η Κομμουνιστική Διεθνής Νεολαίας

 

Πραγματοποιείται, 20/11/1919, το πρώτο διεθνές συνέδριο των κομμουνιστικών οργανώσεων νεολαίας στο Βερολίνο (20-26/11/1919). Ιδρύεται η Κομμουνιστική Διεθνής Νεολαίας.

Οταν το Μάρτη του 1919 ιδρύθηκε στη Μόσχα η Κομμουνιστική Διεθνής κάλεσε τους εργάτες όλων των χωρών "να ενωθούν κάτω από τη σημαία του κομμουνισμού, που ήδη είναι σημαία των πρώτων μεγάλων προλεταριακών νικών,... ενάντια στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, ενάντια στη μοναρχία και τις προνομιούχες τάξεις, ενάντια στο αστικό κράτος και την αστική ιδιοκτησία, ενάντια σε όλες τις όψεις και τις μορφές της ταξικής και της εθνικής καταπίεσης".

Το κάλεσμα αυτό, όπως και οι υπόλοιπες αποφάσεις του ιδρυτικού Συνεδρίου της Διεθνούς, ασφαλώς δεν μπορούσαν να μην αφορούν άμεσα τη νεολαία, ένα σημαντικό κομμάτι της οποίας αποτελούσε, ή έμελλε να αποτελέσει, τη νέα γενιά των εργατών. Χρειαζόταν ιδιαίτερη πολιτική και ιδεολογική δουλιά στους νέους, σε ηλικία, ανθρώπους, και συνάμα η οργάνωση των πιο πρωτοπόρων από αυτούς- εκείνων, δηλαδή, που αποδέχονταν τον κομμουνισμό- σε μια νεολαιίστικη κομμουνιστική οργάνωση που θα δρούσε παντού τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Χρειαζόταν, με άλλα λόγια, μια Κομμουνιστική Διεθνής Νέων (ΚΔΝ). Η οργάνωση αυτή δεν άργησε να δημιουργηθεί. Αλλωστε, υπήρχαν από το παρελθόν ισχυρές βάσεις για μια τέτοια εξέλιξη στις οποίες εν συντομία αξίζει να αναφερθούμε.

"Προϊστορία" και ίδρυση της ΚΔΝ

Οπως σημειώνει ο Ουίλ. Φόστερ, το νεολαιίστικο μαρξιστικό κίνημα γεννήθηκε σε διάφορες χώρες τη Δυτικής Ευρώπης την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα με τη μορφή των αθλητικών ενώσεων και των σωματείων αλληλοβοήθειας. Γρήγορα, όμως, αναπτύχθηκε, και η Δεύτερη Διεθνής, στο Συνέδριο της στη Στουτγάρδη (1907) υποχρεώθηκε να συγκροτήσει μια διεθνή γραμματεία νεολαίας που, από τότε, συνεδρίαζε τακτικά για τα νεολαιίστικα ζητήματα, είχε σημαντική δραστηριότητα και στα 1914 έφτασε να αριθμεί 170.000 μέλη. Ενας από τους κορυφαίους ηγέτες αυτού του κινήματος νεολαίας ήταν ο Καρλ Λίμπκνεχτ.

Με την έναρξη του Πρώτου Παγκόσμιου πολέμου η πλειοψηφία των ηγετών της νεολαίας υποστήριξε τη σοσιαλσοβινιστική και σοσιαλπατριωτική πολιτική της ηγεσίας της Β' Διεθνούς. Η μάζα όμως των νέων μαρξιστών είχε άλλη γνώμη. Αντιτάχθηκε στον πόλεμο, αντιπάλεψε την πολιτική του μιλιταρισμού, συμπεριφέρθηκε με διεθνιστικό τρόπο. Δεν επρόκειτο για κάτι το παράξενο, δεδομένου ότι τροφή για τα κανόνια του πολέμου ήταν η νέα γενιά. Αρα αυτή η γενιά μέσα από την ίδια της την πείρα συνειδητοποιούσε πολύ πιο γρήγορα, από τα υπόλοιπα τμήματα του πληθυσμού, την ανάγκη της αντιπολεμικής, αντιμιλιταριστικής, διεθνιστικής πάλης.

Ενα απ' τα πρώτα οργανωμένα αντιπολεμικά κινήματα εκείνης της εποχής ήταν η συνδιάσκεψη της νεολαίας, που συνήλθε στη Βέρνη στις 5 Απρίλη του 1915. Η συνδιάσκεψη αυτή, αν και δεν αποδέχτηκε το Λενινιστικό πρόγραμμα σχετικά με τον πόλεμο, εντούτοις καθοδηγούμενη από αριστερά διεθνιστικά στοιχεία, καταδίκασε το καπιταλιστικό καθεστώς, τάχθηκε υπέρ του σοσιαλισμού και πήρε απόφαση για γενική αντιπολεμική ζύμωση. Επίσης ίδρυσε το Διεθνές Γραφείο της Σοσιαλιστικής Νεολαίας και εξέδωσε την εφημερίδα "Ελεύθερη Νεολαία", με την οποία συνεργάστηκε και ο Λένιν. Το Σεπτέμβρη του 1915 άρχισε να κυκλοφορεί το περιοδικό "Η Διεθνής των Νέων" για το οποίο ο Λένιν είχε σημειώσει: "Στη ''Διεθνή των Νέων'' έχουν δημοσιευτεί μια σειρά καλά άρθρα που υπερασπίζουν τον επαναστατικό διεθνισμό και όλη η έκδοση είναι διαποτισμένη από ένα υπέροχο πνεύμα φλογερού μίσους απέναντι στους προδότες του σοσιαλισμού, τους '' υπερασπιστές της πατρίδας'' τον τωρινό πόλεμο, διαποτισμένη με τον πιο ειλικρινή πόθο για εκκαθάριση του διεθνούς εργατικού κινήματος από το σοβινισμό και τον οπορτουνισμό που το κατατρώγουν".

Αυτή την κληρονομιά του νεολαιίστικου κινήματος, είχε για προίκα της η Κομμουνιστική Διεθνής των Νέων. Μια κληρονομιά που ως κορυφαίο σημείο της είχε τη μεγάλη επαναστατική προσφορά των νέων της Ρωσίας, της Ουγγαρίας και της Γερμανίας, των χωρών, δηλαδή, όπου συνταράχτηκαν από μεγάλες επαναστάσεις, ανεξαρτήτως αν δε στέφθηκαν όλες με επιτυχία.

Η Κομμουνιστική Διεθνής Νέων ιδρύθηκε το Νοέμβρη του 1919. Το ιδρυτικό της συνέδριο έγινε στο Βερολίνο, όπου συγκεντρώθηκαν παράνομα 29 νεολαίοι αντιπρόσωποι από 14 χώρες.