Δε σταματάει να εκπλήσσει με τους θησαυρούς της, δυόμιση αιώνες μετά τις πρώτες συστηματικές ανασκαφές, η Πομπηία, η πόλη που χάθηκε για πάντα κάτω από τόνους τέφρας μετά την έκρηξη του Βεζουβίου το 79 μ.Χ., που στοίχισε τη ζωή σε 13.000, αφήνοντας πίσω όμως μια ανεπανάληπτη φωτογραφία της στιγμής από την καθημερινότητα μιας ευημερούσας πόλης της αυτοκρατορικής Ρώμης. Μια φωτογραφία που εμπλουτίζεται συνεχώς χάρη στις ανακαλύψεις της αρχαιολογικής σκαπάνης, που συνεχίζει να δουλεύει ακούραστα, αφού ακόμα και σήμερα μόνο τα 2/3 της συνολικής έκτασης της αρχαίας πόλης έχουν ανασκαφεί.
Πολύ σπουδαία αρχαιολογικά, αλλά και τρομερά γοητευτική, είναι η ανασκαφή μιας ρωμαϊκής “καντίνας”, στην οποία απλοί κάτοικοι της όλης αγόραζαν φαγητό και ποτά σε μια από τις πιο όμορφες πλατείες της Πομπηίας. Γνωστό ως “Θερμοπωλείο” (thermopolium), το μέρος ήταν διακοσμημένο με εντυπωσιακές νωπογραφίες και διέθετε πλήθος υποδοχών για την παρασκευή του ρωμαϊκού “street food”, καθώς και αποθηκευτικών αγγείων για τη φύλαξη των υλικών και του κρασιού, αλλά και αγγεία πόσης.
Ανάμεσα στις νωπογραφίες ξεχωρίζει εκείνη μιας νύμφης, ενώ με πολλή ζωντάνια απεικονίζονται μια σειρά ζώα, τα περισσότερα από τα οποία ανήκαν και στο “μενού” του καταστήματος, όπως ένας κόκορας, δυο αναποδογυρισμένες πάπιες, αλλά και ένας σκύλος με το λουρί του, που πιθανότατα λειτουργούσε ως “φύλακας” της καντίνας από πεινασμένους “επιδρομείς”. Τα πιθανά φαγητά που προσφέρονταν στο σημείο διακρίνονται και από τα οστά και άλλα υπολείμματα που βρέθηκαν στο σημείο, που ανήκουν σε πάπιες, χοίρους, κατσίκες, ψάρια και σαλιγκάρια. Περαιτέρω αναλύσεις στα υπολείμματα των αγγείων και των οπών της καντίνας θα ρίξουν περισσότερο φως στο είδος των γαστριμαργικών απολαύσεων που πρόσφερε ο χώρος στους περαστικούς. Επιπλέον, βρέθηκε κι ο σκελετός ενός πολύ μικρού ενήλικου σκύλου, πιθανότατα όχι προς κατανάλωση, ο οποίος φαίνεται να ήταν αποτέλεσμα συνειδητής εκτροφής, καθώς τέτοια μεγέθη είναι πολύ σπάνια αποτέλεσμα τυχαίας γενετικής επιλογής στη φύση. Ανάμεσα στους σκελετούς υπάρχει κι εκείνος ενός ανθρώπου, θύματος της μεγάλης έκρηξης, αν και όχι σε καλή κατάσταση, λόγω της μερικής σύλησης του χώρου ήδη από την αρχαιότητα.
Ο επικεφαλής των ανασκαφών Μάσιμο Οσάνα, δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για την ανακάλυψη, αφού, παρότι έχουν ανασκαφεί περίπου 80 “θερμοπωλεία” στην Πομπηία, είναι το πρώτο που σώζεται σε τόσο καλή κατάσταση και στην ολότητά του. “Ξέρουμε τι τρώγανε εκείνη τη μέρα” (σ.σ της έκρηξης του Βεζουβίου), προσθέτοντας πως τα ευρήματα αποκαλύπτουν τις διατροφικές συνήθειες των λαϊκών στρωμάτων, καθώς η ρωμαϊκή αριστοκρατία απέφευγε τέτοιου είδους μέρη. Αν κρίνει κανείς από τη γευστική ποικιλία που αποκαλύπτουν τα ευρήματα, εκείνη έχανε.
Δεν είναι μόνο αυτή η πόλη. Είναι και Ηράκλεια και Σταβία με την πρώτη να έχει την Βιβλιοθήκη με τους καμένους Πάπυρους του Επίκουρου που τα τελευταία χρόνια διαβάζονται χάρη στην πλέον σύγχρονη τεχνολογία. Πραγματικά θησαυρός τα ευρήματα που κυριολεκτικά πάγωσαν στο χρόνο σε θερμοκρασίες 300 βαθμών. Συγκλονιστικές οι επιστολές του Πλίνιου του νεότερου που περιγράφει με ακρίβεια τα τραγικά γεγονότα και τον θάνατο του θείου του Ναύαρχου της Ρώμης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή