Ξεκινά,
17/5/1944, η Σύσκεψη του Λιβάνου (17-20/5/1944), που έληξε με την
υπογραφή της ομώνυμης Συμφωνίας. Σε αυτή μετείχαν αντιπροσωπείες της ΠΕΕΑ, του
ΕΑΜ, του ΚΚΕ, του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ, των Εθνικών Δυναμικών Οργανώσεων, της ΕΚΚΑ,
του Λαϊκού Κόμματος, του Εθνικού Λαϊκού Κόμματος, του Αγροτικού Κόμματος, του
Προοδευτικού
Κόμματος, καθώς και της κυβέρνησης του Καΐρου με επικεφαλής τον
ίδιο τον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου.
Μεταξύ
άλλων, η Συμφωνία που κατέληξε η Σύσκεψη προέβλεπε την ενοποίηση και υπαγωγή
όλων των αντάρτικων σωμάτων της Ελεύθερης Ελλάδας στην Κυβέρνηση Εθνικής
Ενότητας που συγκροτήθηκε υπό τον Γ. Παπανδρέου (και στην οποία το ΕΑΜ μετείχε
με 6 υπουργούς και υφυπουργούς). Η Σύσκεψη καταδίκασε επίσης το κίνημα της
Μέσης Ανατολής.
Το ΠΓ
της ΚΕ του ΚΚΕ χαρακτήρισε ως απαράδεκτες τις υποχωρήσεις της
αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις, γιατί είχε παραβεί τις γραπτές εντολές,
οι οποίες της είχαν δοθεί. Κατά της Συμφωνίας του Λιβάνου τάχθηκε επίσης αρχικά
και το Εθνικό Συμβούλιο στις Κορυσχάδες. Ωστόσο, μετά από ένα μεγάλο χρονικό
διάστημα διαβουλεύσεων και αντιπαραθέσεων η Συμφωνία εγκρίθηκε τελικά από την
ΚΕ του ΚΚΕ, που συνήλθε στις 2-3/8/1944 όπως και η ΚΕ του ΕΑΜ (15/8/1944).
Ο Λίβανος
αποτελούσε τη βάση της αστικής πολιτικής απέναντι στο λαϊκό κίνημα, το ΚΚΕ, που
συνεχίστηκε με την Καζέρτα και τον Δεκέμβρη του 1944. Στις Συμφωνίες του
Λιβάνου και της Καζέρτας, το ΚΚΕ συμμετείχε στο όνομα της «εθνικής ενότητας».
Έτσι, δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι ο λαός ήταν ένοπλος, ενώ είχαν
διαμορφωθεί φύτρα εξουσίας (λαϊκή αυτοδιοίκηση, δικαιοσύνη, παιδεία, κ.α.), που
θα μπορούσαν αν εξελιχθούν σε πυρήνες της επαναστατικής δράσης για την καθολική
σύγκρουση, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.
Απο την στιγμή που το ΚΚΕ απο το 1935... δεν είχε στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό αλλά την ...λαοκρατία ευρωκομουνισμός όλα ήταν ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ να συμβούν. Εγκλωβισμένοι στο ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ η καταστροφή ήταν σίγουρη. Πολιτικά μέτωπα και στάδια είναι το καλύτερο εργαλείο του Καπιταλισμού Με στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό θα υπήρχε η Αυτοτέλεια του ΚΚΕ δεν θα είχε διαλυθεί η ΟΚΝΕ το 1943... θα είχαμε φτιάξει ΕΑΜ ΚΑΙ ΕΠΟΝ σαν Κοινωνική συμμαχία και χωρίς ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΖΕΡΤΑ και κυβέρνηση ...παπατζή.... θα διεκδικούσαμε και θα παίρναμε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ του 1944 σε Επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό. Ολα τα άλλα είναι οπορτουνιστικά κουραφέξαλα. Η Πραγματικότητα είναι πεισματάρα. Καλή κυριακή Σύντροφε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ίδια περίοδο της κατάπτυστης συμφωνίας η αντιπροσωπεία του ΕΑΜ.. και του ΚΚΕ στον Λίβανο καταδίκασε την ΑΣΟ σαν ...τυχοδιώκτες... οτι αντιστρατεύονται τον ..,αντιφασιστικό.. αγώνα. Οι κομμουνιστές και ο λαός που έχυναν το αίμα τους εγκλωβισμένοι κάτω απο την Σημαία του Αγγλικού και Ελληνικού Ιμπεριαλισμού. Αυτός είναι ο Εγκληματικός δολοφονικός ρόλος του οπορτουνισμού πάντα. ΜΑ ΠΑΝΤΑ.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή