Τα χειρότερα έπονται!

Ακόμη μία αντιπυρική περίοδος πλησιάζει στο τέλος της. Μαζί της όμως τελειώνει και το αφήγημα της κυβέρνησης για τον νέο «επιτυχημένο» σχεδιασμό της στην οργάνωση γενικότερα της πολιτικής προστασίας της χώρας με βασικό δομικό της εργαλείο τον Νόμο 4662/2020.

Μέσα από τούτες τις σελίδες, όλο το προηγούμενο διάστημα, καθώς και με την Ερώτηση του ΚΚΕ που κατατέθηκε με την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, τεκμηριωνόταν με μια σειρά από επιχειρήματα και στοιχεία το ακριβώς αντίθετο από ό,τι κυβερνητικά στελέχη και παράγοντες της Τοπικής Διοίκησης διατείνονταν με δηλώσεις τους και επιβεβαίωναν με τις απαντήσεις τους, πως θα προέκυπτε ως θετικό αποτέλεσμα του νέου μεγαλεπήβολου κυβερνητικού σχεδιασμού και της «κατάλληλης» προετοιμασίας του κρατικού μηχανισμού.

Το αφήγημα της κυβέρνησης βρήκε θερμή υποστήριξη και από μία μεγάλη μερίδα συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα οποία στη συνέχεια, με τη γνωστή επικοινωνιακή λεπτομερή περιγραφή των γεγονότων, κατέγραφαν «έκπληκτα» και «συγκλονισμένα» τις μεγάλες καταστροφές. Φυσικά όπως πάντα έδιναν τις βολικές ερμηνείες περί κλιματικής αλλαγής και έντονων καιρικών φαινομένων, διανθισμένες και με λίγο από την ατομική ευθύνη των πληγέντων από τις πυρκαγιές και των θυμάτων από τις πλημμύρες για την «αυθαίρετη» και «αντιπεριβαλλοντική» τους στάση!

Και όπως πάντα, δεν άκουσαν και δεν είδαν τίποτε για τη νομιμοποίηση των «οικιστικών πυκνώσεων» μέσα στα δασικά οικοσυστήματα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την πυρκαγιά στο Μάτι, που έρχεται να την ολοκληρώσει η Νέα Δημοκρατία. Τον αντιπεριβαλλοντικό Νόμο 4685/2020 της σημερινής κυβέρνησης, που δεν αφήνει σπιθαμή εδάφους, αέρα, θάλασσας και κάθε σταγόνα υδάτινου πόρου που να μην τα δίνει για «αναπτυξιακή» αξιοποίηση στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Σαν αυτήν την ανάπτυξη, π.χ., που φέρνουν και οι ανεμογεννήτριες, που από απλή «σύμπτωση» βέβαια στους τόπους που τοποθετούνται ή υπάρχει σχεδιασμός για την τοποθέτησή τους, έχει προηγηθεί εκδήλωση δασικών πυρκαγιών. Αλλά καθόλου τυχαία, μετά την τοποθέτησή τους ακολουθούν οι καταστροφικές πλημμύρες, ως συνέπεια της περιβαλλοντικής αποψίλωσης και διάβρωσης του εδάφους που προκαλούν. Κάτι ξέρουν για τα αποτελέσματα των συγκεκριμένων ...αναπτυξιακών πολιτικών οι κάτοικοι της Σάμης στην Κεφαλονιά και της Νότιας Εύβοιας, όπου αυτές τις μέρες δίνουν με πείσμα τη μάχη ενάντια στην τοποθέτηση νέων ανεμογεννητριών, έχοντας πνιγεί αλλεπάλληλες φορές όπως και πολύ πρόσφατα στην κυριολεξία μέσα στα λασπόνερα της «ανάπτυξης» που προκαλούν.

Δυστυχώς όμως το «επιτυχημένο» αφήγημα της κυβέρνησης, για πρώτη φορά στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος στο Πυροσβεστικό Σώμα (ΠΣ), βρήκε σχεδόν καθολική υποστήριξη χωρίς να υπάρχει κανένα ουσιαστικό εχέγγυο γι' αυτό και σε κόντρα όλων των αρνητικών δεδομένων που αποτυπώνονταν μέσα από: Την παντελή έλλειψη πρόληψης στα δασικά οικοσυστήματα. Την υποχρηματοδότηση των λειτουργικών αναγκών του ΠΣ. Την επικίνδυνη και αναποτελεσματική διασπορά πυροσβεστικών δυνάμεων. Τη διεύρυνση της εποχικότητας και του εθελοντισμού σε αντιστάθμισμα των απαραίτητων προσλήψεων μόνιμου προσωπικού. Τη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της πυροπροστασίας σε επιχειρησιακό, ερευνητικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Τη διευρυμένη μεταφορά αρμοδιοτήτων πυροπροστασίας και δασοπροστασίας σε δήμους, Περιφέρειες, ΜΚΟ και ιδιώτες. Και, τέλος, από την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων των πυροσβεστών, με την οριστική κατάργηση του αμετάθετου και του σταθερού χρόνου εργασίας. Για να μεταφερθεί ανέξοδα όλο το βάρος του νέου ανεδαφικού, επικίνδυνου και αναποτελεσματικού σχεδιασμού, όπως αποδείχτηκε στην πράξη, για ακόμη μία φορά, στις πλάτες των ίδιων των πυροσβεστών, χωρίς τα ανάλογα προληπτικά μέτρα προστασίας, που είχαν ως συνέπεια δύο επιπλέον θανάτους πυροσβεστών εν ώρα υπηρεσίας.

Εξαίρεση αποτέλεσαν μόνο οι αγωνιστικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στην «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών», οι οποίες έδωσαν και αυτήν τη φορά μόνες τους τη μάχη, με ένστολες κινητοποιήσεις στο αρμόδιο υπουργείο και στη Βουλή για να μην περάσει ο Νόμος 4662/2020. Αυτό ακριβώς που έκαναν με συνέπεια και υπευθυνότητα εδώ και μία 20ετία, στην προσπάθειά τους να προειδοποιήσουν έγκαιρα τις κυβερνήσεις και τον ελληνικό λαό, για τους κινδύνους που εγκυμονούσε όλο το πλαίσιο των αντιδασικών - αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόστηκαν διαχρονικά στον τομέα της πυροπροστασίας και της δασοπροστασίας.

Το ποιος επιβεβαιώθηκε το έδειξαν τα ίδια τα τραγικά αποτελέσματα και αυτής της αντιπυρικής περιόδου, έτσι όπως αποτυπώθηκαν μέσα από τις μεγάλες καταστροφικές δασικές πυρκαγιές και τις φονικές πλημμύρες με τους 12 νεκρούς.

Και αυτές οι καταστροφές αποτελούν τη φυσική συνέχεια της αποψίλωσης των δασικών οικοσυστημάτων, ως συνέπεια της απουσίας αντιπυρικής προστασίας και αντιπλημμυρικών έργων που δεν αποτελούν προτεραιότητες και ούτε συγκαταλέγονται στα επιλέξιμα έργα της «προστάτιδας» των λαών, σύμφωνα με την άποψη των πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης, την ΕΕ.

Οι μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν και φέτος, στην πολύπαθη Πελοπόννησο, όπως στην Κόρινθο, στην Ηλεία, στη Λακωνία με 80.000 στρ. περίπου καμένων αγροτοδασικών εκτάσεων, με δεκάδες κατεστραμμένα σπίτια και αγροτοκτηνοτροφικές υποδομές καθώς και οι πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν στις «συνήθεις ύποπτες» περιοχές οικιστικού και επιχειρηματικού ενδιαφέροντος, όπως στα Ιόνια Νησιά, στην Εύβοια, στην Αττική και σε μια σειρά από άλλες περιοχές της χώρας, επιβεβαιώνουν αυτό που επανειλημμένα διατείνεται το ΚΚΕ.

Οτι όσο η χρήση της γης και το φυσικό περιβάλλον θα αποτελούν πεδίο κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και όχι λαϊκή περιουσία για να αξιοποιηθεί μέσα από έναν κεντρικό σχεδιασμό για την ικανοποίηση των διευρυμένων αναγκών του λαού, τόσο ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει τις συνέπειες του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης, ακόμη και με την ίδια του τη ζωή.

Μιχάλης ΜΙΧΑΗΛ
Ανθυποπυραγός ε.α.