ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Τρίτη 12 Μαΐου 2020

Συνέρχεται στη Θεσσαλονίκη το Συνέδριο της Καπνεργατικής Ομοσπονδίας Ελλάδας


Συνέρχεται στη Θεσσαλονίκη, 12/5/1933, το Συνέδριο της Καπνεργατικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (της ισχυρότερης ταξικής Ομοσπονδίας της Ελλάδας την εποχή εκείνη), παρά τη σχετική απαγόρευση από τις Αρχές.

Ο καπνός είναι το κύριο εξαγωγικό προϊόν του ελληνικού κράτους. Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν δεκάδες μεγάλες επιχειρήσεις επεξεργασίας καπνού (αμερικανικές, γαλλικές, ισραηλίτικες, τουρκικές, ελληνικές, κ.ά.) όπου εργάζονται χιλιάδες
καπνεργάτες. Μερικές απ’ αυτές απασχολούν πάνω από 500 εργάτες.

Η δουλειά εποχιακή, τα μεροκάματα μικρά, οι συνθήκες δουλειάς άθλιες. Η πιο κρίσιμη εποχή για τη διεκδίκηση των αιτημάτων ήταν η άνοιξη. Ήταν η περίοδος των προσλήψεων και τα καπνά βρίσκονταν σε ζύμωση και καταστρέφονταν αν δεν συντηρούνταν.

Το 1914 είναι η χρονιά που ο αγώνας των καπνεργατών έχει την πρώτη μεγάλη νίκη. Ύστερα από απεργιακό αγώνα πολλών ημερών, υπογράφτηκε στις 9 Απριλίου η πρώτη συλλογική σύμβαση, που θεωρείται από πολλούς και η πρώτη σύμβαση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα.

Μεγάλες απεργίες επίσης γίνονται το 1919, το 1922 (με αιτήματα και ενάντια στη μικρασιατική εκστρατεία), το 1926 (Αγρίνιο - 2 νεκροί), το 1927 (Θεσσαλονίκη - επιδόματα ανεργίας, κοινωνική ασφάλιση), το 1928-29 (Βόλος, Αγρίνιο, Θάσος), το 1931 (Πειραιάς - αιματηρές συγκρούσεις μπροστά στο εργοστάσιο του Παπαστράτου), το 1932 (Καβάλα - 1 νεκρός), το 1933-34 (σε όλες σχεδόν τις πόλεις), το 1935 (οι καπνεργάτες του Αγρινίου πετυχαίνουν αύξηση 30%).

Το 1934 η οικονομία της Ελλάδας είχε μια αύξηση του συνόλου της βιομηχανικής και αγροτικής παραγωγής της τάξης του 10%, ενώ οι εξαγωγές είχαν αύξηση κατά 14% περίπου.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ενωτικής ΓΣΕΕ, το 1932 έγιναν 200 απεργίες με συμμετοχή 80.000 εργατών. Το 1933 έγιναν 360 απεργίες με συμμετοχή 120.000 εργατών. Ενώ το 1934 έγιναν 480 απεργίες με συμμετοχή 180.000 εργατών.

Τον χειμώνα του ΄36 οι τιμές των τροφίμων έχουν φτάσει στα ύψη και η οικονομική κατάσταση των εργαζομένων γίνεται δυσβάσταχτη. Το Φεβρουάριο ξεκινούν οι πρώτες εργατικές κινητοποιήσεις. Λιμενεργάτες, αυτοκινητιστές, τροχιοδρομικοί, οι εργάτες βενζίνης (Σελλ, Γκρεκοπετρόλ), οι καπνεργάτες της Καβάλας και της Δράμας, οι κλωστοϋφαντουργοί Καρέλα στο Ν. Φάληρο κ.ά, οι οποίες χτυπιούνται από την αστυνομία.
 



Καταλυτικό ρόλο στο βαθμό ενότητας στις γραμμές του εργατικού κινήματος και στην ενδυνάμωση της ήδη υπάρχουσας τάσης συσπείρωσής του γύρω από τις ταξικές δυνάμεις, τόσο στην Καβάλα όσο και πανελλαδικά, διαδραμάτισαν αναμφισβήτητα τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης το Μάη του 1936. Ο αντίκτυπος της δολοφονίας οκτώ καπνεργατών απεργών, ένας εκ των οποίων μάλιστα καταγόταν από την Καβάλα, ήταν άμεσος και επηρέασε σχεδόν το σύνολο του λαού της πόλης, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης ή πολιτικής τοποθέτησης. Η κοινή «Εκτακτος Εκδοσις» των εφημερίδων «Ταχυδρόμος» και «Πρωινά Νέα» έγραφε: «Τριανταπέντε χιλιάδες πενθούντος λαού ηκολούθησεν χθες το απόγευμα το πολιτικό μνημόσυνον των αγρίως δολοφονηθέντων εν Θεσσαλονίκη καπνεργατών. Διακόσιοι στέφανοι προηγούντο της πομπής μετά μαύρων πινακίδων με εργατικά συνθήματα. Υπό διαρκείς αράς εναντίον των δολοφόνων και κατά της φασιστικής κυβερνήσεως του Μεταξά...».

Η υιοθέτηση λεξιλογίου και επιχειρημάτων που περιλαμβάνονταν στο μαρξιστικό θεωρητικό οπλοστάσιο και τώρα αξιοποιούνταν βαθμιαία όλο και περισσότερο ως επεξηγηματικά εργαλεία από ένα ευρύτερο φάσμα της κοινωνίας αποτελούσε σαφώς μια κατάκτηση της εργατικής τάξης και της οργανωμένης πολιτικής της έκφρασης, το Κομμουνιστικό Κόμμα. Οι διαταξικές αντιθέσεις, οι οποίες καθώς οξύνονταν εκφράζονταν με ολοένα και πιο βίαιο τρόπο, άρχισαν πλέον να γίνονται φανερές ακόμα και σε τμήματα του πληθυσμού που έως τότε δεν αποδέχονταν καν την ύπαρξή τους. Τα ιδεολογήματα της αστικής τάξης πέθαιναν από τις σφαίρες των οργάνων καταστολής, τα οποία η ίδια είχε επιστρατεύσει προς υπεράσπιση των συμφερόντων της: «Η αποθήκη των επιχειρημάτων του Καπνεμπορικού κεφαλαίου εξηντλήθη», έγραφαν τα «Πρωινά Νέα» στις 6 Μάη του 1936. «Δεν έχουν να παρατάξουν τίποτε, το ικανόν να στηρίξει έστω και κατ' ελάχιστον την αισχράν εκμεταλλευτικήν των βουλιμίαν. Ο καπνεργάτης δημιουργεί υπεραξίαν και μέρος αυτής ζητεί ν' αποσπάσει διά να ζήσει στοιχειωδώς ως άνθρωπος. Να μη πεινά. Να μη πεθαίνει. Να μη σαπίζει και επί των πτωμάτων του ν' ανεγείρονται μέγαρα, να στρατολογούνται ευνούχοι και θεράποντες και να τοποθετούνται εκατομμύρια εις ξένας Τραπέζας... Αυτά ζητεί ο καπνεργάτης, αυτό επιβάλλει η λογική, ο ανθρωπισμός, το δικαίωμα της ζωής. Να παύσει η αισχρά εκμετάλλευση των ολίγων εις βάρος των πολλών. Να παύσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπον».

Αν και η επιβολή της δικτατορίας Μεταξά διέκοψε προσωρινά τις κοινωνικοπολιτικές διεργασίες που λάμβαναν χώρα τόσο στην Καβάλα όσο και ευρύτερα, οι βάσεις για τη λαϊκή ενότητα ενάντια στο φασισμό είχαν τεθεί. Ετσι, ένα κεφάλαιο στην ιστορία του εργατικού κινήματος στη χώρα μας έκλεινε, για να αποτελέσει ουσιαστικά το προοίμιο σε ένα άλλο, ακόμη πιο ένδοξο, αυτό της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου