«Ασημένιο μετάλλιο» και ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί

Η Ελλάδα κατέχει σταθερά τη δεύτερη θέση στην κούρσα των ΝΑΤΟικών εξοπλισμών μεταξύ των κρατών - μελών της ιμπεριαλιστικής «συμμαχίας». Με βάση δικά τους στοιχεία, το 2018 οι ΗΠΑ ήταν στην πρώτη θέση και μας ακολουθούσαν Εσθονία, Βρετανία, Ρουμανία, Πολωνία, Λετονία και πολύ πιο πίσω η Τουρκία, που συνειδητά δεν πιάνει το ΝΑΤΟικό όριο. Το Ινστιτούτο Διεθνούς Ειρήνης της Στοκχόλμης ανακοινώνει στοιχεία του 2018 με βάση τα οποία
η χώρα μας βρίσκεται στην 36η θέση παγκοσμίως στις προμήθειες οπλικών συστημάτων. Το ίδιο Ινστιτούτο αναφέρει ότι το 2019 οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες έφτασαν στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών, με την Τουρκία να διαθέτει 1,9 τρισ. δολάρια και να βρίσκεται στην 16η θέση. Αιτία είναι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας και Ινδίας, προκειμένου να ενισχύσουν τη μαχητική τους ισχύ ο ένας έναντι του άλλου. Την αύξηση αυτή υιοθέτησε και το ΝΑΤΟ, στην τελευταία Σύνοδο των υπουργών Αμυνας για τον κορονοϊό.

Οι αμυντικές δαπάνες, σύμφωνα με το ΥΕΘΑ/Γ.Δ. Εξοπλισμών, είναι οι δαπάνες που καλύπτουν το κόστος της συντήρησης, της προμήθειας των εξοπλισμών, της έρευνας και της ανάπτυξης των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Η κατευθυντήρια οδηγία της αμαρτωλής «συμμαχίας» για κάθε κράτος - μέλος είναι ότι κάθε χρόνο πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ του για τη «συμμαχική άμυνα». Η Ελλάδα, ως πρόθυμο μέλος, αφού έχει τακτοποιήσει τα οικονομικά της, υπερκαλύπτει το στόχο της, στο 2,5%, άρα ξοδεύει κοντά στα 5 δισ. ευρώ. Τα χρήματα αυτά ξεπερνούν κατά πολύ τις δαπάνες για την Υγεία και πολύ περισσότερο τις δαπάνες για την Παιδεία και την Κοινωνική Ασφάλιση. Με πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, η χώρα μας βρίσκεται στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρώπης στις παραπάνω κοινωνικές δαπάνες.

Με αφορμή τα δημοσιεύματα για το μέγεθος των εξοπλισμών, η σκέψη μας πάει στο στρατηγικό δόγμα για την άμυνα της χώρας μας, που είναι «η υπεράσπιση της ακεραιότητας και της ασφάλειας», και να δούμε αν εξυπηρετούν οι προμήθειες αυτές τις αμυντικές μας ανάγκες. Δυστυχώς αυτό το δόγμα θεωρείται πια ξεπερασμένο, αφού με την παγκοσμιοποίηση ως «επικράτεια» αναγνωρίζεται μια μεγάλη γεωγραφική περιφέρεια κρατών χωρίς σύνορα. Η συμμετοχή μας στις ευρωΝΑΤΟικές «συμμαχίες» παρέσυρε και το δικό μας αμυντικό δόγμα, το οποίο, αφού εναρμονίστηκε με το ΝΑΤΟικό, έγινε στην πράξη επιθετικό. Με το νέο αυτό δόγμα οι επιλογές μας στα εξοπλιστικά προγράμματα αδυνατίζουν, καθώς είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε ως μέλη τα προαποφασισμένα εξοπλιστικά προγράμματα από τα διευθυντήρια των ιμπεριαλιστικών ενώσεων όπου κακώς μετέχουμε.

Η Ελλάδα από τα μέσα της 10ετίας του '70 βρίσκεται παγκοσμίως στις πρώτες θέσεις των αγοραστών οπλικών συστημάτων, παράλληλα η εγχώρια βιομηχανία μας μετέχει σε μικρές παραγωγές, ενώ οι δυνατότητές της είναι μεγάλες. Οι προμήθειες από το εξωτερικό γίνονται κρυφά, τα αντισταθμιστικά οφέλη που τις καθορίζουν είναι θολά, υπάρχει αδιαφάνεια στον προγραμματισμό, στον καθορισμό των αμυντικών μας αναγκών, στη χρησιμότητα των εξοπλιστικών προγραμμάτων και στο ποιες ακριβώς αμυντικές μας ανάγκες καλύπτουν.

Η καπιταλιστική κρίση και η πανδημία είναι βασικό στοιχείο της όξυνσης των ανταγωνισμών, που όσο μεγαλώνει τόσο θα αυξάνονται και οι εξοπλισμοί. Η εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς εγκυμονεί μόνο κινδύνους για το λαό μας. Η ενίσχυση των δεσμών αλληλεγγύης των λαών αποτελεί τη μόνη ασπίδα προστασίας απέναντι στα δολοφονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Νικητές θα είναι οι λαοί που πολεμάνε ενάντια στις επιδιώξεις των εκμεταλλευτών τους, με αντικειμενικό στόχο τη δική τους εξουσία και οικονομία. Ειρήνη, ευημερία και ελευθερία θα έχουμε μόνο όταν διαλυθούν οι λυκοσυμμαχίες ΝΑΤΟ - ΕΕ και ανατραπεί ο καπιταλισμός.

*Ο Μιχάλης Σοφικίτης είναι Ταξίαρχος (ΠΖ) ε.α.