Πολύ βαθιά στο «ναρκοπέδιο» των σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ

Τους τεράστιους κινδύνους από την πολιτική της εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, πολιτική που υπηρετούν σύσσωμοι κυβέρνηση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, τη χρεοκοπία των μύθων που από κοινού διακινούν, ότι η πολιτική αυτή μπορεί τάχα να διασφαλίσει την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, επιβεβαιώνουν με «ηχηρό τρόπο» οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών.

Δημιουργεί τετελεσμένα «στο πεδίο και στο τραπέζι» η Τουρκία

Αναμφίβολα, στοιχείο που ξεχώρισε είναι η όξυνση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, που αποθρασυμένη από τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τα ιμπεριαλιστικά παζάρια απλώνει τις διεκδικήσεις της σε όλο το «πεδίο», από τον Εβρο έως το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, όπως δείχνουν:

-- Η ευθεία αμφισβήτηση για μια ακόμη φορά της Συνθήκης της Λοζάνης και του Πρωτοκόλλου του 1926, με βάση το οποίο καθορίστηκαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Εβρο, με αφορμή την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για τοποθέτηση του «αντιμεταναστευτικού» φράχτη, σε σημείο στην περιοχή των Φερρών εντός της ελληνικής επικράτειας και ανατολικά του ποταμού. Το τουρκικό ΥΠΕΞ αξιοποίησε το «πάτημα» για να ισχυριστεί πως «η κοίτη του ποταμού που οριοθετεί το τουρκο-ελληνικό χερσαίο σύνορο το 1926 έχει αλλάξει σημαντικά λόγω φυσικών και τεχνητών παραγόντων και επομένως δεν υπάρχουν κοινά συμπεφωνημένες γεωγραφικές συντεταγμένες στη συγκεκριμένη περιοχή του συνόρου που να είναι συμβατές με τη συμφωνία (Πρωτόκολλο) του 1926», προσθέτοντας πως «δεν θα ανεχτούμε, σε καμία περίπτωση, κανένα τετελεσμένο στα σύνορά μας».

-- Οι δηλώσεις Ακάρ, που χαρακτηρίζουν τις εκατοντάδες υπερπτήσεις και παραβιάσεις «πτήσεις ρουτίνας», αλλά και «σοβαρές προκλήσεις» τις «παρενοχλήσεις τουρκικών σκαφών από Ελληνες στο Αιγαίο», αποτυπώνοντας το βήμα βήμα «γκριζάρισμα» συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων που επιδιώκει η Τουρκία, υπό τις «φτερούγες» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Την ίδια ώρα, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έδινε στοιχεία που αποτυπώνουν πως πέρα από τα «ρεκόρ» υπερπτήσεων μόνο μέσα στη χρονιά έχουν γίνει πάνω από 1.000 σχετικές παραβάσεις και στη θάλασσα.

-- Οι νέες απειλές από τη μεριά του Τούρκου ΥΠΕΞ για ένταση των προσφυγικών ροών το επόμενο διάστημα, προς τα νησιά και τον Εβρο, στο πλαίσιο των άθλιων παζαριών με την ΕΕ για μια νέα συμφωνία για τον εγκλωβισμό των ξεριζωμένων (η σχετική πρόταση της ΕΕ αναμένεται να ανακοινωθεί μέσα στον Ιούνη), με τον Τσαβούσογλου να σημειώνει χαρακτηριστικά πως «η Συμφωνία (σ.σ. του 2016) πρέπει να αναθεωρηθεί. Διαφορετικά δεν είναι σωστό να υποβαθμίσουμε το θέμα απλά δίνοντας μόνο χρήματα για να μείνουν οι μετανάστες στην Τουρκία», παραπέμποντας στα ευρύτερα «ανταλλάγματα» που έχουν πέσει στο τραπέζι.

-- Η συνέχιση των τουρκικών γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, για την κατοχύρωση των θέσεων της Τουρκίας στην ενεργειακή μοιρασιά στην περιοχή, με τον Τσαβούσογλου να δηλώνει ξανά πως στην περιοχή «τώρα έχουν αποχωρήσει όλοι μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ποιος είναι εκεί; Μόνο η Τουρκία είναι εκεί...», προσθέτοντας πως «η ελληνοκυπριακή πλευρά πρέπει να συμβιβαστεί με την Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου κάνοντας συμφωνία. Και το μήνυμα στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου είναι ότι η Τουρκία είναι εδώ. Πρέπει να συνεργαστείτε με την Τουρκία».

-- Η συμφωνία της κρατικής εταιρείας πετρελαίου της Τουρκίας με την κυβέρνηση Σάρατζ στη Λιβύη, με βάση την ανυπόστατη τουρκολιβυκή συμφωνία για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών, με τον υπουργό Ενέργειας της Τουρκίας να επανέρχεται μέσα στη βδομάδα στις σχεδιαζόμενες γεωτρήσεις που έχει εξαγγείλει η Τουρκία, λέγοντας πως η τουρκική ΤΡΑΟ έχει υποβάλει αίτηση για την έναρξη σεισμικών ερευνών στην περιοχή μέσα στον Ιούλη.
Στο μεταξύ, την Παρασκευή, σε μια «συμβολική» κίνηση, η τουρκική κυβέρνηση πραγματοποίησε εκδήλωση στην Αγία Σοφία για την επέτειο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, κατά την οποία, σύμφωνα με τον Τούρκο Πρόεδρο, στο πλαίσιο της προσευχής της Παρασκευής των μουσουλμάνων, επρόκειτο να αναγνωστούν αποσπάσματα από το Κοράνι.

...με αέρα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ

Οι εξελίξεις δεν αφήνουν περιθώρια «παρανοήσεων» για το γεγονός πως τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια βάζουν «μπουρλότο» στην περιοχή, δρομολογούν επικίνδυνες εξελίξεις και «διευθετήσεις» που ακουμπούν άμεσα και τα Ελληνοτουρκικά, με το βλέμμα στραμμένο στη διατήρηση της ΝΑΤΟικής συνοχής και στην ανακοπή της επιρροής Ρωσίας και Κίνας και στην περιοχή.

Μιλάνε κι εδώ από μόνα τους:

-- Η στήριξη του ΝΑΤΟ στην τουρκική επέμβαση στη Λιβύη και στην κυβέρνηση Σάρατζ, με τις γνωστές δηλώσεις Στόλτενμπεργκ, στήριξη που συνδέεται με την προσπάθεια να ανακοπεί η επιρροή της Ρωσίας.

-- Οι δηλώσεις Πάιατ μέσα στη βδομάδα, πως Ελλάδα και Τουρκία πρέπει «να διαχειριστούν» τα μεταξύ τους θέματα «ως σύμμαχοι του ΝΑΤΟ», «με τον διάλογο μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας, με την έναρξη των διαδικασιών για την οικοδόμηση των Μέτρων Εμπιστοσύνης», χαρακτηρίζοντας «απαράδεκτο σύμμαχοι του ΝΑΤΟ να εμπλέκονται σε δραστηριότητες που μπορούν να προκαλέσουν στρατιωτική συμπλοκή - τυχαία ή εσκεμμένη - μεταξύ δυο σημαντικών συμμάχων του ΝΑΤΟ σε μια γεωπολιτικά ιδιαίτερα σπουδαία περιοχή», καθώς «αν θα υπήρχε οποιαδήποτε κλιμάκωση, οι μόνοι που θα επωφελούντο από αυτή, θα ήταν οι αντίπαλοί μας. Ο νικητής θα είναι ο Βλ. Πούτιν. Είναι αυτοί που αντιτίθενται την ευρωατλαντική κοινότητα με τις αξίες και τις αρχές που αυτή και οι θεσμοί της αντιπροσωπεύουν».
Αποστροφή που προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της ρωσικής πρεσβείας, η οποία μίλησε για «ανοησίες» και για «ανάρμοστο ύφος» που «προφανώς, ο πρέσβης απέκτησε κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Ουκρανία», προσθέτοντας πως «είναι ευρέως γνωστή η χρόνια ανικανότητα των ΗΠΑ να λύσουν τις ενδοΝΑΤΟικές διαφορές, τις οποίες η Μόσχα δεν έχει πρόθεση να εργαλειοποιεί. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, η Ρωσία ήταν και παραμένει ο παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή».

-- Τα «μηνύματα» που στέλνει ο «στρατηγικός σύμμαχος» Ισραήλ (που η συμμαχία μαζί του κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ διαφημίστηκε διαχρονικά ως τάχα απάντηση στην τουρκική επιθετικότητα) στην ελληνική κυβέρνηση, να πρωταγωνιστήσει σε «συνεργασίες χωρίς αποκλεισμούς», με αιχμή την Ενέργεια, που θα περιλαμβάνουν και την Τουρκία, κι ενώ έτοιμα είναι τα «οχήματα» των «διευθετήσεων» στην περιοχή υπό την ομπρέλα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ όπως το «East Med Gas Forum» και οι σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ «αναθερμαίνονται» με γρήγορους ρυθμούς (βλέπε και σχετικό θέμα δίπλα).

Επικίνδυνος εφησυχασμός, ακόμα βαθύτερη εμπλοκή

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, η δήλωση του πρωθυπουργού (αλλά και των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας στον ίδιο τόνο) πως στον Εβρο «δεν εκτιμώ ότι συνέβη τίποτα που να είναι αξιοσημείωτο, που να χρίζει τέτοιας συζήτησης» αποτελεί «μνημείο» επικίνδυνου εφησυχασμού, προσπάθειας να υποβαθμιστεί η ουσία των τουρκικών παρεμβάσεων και να κρυφτεί ο «ελέφαντας στο δωμάτιο», τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια που δρομολογούν επικίνδυνες εξελίξεις για το λαό, αλλά και υπονομεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Οι τοποθετήσεις αυτές επιβεβαιώνουν και πάλι πως η κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, κάθε άλλο παρά είναι άμοιρη ευθυνών για την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται.
Αντίθετα, τώρα αναδεικνύεται σε όλο του το «μεγαλείο» τι σημαίνει:

-- Να συμμετέχει μέχρι τα μπούνια στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, αναλαμβάνοντας ρόλο «προμαχώνα» της «σταθερότητας» και «συνοχής» του ΝΑΤΟ στην περιοχή, με στόχο ανάμεσα στα άλλα να κρατηθεί η Τουρκία στο λεγόμενο «δυτικό στρατόπεδο».
Χαρακτηριστική είναι η στάση της κυβέρνησης στις εξελίξεις στη Λιβύη, εκεί όπου παζαρεύει μια θέση στο τραπέζι της «επόμενης μέρας» και της μοιρασιάς, συμμετέχοντας στην ιμπεριαλιστική αποστολή της ΕΕ, κάνοντας τον «δίαυλο» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ενισχύοντας δηλαδή τα ευρωατλαντικά σχέδια, τα ίδια αυτά σχέδια που αναβαθμίζουν το ρόλο της Τουρκίας στη χώρα ως ανάχωμα στη ρωσική επιρροή, δίνοντας «αέρα στα πανιά» των διεκδικήσεών της.
Αντίστοιχα αποκαλυπτική είναι και η στάση της για τη Συρία, όπου η κυβέρνηση υπογράφει όλο αυτό το διάστημα τα ΝΑΤΟικά σχέδια που βάζουν πλάτη στην τουρκική επέμβαση που αμφισβητεί «επί του πεδίου» τα σύνορα στην περιοχή, αρκεί η Τουρκία να τηρεί τις συμφωνίες εγκλωβισμού των προσφύγων.

-- Να «πρωταγωνιστεί» με γνώμονα τα συμφέροντα της αστικής τάξης και για την «αναβάθμισή» της, στα σχήματα των αμερικανοΝΑΤΟικών «διευθετήσεων» στην περιοχή για τη μοιρασιά της Ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, τις αγορές και τις «σφαίρες επιρροής», που βάζουν το λαό στην «μπούκα των ανταγωνισμών» και τα κυριαρχικά δικαιώματα στο «τραπέζι» των παζαριών.

-- Να εντάσσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μέσα στα παζάρια της ΕΕ με τον «στρατηγικό εταίρο» Τουρκία, που ολοφάνερα περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τις σχέσεις αυτές, δρομολογούν επικίνδυνες εξελίξεις, με χαρακτηριστική την περίπτωση του Προσφυγικού: Εκεί όπου η κυβέρνηση «φωνάζει» για την «εργαλειοποίηση» των ξεριζωμένων από την πλευρά της Τουρκίας και την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός μέσα στη βδομάδα επαναλαμβάνει πως χρειάζεται μια νέα ευρωτουρκική συμφωνία εγκλωβισμού - και άρα και «εργαλειοποίησης» των προσφύγων και μεταναστών - απλά όχι με αυτούς τους όρους και «υπό καθεστώς εκβιασμών». Ενώ πολύ επικίνδυνους δρόμους ανοίγει η - με κυβερνητική σφραγίδα - «επιδιαιτησία» της Frontex στα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Ολα αυτά την ώρα που πυκνώνουν «παρεμβάσεις» όπως της Ντ. Μπακογιάννη μέσα στη βδομάδα, πως «χρειαζόμαστε μια συνολική συμφωνία με την Τουρκία... Μια συμφωνία που θα αφορά θέματα οικονομίας, ασφάλειας, συνόρων» και πως «οι ευρωτουρκικές σχέσεις πρέπει να καθοριστούν με αυτή την καθολική συμφωνία», η οποία δεν πρέπει να καθυστερήσει.

Η σύμπλευση όλων των αστικών κομμάτων στους «στρατηγικούς» αυτούς στόχους της αστικής τάξης δεν κρύβεται από την άσφαιρη αντιπαράθεση που έστησαν ξανά τις προηγούμενες μέρες με αφορμή τα γεγονότα στον Εβρο. Αντίθετα και οι «διαξιφισμοί» αυτοί έχουν στόχο, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλος, στη συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής μέσα στη βδομάδα, το πώς «θα βοηθήσει να διαμορφώσουμε ένα εθνικό μέτωπο απέναντι στην κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα, και γενικά θα προωθήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα», όσα επιτάσσουν δηλαδή τα «εθνικά» συμφέροντα του κεφαλαίου, τα οποία κι εκείνοι υπηρέτησαν με το παραπάνω από κυβερνητικές θέσεις.

Ενώ άλλοθι σε κάθε λογής επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς δίνουν και οι εθνικιστικές κραυγές των προηγούμενων ημερών, που τροφοδοτήθηκαν από τη στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων.

Οι εξελίξεις αποδεικνύουν τη χρεοκοπία της πολιτικής της εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Διέξοδο προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων από το επικίνδυνο αυτό «κουβάρι» μπορεί να δώσει μόνο η ένταση της πάλης για απεμπλοκή της Ελλάδας από τα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή και την αποχώρηση από όλες τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό, την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Τ. Γ