Πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας Εμίλ Ζολά

Πεθαίνει , 29/9/1902,ο Γάλλος συγγραφέας Εμίλ Ζολά.

Ο Ζολά γεννήθηκε στο Παρίσι το 1840.

 Ηταν γιος μηχανικού που πέθανε όταν ο Εμίλ ήταν 7 ετών, ο Εμίλ ποτέ δεν έγινε νομικός όπως τον ήθελε η μητέρα του, εργάστηκε σε διάφορες εργασίες (υπάλληλος σε εκδοτικό οίκο, λιμενεργάτης κ.ά.) και στη συνέχεια άρχισε να αρθρογραφεί για την τέχνη, την πολιτική, ενάντια στη θρησκεία και το ιερατείο.

Το πρώιμο λογοτεχνικό έργο του είναι επηρεασμένο από τον Β. Ουγκώ, ενώ χαρακτηριστικό του είναι η τόλμη στην αναπαράσταση της κοινωνικής ζωής.

Μετά το 1868 ο Ζολά επεξεργάστηκε μια σειρά 20 μυθιστορημάτων, που αποτελούν τον κύκλο «Οι Ρουγκόν - Μακάρ, η φυσική και κοινωνική ιστορία μιας οικογένειας στην περίοδο της δεύτερης αυτοκρατορίας». Σε αυτή τη σειρά εντάσσεται και το «Χρήμα».

Για μια γενικότερη αντίληψη της σειράς, που αποτελεί μια ανατομία της γαλλικής καπιταλιστικής κοινωνίας, αξίζει μια σύντομη αναφορά σε ορισμένα έργα της: «Η περιουσία των Ρουγκόν» (1871), «Το στομάχι του Παρισιού» (1873), «Η ταβέρνα» (1877), «Το λάφυρο» (1871), «Η Νανά» (1880), «Τα κατακάθια» (1882), «Η ευτυχία των κυρίων» (1883), «Η χαρά της ζωής» (1884), «Ζερμινάλ» (1885), «Η γη» (1887), «Το χρήμα» (1891).

Εκεί αποτυπώνονται οι πολιτικές μεταβολές στη γαλλική κοινωνία, η επέκταση των καπιταλιστικών σχέσεων στην ύπαιθρο, οι εργατικές εξεγέρσεις (ζερμινάλ), οι συμπεριφορές και οι δραστηριότητες των αστών. Επίσης με τη σειρά «Οι τρεις πόλεις» (1894-1898), που ακολούθησε, ο Ζολά ασχολείται με την εκμετάλλευση της αμάθειας και το εμπόριο θαυμάτων από την εκκλησία και υποβάλλει τη χριστιανική πίστη σε επιστημονική κριτική.

Ενώ η σειρά «Οι 4 ευαγγελιστές» (1889-1902) αποτελεί τετραλογία-περιγραφή μια μελλοντικής κοινωνικής ουτοπίας όπου θριαμβεύουν η λογική και η εργασία. Στη διαδρομή του ο Ζολά με αρθρογραφία του αντιτάχθηκε στο Γαλλοπρωσικό Πόλεμο, ενώ το 1898 δημοσίευσε το «Κατηγορώ» όπου αποκάλυπτε τη σκευωρία της υπόθεσης Ντρέιφους.