Η μόνη “διαμεσολάβηση” που μπορεί να δώσει λύση είναι εκείνη της μαχητικής παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα σε Ελλάδα και Τουρκία

1. Εκτιμάτε ότι υπάρχει «κρυφή ατζέντα» στο διάλογο με την Τουρκία, Γραμματέα; Και τι σηματοδοτεί ο «διάλογος έως τον Σεπτέμβριο»;

Υπάρχουν και “μυστικές” και “φανερές” διαπραγματεύσεις που επιχειρούν να νομιμοποιήσουν το παζάρι που έχουν στήσει η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με τις κυβερνήσεις Ελλάδας – Τουρκίας.
Μια γεύση τέτοιων διαπραγματεύσεων πήραμε με την προ ημερών συνάντηση εκπροσώπων Ελλάδας – Τουρκίας υπό την αιγίδα της Γερμανίας, για την οποία ακόμη εκκρεμεί ενημέρωση.
Το κρίσιμο για εμάς, ωστόσο, δεν είναι ο τρόπος διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων, αλλά το τι αυτές επιχειρούν να επιβάλλουν. Και κατά τη γνώμη μας, αυτό που επιχειρείται είναι η “συνεκμετάλλευση” στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, υπό ευρωΝΑΤΟϊκή εποπτεία, για τα συμφέροντα ενεργειακών κολοσσών. Το πόσο γρήγορα θα τρέξουν αυτές οι εξελίξεις μένει να φανεί.

2. Στη διαμεσολάβηση, θεωρείτε ότι η Γερμανία παίρνει το πάνω χέρι από την Ουάσιγκτον και το Παρίσι; Και τι ακριβώς επιδιώκουν οι εταίροι και οι σύμμαχοι με τον ελληνοτουρκικό διάλογο;

Γερμανία, ΗΠΑ, Γαλλία παρεμβαίνουν στην αντιπαράθεση -ο καθένας με βάση τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα- χωρίς όμως να παρεκκλίνουν από το στρατηγικό σχέδιο του ΝΑΤΟ, που είναι η μείωση της επίδρασης της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και η διατήρηση της ΝΑΤΟϊκής συνοχής. Αυτό το γνωρίζει η Τουρκική άρχουσα τάξη, γι’ αυτό και η αποθράσυνσή της είναι και αποτέλεσμα της ευρωΝΑΤΟϊκής στάσης.
Η Γερμανία, από τη θέση της προεδρεύουσας της ΕΕ προσπαθεί να πετύχει μια σταθεροποίηση της οικονομίας μπροστά στην καπιταλιστική κρίση και το δεύτερο κύμα της πανδημίας. Σε αυτή τη γραμμή λαμβάνει υπόψη και το ότι η Τουρκία είναι στρατηγικός εταίρος της ΕΕ, έχει εμπορικές συμφωνίες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ετησίως. Μόνο η Γερμανία έχει ετήσιες εξαγωγές στην Τουρκία πάνω από 20 δισ. ...
Οι “πιο οξυμμένοι τόνοι” της Γαλλίας εξηγούνται. Ήταν η χώρα που τέθηκε επικεφαλής στην επέμβαση στη Λιβύη, έχει μεγαλύτερα συμφέροντα σε αυτή τη χώρα, τα οποία απειλούνται από την Τουρκική στρατηγική.
Σε κάθε περίπτωση, η “διαμεσολάβηση” και των τριών, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει, προωθεί τον διακηρυγμένο ΝΑΤΟϊκό στόχο της “διευθέτησης” και “συνεκμετάλλευσης”, που με εκβιαστικό τρόπο προσπαθούν να “φορέσουν” καπέλο στον ελληνικό λαό, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Η μόνη “διαμεσολάβηση” που μπορεί να δώσει λύση είναι εκείνη της μαχητικής παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα σε Ελλάδα και Τουρκία, ενάντια στους σχεδιασμούς ΝΑΤΟ-ΕΕ και κυβερνήσεων των δύο χωρών, κόντρα στους εθνικισμούς και στις δύο πλευρές των συνόρων.

3. Το δίλημμα, πάντως, εξακολουθεί να τίθεται και στο εσωτερικό της χώρας: Διάλογος και συμβιβασμός ή, εναλλακτική λύση, ο πόλεμος…

Όπως έχουμε ξαναπεί, το δίλημμα συμβιβασμός ή πόλεμος είναι ένα ψευτοδίλημμα. Και θερμό επεισόδιο μπορεί να υπάρχει που θα λειτουργήσει ως καταλύτης των συμβιβασμών ή ακόμη κι αν προηγηθεί ένας προσωρινός συμβιβασμός, αυτός μόνο θα μεταθέσει για λίγο μετά μια -οδυνηρή για τους λαούς- σύγκρουση, αφού θα πρόκειται για συμφωνία μεταξύ ανταγωνιστών κι όχι λαών. Συνεπώς αυτό το δίλημμα δεν τίθεται γενικά κι αφηρημένα, αλλά το θέτουν εμμέσως πλην σαφώς οι άλλες πολιτικές δυνάμεις και οι διεθνείς σύμμαχοί τους, προκειμένου να νομιμοποιήσουν την πολιτική της συνδιαχείρισης σε βάρος των κυριαρχικών και των λαϊκών δικαιωμάτων και συμφερόντων.

4. Θεωρείτε πως πάμε για μια συνολική διευθέτηση διαφορών στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο; Και σε αυτό συμπεριλαμβάνεται και το Κυπριακό;

Τόσο το ζήτημα των ελληνοτουρκικών διαφορών, όσο και το Κυπριακό, έχουν γίνει με τον πιο επίσημο τρόπο μέρος γενικότερων γεωπολιτικών και ενεργειακών ανταγωνισμών, αλλά κι ενός ευρύτερου παζαριού στην περιοχή, που έχει στον βασικό άξονα να μην θιγεί ο ρόλος της Τουρκίας ως βασικός στρατηγικός εταίρος των ιμπεριαλιστικών κρατών και συμμαχιών. Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που με κάθε ευκαιρία τονίζουν αυτό, κάνοντας τις αντίστοιχες συστάσεις σε Ελλάδα και Κύπρο.
Σ’ αυτό το πλαίσιο δίνονται και τα αντίστοιχα ανταλλάγματα στην άρχουσα τάξη της Τουρκίας, κάτι που φαίνεται ήδη με τις επεμβάσεις της τελευταίας σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη, που έγιναν με την ανοχή του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τα ανταλλάγματα αυτά σαφώς συμπεριλαμβάνουν τόσο το Αιγαίο, όσο και το Κυπριακό.

5. Ταυτόχρονα, πάντως, γίνονται συζητήσεις για ένα κύκλο εξοπλισμών…

Όντως γίνονται, μόνο που κι αυτοί οι εξοπλισμοί δεν γίνονται με βασικό κριτήριο την άμυνα της χώρας, αλλά την περαιτέρω εμπλοκή της στους ΝΑΤΟϊκους σχεδιασμούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, με ευθύνη όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, ο ελληνικός λαός πληρώνει 4 δισ. το χρόνο για ΝΑΤΟϊκές δαπάνες. Ότι υπογράφτηκε μια κατάπτυστη στρατηγική Συμφωνία με τις ΗΠΑ, που μετέτρεψε την Ελλάδα σε αμερικανοΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο. Όλα αυτά όχι μόνο δεν θωρακίζουν την άμυνα της χώρας, αλλά αντίθετα την υπονομεύουν και μάλιστα την μετατρέπουν σε πιθανό στόχο σε περίπτωση μιας πιο γενικευμένης ανάφλεξης, κάτι το οποίο δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Αρκεί να δει κανείς δηλώσεις Ρώσων ή Ιρανών αξιωματούχων σε σχέση με αμερικανικούς στόχους, που βρίσκονται και σε ελληνικό έδαφος.

6. Το ΚΚΕ γιατί εκφράζει αντιρρήσεις για το Δικαστήριο της Χάγης, τι σας φοβίζει;

Μια ενδεχόμενη προσφυγή στη Χάγη θα είναι η κατάληξη μιας πορείας διευθετήσεων, ενώ προϋποθέτει την υπογραφή “συνυποσχετικού” ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.
Το “συνυποσχετικό” θα καταγράφει τις θέσεις των δύο πλευρών. Άρα η τουρκική κυβέρνηση θα μπορεί να θέσει όλες τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή, δημιουργώντας έτσι τετελεσμένα. Θα αδειάζει την εφαρμογή Διεθνών Συνθηκών, που καθορίζουν τα θαλάσσια σύνορα, την ΑΟΖ, τα χωρικά ύδατα, όπως η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.
Επίσης μιλάμε για ένα Δικαστήριο που κινείται στο πλαίσιο του σημερινού συσχετισμού δύναμης και των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων. Για παράδειγμα, το εν λόγω δικαστήριο είναι εκείνο που νομιμοποίησε τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, την “ανεξαρτησία” του προτεκτοράτου του Κοσόβου, κινούμενο σε πλήρη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο και ερμηνεύοντάς το εντελώς αυθαίρετα.
Σήμερα έχουμε πολλά “πατρόν” για τέτοιες συμφωνίες, όπως τη χάραξη της ΑΟΖ Ελλάδας-Ιταλίας, συμφωνία που χαιρέτισε και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα. Πρόκειται για μια συμφωνία η οποία αναγνωρίζει διαφορετική επήρεια νήσων στον καθορισμό της ΑΟΖ, η οποία συμπληρώνεται από δηλώσεις στελεχών του κυβερνητικού στρατοπέδου περί “μαξιμαλισμού”, την αρθρογραφία για την ΑΟΖ του Καστελόριζου. Πρόκειται για συμφωνίες που δημιουργούν “δεδικασμένο”, όπως η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων -τουλάχιστον αυτό της αλιείας στη συγκεκριμένη συμφωνία Ελλάδας και Ιταλίας- αλλά και γενικότερα. Είναι επιχειρήματα που οδηγούν στην υποχώρηση βήμα το βήμα από τον ενιαίο χαρακτήρα της επικράτειας, προϊδεάζουν για το τι θα ακολουθήσει στις διαπραγματεύσεις, αλλά και για το ποια θα είναι μία πιθανή απόφαση της Χάγης.
Όμως, ο ενιαίος χαρακτήρας της επικράτειας -ηπειρωτικής και νησιωτικής- δεν μετριέται με τα μίλια, ούτε έχει δώσει ο ελληνικός λαός “λευκή επιταγή” σε οποιαδήποτε κυβέρνηση να “ψαλιδίζει” την ελληνική επικράτεια ή να εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα, με οποιοδήποτε εργαλείο.

7. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και Ελληνική Λύση ζητούν σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός την αρνείται. Εσείς θα συμμετάσχετε σε τυχόν σύσκεψη υπό την Πρόεδρο;

Θεωρούμε άνευ αντικειμένου μια τέτοια συνάντηση, συνυπολογίζοντας και την εμπειρία αντίστοιχων συναντήσεων πολιτικών αρχηγών που κατέληξαν σε τραγέλαφο. Άλλωστε οι ριζικά αντίθετες πολιτικές προσεγγίσεις που υπάρχουν, συζητιούνται τόσο μέσα στη βουλή, όσο και στις διάφορες διμερείς συναντήσεις. Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα έχουν εναποθέσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και την ειρήνη στην περιοχή σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και στα παζάρια των αστικών τάξεων Ελλάδας – Τουρκίας, σ’ αυτούς δηλαδή που έχουν δημιουργήσει τα προβλήματα στην περιοχή, με πολέμους, αλλαγές συνόρων, κύματα προσφύγων. Εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει ότι δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη σ’ αυτή την πολιτική που έχει χρεοκοπήσει προ πολλού. Ούτε είμαστε μέρος της ευρωΝΑΤΟϊκής -δήθεν “εθνικής- ομοψυχίας. Σ’ αυτό που έχουμε ακλόνητη πίστη είναι στη δυνατότητα των λαών να ζήσουν ειρηνικά και να λύσουν τις διαφορές που υπάρχουν απαλλαγμένοι από ξένους και ντόπιους δυνάστες. Η κοινή ανακοίνωση ΚΚΕ- ΚΚ Τουρκίας φωτίζει ακριβώς την ανάγκη της αλληλεγγύης και συνεργασίας των δύο λαών σε αυτή την κατεύθυνση, όπως και την προοπτική κατάληξης της κοινής πάλης των λαών της περιοχής.

Η συνέντευξη παραχωρεί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, στο «iEidiseis» και το δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή.