Οι ΗΠΑ αμφισβητούν τα ελληνικά ύδατα και τον εναέριο χώρο

 Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που παρουσιάστηκε στις Επιτροπές Εξωτερικών και Άμυνας του αμερικανικού Κογκρέσου αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, κάνει πλάτες στις τουρκικές απαιτήσεις και ανοίγει το δρόμο για επικίνδυνες διευθετήσεις εφ' όλης της ύλης στα ελληνοτουρκικά. Ο λόγος που δεν είναι δυνατόν να παρουσιαστεί κατάλογος με τις τουρκικές παραβιάσεις σύμφωνα με τις αμερικανικές θέσεις είναι ο εξής: «Η Ελλάδα διεκδικεί έναν εναέριο χώρο που εκτείνεται έως 10 ναυτικά μίλια (ν.μ.) από την ακτογραμμή της και χωρικά ύδατα έως και 6 ν.μ. Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ο εναέριος χώρος μιας χώρας συμπίπτει με τα χωρικά της ύδατα. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν έως 6 ν.μ. εναέριου χώρου της Ελλάδας, σύμφωνα με τα χωρικά ύδατα. Επομένως, η Ελλάδα και οι ΗΠΑ δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη σχετικά με την έκταση του εναέριου χώρου». Καταρρέει, λοιπόν, το αφήγημα των ελληνικών αστικών επιτελείων ότι ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός στην περιοχή λειτουργεί ως «ασπίδα προστασίας» και ότι τάχα είναι «εγγυητής» των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αντίθετα, είναι ένα ακόμη εργαλείο για τη συνεκμετάλλευση και τη συνδιαχείριση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου υπό ευρωατλαντική εποπτεία.

Η παραπάνω έκθεση δείχνει την πάγια θέση που έχουν από παλιά οι ΗΠΑ στο ζήτημα αυτό. Η Ελλάδα, όμως, και στο ΝΑΤΟ έχει αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις αναφορικά με τα 6 και 10 ν.μ. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δηλώνουν αδυναμία να διακρίνουν τις τουρκικές παραβιάσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Δώσαμε το δικαίωμα σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ να θεωρούν ότι Ελλάδα και Τουρκία έχουν ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, με τη Συμφωνία της Μαδρίτης (1997), και συνοριακές διαφορές πέραν του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας, με τις αποφάσεις του Ελσίνκι (1999) και με ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, η Ελλάδα έχει αποδεχτεί τον ΝΑΤΟικό κανονισμό MC66/1 (1962), επί κυβέρνησης ΕΡΕ, ο οποίος αναφέρει ότι για ΝΑΤΟικές λειτουργίες ο εθνικός εναέριος χώρος θα είναι μόνο τα 6 ν.μ. κατά τη διάρκεια ναυτικών ασκήσεων. Το πραγματικό πρόβλημα κρύβεται κάτω από το εύρος των χωρικών υδάτων, αφορά την υφαλοκρηπίδα και την εκτίμηση της Τουρκίας ότι τυχόν αύξηση αυτής στο Αιγαίο από την Ελλάδα θα επηρεάσει σε βάρος της την τελική διαπραγμάτευση που θα γίνει ανάμεσα στις δύο χώρες.

Αυτή η «θολή εικόνα» για τον ελληνικό εναέριο χώρο και τα χωρικά μας ύδατα μας οδηγεί προς μία εφ' όλης της ύλης συζήτηση - διαπραγμάτευση με την Τουρκία, με ανοιχτή ατζέντα, όπως ακριβώς επιδιώκουν οι γείτονες, ανοίγοντας ζητήματα κυριότητας σε νησιά του Αιγαίου, αποστρατιωτικοποιήσεις κ.λπ. Τι άλλο χρειαζόμαστε για να πειστούμε ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τους ευρωΝΑΤΟικούς ληστρικούς συνασπισμούς των αστικών τάξεων; Τα δικά μας συμφέροντα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με τα δικά τους.

Αυτοί προωθούν τα σχέδια για τη βαθύτερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή της χώρας μας στις δομές τους, με νέες συμφωνίες για τις βάσεις, οι οποίες θα μετατρέψουν τη χώρα μας σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο και ταυτόχρονα σε μαγνήτη επιθέσεων των ανταγωνιστικών δυνάμεων. Όλα αυτά τα γνωρίζουν τα περισσότερα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, όπως γνωρίζουν και τις δυσμενείς επιπτώσεις που θα έχει για τη χώρα μας αυτός ο σφικτός εναγκαλισμός. Γι' αυτό θα πρέπει να ξεπεράσουν τα εκβιαστικά διλήμματα και να μην ανεχτούν καμία υποχώρηση στα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα επικίνδυνα αυτά ιμπεριαλιστικά σχέδια και να αποκαλυφθεί ο βρώμικος ρόλος των αμερικανοΝΑΤΟικών «συμμάχων», που περιπλέκουν παραπέρα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με στόχο τη συνεκμετάλλευση και συνδιαχείριση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Μιχάλης ΣΟΦΙΚΙΤΗΣ Ταξίαρχος (ΠΖ) ε.α.