Δημοσιεύονται,
10/8/1947, οι καταστατικές διατάξεις
του Γενικού Αρχηγείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ).
Συγκροτείται
το Γενικό Αρχηγείο Ανταρτών, 28/10/1946.
Ιδρύεται
ουσιαστικά ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας. Η απόφαση αυτή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Από το
1946 άρχισαν να συγκροτούνται Ομάδες Δημοκρατικών Ενόπλων Καταδιωκόμενων
Αγωνιστών με σκοπό την προστασία του λαού από τα εγκλήματα του αστικού κράτους.
Πολλοί από τους αγωνιστές ανέβαιναν στο βουνό για 2η φορά, ήταν στις τάξεις του
ΕΛΑΣ (Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού) την περίοδο της κατοχής
(1941-1944).
Με την διαταγή 19 του Γενικού Αρχηγείου Ανταρτών, στις 27/12/1946 οι
αντάρτικες δυνάμεις μετονομάζονται σε: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ο ένοπλος αγώνας του λαού μας στα χρόνια 1946-1949,
δεν ήταν απλώς ένας αγώνας δίκαιος, συνέχεια των αγώνων της περιόδου της
Εθνικής Αντίστασης ενάντια στη γερμανική ιμπεριαλιστική κατοχή, ενάντια στην
ένοπλη επέμβαση των Αγγλων ιμπεριαλιστών το Δεκέμβρη του 1944, αλλά αγώνας
ταξικός, αντιιμπεριαλιστικός με την ευρύτερη διεθνιστική έννοια.
Στρεφόταν όχι μόνο ενάντια στις επιδιώξεις των
ιμπεριαλιστών για την Ελλάδα, και στο ντόπιο αντιδραστικό αστικό καθεστώς που
είχε εγκαθιδρυθεί στηριγμένο στα δικά τους όπλα, αλλά και στις γενικότερες
στρατηγικές επιδιώξεις τους στα Βαλκάνια, στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Ενα καθεστώς που οδήγησε το λαό στον ένοπλο αγώνα
και στον εμφύλιο πόλεμο, αφού δεν μπορούσε διαφορετικά να εδραιώσει την αστική
εξουσία. Ζήτημα το οποίο δε σταμάτησε να απασχολεί την πλουτοκρατία και τα
κόμματά της, ούτε στην περίοδο της γερμανικής κατοχής, όπως απασχολούσε επίσης
και την εργατική τάξη και τους συμμάχους της στην κοινωνικοπολιτική συμμαχία
του ΕΑΜ.
Ουσιαστικά σ' όλη την πορεία του
εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δε βρισκόταν σε πρωτεύουσα
θέση των εξελίξεων, αντικειμενικά κρινόταν το «ΠΟΙΟΣ - ΠΟΙΟΝ», στο ζήτημα της
εξουσίας.
Η Καθυστέρηση στις ημερομηνίες είναι εμφανείς παντού. Επρεπε όλα να είχαν αλλάξει στην οπορτουνιστική γραμμή του κόμματος στο 7ο Συνέδριο τον Οκτώβρη του 1945 και να είχε πέσει όλο το βάρος στον ΔΣΕ απο τότε. Δεν θα είχε προλάβει να φτιαχτεί ξανά το Αστικό κράτος να εγκλωβίσει τον λαό σε φυλακές εξορίες στις πόλεις να αδειάσει τα χωριά. Αλλά είπαμε ...λαοκρατία... ευρωκομουνισμός.....ομαλότητα.....εθνική ενότητα....... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμάδες Καταδιωκόμενων αγωνιστών υπήρχαν αμέσως μετά το έγκλημα στην Βάρκιζα. Ηταν οι ...ληστές.... μαζί με τον ΑΡΗ. Ούτε φαγητό ούτε νερό είχε πει το ...ομόσπονδο ΚΚΕ και το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. Μπήκαν στην καθοδήγηση του Π.Γ μετά την 12η Ολομέλεια με τον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ στην χώρα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή