Βαγγέλης Κτιστάκης

Στα Χανιά της Κρήτης οι δυνάμεις Κατοχής εκτελούν, 16/6/1944, το Γραμματέα της Περιοχής Κρήτης και αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Βαγγέλη Κτιστάκη.

 

Ο Βαγγέλης Κτιστάκης γεννήθηκε το 1908 στα Χανιά

Πέρασε τα παιδικά του χρόνια μέσα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, και δολοφονήθηκε μέσα στη δίνη του Β'.

Η οικογένειά του ήταν τυπικά αστική, μέρος της δραστήριας οικονομικής και ταυτόχρονα πνευματικής και πολιτικής ελίτ της πόλης.

Επομένως, η κοινωνική θέση και οι οικονομικές δυνατότητες της οικογένειάς του, του εξασφάλισαν άνετη παιδική και εφηβική ηλικία, σπουδές και διακρίσεις.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 σπουδάζει στο Βερολίνο Νομικά και Οικονομικές Επιχειρήσεις και το Δεκέμβρη του 1930 ανακηρύχθηκε διδάκτορας από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Friedrich Wilhelm.

Τα χρόνια που ήταν στη Γερμανία, αποφάσισε να στρατευθεί στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος και να μελετήσει βαθιά τη μαρξιστική θεωρία, το διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό.

Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, ο Ν. Ζαχαριάδης θα γράψει στον Ριζοσπάστη: «Ένα σεμνό παλικάρι. Τόνε γνώρισα σε δύσκολες στιγμές του Κινήματός μας, όταν το Κόμμα μας προσπαθούσε ν' ανοίξει το δρόμο προς μια μαζική δράση και δημιουργία. Στην προσπάθεια αυτή ο Κτιστάκης πρόσφερε όσα μπορούσε άγνωστος στους πολλούς, χωρίς επίδειξη, με μια θέληση επίμονη και με μια μετριοφροσύνη που ξεχωρίζουν τον πραγματικό αγωνιστή.

Μα δίπλα σ' αυτά ο Βαγγέλης είχε και μυαλό και έβλεπε καθαρά και μακρυά. Και είχε μια πίστη βουνό. Δεν τον τράνταζε τίποτε. Στρατιώτης στο μεγάλο στρατό των αγωνιστών δεν γνώριζε επιφύλαξη και δινότανε ολόκληρος, δίχως κανένα δισταγμό στον αγώνα μας. Αναλάμβανε τομείς στη δουλειά μας που και στα χρόνια ακόμα εκείνα της μισονομιμότητας πριν από το 1936 ήθελαν καρδιά γερή, ψυχραιμία, πραγματικό θάρρος, ωριμότητα. Μα δίπλα στον πραχτικό αγωνιστή ο διανοητής μελετούσε τα βασικά προβλήματα της χώρας και του αγώνα…

Έτσι ο Κτιστάκης συνδυάζει αυτά που χρειάζεται ο λαϊκός αγωνιστής. Θεωρία και πράξη. Έβλεπε καθαρά το δρόμο και το σκοπό μα την ίδια στιγμή καταχτούσε με τον αγώνα το δρόμο αυτόν, που τον έφερνε στο σκοπό…Τόνε πήραν η προδοσία και ο χιτλερισμός. Μα δεν τον έσβησαν. Αντίθετα, η θυσία του τον ξεσήκωσε ακόμα πολύ…

Το αγνό της παιδί της Ιδέας, το Βαγγέλη Κτιστάκη δε θα τόνε ξεχάσουμε ποτέ»