ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2020

Βιτσέντζος Κορνάρος

Πεθαίνει, 12/8/1613, ο Κρητικός ποιητής Βιτσέντζος Κορνάρος.

O Βιτσέντζος Κορνάρος (Σητεία, 29 Μαρτίου 1553 ήταν κρητικός ποιητής. 

Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της κρητικής λογοτεχνίας, συγγραφέας του αφηγηματικού ποίηματος «Ερωτόκριτος» .

 Ερωτόκριτος


Ο Ερωτόκριτος είναι έμμετρο μυθιστόρημα που συντέθηκε από τον Βιτσέντζο Κορνάρο στην Κρήτη, πιθανότατα κατά τη πρώτη δεκαετία του 17ου αιώνα. Αποτελείται από 10.012 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους αποδιδόμενους στην Κρητική διάλεκτο, εκ των οποίων οι τελευταίοι δώδεκα αναφέρονται στον ίδιο τον ποιητή. Κεντρικό θέμα του είναι ο έρωτας ανάμεσα σε δύο νέους, τον Ερωτόκριτο, που στο έργο αναφέρεται μόνο ως Ρωτόκριτος ή Ρώκριτος, και την Αρετούσα, και γύρω από αυτό περιστρέφονται και άλλα θέματα όπως η τιμή, η φιλία, η γενναιότητα και το κουράγιο.

Ο Ερωτόκριτος πέρασε στην λαϊκή παράδοση και παραμένει ένα εξαιρετικά δημοφιλές κλασικό έργο, χάρη επίσης και στην μελοποίησή του από τον Χριστόδουλο Χάλαρη και την ερμηνεία του από τον Νίκο Ξυλούρη.


Τ άκουσες, Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα;

ο Kύρης σου μ' εξόρισε εις τση ξενιτιάς τη στράτα;



Tέσσερεις μέρες μοναχά μου 'δωκε ν' ανιμένω,

κι αποκεί να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω.



Kαι πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω,

και πώς να ζήσω δίχως σου το χωρισμόν εκείνο



Kατέχω το κι ο Kύρης σου γλήγορα σε παντρεύγει,

Pηγόπουλο, Aφεντόπουλο, σαν είσαι συ, γυρεύγει.



Kι ουδέ μπορείς ν' αντισταθείς, σα θέλουν οι Γονείς σου

νικούν την-ε τη γνώμη σου, κι αλλάσσει η όρεξή σου.



"Mιά χάρη, Aφέντρα, σου ζητώ, κ' εκείνη θέλω μόνο,

και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω.



Tην ώρα που αρραβωνιαστείς, να βαραναστενάξεις,

κι όντε σα νύφη στολιστείς, σαν παντρεμένη αλλάξεις,



ν' αναδακρυώσεις και να πεις· "Pωτόκριτε καημένε,

τά σου'ταξα λησμόνησα, τό'θελες πλιό δεν έναι



Kαι κάθε μήνα μιά φορά μέσα στην κάμερά σου,

λόγιασε τά'παθα για σε, να με πονεί η καρδιά σου.



Kαι πιάνε και τη σγουραφιάν (ζωγραφιά), που'βρες στ' αρμάρι μέσα,

και τα τραγούδια, που'λεγα, κι οπού πολλά σου αρέσα',



και διάβαζέ τα, θώρειε τα, κι αναθυμού κ' εμένα,

που μ' εξορίσανε ο-για σε πολλά μακρά στα ξένα.



Kι ας τάξω ο κακορίζικος, πως δε σ' είδα ποτέ μου,

μα ένα κερί-ν αφτούμενον εκράτουν, κ' ήσβησέ μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου