Ο Κ. Λάσκαρης θέλει να καταργήσει την «πάλην των τάξεων»

Τα Συνεργαζόμενα Εργατικά Σωματεία κηρύσσουν, 24/5/1976, 48ωρη πανελλαδική απεργία ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο που προωθούσε η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή (ο περιβόητος Ν.330).

Κατά τη δεύτερη μέρα των κινητοποιήσεων η αστυνομία επιτίθεται με ιδιαίτερη αγριότητα εναντίον των συγκεντρωμένων στο θέατρο

«Γκλόρια» οικοδόμων, με αποτέλεσμα το θάνατο ενός ατόμου και τον τραυματισμό πολλών άλλων.

Ο Ν.330 θα υπερψηφιστεί τελικά στις 27 του μηνός, με τον υπουργό Εργασίας να δηλώνει από το βήμα της Βουλής πως «η κυβέρνηση δεν θα ανεχθεί την…πάλη των τάξεων!»

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ αποχωρεί σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Στις 24 του Μάη 1976 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει για συζήτηση στη Βουλή τον περιβόητο «Νόμο 330» περί «εργατικών οργανώσεων και συνδικαλιστικών ελευθεριών». Είναι ένα από τα πιο αντεργατικά νομοθετήματα που γνώρισε ο τόπος. Συνάντησε εξ αρχής την αντίθεση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των εργαζομένων, πλην της κυβερνητικής διοίκησης της ΓΣΕΕ, η οποία περιορίστηκε να υποβάλει ορισμένες δευτερεύουσας σημασίας τροποποιήσεις.

Ο αλήστου μνήμης υπουργός Εργασίας Κ. Λάσκαρης, υπερασπιζόμενος το νομοσχέδιο, χαρακτηρίζει «αυθάδη και ιταμή» την αξίωση για απόσυρσή του.

 

Από την επίθεση της αστυνομίας κατά των απεργών

Ο Νόμος 330 περιορίζει δραστικά το δικαίωμα της απεργίας, κατοχυρώνει την ανταπεργία (λοκ άουτ), νομιμοποιεί τη συγκρότηση απεργοσπαστικών μηχανισμών και, κυρίως, απαγορεύει την «πολιτική απεργία». Οπως σημειώνεται απ' όλες τις πτέρυγες της Βουλής, πλην της ΝΔ, όλες οι απεργίες των εργαζομένων θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πολιτικές αφού μοιραία στρέφονται κατά της πολιτικής της κυβέρνησης. Ετσι, η κυβέρνηση επιχειρεί την ουσιαστική κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος. Ακόμη, ο νόμος απαγορεύει τις απεργίες αλληλεγγύης, αλλά και κάθε άλλη απεργιακή κινητοποίηση που δε στρέφεται κατά του συγκεκριμένου εργοδότη και δεν περιορίζεται σε καθαρά μισθολογικά αιτήματα. Με διάταξή του υποχρεώνει τους εργαζόμενους στα Νομικά 

Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και στους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας να γνωστοποιούν τα αιτήματά τους 15 μέρες πριν από την κήρυξη της απεργίας. Ακόμη, χαρακτηρίζονται παράνομες όσες απεργίες δεν κηρύσσονται από τα επίσημα «επαγγελματικά σωματεία».

Ο ανεκδιήγητος υπουργός Εργασίας Κ. Λάσκαρης σημειώνει στην εισηγητική του έκθεση ότι δεν υπάρχει πλέον «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» και δηλώνει στους δημοσιογράφους: «Δεν θα επιτρέψομεν την πάλην των τάξεων»!

 

Από την επίθεση της αστυνομίας κατά των απεργών

Την ίδια μέρα αρχίζει 48ωρη απεργία των εργαζομένων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, την οποία κήρυξαν πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες, ενώ δεκάδες χιλιάδες απεργοί πραγματοποιούν μεγάλη και μαχητική πορεία στην Αθήνα. Ομως, η κυβέρνηση κρατά για τη δεύτερη μέρα της απεργίας (στις 25 του Μάη) το σχέδιο για τη δολοφονική επίθεση της Αστυνομίας κατά των απεργών.