Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την πρωτοβουλία σας να με τιμήσετε με το 1ο Βραβείο Φιλίας “Μουσταφά Σουπχί”, που καθιερώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 100 χρόνων από την ίδρυσή του.
Επιτρέψτε μου με την ευκαιρία να σημειώσω δύο ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου που δείχνουν το "κοινό μετερίζι" της πάλης μας.
Ο σύντροφος Μουσταφά Σουπχί δολοφονήθηκε μαζί με τους συντρόφους στα 1921 από το αστικό κράτος στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, κατά την επιστροφή τους από τα εδάφη της επαναστατημένης Ρωσίας. Κι αυτό μόλις λίγους μήνες πριν, όταν στα τέλη του 1920 στην ίδια περιοχή είχε δολοφονηθεί ο σύντροφός μας Δημοσθένης Λιγδόπουλος, που γυρνούσε στην Ελλάδα από το 2ο Συνέδριο της Κομιντέρν, μαζί με τον σ. Ωρίωνα Αλεξάκη.
Αποτέλεσαν τους πρώτους νεκρούς μάρτυρες του νεαρού τότε Κόμματός μας, που, όπως κι ο σύντροφός σας Μουσταφά Σουπχί και οι συντρόφοι του, πλήρωσαν με τη ζωή τους το μίσος της αστικής τάξης για την απόφασή τους να ταχθούν με τα ιδανικά της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, να παλέψουν για τα δικαιώματα του λαού, για την υπόθεση της εργατικής τάξης! Δυο χρόνια μετά τη δολοφονία του σ. Μουσταφά Σουπχί, μέλος του ΚΚ Τουρκίας γίνεται ο νεαρός τότε λιμενεργάτης στην Κωνσταντινούπολη Νίκος Ζαχαριάδης, που στη συνέχεια αναδείχτηκε σε στέλεχος του ΚΚΕ και ήταν Γενικός Γραμματέας του για πολλά χρόνια.
Πρόκειται για δύο ιστορικά γεγονότα στη μακρόχρονη και ηρωική ιστορία των δύο κομμάτων μας που φωτίζουν την παράλληλη και συχνά ταυτόσημη μαρτυρική ιστορική διαδρομή των κομμουνιστών των δύο χωρών, που πέρασαν μέσα από τη "φωτιά και το ατσάλι" της ταξικής πάλης.
Τιμούμε αυτήν την Ιστορία, τιμούμε τους νεκρούς μας, τους συντρόφους μας που πέρασαν ανείπωτα βασανιστήρια, φυλακίσεις, εξορίες. Τους τιμούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: Συνεχίζουμε καθημερινά τον αγώνα τους και ταυτόχρονα επιδιώκουμε να αντλούμε ιστορικά διδάγματα ώστε η πάλη μας να γίνεται πιο αποτελεσματική.
Σύντροφοι,
Την απόδοση αυτού του 1ου Βραβείου "Μουσταφά Σουπχί" -μέσω του προσώπου του ΓΓ της ΚΕ- στο ΚΚΕ, νομίζω πρέπει να το προσεγγίζουμε κυρίως μέσα από το πρίσμα της αναγνώρισης της ανάγκης της κοινής πάλης των κομμουνιστών της Τουρκίας και της Ελλάδας ενάντια στον εθνικισμό και στον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, ενάντια στα συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τους λαούς, πότε διχάζοντάς τους και πότε "τσουβαλιάζοντάς" τους σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ή στη λεγόμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Σήμερα τα ΚΚ της Τουρκίας και της Ελλάδας έχουν επιτύχει ένα υψηλό επίπεδο συνεργασίας και συντονισμού της πάλης τους, τόσο σε διεθνές επίπεδο, όπως έδειξε η κοινή συνδιοργάνωση της 21ης Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών και Εργατικών κομμάτων στη Σμύρνη, όσο και σχετικά με τις σχέσεις των δύο χωρών, τονίζοντας πως "οι λαοί των δύο χωρών μπορούν και πρέπει να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να ζήσουν ειρηνικά! Όχι σε πολεμική αντιπαράθεση για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών!".
Εναντιωνόμαστε σε κάθε περίπτωση θερμού επεισοδίου και πολεμικής εμπλοκής. Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις παραβιάσεις των συνόρων και στην αμφισβήτηση των διεθνών Συνθηκών που έχουν καθορίσει τα σύνορα στην περιοχή.
Καταδικάζουμε τις προσπάθειες, από θέσεις στρατιωτικής ισχύος, να διαμορφωθούν τετελεσμένα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες των δύο χωρών που δημιουργούν υπόβαθρο πολεμικής αναμέτρησης.
Καταγγέλλουμε τα σχέδια εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο από τις αστικές τάξεις των δύο χωρών που αποσκοπούν στο να βάλουν στο χέρι τα ξένα και ντόπια μονοπώλια τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών δημιουργώντας όρους για μεγαλύτερες επιπλοκές και όξυνση της αντιπαράθεσης, μεγάλους κινδύνους και για το περιβάλλον.
Η εργατική τάξη, οι λαοί των δύο χωρών δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα απ' αυτά τα σχέδια. Παλεύουμε για απεμπλοκή των δύο χωρών από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από ΝΑΤΟικές και άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων.
Παλεύουμε για την αποδέσμευση των χωρών μας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να διώξουμε τις αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις από τις χώρες μας. Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Έχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζούνε ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, κόντρα στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, στα καπιταλιστικά κέρδη, που οδηγούν στον πόλεμο και στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
Σύντροφοι,
Τώρα που οι ιμπεριαλιστές, οι αστικές τάξεις, τα μονοπώλια, βάζουν μπροστά πότε τις "μηχανές του θανάτου" και πότε τα γεωτρύπανα της ληστείας του λαϊκού πλούτου...
Τώρα που "γαζώνουν" τα μυαλά των εργαζομένων πότε με το μίσος του εθνικισμού και πότε με το "σαράκι" της μοιρολατρίας και της υποταγής...
Τώρα είναι που πρέπει η φωνή μας να ακουστεί πιο δυνατά: Οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, το "ξερίζωμα" εκείνων των αιτιών που οδηγούν τους λαούς στην "κρεατομηχανή" του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Γιατί, όπως τόνιζε ο Μουσταφά Σουπχί στο κάλεσμά του στο λαό της Τουρκίας: "Εργάτες και φτωχοί αγρότες της Τουρκίας! Θα απελευθερωθείτε εντελώς μόνο όταν ανατραπεί η τυραννία της καπιταλιστικής τάξης και η σοσιαλιστική επανάσταση εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο...".
Ζήτω τα 100 χρόνια του ΚΚ Τουρκίας!
Ζήτω η κοινή πάλη του ΚΚΕ και του ΚΚΤ!
Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός!
Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την πρωτοβουλία σας να με τιμήσετε με το 1ο Βραβείο Φιλίας “Μουσταφά Σουπχί”, που καθιερώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 100 χρόνων από την ίδρυσή του.
Επιτρέψτε μου με την ευκαιρία να σημειώσω δύο ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου που δείχνουν το "κοινό μετερίζι" της πάλης μας.
Ο σύντροφος Μουσταφά Σουπχί δολοφονήθηκε μαζί με τους συντρόφους στα 1921 από το αστικό κράτος στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, κατά την επιστροφή τους από τα εδάφη της επαναστατημένης Ρωσίας. Κι αυτό μόλις λίγους μήνες πριν, όταν στα τέλη του 1920 στην ίδια περιοχή είχε δολοφονηθεί ο σύντροφός μας Δημοσθένης Λιγδόπουλος, που γυρνούσε στην Ελλάδα από το 2ο Συνέδριο της Κομιντέρν, μαζί με τον σ. Ωρίωνα Αλεξάκη.
Αποτέλεσαν τους πρώτους νεκρούς μάρτυρες του νεαρού τότε Κόμματός μας, που, όπως κι ο σύντροφός σας Μουσταφά Σουπχί και οι συντρόφοι του, πλήρωσαν με τη ζωή τους το μίσος της αστικής τάξης για την απόφασή τους να ταχθούν με τα ιδανικά της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, να παλέψουν για τα δικαιώματα του λαού, για την υπόθεση της εργατικής τάξης! Δυο χρόνια μετά τη δολοφονία του σ. Μουσταφά Σουπχί, μέλος του ΚΚ Τουρκίας γίνεται ο νεαρός τότε λιμενεργάτης στην Κωνσταντινούπολη Νίκος Ζαχαριάδης, που στη συνέχεια αναδείχτηκε σε στέλεχος του ΚΚΕ και ήταν Γενικός Γραμματέας του για πολλά χρόνια.
Πρόκειται για δύο ιστορικά γεγονότα στη μακρόχρονη και ηρωική ιστορία των δύο κομμάτων μας που φωτίζουν την παράλληλη και συχνά ταυτόσημη μαρτυρική ιστορική διαδρομή των κομμουνιστών των δύο χωρών, που πέρασαν μέσα από τη "φωτιά και το ατσάλι" της ταξικής πάλης.
Τιμούμε αυτήν την Ιστορία, τιμούμε τους νεκρούς μας, τους συντρόφους μας που πέρασαν ανείπωτα βασανιστήρια, φυλακίσεις, εξορίες. Τους τιμούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: Συνεχίζουμε καθημερινά τον αγώνα τους και ταυτόχρονα επιδιώκουμε να αντλούμε ιστορικά διδάγματα ώστε η πάλη μας να γίνεται πιο αποτελεσματική.
Σύντροφοι,
Την απόδοση αυτού του 1ου Βραβείου "Μουσταφά Σουπχί" -μέσω του προσώπου του ΓΓ της ΚΕ- στο ΚΚΕ, νομίζω πρέπει να το προσεγγίζουμε κυρίως μέσα από το πρίσμα της αναγνώρισης της ανάγκης της κοινής πάλης των κομμουνιστών της Τουρκίας και της Ελλάδας ενάντια στον εθνικισμό και στον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, ενάντια στα συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τους λαούς, πότε διχάζοντάς τους και πότε "τσουβαλιάζοντάς" τους σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ή στη λεγόμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Σήμερα τα ΚΚ της Τουρκίας και της Ελλάδας έχουν επιτύχει ένα υψηλό επίπεδο συνεργασίας και συντονισμού της πάλης τους, τόσο σε διεθνές επίπεδο, όπως έδειξε η κοινή συνδιοργάνωση της 21ης Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών και Εργατικών κομμάτων στη Σμύρνη, όσο και σχετικά με τις σχέσεις των δύο χωρών, τονίζοντας πως "οι λαοί των δύο χωρών μπορούν και πρέπει να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να ζήσουν ειρηνικά! Όχι σε πολεμική αντιπαράθεση για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών!".
Εναντιωνόμαστε σε κάθε περίπτωση θερμού επεισοδίου και πολεμικής εμπλοκής. Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις παραβιάσεις των συνόρων και στην αμφισβήτηση των διεθνών Συνθηκών που έχουν καθορίσει τα σύνορα στην περιοχή.
Καταδικάζουμε τις προσπάθειες, από θέσεις στρατιωτικής ισχύος, να διαμορφωθούν τετελεσμένα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες των δύο χωρών που δημιουργούν υπόβαθρο πολεμικής αναμέτρησης.
Καταγγέλλουμε τα σχέδια εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο από τις αστικές τάξεις των δύο χωρών που αποσκοπούν στο να βάλουν στο χέρι τα ξένα και ντόπια μονοπώλια τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών δημιουργώντας όρους για μεγαλύτερες επιπλοκές και όξυνση της αντιπαράθεσης, μεγάλους κινδύνους και για το περιβάλλον.
Η εργατική τάξη, οι λαοί των δύο χωρών δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα απ' αυτά τα σχέδια. Παλεύουμε για απεμπλοκή των δύο χωρών από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από ΝΑΤΟικές και άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων.
Παλεύουμε για την αποδέσμευση των χωρών μας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να διώξουμε τις αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις από τις χώρες μας. Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Έχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζούνε ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, κόντρα στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, στα καπιταλιστικά κέρδη, που οδηγούν στον πόλεμο και στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
Σύντροφοι,
Τώρα που οι ιμπεριαλιστές, οι αστικές τάξεις, τα μονοπώλια, βάζουν μπροστά πότε τις "μηχανές του θανάτου" και πότε τα γεωτρύπανα της ληστείας του λαϊκού πλούτου...
Τώρα που "γαζώνουν" τα μυαλά των εργαζομένων πότε με το μίσος του εθνικισμού και πότε με το "σαράκι" της μοιρολατρίας και της υποταγής...
Τώρα είναι που πρέπει η φωνή μας να ακουστεί πιο δυνατά: Οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, το "ξερίζωμα" εκείνων των αιτιών που οδηγούν τους λαούς στην "κρεατομηχανή" του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Γιατί, όπως τόνιζε ο Μουσταφά Σουπχί στο κάλεσμά του στο λαό της Τουρκίας: "Εργάτες και φτωχοί αγρότες της Τουρκίας! Θα απελευθερωθείτε εντελώς μόνο όταν ανατραπεί η τυραννία της καπιταλιστικής τάξης και η σοσιαλιστική επανάσταση εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο...".
Ζήτω τα 100 χρόνια του ΚΚ Τουρκίας!
Ζήτω η κοινή πάλη του ΚΚΕ και του ΚΚΤ!
Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου