Είμαστε στη «φωτιά» της μάχης, ο αγώνας συνεχίζεται!

Την Παρασκευή πήγαν χιλιάδες μαθητές στο υπουργείο Παιδείας για να συναντήσουν την υπουργό που τους «έψαχνε» για να κάνει διάλογο... Συνάντησαν ΜΑΤ, άγρια καταστολή, ρίψη χημικών με σκοπό να διαλυθεί η συγκέντρωση.

Το πείσμα, η οργή και η μαχητικότητα των μαθητών φουντώνουν. Η κυβέρνηση και τα επιτελεία της θα πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει. Ο,τι και να κάνουν, όποια ολιγομελή ομάδα, που καμία σχέση δεν έχει με τους αγώνες των μαθητών, συνεχίζουν να αξιοποιούν για να προβοκάρουν τις διεκδικήσεις τους, δεν θα τους περάσει!

Οι μαθητές, όπως εύστοχα λένε στις ανακοινώσεις της Συντονιστικής τους, έχουν ήδη νικήσει χωρίς αμφιβολία. Γιατί με τον αγώνα τους επέβαλαν τα αιτήματά τους να ακουστούν σε όλη την Ελλάδα, να έχουν επιμέρους κατακτήσεις σε πολλά σχολεία και περιοχές, να στριμώξουν το υπουργείο και την κυβέρνηση, που εκτίθενται για το πώς αντιμετωπίζουν τους μαθητικούς αγώνες, αφού το δίκιο των αιτημάτων τους αναγνωρίζεται πλατιά στην κοινωνία. Κυρίως όμως γιατί έδειξαν ότι στον αγώνα και στην οργανωμένη πάλη είναι η ελπίδα για την αντιμετώπιση της σημερινής δύσκολης κατάστασης. Ελπίδα που μεγάλωσε μέσα από τις κινητοποιήσεις απέναντι στη ναζιστική, εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ο λαός δεν εφησυχάζει. Οπως χιλιάδες εργάτες και νεολαίοι έπαιρναν στο κυνήγι τα φασιστοειδή, απομονώνοντάς τα σε σχολεία, χώρους δουλειάς και γειτονιές, έτσι και τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη απέναντι στο σύστημα που «εκκολάπτει» το «αυγό του φιδιού»!

Οι φετινές μαθητικές κινητοποιήσεις, ωστόσο, έχουν δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τις κάνουν να ξεχωρίζουν από όλες όσες αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια:

1. Εχουν επιθετικό χαρακτήρα διεκδίκησης αιτημάτων, που ως ένα βαθμό αντανακλούν σύγχρονες ανάγκες με βάση τις εξελίξεις της εποχής και τα προβλήματα που έχουν προκύψει από τη διαχείριση της πανδημίας. Εκφράζουν πάγια αιτήματα και διεκδικήσεις του μαθητικού κινήματος, τα οποία αποδείχθηκαν απολύτως αναγκαία σε αυτήν τη φάση. Τα αιτήματα αυτά είναι εύστοχα, απλά και κατανοητά στην πλειοψηφία των μαθητών. Επιθετικά με τρόπο που να οδηγούν στη σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης. Είναι κατανοητά γιατί βγαίνουν από την ίδια τους την καθημερινότητα, βοηθούν να συσπειρώνεται η πλειοψηφία των μαθητών αφαιρώντας ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές και εμπόδια.

2. Η διάρκειά τους είναι σημαντική. Σήμερα βρισκόμαστε στην 4η βδομάδα κινητοποιήσεων. Το κλίμα μέσα στους μαθητές παραμένει αγωνιστικό. Με μαχητικό τρόπο αντιμετωπίζουν τις απειλές, την τρομοκρατία. Απαντούν συλλογικά στην προσπάθεια του υπουργείου να διασπάσει τον αγώνα. Στις κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν αξιοσημείωτη μαζικότητα, πολυμορφία. Πάνω από 20.000 μαθητές έχουν κινητοποιηθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από την αρχή της χρονιάς. Αυτό αποδεικνύει ένα ακόμη στοιχείο: Οτι ως ένα βαθμό είναι έκφραση ζητημάτων που «σιγοβράζουν» και συσσωρεύονται μέσα στην ελληνική οικογένεια, όπως η ανεργία, η ανασφάλεια, η κακοπληρωμένη δουλειά, οι απλήρωτοι λογαριασμοί και φόροι.

Τα μέλη της ΚΝΕ ηγήθηκαν από την πρώτη στιγμή, είχαν καθοριστικό ρόλο τόσο στη μαζικότητα όσο και στο περιεχόμενο του αγώνα. Μαζί τους και γύρω τους βρήκαν και διαμόρφωσαν έναν σημαντικό αριθμό πρωτοπόρων μαθητών που έχουν σταθεί παλικαρίσια όλο αυτό το διάστημα.

Τώρα, ωστόσο, είναι μια κρίσιμη στιγμή για τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Η κυβέρνηση έχει ένα ξεκάθαρο σχέδιο: Αφού δεν κατάφερε να συκοφαντήσει, να καταστείλει τις μαθητικές κινητοποιήσεις, προσδοκά απλά οι κινητοποιήσεις να «ξεφουσκώσουν», να οδηγηθούν οι μαθητές στην απογοήτευση, να γυρίσουν με σκυμμένα κεφάλια στις αίθουσες, «δασκαλεύοντάς» τους ότι αυτά που απαιτούν δεν υπάρχει η δυνατότητα σήμερα να υλοποιηθούν.

Οι μαθητές ήδη δίνουν την απάντησή τους!

Μας ενδιαφέρει όμως πώς αυτός ο αγώνας θα συνεχιστεί, θα διευρυνθεί, θα μείνει ζωντανός, θα ενισχύει την πρωτόβουλη δράση και θα εναλλάσσει μορφές με οργανωμένη επιλογή του κινήματος όταν χρειαστεί, αφήνοντας παρακαταθήκη και υποδομή για τη συνέχεια.

Πρέπει να κοιτάμε μπροστά! Γιατί ο αγώνας συνεχίζεται όπως και να 'χει. Δεν είναι υπόθεση «μια κι έξω» αυτά που παλεύουν οι μαθητές, καθώς αφορούν το δικαίωμά τους να μορφώνονται ολοκληρωμένα, να έχουν ένα σχολείο που δεν θα τους «εξοντώνει», αλλά θα αντιστοιχίζεται στα όνειρα και τις ανάγκες τους. Τα προβλήματα θα είναι εδώ και την επόμενη μέρα των κινητοποιήσεων, οι λόγοι που τους έβγαλαν στο δρόμο θα παραμείνουν και θα οξυνθούν το επόμενο διάστημα, ανάλογα και με την εξέλιξη της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ενός ΕΠΑΛ στη Θεσσαλονίκη. Τριάντα εννιά μαθητές έκαναν μάθημα σε αίθουσα κοντέινερ 40 τ.μ.! Οταν σταμάτησαν τις κινητοποιήσεις τους μπήκαν ξανά για μάθημα στην ίδια αίθουσα. Δύο βδομάδες μετά εμφανίστηκε κρούσμα. Πώς αυτοί οι μαθητές, λοιπόν, τώρα να μη συνεχίσουν;

Εχουμε την πεποίθηση ότι όπως η παρουσία, πρωτοπόρα δράση και η πρωτοβουλία των μελών της ΚΝΕ ήταν καθοριστικές για την ανάπτυξη και τον προσανατολισμό των κινητοποιήσεων, θα είναι και πάλι καθοριστικές για τη συνέχεια, για τα συμπεράσματα που θα εξάγονται σε αυτήν την πορεία.

Ας σκεφτούμε ορισμένα συμπεράσματα

• Οι μαθητές πρέπει να εμπιστευτούν τη δύναμή τους, να βγάλουν συμπέρασμα ότι αυτή βρίσκεται στη συλλογική λειτουργία μέσα στη μαθητική κοινότητα, στις συλλογικές αποφάσεις τους μέσα από Γενικές Συνελεύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλά σχολεία αυτήν τη βδομάδα η προσπάθεια τρομοκράτησης αντιμετωπίστηκε με αυτόν τον τρόπο, μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις σχολείων. Αυτό είναι μια διαδικασία δύσκολη και σύνθετη. Υπάρχει η γενική απειρία στο κίνημα και ειδικά στο μαθητικό, λόγω και της ηλικίας. Χρειάζεται φροντίδα και αποφασιστικότητα, σιγουριά ότι μπορούν να τα καταφέρουν.
• Το μαθητικό κίνημα έχει πολλές επιλογές στις μορφές που θα διαλέξει για να συνεχίσει τον αγώνα του. Αυτό που πρέπει να εξασφαλίζεται σε κάθε φάση είναι η καλή συζήτηση μέσα στους μαθητές, οι συλλογικές διαδικασίες, το περιεχόμενο που έχουν ήδη επιλέξει. Ηδη οι έως τώρα κινητοποιήσεις έχουν αναδείξει έναν πλούτο διαφορετικών τρόπων κινητοποίησης: Από καθιστικές διαμαρτυρίες και αποκλεισμούς δρόμων, μέχρι ευφάνταστες μορφές με τις οποίες στέλνουν το δικό τους μήνυμα μέσα από το προαύλιο των σχολείων τους. Είναι σημαντική η άμεση αλληλεγγύη που αναπτύσσεται ανάμεσα σε σχολεία που δέχονται επιθέσεις τρομοκράτησης και καταστολής, ο συντονισμός ενεργειών που επιτυγχάνεται με Ενώσεις γονέων και εκπαιδευτικών, στοιχεία που πρέπει να δυναμώσουν αποφασιστικά τώρα.
• Μπορεί αυτήν τη χρονιά να γίνει ένα διακριτό βήμα στη λειτουργία των μαθητικών οργάνων, στον προσανατολισμό τους, στη συζήτησή τους, στη ζωντάνια στα σχολεία όλη τη χρονιά. Να αποκτήσουν τα μαθητικά όργανα ουσιαστικό ρόλο οργανωτή του μαθητικού κινήματος. Αναγκαία προϋπόθεση είναι η μαζική εκλογή των αγωνιστών μαθητών σε αυτά. Είναι ελπιδοφόρο ότι έχουν προκύψει πάνω από 30 Επιτροπές συντονισμού σε όλη την Ελλάδα. Είναι σημαντικό ότι σε πολλά σχολεία οργανώθηκαν επιτροπές καθαριότητας, αθλητισμού, ότι οργάνωσαν και ζωντάνεψαν οι ίδιοι την κατάσταση μέσα στα σχολεία τους.
• Σε αυτήν τη φάση χρειάζεται να στηριχτούν αποφασιστικά οι πρωτοπόροι μαθητές. Είναι αυτοί που έχουν σηκώσει σε μεγάλο βαθμό το βάρος της οργάνωσης των κινητοποιήσεων, της οργάνωσης της διαπάλης, των επιχειρημάτων, της αντιπαράθεσης. Εχουν «πάρει πάνω τους» τη σύγκρουση με ορισμένους - λίγους - διευθυντές, καθηγητές και γονείς, με δημάρχους, την κοινή δράση με συμμαθητές τους με πολύ διαφορετικές αντιλήψεις και αφετηρία σκέψης. Η δική τους ανυποχώρητη στάση, σε συνδυασμό με το καλό μαχητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί μέσα από τις κινητοποιήσεις, μπορεί να εξασφαλίσει τη συνέχεια. Γι' αυτό σωστά οργανώνονται με πρωτοβουλία των Οργανώσεων της ΚΝΕ αυτήν την περίοδο δεκάδες μικρές και μεγάλες συσκέψεις με εκατοντάδες μαθητές, με αυτό το περιεχόμενο και πρέπει να πληθύνουν παντού.

Τώρα, μέσα στη «φωτιά» της μάχης, πρέπει να συζητιούνται πλατιά τα συμπεράσματα που προκύπτουν, να μη «λυπόμαστε» να δαπανήσουμε χρόνο για να εξηγούμε και το πιο απλό. Κάθε επόμενη κίνηση να επιλέγεται με γνώμονα την προώθηση της πάλης, να στεριώσουν οι δομές που δημιουργούνται μέσα στο κίνημα. Να σταθεροποιηθεί ένας σημαντικός αριθμός μαθητών που θα μπουν μπροστά το επόμενο διάστημα.

Τώρα μπορεί να απασχολήσει πιο πλατιά, να οξύνει τον προβληματισμό χιλιάδων το εξής ζήτημα: Χρειάζεται οργάνωση της πάλης που θα συγκρουστεί αποφασιστικά με αυτό το σύστημα, το οποίο όσο υπάρχει θα έχει ως σταθερά ένα σχολείο που δεν θα ικανοποιεί τα όνειρα και τις ανάγκες των μαθητών, μια κοινωνία που δεν θα καλύπτει τις ανάγκες των οικογενειών τους. Υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να οικοδομηθεί μια άλλη κοινωνία, που θα δώσει απάντηση στα μεγάλα επιτακτικά ερωτήματα που βρίσκονται στα χείλη όλων των μαθητών αυτό το διάστημα.

Ο αποφασιστικός πολλαπλασιασμός των μελών της ΚΝΕ στα σχολεία είναι η μόνη εγγύηση για τη συνέχεια αυτού του αγώνα.

Του
Θανάση ΣΓΟΥΡΟΥ*
*Ο Θανάσης Σγούρος είναι μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας