«Πορεία στη Ρώμη»

Έχοντας το «πράσινο φως» από την Ιταλική Συνομοσπονδία της Βιομηχανίας, το αστικό πολιτικό σύστημα και το Βατικανό, ο Μπενίτο Μουσολίνι εκδίδει διαταγή για «πορεία εναντίον της Ρώμης», 27/10/1922. Την επόμενη μέρα εισέρχεται ανενόχλητος στην πρωτεύουσα αναλαμβάνοντας την εξουσία για λογαριασμό της ιταλικής άρχουσας τάξης.

Εφερνε τους φασίστες για πρώτη φορά στην εξουσία. Η επιβολή του φασισμού στην Ιταλία και μετά στη Γερμανία ήταν το αποτέλεσμα - εκτός των άλλων - και της κρίσης των αξιών, που επακολούθησε της οικονομικής κρίσης, μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα, η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού - προκαλεί τους ίδιους τριγμούς, φέρνοντας με άλλες αποχρώσεις στην επιφάνεια νέους επίδοξους «Ντούτσε». Με πρόσχημα την τρομοκρατία, απειλούν λαούς. Κάνουν πόλεμο. 

Με το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, 3 εκατομμύρια εργάτες στην Ιταλία βρίσκονται οργανωμένοι σε συνδικάτα που λίγο αργότερα απεργούν, το 1919, εναντίον της απόφασης της ιταλικής κυβέρνησης να στείλει στρατεύματα εναντίον της Ρωσικής Επανάστασης. Γίνονται 1.663 απεργίες, που το 1920 φτάνουν στις 1.900. Οι εργάτες στα οδοφράγματα. Στις στοές των ορυχείων κρεμάνε το σφυροδρέπανο και στα εργοστάσια τις κόκκινες σημαίες - σύμβολο της Ρωσικής Επανάστασης, καλώντας την εργατική τάξη να ακολουθήσει το παράδειγμά τους. Οι καπιταλιστές στρέφονται στον Μουσολίνι, χρηματοδοτώντας τους «μελανοχίτωνες» και προβάλλοντας «την εθνική υπερηφάνεια, τη νέα ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που θα έβγαζε τον κόσμο απ' τη φτώχεια». Ο βασιλιάς, ο πάπας - η Ομοσπονδία των Βιομηχάνων με την Εμπορική Τράπεζά τους - χρηματοδοτούσαν επίσημα τον Μουσολίνι που κέρδιζε έδαφος. 

Οι «μελανοχίτωνες», οπλισμένοι, διαλύουν συγκεντρώσεις εργατών - δολοφονώντας αγωνιστές. Οι φασιστικές συμμορίες καίνε τα «σπίτια του λαού» - 200 συνεταιρισμούς, 100 συνδέσμους, 150 κέντρα διανοουμένων - δολοφονούν και τραυματίζουν χιλιάδες αγωνιστές. Το Νοέμβρη του 1922, με την υποστήριξη της αστικής τάξης, σχηματίζει κυβέρνηση φασιστική.

Φθινόπωρο του 21ου αιώνα, με το κράτος παρανοϊκού «πατριωτισμού», ο «θεός» της Αμερικής την «ευλογεί» κατά της «τρομοκρατίας» με τον πόλεμο κατά «ορατών» και αοράτων εχθρών, δίπλα στους ρατσιστές «Κου - Κλουξ - Κλαν», του στρατού του «θεού» του «κλάδου του Δαβίδ». 

Στρατιωτικοί μηχανισμοί ακροδεξιών, τύπου Τίμοθι Μακ Βέι, εκκολάπτουν το νέο «αυγό του φιδιού». Βρίσκουν κατάλληλες συνθήκες να μιλήσουν για τον πληγωμένο γίγαντα που βρυχάται. Οι πολεμικές βιομηχανίες «κλαίνε», γιατί πούλησαν το 2000 όπλα αξίας μόνον 21 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Ετοιμάζονται οι φιλοπόλεμοι για τη νέα προστασία, τον πόλεμο των άστρων - πυραυλικές ομπρέλες - ακτίνες λέιζερ υπερευαίσθητες, μετά το τυφλό χτύπημα στους δίδυμους πύργους. Η ζωή των πολεμόχαρων μετά το Βιετνάμ (1,5 εκατομμύρια νεκροί, Ιράκ, Σερβία, Παλαιστίνη, Σουδάν, Σομαλία κλπ.) συνεχίζεται, αλαζονικοί με το νέο δόγμα πολέμου! Η τρομοκρατία: «Ολοι είμαστε ύποπτοι». Ολος ο πλανήτης, μέχρι να πιστοποιηθεί η παντοδυναμία τους.

ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ, είναι «οι εκδικητές». Μας επιστρέφουν, όπως ο φασισμός του 1922 (Μουσολίνι), στην προϊστορική βαρβαρότητα. Σ' αυτήν τη «νέα Ρώμη», που τρομάζουμε απ' τις πολεμικές μηχανές! Ποιος θυμάται πια την κραυγή του στραγγαλισμένου ανθρώπου - όπου Γης; Η εργατική τάξη ορθώνεται στα ερείπια, που ετοιμάζουν οι ιμπεριαλιστές και οι φοβισμένοι συνοδοιπόροι τους: 

Οι τόσο «φρόνιμες μεταμφιέσεις», αρουραίων τρίχωμα και κοράκου δέρμα. Ο πόλεμος - η υπεροψία - το βασίλειο του τρόμου - τσακίζονται απ' τα στήθη των προλετάριων στην Ιστορία.