Γεννιέται ο Νίκος Γκάτσος

Γεννιέται, 8/12/1011, ο ποιητής Νίκος Γκάτσος, στην Ασέα Αρκαδίας.

Ως φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής, δημοσίευσε στη «Νέα Εστία» τα πρώτα του ποιήματα, ενώ μέσα στην Κατοχή έγραψε την εξαιρετικής ομορφιάς «Αμοργό».

Η πρώτη του εμφάνιση στη δισκογραφία ήταν το 1958 με το τραγούδι «Χάρτινο το φεγγαράκι», που μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις, η συνεργασία του οποίου με τον Γκάτσο για δεκαετίες μετά θα μας δώσει μεγάλα τραγούδια.

Μεγάλα τραγούδια θα μας δώσει και η συνεργασία του Νίκου Γκάτσου με τον Μίκη Θεοδωράκη, που ξεκίνησε το 1960 με τα τραγούδια «Είχα φυτέψει μια καρδιά» και «Μυρτιά». Την 21η Απρίλη 1967, κυκλοφόρησε ο δίσκος «Θαλασσινά Φεγγάρια» των Μίκη Θεοδωράκη - Νίκου Γκάτσου, που απαγορεύτηκε μαζί με όλο το έργο του συνθέτη.

Αν η «Αμοργός» έχει περάσει στη συνείδηση των γραμματολόγων και των κριτικών σαν μια σπάνια ποιητική σύνθεση, ο Νίκος Γκάτσος κατέκτησε την αγάπη του κοινού από τις έξοχες μεταφράσεις των θεατρικών κειμένων και βεβαίως από τα τραγούδια του. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '60 ο Γκάτσος θα είναι ιδιαίτερα παραγωγικός στον τομέα του θεάτρου.

Θα μεταφράσει και θα παιχτούν σημαντικά έργα όπως «Η Λαίδη με το οικόσημο» του Ουίλιαμς, «Λίβινγκ Ρουμ» του Γκριν, «Φουέντε Οβεχούνα» του Λόπε ντε Βέγκα, «Ξαφνικά Πέρσι το καλοκαίρι» του Ουίλιαμς, «Ο Περλιμπλίν και η Μπελίσα» καθώς κι ο «Ματωμένος Γάμος» του Λόρκα, ο «Ιώβ» του ΜακΛις, το «Ταξίδι μακριάς ημέρας μέσα στη νύχτα» του Ο' Νηλ και πολλά άλλα.

Τελευταία μετάφραση «Η Ηρα και το Παγώνι» του Ο' Κέισι που ανέβηκε στο θέατρο Κατίνας Παξινού τη θεατρική περίοδο 1969-1970.

Από εκεί και μετά ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με το τραγούδι. Κυρίως κύκλους τραγουδιών σημαντικών συνθετών όπως ο Μ. Χατζηδάκις, ο Μ. Θεοδωράκης, ο Στ. Ξαρχάκος, ο Δ. Μούτσης, ο Χρ. Χάλαρης, ο Λ. Κηλαηδόνης κ.ά. Επιπλέον, ο Γκάτσος συνεργάσθηκε από το 1953 μέχρι το 1962 με το ΕΙΡ μεταφράζοντας και σκηνοθετώντας για το ραδιόφωνο θεατρικά έργα και λογοτεχνικές εκπομπές.

Τελευταίες συνεργασίες, η «Ενδεκάτη Εντολή» σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου, η «Σκοτεινή Μητέρα» και «Τα Κατά Μάρκον» με τον Σταύρο Ξαρχάκο. Το 1991 η Ακαδημία της Βαρκελώνης τον εκλέγει αντεπιστέλλον μέλος της και τον τιμά για τις μεταφράσεις του στον Λόρκα. Πέθανε στις 12 Μαϊου 1992. Σενάριο-Σκηνοθεσία: Τάσος Ψαρράς.