ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Αποσπάσματα από την εισήγηση της Γραμματείας στην Ολομέλεια
Την εισηγητική ομιλία της Γραμματείας προς την Ολομέλεια της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας παρουσίασε ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και ευρωβουλευτής.
«Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες
Η ίδρυση και η πορεία της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας συνιστά ένα βήμα μπροστά στην αναγκαία προσπάθεια συντονισμού της πάλης των Κομμουνιστικών Κομμάτων.
Οδηγός της δράσης μας είναι ο μαρξισμός - λενινισμός και επιβάλλεται συνεχώς να καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια για να κατακτιέται η κοσμοθεωρία μας ως βάση ανάλυσης των εξελίξεων, ως εργαλείο στην πάλη για την αλλαγή του κόσμου, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Παλεύουμε στην εποχή του ιμπεριαλισμού, του τελευταίου σταδίου του καπιταλισμού, όπου κυριαρχούν τα μονοπώλια, οι μετοχικές επιχειρήσεις, και έχουν ωριμάσει οι υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό.
Διαχείριση της πανδημίας με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου
Από τα πρώτα σημάδια της πανδημίας μέχρι σήμερα, έχουμε γίνει μάρτυρες των μεγάλων προβλημάτων και αντιφάσεων που αντιμετωπίζει το καπιταλιστικό σύστημα, στο πλαίσιο του οποίου διεξάγουμε την πολιτική μας δουλειά, και τα οποία έχουν βαριές συνέπειες για την εργατική τάξη.
Η αντιλαϊκή πολιτική των τελευταίων δεκαετιών έχει αφήσει ένα διαλυμένο δημόσιο σύστημα Υγείας, το οποίο είναι ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες του συνόλου του πληθυσμού και κατέρρευσε μετά το ξέσπασμα του Covid-19.
Παρόλο που αυτό το δεύτερο κύμα ανακοινώθηκε εκ των προτέρων, δεν υπήρξε έγκαιρη και ουσιαστική προετοιμασία για την αντιμετώπιση της έξαρσης και της αύξησης των κρουσμάτων.
Ολους αυτούς τους μήνες, το μόνο μέλημα των διαφόρων καπιταλιστικών κυβερνήσεων στην Ευρώπη ήταν η όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική διαχείριση με στόχο να εξυπηρετηθούν οι θερινές και χειμερινές τουριστικές σεζόν και η κερδοφορία των ομίλων ακόμα και με κόστος την αύξηση των κρουσμάτων, των νοσηλειών και των θανάτων.
Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της "Πρωτοβουλίας" τονίζουμε ότι απέναντι στο δίλημμα υγεία ή κερδοφορία του κεφαλαίου, οι αστικές κυβερνήσεις επιλέγουν το δεύτερο.
Η προοπτική ύπαρξης εμβολίων αποτελεί παράγοντα που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της πανδημίας, με την προϋπόθεση ωστόσο ότι θα είναι ασφαλή και αποτελεσματικά. Κάτι τέτοιο όμως - όπως ήδη έχουν δηλώσει πολλοί επιστήμονες - δεν είναι σε θέση να αναπληρώσει τις τεράστιες ελλείψεις στα δημόσια συστήματα Υγείας από την ευρωενωσιακή στρατηγική ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των νοσοκομείων και εμπορευματοποίησης της Υγείας, που οδήγησαν σε εκατομμύρια νεκρών.
Οι μεγάλοι φαρμακευτικοί όμιλοι, με τη διαμεσολάβηση μάλιστα της ΕΕ, διεξάγουν σφοδρό ανταγωνισμό μεταξύ τους, αποκρύπτοντας μάλιστα πολύτιμα επιστημονικά δεδομένα ο ένας από τον άλλον, στερώντας την έγκαιρη ανταλλαγή επιστημονικών δεδομένων που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια και να επιταχύνουν τη διάθεση των εμβολίων. Οι λαοί της Ευρώπης χρειάζεται να απαιτήσουν να διατεθεί σε όλους ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο δωρεάν, χωρίς άμεση ή έμμεση επιβάρυνση και διακρίσεις.
Επιπλέον, απαιτούμε την επίταξη χωρίς αποζημίωση όλου του ιδιωτικού τομέα Υγείας, για να τεθούν όλοι αυτοί οι πόροι στην υπηρεσία των συλλογικών αναγκών.
Να ιεραρχηθούν η θωράκιση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, ο εξοπλισμός και η στελέχωσή τους με μόνιμο προσωπικό, με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα, συνεχίζοντας τον αγώνα για ένα 100% δωρεάν και δημόσιο σύστημα Υγείας.
Σήμερα, η καπιταλιστική οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε έχει ως αποτέλεσμα μια βίαιη οπισθοδρόμηση στις συνολικές συνθήκες ζωής και δουλειάς της εργατικής τάξης.
Η κρίση είναι του ίδιου του καπιταλισμού
Γινόμαστε μάρτυρες όχι μιας κρίσης του νεοφιλελευθερισμού, αλλά του ίδιου του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ξεφύγει από τις κρίσεις, όχι εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών αυτής της ξεπερασμένης κοινωνικής τάξης πραγμάτων.
Είναι ομοίως παραπλανητικό να σχετίζει κανείς την τρέχουσα πανδημία με την κρίση που έπληξε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, αν και σε διαφορετική κλίμακα, η οποία είναι στην ουσία συνέπεια της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Παρότι είναι αλήθεια ότι η πανδημία βάθυνε με κάποιους τρόπους την κρίση, η κρίση δεν ήταν απόρροια της πανδημίας.
Είναι φανερό ότι η κρατική παρέμβαση, ακόμα και οι κρατικοποιήσεις σε μερικές περιπτώσεις, θα οδηγήσουν σε μια νέα διαδικασία ενίσχυσης των μονοπωλίων, ενώ η αύξηση της ανεργίας θα είναι προφανώς ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα αυτών των εξελίξεων.
Οι καπιταλιστές εντείνουν την καταπίεση στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Μερικά παραδείγματα είναι η επέκταση του μοντέλου "ευέλικτης" παραγωγής, το οποίο οι καπιταλιστές προωθούν εδώ και καιρό, οι απλήρωτες άδειες, οι παράνομες απολύσεις, η κακομεταχείριση των μεταναστών, πολιτικές χαμηλών μισθών, ο περιορισμός της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής και η παρεμπόδιση της διεκδίκησης των δικαιωμάτων με πρόσχημα την υγεία. Οι εργαζόμενοι θα επωμιστούν όλο το βάρος της κρίσης και απαιτείται να κρατήσουμε μια σταθερή, αποφασιστική και με επαγρύπνηση στάση ενάντια στις προσπάθειες που γίνονται να εγκλωβιστεί η εργατική τάξη για λύσεις μέσα στα όρια της υπάρχουσας κοινωνικής τάξης πραγμάτων. Γι' αυτόν το λόγο, το ταξικό κίνημα θα πρέπει να αναπτύξει αγωνιστικές, δυναμικές μορφές πάλης, σε αντίθεση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, στοχεύοντας στο να συνδυάζει τα σύγχρονα αιτήματα της εργατικής τάξης με τους ιστορικούς της στόχους. Από αυτήν την άποψη, το παράδειγμα του ΠΑΜΕ στην Ελλάδα έχει ιστορική σημασία. Το νεοϊδρυθέν Συνδικάτο Ενότητας στην Τουρκία, στο οποίο εγγράφονται νέα μέλη με γρήγορο ρυθμό, μπορεί επίσης να αποτελέσει ένα παράδειγμα τέτοιων δημιουργικών μορφών.
Επιθετικά να υπερασπιστούμε την κοινωνική ιδιοκτησία, τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, την εργατική εξουσία
Για το κομμουνιστικό κίνημα, η μόνη διέξοδος ενάντια στις πρακτικές ωραιοποίησης του αστικού κράτους είναι η ένταση της κριτικής και της πάλης ενάντια στον καπιταλισμό, η τεκμηριωμένη στήριξη της αναγκαιότητας και της επικαιρότητας του σοσιαλισμού, η εξήγηση του πραγματικού ρόλου και των αποτελεσμάτων της αστικής κρατικοποίησης και παρόμοιων πολιτικών, που μέσα από άλλο δρόμο ρίχνουν τα βάρη και πάλι στις πλάτες των εργαζομένων. Προκύπτει μια μεγάλη ευκαιρία για τους κομμουνιστές να αναπτύξουν μια επιθετική υπεράσπιση της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, της εργατικής εξουσίας.
Συγκεντρώνουμε την προσοχή μας και δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στον αντικομμουνισμό και την καταστολή των λαϊκών αγώνων. Η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις προωθούν απαγορεύσεις, διώξεις, συλλήψεις, δραστικούς περιορισμούς στο δικαίωμα της απεργίας, στη διαδήλωση και τη συνδικαλιστική δράση. Στην ίδια κατεύθυνση, κλιμακώνεται ο αντικομμουνισμός, όπως στην Πολωνία, στη Σλοβακία, στην Ουκρανία κ.α.
Από αυτό το βήμα θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι οι εργαζόμενοι φοράνε μάσκες για να προστατευτούν και όχι για να φιμωθούν, γι' αυτό και σε αυτές ακριβώς τις ειδικές συνθήκες οργανώνουν αγωνιστικές παρεμβάσεις και διεκδικούν, παίρνοντας βέβαια όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Ιδιαίτερη σημασία έχει η δραστηριότητα που αναπτύχθηκε από τα Κόμματα της ΕΚΠ, με την ξεχωριστή συμβολή τους μπροστά σε πανεργατικές απεργίες, απεργίες υγειονομικών, εργαζομένων σε σούπερ μάρκετ, παρεμβάσεις σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αλλά και την 1η Μάη και την 9η Μάη. Καταδικάζουμε τις κυβερνητικές απαγορεύσεις των συναθροίσεων με στόχο το χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε μια σειρά από χώρες, όπως και την πρόσφατη άγρια καταστολή στην Ελλάδα στις 17 Νοέμβρη, που οργανώθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, με τραυματισμούς και συλλήψεις.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Ενα από τα κρισιμότερα ζητήματα είναι η κατάκτηση της λενινιστικής θεωρίας για τον ιμπεριαλισμό. Το αφετηριακό σημείο είναι η γέννηση και η ανάπτυξη των μονοπωλίων, η συμμετοχή κάθε καπιταλιστικού κράτος στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάλογα με την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική του δύναμη, η διαρκής προσπάθεια των αστικών τάξεων να αναβαθμίζουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα μέσα από τις σχέσεις της ανισότιμης αλληλεξάρτησης, τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.
Εχουμε εκτιμήσει τον εγκληματικό ρόλο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ κατά των λαών, τις ευθύνες τους για δεκάδες επεμβάσεις και πολέμους, μεταξύ αυτών τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη, στην Υεμένη, στην Ουκρανία.
Σήμερα οξύνεται η αντιπαράθεση των ΗΠΑ και της Κίνας. Εκδηλώνεται έντονα στην περιοχή της Ασίας - Ειρηνικού και επεκτείνεται διεθνώς, όπου συναντιούνται τα αμερικανικά συμφέροντα με τον κινεζικό "Δρόμο του Μεταξιού", για την προώθηση των συμφερόντων των κινεζικών μονοπωλίων.
Η ΕΕ ως ιμπεριαλιστική διακρατική ένωση επεκτείνει τη δράση της για την προώθηση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, ενισχύει τη στρατιωτική της υποδομή και εν μέσω αντιθέσεων διατηρεί ισχυρές σχέσεις και με τις ΗΠΑ και με την Κίνα.
Η κατάσταση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο εγκυμονεί κινδύνους ακόμα και για πολεμική σύγκρουση. Ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας οξύνεται και στο πλαίσιο αυτό η αστική τάξη της Τουρκίας αξιοποιεί την οικονομική και στρατιωτική της δύναμη, εντείνει την επιθετικότητά της στην ευρύτερη περιοχή, όπως δείχνουν το απαράδεκτο «άνοιγμα» των Βαρωσίων στην Κύπρο, η αμφισβήτηση των συνόρων, η εισβολή στη Συρία, η εμπλοκή στη Λιβύη, η στρατιωτική στήριξη του Αζερμπαϊτζάν στον πόλεμο με την Αρμενία.
Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται για την εκλογή Μπάιντεν στις ΗΠΑ είναι ψεύτικες. Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί εκπροσωπούν τα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων. Επί των Δημοκρατικών Κλίντον και Ομπάμα εξαπολύθηκαν οι πόλεμοι στη Γιουγκοσλαβία, στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική.
Η κατάσταση αυτή αναδεικνύει τον αυξημένο ρόλο των ΚΚ και της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας. Οι κομμουνιστές έχουν καθήκον να διαφωτίσουν την εργατική τάξη και τους λαούς, να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της πάλης. Η ευθύνη είναι μεγάλη και τα ΚΚ θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στο βαθμό που ξεκαθαρίζουν τις αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και διαπαιδαγωγούν τους λαούς στη μάχη κατά του εκμεταλλευτικού συστήματος και των αστικών τάξεων.
Οι κομμουνιστές έχουν καθήκον να βάλουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα την αναγκαιότητα της κοινής δράσης της εργατικής τάξης, των λαών, να αντιπαλέψουν τα επικίνδυνα καλέσματα των αστικών τάξεων σε «εθνική ομοψυχία» και συνεννόηση, που αποσκοπούν στην ενσωμάτωση της εργατικής τάξης, στον αφοπλισμό της.
Συμφωνούμε όλοι μας ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με στρατιωτικά - βίαια μέσα και οι αστικές τάξεις, επιτιθέμενες ή αμυνόμενες, είναι συνένοχες. Οι λαοί δεν πρέπει να εμπιστεύονται καμία αστική τάξη. Οι κομμουνιστές έχουν καθήκον να συνδέσουν την πάλη για την εδαφική ακεραιότητα με την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας σε περίπτωση ιμπεριαλιστικού πολέμου, θέτοντας και κλιμακώνοντας τα κατάλληλα συνθήματα.
Η ΕΚΠ καλείται να συμβάλει - στο μέτρο των δυνατοτήτων της - στο ξεπέρασμα της ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής κρίσης που πλήττει το ευρωπαϊκό και διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και φέρει τα σημάδια της αντεπανάστασης και της ισχυρής επίδρασης του οπορτουνισμού.
Συναισθανόμενοι αυτήν τη μεγάλη ευθύνη, απαιτείται να διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να εμπλουτίζεται το οπλοστάσιο της "Πρωτοβουλίας". Κάθε ΚΚ να αντιστοιχίσει το πολιτικό του Πρόγραμμα στις απαιτήσεις της ταξικής πάλης, να καταφέρει να συνδυάζει την επαναστατική θεωρία με την επαναστατική πράξη, να κατακτά το ρόλο της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης.
Αυτό καθορίζει το χαρακτήρα της επανάστασης ως σοσιαλιστικής και επιβάλλει την επίλυση της βασικής αντίθεσης του συστήματος, μεταξύ της μισθωτής εργασίας και του κεφαλαίου.
Ο στόχος αυτός συγκρούεται με τη στρατηγική των ενδιάμεσων σταδίων, που οδηγούν στη διαιώνιση της εξουσίας των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Συγκρούεται με προσεγγίσεις περί "προοδευτικών" αστικών - σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων, με τη στήριξη ή και τη συμμετοχή Κομμουνιστικών Κομμάτων σε αυτές, αναλαμβάνοντας ευθύνες για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν.
Απαιτείται μεγάλη προσοχή. Σε πολλές περιπτώσεις η κριτική των ΚΚ στρέφεται στον νεοφιλελευθερισμό, μια διαχειριστική εκδοχή του συστήματος, αλλά με τον τρόπο αυτό αθωώνεται η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση, καλλιεργούνται αυταπάτες στους λαούς, και η "Πρωτοβουλία" έχει να προσφέρει πολλά σε αυτό το ιδεολογικό μέτωπο.
Προτάσεις για νέες πρωτοβουλίες και κοινές δράσεις
Σύντροφοι,
Με βάση τα παραπάνω, η ΕΚΠ το 2021 θα πρέπει να αναπτύξει νέες πρωτοβουλίες, με τη μορφή των κοινών ανακοινώσεων και κοινών δράσεων:
- Ενάντια στον αντικομμουνισμό και στις διώξεις σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος
- Ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους
- Ενάντια στα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα που επιβάλλονται για να ριχτούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης και πάλι στις πλάτες των εργαζομένων
- Για μέτρα προστασίας της υγείας των λαών, των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων
- Για την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού, κόντρα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Προτείνουμε η νέα Γραμματεία της ΕΚΠ να συζητήσει και να καταλήξει σε έναν σχετικό προγραμματισμό δραστηριοτήτων σε αυτήν τη βάση».
Η κρίση είναι του ίδιου του καπιταλισμού
ΑπάντησηΔιαγραφήΓινόμαστε μάρτυρες όχι μιας κρίσης του νεοφιλελευθερισμού, αλλά του ίδιου του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ξεφύγει από τις κρίσεις, όχι εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών αυτής της ξεπερασμένης κοινωνικής τάξης πραγμάτων.
Είναι ομοίως παραπλανητικό να σχετίζει κανείς την τρέχουσα πανδημία με την κρίση που έπληξε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, αν και σε διαφορετική κλίμακα, η οποία είναι στην ουσία συνέπεια της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Παρότι είναι αλήθεια ότι η πανδημία βάθυνε με κάποιους τρόπους την κρίση, η κρίση δεν ήταν απόρροια της πανδημίας.
Είναι φανερό ότι η κρατική παρέμβαση, ακόμα και οι κρατικοποιήσεις σε μερικές περιπτώσεις, θα οδηγήσουν σε μια νέα διαδικασία ενίσχυσης των μονοπωλίων, ενώ η αύξηση της ανεργίας θα είναι προφανώς ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα αυτών των εξελίξεων. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Οι καπιταλιστές εντείνουν την καταπίεση στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Μερικά παραδείγματα είναι η επέκταση του μοντέλου "ευέλικτης" παραγωγής, το οποίο οι καπιταλιστές προωθούν εδώ και καιρό, οι απλήρωτες άδειες, οι παράνομες απολύσεις, η κακομεταχείριση των μεταναστών, πολιτικές χαμηλών μισθών, ο περιορισμός της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής και η παρεμπόδιση της διεκδίκησης των δικαιωμάτων με πρόσχημα την υγεία. Οι εργαζόμενοι θα επωμιστούν όλο το βάρος της κρίσης και απαιτείται να κρατήσουμε μια σταθερή, αποφασιστική και με επαγρύπνηση στάση ενάντια στις προσπάθειες που γίνονται να εγκλωβιστεί η εργατική τάξη για λύσεις μέσα στα όρια της υπάρχουσας κοινωνικής τάξης πραγμάτων. Γι' αυτόν το λόγο, το ταξικό κίνημα θα πρέπει να αναπτύξει αγωνιστικές, δυναμικές μορφές πάλης, σε αντίθεση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, στοχεύοντας στο να συνδυάζει τα σύγχρονα αιτήματα της εργατικής τάξης με τους ιστορικούς της στόχους. Από αυτήν την άποψη, το παράδειγμα του ΠΑΜΕ στην Ελλάδα έχει ιστορική σημασία. Το νεοϊδρυθέν Συνδικάτο Ενότητας στην Τουρκία, στο οποίο εγγράφονται νέα μέλη με γρήγορο ρυθμό, μπορεί επίσης να αποτελέσει ένα παράδειγμα τέτοιων δημιουργικών μορφών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιθετικά να υπερασπιστούμε την κοινωνική ιδιοκτησία, τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, την εργατική εξουσία ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Για το κομμουνιστικό κίνημα, η μόνη διέξοδος ενάντια στις πρακτικές ωραιοποίησης του αστικού κράτους είναι η ένταση της κριτικής και της πάλης ενάντια στον καπιταλισμό, η τεκμηριωμένη στήριξη της αναγκαιότητας και της επικαιρότητας του σοσιαλισμού, η εξήγηση του πραγματικού ρόλου και των αποτελεσμάτων της αστικής κρατικοποίησης και παρόμοιων πολιτικών, που μέσα από άλλο δρόμο ρίχνουν τα βάρη και πάλι στις πλάτες των εργαζομένων. Προκύπτει μια μεγάλη ευκαιρία για τους κομμουνιστές να αναπτύξουν μια επιθετική υπεράσπιση της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, της εργατικής εξουσίας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί σύντροφοι,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα από τα κρισιμότερα ζητήματα είναι η κατάκτηση της λενινιστικής θεωρίας για τον ιμπεριαλισμό. Το αφετηριακό σημείο είναι η γέννηση και η ανάπτυξη των μονοπωλίων, η συμμετοχή κάθε καπιταλιστικού κράτος στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάλογα με την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική του δύναμη, η διαρκής προσπάθεια των αστικών τάξεων να αναβαθμίζουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα μέσα από τις σχέσεις της ανισότιμης αλληλεξάρτησης, τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Συναισθανόμενοι αυτήν τη μεγάλη ευθύνη, απαιτείται να διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να εμπλουτίζεται το οπλοστάσιο της "Πρωτοβουλίας". Κάθε ΚΚ να αντιστοιχίσει το πολιτικό του Πρόγραμμα στις απαιτήσεις της ταξικής πάλης, να καταφέρει να συνδυάζει την επαναστατική θεωρία με την επαναστατική πράξη, να κατακτά το ρόλο της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό καθορίζει το χαρακτήρα της επανάστασης ως σοσιαλιστικής και επιβάλλει την επίλυση της βασικής αντίθεσης του συστήματος, μεταξύ της μισθωτής εργασίας και του κεφαλαίου.
Ο στόχος αυτός συγκρούεται με τη στρατηγική των ενδιάμεσων σταδίων, που οδηγούν στη διαιώνιση της εξουσίας των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Συγκρούεται με προσεγγίσεις περί "προοδευτικών" αστικών - σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων, με τη στήριξη ή και τη συμμετοχή Κομμουνιστικών Κομμάτων σε αυτές, αναλαμβάνοντας ευθύνες για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ