Λιγότερο από ένα 24ωρο πριν, η υποδοχή που επιφύλαξε η ευρωπαϊκή «Irini» στο φορτηγό πλοίο «CIRKIN», που μετέφερε οπλισμό στη Λιβύη υπό την προστασία τουρκικών φρεγατών, ξεγύμνωνε πάλι το μύθο ότι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ αποτελούν τάχα «ανάχωμα» στα σχέδια της Τουρκίας, που αμφισβητεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, με την υπογραφή του τουρκο-λιβυκού συμφώνου. Ενώ η ελληνική φρεγάτα «ΣΠΕΤΣΑΙ», συμμετέχοντας στην «Irini», έσπευσε προς αναγνώριση του φορτηγού, ο Ιταλός διοικητής της επιχείρησης διέταξε την επιστροφή του ελικοπτέρου που είχε απογειωθεί γι' αυτόν το λόγο, αφού πρώτα μία από τις τουρκικές φρεγάτες επισήμανε ότι το φορτηγό «βρίσκεται υπό την προστασία της Τουρκικής Δημοκρατίας». Δηλαδή, η «Irini» όχι απλά δεν απέτρεψε, αλλά... κράταγε και το φανάρι για να περάσουν τα όπλα προς τη Λιβύη, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά πως η επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη γίνεται με τις πλάτες των Ευρωατλαντικών και ξεγυμνώνοντας και πάλι τα παραμύθια της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, πως δηλώνοντας «παρών» στη λιβυκή κρίση, με την ανάληψη ενισχυμένου ρόλου στις αμερικανοΝΑΤΟικές αποστολές, βάζουν τάχα φρένο στις τουρκικές διεκδικήσεις, αλλά και «εκθέτουν» τάχα την προκλητική συμπεριφορά της «απομονωμένης» Τουρκίας.
Μέσα στην ίδια βδομάδα, η Τουρκία επανέλαβε ότι θα επιταχύνει τις σχεδιαζόμενες γεωτρήσεις της αμφισβητώντας ευθέως την ελληνική και την κυπριακή ΑΟΖ, ξεκαθάρισε ότι «τα γεωτρύπανά μας (...) θα τα συνοδεύουν φρεγάτες. Ερχονται εδώ προετοιμασμένα για το οτιδήποτε» και ότι «έτσι και γίνει το παραμικρό λάθος, θα απαντήσουμε όπως πρέπει», ενώ απευθυνόμενη ειδικά στην Ελλάδα, παρατηρούσε ότι «δεν μένει ήσυχη και πετάει διάφορα...», συμβουλεύοντάς την «να μάθει τα όριά της».
ΑμερικανοΝΑΤΟική σφραγίδα...
Εκτός όμως από το παραπάνω περιστατικό, αποκαλυπτικοί για το πώς οι ευρωατλαντικοί σχεδιασμοί για τη ΝΑΤΟική συνοχή και τη μείωση της επιρροής των ανταγωνιστών τους όχι μόνο δεν αποτελούν τη λύση, αλλά είναι το πρόβλημα (και) σε ό,τι αφορά την ένταση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, ήταν ακόμα μια φορά οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ, που επανέλαβαν ότι είναι αμερικανοΝΑΤΟική προτεραιότητα «να συνεχίσει η Τουρκία να κοιτά προς τη Δύση και να παίξει εποικοδομητικό ρόλο διεθνώς, στην Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο», όπως εξήγησε ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ, υπενθυμίζοντας ότι η Ανατολική Μεσόγειος είναι «ζώνη στρατηγικού ανταγωνισμού, όπου οι μεγάλες δυνάμεις - ανταγωνιστές μας εμπλέκονται ισχυρά...», αλλά και ότι «μόνη ωφελημένη από τη διαμάχη Ελλάδας - Τουρκίας θα ήταν η Ρωσία...».
Αλλά και ο βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιος για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, Μάθιου Πάλμερ, αφού ξεχώρισε ως στόχο τη «σταθεροποίηση» της περιοχής, όπου «υπάρχουν χώρες που ήταν για πολύ καιρό κάτω από τη ρωσική πίεση», εξέφρασε την ανησυχία της Ουάσιγκτον μήπως «η αυξανόμενη ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας καταλήξει σε κάποιο συμβάν ή ατύχημα που θα οδηγήσει σε μη σκοπούμενες συνέπειες» και ξεκαθάρισε ότι η Ουάσιγκτον θα πρωτοστατήσει για την επίτευξη των επικίνδυνων «διευθετήσεων» σε Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό κ.ο.κ., καλώντας εκ νέου τις δυο χώρες να δουν τις «ευκαιρίες» από τα σχέδια συνδιαχείρισης που προωθούν οι ΗΠΑ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και να μην υπονομεύουν την «επενδυτική εμπιστοσύνη» και την «πολιτική σταθερότητα» στην περιοχή.
Μάλιστα, ο Πάλμερ καθαρά κάλεσε «Ελλάδα και Τουρκία να διατηρήσουν τα κανάλια επικοινωνίας ανοικτά» και ξεκαθάρισε ότι οι ΗΠΑ «θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με τους εταίρους μας, Ελλάδα και Τουρκία, ιδιωτικά και δημόσια, όποτε βλέπουμε ότι αυξάνονται οι εντάσεις... Ενθαρρύνουμε τον διάλογο, αφού είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ οι σύμμαχοί μας Ελλάδα και Τουρκία και η κρίσιμη για τη συμμαχία μας νότια πτέρυγά της να έχουν μια ειρηνική και αμοιβαία επωφελή σχέση».
...και «προετοιμασία εδάφους» για διευθετήσεις και σχέδια συνεκμετάλλευσης
Τα παραπάνω δίνουν ένα σαφέστατο περίγραμμα των όσων δρομολογούνται στο πλαίσιο των σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για «διευθετήσεις», που περιλαμβάνουν και τη συνδιαχείριση σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο υπό ΝΑΤΟική εποπτεία.
Καθόλου τυχαία άλλωστε δεν είναι και όσα προβλέπονται, αλλά και ο τρόπος που διαφημίστηκε η συμφωνία Ελλάδας - Ιταλίας για καθορισμό των μεταξύ τους θαλάσσιων ζωνών, που πρώτος ο Πάιατ έτρεξε να χαρακτηρίσει «παράδειγμα για το πώς να γίνονται τέτοιες συμφωνίες με διαφάνεια και εμπλοκή όλων των επηρεαζόμενων μερών».
Αλλωστε, ως «οδηγό» για τις επικίνδυνες διευθετήσεις στην περιοχή είδε τη συμφωνία και ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που είπε ότι η συμφωνία Ελλάδας - Ιταλίας «δεν μας ανησυχεί», αφού «αποδεικνύει την εγκυρότητα των επιχειρημάτων μας», υποστηρίζοντας ότι «στη συμφωνία για την ΑΟΖ με την Ιταλία, η Ελλάδα, σε τρία νησιά, στην Κεφαλονιά, στους Στροφάδες και τους Οθωνούς, δεν έδωσε πλήρη επήρεια στα νησιά αυτά (...) Αυτό είναι θετικό για εμάς και μας δίνει το δίκαιο για τη συμφωνία μας με τη Λιβύη. Εμείς με τη Λιβύη ενδέχεται να υπογράψουμε συμφωνία και να κάνουμε βήματα, έτσι ώστε να κάνουμε έρευνες και γεωτρήσεις στην υφαλοκρηπίδα τους».
Την ίδια μέρα, ο Ελληνας πρωθυπουργός διαμήνυε κι αυτός (από το Φόρουμ των Δελφών) ότι «εμείς είμαστε πάντοτε ανοιχτοί σε διάλογο με την Τουρκία, στο ζήτημα που έχουμε στο τραπέζι και είναι η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μας», ενώ δίνοντας και «προοπτικές» στο παζάρι, υπογράμμισε: «Μπορούμε να συζητήσουμε έντιμα κι αν τελικά συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε, υπάρχουν πάντα τρόποι να μεταφέρουμε το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο, στη Χάγη, ύστερα από κοινή συμφωνία για το πώς μπορούμε να λύσουμε αυτό το ζήτημα, αλλά πάντα με απόλυτο σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο». Ενώ την ώρα που όλη η περιοχή φλέγεται από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τη μοιρασιά της λείας, επεμβάσεις στις οποίες είναι βαθιά μπλεγμένη και η ελληνική αστική τάξη, σημείωνε πως τάχα... «δεν είναι η εποχή για τη διπλωματία των κανονιοφόρων, αυτού του τύπου η λογική ανήκει σε άλλους αιώνες».
Χαρακτηριστική είναι και η «χείρα βοηθείας» που τρέχει να προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στον σχεδιασμό αυτό, με τον πρόεδρό του να ξεκαθαρίζει ξανά πως «είμαι διατεθειμένος να δώσω συναίνεση σε κρίσιμες αποφάσεις που δεν μπορεί να τις πάρει η κυβέρνηση», εγκαλώντας τη ΝΔ ότι «ο φόβος της ευθύνης στο όνομα της δήθεν πατριωτικής αδιαλλαξίας μάς οδηγεί σε εθνικές ήττες» και δίνοντας «οδηγίες» για το πώς μπορεί να προχωρήσει παραπέρα ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός, με πρώτο βήμα τον μερικό καθορισμό ΑΟΖ με την Αίγυπτο, αφήνοντας εκτός το Καστελόριζο.
Αλλά και η προπαγανδιστική ομοβροντία των τελευταίων ημερών δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών ότι βρισκόμαστε σε φάση «προετοιμασίας εδάφους» για μια τέτοια εξέλιξη, είτε προηγηθεί μια συμφωνία είτε ένα θερμό επεισόδιο.
Επανέρχονται έτσι στο προσκήνιο τα κάλπικα και εκβιαστικά διλήμματα, ο εφησυχασμός και η προσπάθεια να παρουσιαστεί πως τάχα ανάμεσα στις συμφωνίες που «κλείνουν» οι αστικές τάξεις με βάση τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, «χωράνε» η ειρήνη και συνεργασία των λαών, ο σεβασμός στα κυριαρχικά δικαιώματα κ.λπ.
Προσπαθούν έτσι να κρύψουν πως τα σχέδια αυτά αποτελούν «ναρκοπέδιο» για τους λαούς και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, όπως και το γεγονός ότι οι όποιοι εύθραυστοι συμβιβασμοί και συμφωνίες ανάμεσα στις αστικές τάξεις όχι μόνο δεν φέρνουν πιο κοντά την ειρήνη και την «ασφάλεια», όπως λένε, αλλά βάζουν τις βάσεις για τους επόμενους γύρους της αντιπαράθεσης, την οποία πληρώνουν πάντα οι λαοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου