υγείας αποδεικνύονται από ανεπαρκή έως και ανίκανα να ανταποκριθούν σε μια επιδημία;

Ένα έκτακτο γεγονός έβγαλε στην επιφάνεια ότι η στελέχωση, ο εξοπλισμός, η ανάπτυξη των “δημόσιων” μονάδων υγείας, η επάρκεια μέσων και υλικών προστασίας, είναι σε πλήρη αντίθεση με την ανάγκη προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού. Όλα αυτά δε μπορούν να κρυφτούν πίσω από το γεγονός, ότι εμφανίστηκε ένας ιός, που – προσωρινά – η επιστημονική γνώση δεν έχει τα απαραίτητα προληπτικά και θεραπευτικά μέσα για να τον αντιμετωπίσει.

Σήμερα αποδεικνύονται με τραγικό τρόπο, οι βαθιές ελλείψεις των δημόσιων συστημάτων Υγείας σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, που ήταν γνωστές πριν από την εμφάνιση του κορονοϊού.

Αυτές οι ελλείψεις φέρνουν στην επιφάνεια τη βασική αιτία του προβλήματος: Το κριτηρίο ανάπτυξης των δημόσιων συστημάτων υγείας και των παροχών, δηλαδή η διαχρονική υποταγή τους στις ανάγκες της “ανταγωνιστικότητας”, της κερδοφορίας, της εισαγωγής και στον κλάδο της Υγείας του “κόστους – οφέλους”.

Όλα αυτά διαμορφώνουν τον αντιλαϊκό “χαρακτήρα” των δημόσιων συστημάτων υγείας, όπου οι τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, του πολυάριθμου επιστημονικού δυναμικού, δεν αξιοποιούνται υπέρ του λαού. Είναι πρόβλημα προσανατολισμού της ανάπτυξης της κοινωνίας και της οικονομίας όπου το κριτήριο του κέρδους καθορίζει και το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στο λαό.

Η ανεπάρκεια των δημόσιων συστημάτων Υγείας υπήρχε πάντα! Η έξαρση της πανδημίας την αποκαλύπτει με τραγικό τρόπο!

• Είναι το αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολούθησαν τόσο σοσιαλδημοκρατικές, όσο και φιλελεύθερες κυβερνήσεις, μιας πολιτικής που βλέπει τη λαϊκή Υγεία ως “κόστος” και ταυτόχρονα ως ευκαιρία επιχειρηματικής δράσης. Αρκεί να σκεφτούμε το ανεπαρκέστατο δημόσιο σύστημα υγείας, των μεγάλων ελλείψεων σε προσωπικό, σε υποδομές και τεχνολογία, στις πολύμηνες λίστες αναμονής από τα απλά ραντεβού για ιατρική εξέταση μέχρι τα χειρουργεία κλπ. Την αποψιλωμένη από υποδομές, τεχνολογία και βασικές ειδικότητες Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Στον αντίποδα βλέπουμε την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα, όπου η πανδημία αξιοποιείται σαν ευκαιρία ενίσχυσης της κερδοφορίας. 

• Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής στήριξης της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής όπου η αξία της ανθρώπινης ζωής δεν μπαίνει σε προτεραιότητα. Oι καταγγελίες «φωνάζουν» ότι η τραγωδία που ζει ο ιταλικός λαός σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην απόφαση κυβέρνησης - βιομηχάνων να μην παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα και να συνεχίζουν τη λειτουργία στις παραγωγικές μονάδες της περιοχής, παρά τις σχετικές συστάσεις της επιστημονικής κοινότητας από τις αρχές Μάρτη. Εξίσου αποκαλυπτικές είναι οι άθλιες συνθήκες που καταγγέλλουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι, όχι σε κάποια «χτυπημένη από την πανδημία» επιχείρηση, αλλά στον παγκόσμιο κολοσσό ηλεκτρονικού εμπορίου της «Amazon», που αυτές τις μέρες βλέπει την κερδοφορία της στο ζενίθ! Αλήθεια, όμως, στη χώρα μας δεν δουλεύουν και μάλιστα με πιο εντατικούς ρυθμούς μια σειρά εργοστάσια βιομηχανικών κλάδων; 

Προκαλούν αγανάκτηση φαινόμενα όπως στις ΗΠΑ όπου θύματα του εμπορευματοποιημένου συστήματος Υγείας πέφτουν ακόμα και ανήλικα παιδιά που νοσούν και πεθαίνουν επειδή είναι ανασφάλιστοι και δεν τους δέχονται στα νοσοκομεία. Την ίδια στιγμή, στη γειτονική Ιταλία έχει μετατραπεί σε “αναγκαστική καθημερινότητα” για τους γιατρούς να επιλέγουν ποιος ασθενής θα ζήσει και ποιος όχι, γιατί το 2020 δεν έχουν σε επάρκεια τα κατάλληλα μέσα. 

Ταυτόχρονα είναι αποκαλυπτικό  το ίδιο το γεγονός ότι  η προμήθεια βασικών  φαρμάκων αλλά και η έρευνα για τη δημιουργία του εμβολίου εξαρτάται από τον «πόλεμο» που διεξάγεται στην παγκόσμια αγορά, ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, αντί να υπάρχει αρμονική συνεργασία των καλύτερων επιστημονικών ομάδων ώστε να ολοκληρωθεί η μελέτη το συντομότερο δυνατό και να σωθούν ανθρώπινες ζωές. 

Χώρες που παρουσιάζονταν ως πρότυπο για το σύστημα υγείας τους, όπως η  Σουηδία και η Αγγλία έχουν αφήσει "ξεκρέμαστους" τους πολίτες τους ενώ ακόμα και όσοι επικαλούνται το παράδειγμα της Γερμανίας, που προβάλλεται ως χώρα πρότυπο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν μας λένε ότι τα τελευταία 17 χρόνια ο αριθμός των νοσοκομείων έχει μειωθεί κατά 20%, υπάρχει έλλειψη σε αναπνευστήρες και αναισθητικά, ενώ αντιμετωπίζεται και εκεί η υγεία ως εμπόρευμα "κοιτώντας τους ανθρώπους στην τσέπη" για να τους προσφέρουν νοσηλεία. Στη Νέα Υόρκη το 50% των νοσοκομείων έκλεισε γιατί «δεν μπρούσαν να τα συντηρήσουν»! 

Βέβαια, θα σκεφτεί κανείς, ότι μέχρι τώρα στη χώρα μας έχουμε αποφύγει το χειρότερο σενάριο, "δεν έχουμε γίνει Ιταλία". Ακούμε συνεχώς στις τηλεοράσεις πως «Η ελληνική κυβέρνηση πήρε έγκαιρα μέτρα». Είναι όμως έτσι;

Τα προηγούμενα χρόνια στη χώρα μας έκλεισαν 10.000 κλίνες. Σήμερα αντί για 3.500 κλίνες Μoνάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) υπάρχουν 685. Η αναμονή για ένα δημόσιο κρεβάτι σε ΜΕΘ ακόμα και σε «συνηθισμένες» συνθήκες φτάνει μέχρι και τους 50 ασθενείς τη μέρα. Το χειμώνα με την έξαρση της γρίπης ξεπερνά τους 100, αφού οι ελάχιστες υπάρχουσες δημόσιες κλίνες έχουν μονίμως πληρότητα 100% και καλύπτουν μόλις το 1/6 των αναγκών. Κι όλα αυτά όταν ο ασθενής που χρήζει Εντατικής Θεραπείας πρέπει να νοσηλεύεται άμεσα, αφού κάθε ώρα καθυστέρησης της υποστήριξης και θεραπείας μακριά από την Εντατική καθιστά ολοένα και πιο αδύνατη τη θετική έκβαση. Είναι γνωστό το τι έγινε με τη νοσηλεία των εγκαυματιών από την πυρκαγιά στο Μάτι. Που οι περισσότεροι δε βρήκαν ειδική μονάδα για τη νοσηλεία τους γιατί δεν υπήρχε.

Πως φτάσαμε ως εκεί;

Κριτήριο, διαχρονικά, για όλες τις κυβερνήσεις, όσον αφορά τις κλίνες ήταν το ποσοστό κάλυψης τους, λες και είναι ξενοδοχεία! Επιβεβαιώνεται ότι με αυτήν την πολιτική που “μετράει” την υγεία και τη ζωή του λαού με το κριτήριο του “κόστους” και του περιορισμού της χρηματοδότησης, για να υπηρετηθεί η καπιταλιστική οικονομία και ανάπτυξη, καταργεί και την ανάγκη να υπάρχει πάντα η εφεδρεία σε υποδομές και προσωπικό για να αντιμετωπίζονται τόσο οι τρέχουσες, όσο και οι έκτακτες περιπτώσεις.

Αντίστοιχα συμβαίνει και με τις “προσλήψεις” της κυβέρνησης λόγω της πανδημίας. Ελάχιστες και ορισμένου χρόνου, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις που ούτε τις σημερινές ανάγκες ικανοποιούν και επιπλέον προετοιμάζουν το έδαφος να επαναληφθεί η τραγική ανεπάρκεια του δημόσιου συστήματος υγείας στην επόμενη πανδημία ή άλλη “φυσική” καταστροφή.

Επικαλούνται – ανάμεσα στα άλλα – τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες, το “κράτος δεν έχει λεφτά”, όμως την ίδια στιγμή δίνουν απλόχερα 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ στο δολοφονικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ, περισσεύει χρήμα και άλλα κίνητρα για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Σήμερα η κυβέρνηση προβάλλει κατ’ αποκλειστικότητα την «ατομική ευθύνη», θέλοντας να κρύψει τις δικές της, τεράστιες ευθύνες για το σμπαράλιασμα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Οι περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης στη δημόσια υγεία, το πάγωμα των προσλήψεων σε υγειονομικό προσωπικό, η ελάχιστη και απαρχαιωμένη τεχνολογία, οι ανεπαρκέστατες ΜΕΘ, η υποτυπώδης έως ανύπαρκτη ΠΦΥ, που διαμόρφωσαν όλες οι εναλλασσόμενες αστικές κυβερνήσεις,  καθορίζουν και τις περιορισμένες “αντοχές” του δημόσιου συστήματος υγείας που καλείται ο λαός να υπερασπιστεί τηρώντας τα αναγκαία περιοριστικά μέτρα. Πρόκειται για τον ορισμό του “ανορθολογισμού” στην πολιτική και την επιστημονική σκέψη. Αντί το δημόσιο σύστημα υγείας να προσαρμόζεται στις λαϊκές ανάγκες – τις τρέχουσες και τις έκτακτες – επιχειρείται να φανεί ως σωστό και ρεαλιστικό οι λαϊκές ανάγκες να προσαρμοστούν σε αυτό το ανεπαρκέστατο δημόσιο σύστημα. Γι’ αυτό το αναγκαίο μέτρο της μη προσέλευσης των ασθενών στα νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας κλπ., για να αποφευχθεί η διασπορά του ιού δε συνοδεύτηκε με μέτρα που θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη συνέχεια της ιατρικής παρακολούθησης των ηλικιωμένων, των χρονίως πασχόντων κλπ. 

Ταυτόχρονα καλλιεργεί και αντιεπιστημονικές θεωρίες για τη «διάγνωση από το τηλέφωνο» ή και «αυτοδιάγνωση» επειδή θέλει να κρύψει τη γύμνια του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Μας καλεί να συμβουλευτούμε τον ατομικό/ οικογενειακό γιατρό, όταν απειροελάχιστες οικογένειες έχουν πρόσβαση σε μια τέτοια υπηρεσία. Για  τους φοιτητές, όπου οι υπηρεσίες Υγείας μέσα στα Πανεπιστήμια είναι ανύπαρκτες, όταν υπάρχει ένας γιατρός για κάθε πανεπιστημιακό συγκρότημα με δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, εργαζόμενους.

Η κυβέρνηση έχει βαρύτατες ευθύνες γιατί προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την πανδημία για να εξαπολύσει μαζί με τα αφεντικά νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματά των εργαζομένων, φέρνοντας νέες ανατροπές στα εργασιακά. Εφαρμόζει αλα κάρτ τις επιστημονικές συστάσεις αφού "κλείνει τα μάτια" στην έλλειψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, επέβαλε μειώσεις δρομολογίων στα ΜΜΜ που οδηγούν σε συγχρωτισμό, ενθαρρύνει το ξεσάλωσα της εργοδοσίας!

Όλα αυτά βέβαια δεν είναι αστοχίες ή λάθη. Είναι συνειδητές επιλογές, όπως αντίστοιχες κάνουν όλες οι κυβερνήσεις στις καπιταλιστικές χώρες. 

Ο σοσιαλισμός η απάντηση για τον 21ο αιώνα!

H «μεγάλη» αυτή εικόνα, ο κοινός τρόπος που οι καπιταλιστές αντιμετωπίζουν την πανδημία του κορονοϊού, αποτυπώνουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο τη βαθιά σήψη του καπιταλιστικού συστήματος για το λαό και τη νεολαία.

Ζούμε στον 21^ο αιώνα, στην εποχή της  “4^ης βιομηχανικής επανάστασης”με προεκτάσεις και στην Ιατρική, στην εποχή της ρομποτικής χειρουργικής, στην εποχή της εκτύπωσης υγιεινομικού υλικού σε τρισδιάστατους εκτυπωτές 3D.

Δε ζούμε στην εποχή της Ισπανικής Γρίπης (1918) για να δικαιολογούμε τον τεράστιο αριθμό των νεκρών εξαιτίας της ελλιπούς επιστημονικής προόδου, για να συμβιβαζόμαστε με το ανύπαρκτο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.

Η ανάπτυξη της επιστήμης, της έρευνας και της τεχνολογίας αναδεικνύουν τη δυνατότητα να μπορούμε να ζούμε όλοι καλύτερα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Προβάλλει η αναγκαιότητα ενός αποκλειστικά κρατικού και δωρεάν συστήματος Υγείας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

Στο σοσιαλισμό καθιερώνεται αποκλειστικά κρατικό και δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας. Δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην πρόληψη, παρέχονται υπηρεσίες για την εξασφάλιση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας, της πνευματικής και πολιτιστικής ανάπτυξης του ανθρώπου, της διασφάλισης συνολικών περιβαλλοντικών και κοινωνικών συνθηκών που επηρεάζουν τη δημόσια Υγεία, την ικανότητα για εργασία και κοινωνική δράση.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, για πρώτη φορά στον κόσμο, δημιουργήθηκε ένα κρατικό σύστημα Υγείας, σε μια κοινωνικοποιημένη οικονομία και με κεντρικό σχεδιασμό που στόχο είχε την παροχή υψηλού επιπέδου δωρεάν ιατρικής περίθαλψης, την πρόληψη, την κατάργηση όλων των κοινωνικών παραγόντων που επηρεάζουν αρνητικά την υγεία, την προστασία της μητέρας και του παιδιού, την προστασία του περιβάλλοντος και την πλατιά λαϊκή συμμετοχή στην προαγωγή της υγείας. Η Υγεία παρεχόταν ως καθολικό κοινωνικό αγαθό σε όλα τα μέλη της κοινωνίας ισότιμα. Ακριβώς επειδή η Υγεία ήταν κοινωνικό αγαθό και όχι ατομική υπόθεση του καθενός, διασφαλιζόταν μέσω του κράτους στο πλαίσιο ενός ανεπτυγμένου δικτύου μονάδων υγείας.

Μόνο στο σοσιαλισμό θα απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις, γιατί σκοπός της παραγωγής θα είναι πλέον οι ανάγκες της κοινωνίας και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Σ' αυτό το στέρεο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής θα βάλει τις κρίσεις στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Θα ανθίσει η διεπιστημονική διεθνής συνεργασία για τη γρήγορη παραγωγή εμβολίων και φαρμάκων, γιατί τα επιστημονικά επιτεύγματα δεν θα είναι πλέον όπλο στον ανταγωνισμό των μονοπωλιακών ομίλων.

Σε καλούμε να σκεφτείς τα εξής:

Σήμερα στη χώρα μας υπάρχει ένα πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό, γιατρών και πολλών άλλων ειδικοτήτων που, ακόμα και εν μέσω πανδημίας, μένει αναξιοποίητο. Αυτοαπασχολούμενοι γιατροί, όσοι εργάζονται στις ιδιωτικές μονάδες Υγείας, επικουρικοί που περιμένουν στις λίστες αναμονής , όσοι εργάζονται στις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας δεν εντάσσονται σχεδιασμένα στις ανάγκες που προκύπτουν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πανδημία αλλά και να καλυφθούν επαρκώς οι ανάγκες που προκύπτουν για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού (διαβητικοί, καρκινοπαθείς, καρδιοπαθείς) που είναι ζωτικής σημασίας.

Ένα σημαντικό μέρος των επιστημόνων όλων των κλάδων και ειδικοτήτων αντί να αξιοποιείται σχεδιασμένα και οργανωμένα στη μάχη κατά της πανδημίας αλλά και για όλα τα άλλα προβλήματα υγείας, ουσιαστικά είναι παροπλισμένο.

Σε μια κεντρικά σχεδιασμένη παραγωγή που θα έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, κανείς υγειονομικός δε θα «περισσεύει», δε θα μένει «εκτός μάχης». Αντίθετα το σύνολο του επιστημονικού δυναμικού θα είναι με τέτοιο τρόπο ενταγμένο στο κρατικό σύστημα υγείας, που θα εξασφαλίζεται τόσο η πρόληψη του γενικού πληθυσμού, όσο και η σταθερή παρακολούθηση και η νοσηλεία ασθενών. 

Η έρευνα για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των ασθενειών θα βασίζεται στη διεπιστημονική συνεργασία Νοσοκομείων – Πανεπιστημίων – Ερευνητικών Κέντρων – κρατικής Βιομηχανίας Φαρμάκου, με κριτήριο όχι το κέρδος της κάθε επιχείρησης και της κατοχύρωσης της πατέντας, αλλά την άμεση αντιμετώπιση των αναγκών που θα προκύπτουν.

Μπροστά στην αντιμετώπιση μιας πανδημίας όπως η σημερινή, το εργατικό κράτος θα έχει από πριν προβλέψει την αντιστοίχιση των αναγκαίων ΜΕΘ και την ανάλογη διαθεσιμότητα υγειονομικού προσωπικού με τον πληθυσμό ανά περιοχή, την εξασφάλιση εξοπλισμού και κλινών στα νησιά και τις ακριτικές περιοχές, θα υπάρχει εφεδρεία προκειμένου να μην εμφανιστούν ελλείψεις.

Ταυτόχρονα η κοινωνικοποιημένη βιομηχανία θα προσφέρει τη δυνατότητα κάλυψης άμεσα των έκτακτων αναγκών που προκύπτουν. Για παράδειγμα  θα μπορούσαμε σήμερα στην Ελλάδα να έχουμε τέτοια παραγωγή υγειονομικού υλικού (μάσκες όλων των τύπων, γάντια κλπ.) που να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες. Θα μπορούσε η κοινωνικοποιημένη βιομηχανία φαρμάκου, με το πολυάριθμο επιστημονικό προσωπικό, να προάγει την έρευνα, τη μελέτη, την παραγωγή φαρμάκων και εμβολίων για την όσο το δυνατόν επάρκεια και αυτάρκεια των εγχώριων αναγκών.

Η πείρα από τις χώρες που αποπειράθηκαν για πρώτη φορά να οικοδομήσουν το σοσιαλισμό είναι πολύτιμη. Πολλά από τα σημερινά λαϊκά προβλήματα που υπάρχουν και διογκώνονται στο σύγχρονο καπιταλισμό, που είναι ζητούμενο η λύση τους, στις χώρες αυτές ήταν λυμένα εδώ και πάνω από 90 χρόνια ακόμα και με τις περιορισμένες για την εποχή δυνατότητες, σε γνώση, αριθμό επιστημόνων, τεχνικά μέσα. Σήμερα όλα αυτά υπάρχουν. Αρκεί να μπούν στο δρόμο ανάπτυξης που σχεδιασμένα από τη λαϊκή εξουσία θα μπουν άμεσα στην υπηρεσία των λαϊκών – κοινωνικών αναγκών.  

«Η ζωή ενός ανθρώπινου πλάσματος αξίζει ένα εκατομμύριο φορές περισσότερο απ’ την περιουσία του πλουσιότερου ανθρώπου στη Γη»

Τσε Γκεβάρα

Γι αυτή την κοινωνία παλεύουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ! Για μια κοινωνία με τέτοια οργάνωση της οικονομίας και της παραγωγής, που η ανάπτυξή της θα καθορίζεται με αποκλειστικό γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και στην Υγεία. Ένα σύστημα, στο οποίο η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της θα διευθύνουν και θα ελέγχουν την ανάπτυξη της παραγωγής, έχοντας στην κοινωνική τους ιδιοκτησία τα κλειδιά της οικονομίας και τον πλούτο που παράγουν. Που θα μπορεί να εκπαιδεύει, να κατανέμει το επιστημονικό και άλλο προσωπικό, να εξασφαλίζει σε μεγαλό βαθμό επάρκεια σε υγειονομικό υλικό, φάρμακα με τα λαϊκό σύστημα Παιδείας, Έρευνας και βιομηχανικής παραγωγής.

Θα λογαριαστούμε τώρα, όχι μετά!

«Γιατρειά» η εργατική τάξη, η νεολαία μπορούν να βρουν όχι «γιατροπορεύοντας» το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, αλλά παλεύοντας τώρα ενάντια στη σημερινή κατάσταση, αρνούμενοι να μπουν «σε καραντίνα» τα εργατικά δικαιώματα και οι διεκδικήσεις μας.

Δεν μένουμε σιωπηλοί!

Σημαδεύουμε τον ορατό εχθρό μας, τον καπιταλισμό. Αντιπαλεύουμε την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, που προωθεί η κυβέρνηση, με την ουσιαστική στήριξη των αστικών κομμάτων.

Δίνουμε μια μάχη «στο τώρα» με την προοπτική «του αύριο», με την προοπτική μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας, που η ανάπτυξη της θα καθορίζεται με αποκλειστικό γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες όχι μόνο στην Υγεία αλλά σε όλες τις πλευρές της ζωής μας. Στη μόρφωση, στην έρευνα, στην εργασία.

Για αυτή την κοινωνία σε καλούμε να παλέψεις μαζί μας!

Για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό!

Συνημμενα Αρχεια

ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΗΣ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ - ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ