Δε θα υπήρχε Λουλές, αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ»

"Πούθ' έβγαινε μια τέτοια λεβεντιά"!

Από τις εξέχουσες μορφές του Κόμματός μας και του Λαϊκού μας Κινήματος, ο αείμνηστος ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΕΣ συμπληρώνει σήμερα μια ολόκληρη επταετία*"απουσίας" του από κοντά μας. (Αν μας άκουγε, τι είχαμε ν' ακούσουμε, που μιλάμε για απουσία του...). Γεννημένος στον Τύρναβο το 1906, υπηρετώντας το λαό και τον τόπο συνειδητά 60 χρόνια και παραπάνω, απ' όλα τα "πόστα" και τα"μετερίζια" του αγώνα.Αρχίζοντας (όπως καμάρωνε να το λέει) από"τυμπανιστής" στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού του. Περνώντας από νομιμότητες, δικτατορίες, κατοχές, εμφύλιο πόλεμο και βαθιές παρανομίες από το 1924 που οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και λίγο υστερότερα στο ΚΚΕ. Γνωρίζοντας απίθανες διώξεις, καταδίκες, εξορίες και φυλακές και μετρώντας (ούτε λίγο - ούτε πολύ) σχεδόν τρεις δεκαετίες στα κάτεργα! Παλεύοντας και δίνοντας μια ολόκληρη ζωή για τα μεγάλα κομμουνιστικά ιδανικά και "για να γυρίσει ο τροχός αλλιώς". Και φτάνοντας στην ΚΕ του ΚΚΕ, στο ΠΓ, βουλευτής, ευρωβουλευτής με την αξία του και, τέλος (τιμής ένεκεν) στο αξίωμα του "βετεράνου του Κόμματος". Ηρθε "το πλήρωμα του χρόνου" (στις 28/1/88) απάνω στα 82 χρόνια του, να μας αφήσει "γεια"!..

Πέρασαν αυτά τα 7 χρόνια τα "δίσεκτα" - με τις τρομακτικές εξελίξεις (ανατροπές, προδοσίες, αποστασίες στο διεθνές κίνημα), που έφεραν "τ' απάνω - κάτω" στον κόσμο, με βαριές επιπτώσεις και σε μας. Κι όμως ούτε στιγμή δεν τον ξεχάσαμε κι ήταν παρών" ανάμεσά μας... Θα έλεγα πως ήταν μάλλον "τυχερός", που έφυγε κάπως νωρίς. Και δεν έζησε τα "συμβάντα" των τελευταίων χρόνων και δεν είδαν τα μάτια του όσα είδαμε και ζήσαμε εμείς... Μα πάλι μετανιώνω και λέω, καλύτερα να ζούσε! Θα θλιβόταν, θα έπασχε, θα πονούσε, καθώς ήταν και τόσο συναισθηματικός. Θα οργιζόταν και θα ξεσπούσε, καθώς ήταν στενάχωρος. Θα "ράγιζε η καρδιά του" από τη συμφορά που μας ήβρε, έστω προσωρινά... Αλλά θα ένιωθε και χαρά και θα ήταν περήφανος, που το Κόμμα μας άντεξε τούτη τη μέγιστη δοκιμασία και στάθηκε ορθό!.. Παρά τις αναποδιές στο σήμερα και τις δυσκολίες στο αύριο, θα ακτινοβολούσε πίστη και αισιοδοξία, όπως πάντα. Και θα βοηθούσε να ξεπεράσουμε πιο εύκολα και με λιγότερες απώλειες την κρίση. Για να τραβήξουμε μπροστά!.. Εφυγε, τώρα που τον είχαμε τόση ανάγκη. Και που σαν αυτόν, λίγοι μας έχουνε απομείνει.

Είναι αλήθεια, τον χάσαμε και είναι δυσαναπλήρωτο το κενό. Ομως έχουμε τη μεγάλη του προσφορά σαν κληρονομιά, που μας είναι πολύτιμη. Εχουμε τη ζωή του την πολυτάραχη, τη λαμπρή ιστορία του, τους αδιάκοπους αγώνες του και την ακάματη δράση του. Εχουμε το ζωντανό έργο του, τις γραφτές ομιλίες του και τις συνεντεύξεις του. Εχουμε τις εμπειρίες του, βγαλμένες μέσα απ' τη ζωή, τη θυμοσοφία του, που δείχνει πόσο είχε ζυμωθεί με τον απλό λαό και ιδιαίτερα την αγαπημένη του αγροτιά, το σπινθηροβόλο πνεύμα του, τα γνωρίσματα του αδαμάντινου χαρακτήρα του, τις πάμπολλες αρετές του, το φωτεινό του παράδειγμα... Αμποτες να καταφέρναμε στο ελάχιστο αυτά να τα 'χουμε κατά νου. Και να αξιοποιούσαμε, στην πολιτική, την ιδεολογική, τη διαπαιδαγωγητική και την οργανωτική μας δουλιά. Πολύ θα βοηθιόμασταν και θα βοηθούσαμε τα νεότερα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Αξίζει να αναφέρουμε ορισμένα σημεία (με την ευκαιρία αυτή) από ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ, που εξέφραζε τη βαθιά οδύνη της για το θάνατό του:

"Ο Κώστας Λουλές αφήνει πίσω του μια ζωή γεμάτη δράση και θυσίες, αφιερωμένη στον αγώνα για τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατιάς και της αγροτιάς, για μια Ελλάδα της ειρήνης, της προόδου, δημοκρατική, ανεξάρτητη, σοσιαλιστική... Πάντοτε παρών, πάντοτε όρθιος και στις πιο δύσκολες καμπές του λαϊκού κινήματος, ακατάβλητα δραστήριος μέχρι την τελευταία στιγμή, αναδείχτηκε σε μια φωτεινή ηγετική μορφή του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας. Πλούτισε με τη σκέψη του και με τη βαθιά γνώση των λαϊκών προβλημάτων τις πολιτικές επεξεργασίες του Κόμματος, ιδιαίτερα στα ζητήματα που αφορούν την εργαζόμενη αγροτιά και την εργατοαγροτική συμμαχία.

...Με την ευθύτητα και την ανιδιοτέλειά του κατέκτησε την αγάπη των ανθρώπων του λαού. Το ήθος, η κομματικότητα, η αφοσίωσή του στην υπεράσπιση των αρχών του ΚΚΕ, των ιδανικών της ειρήνης και του σοσιαλισμού, θα φωτίζουν πάντα το δρόμο των κομμουνιστών και των λαϊκών αγωνιστών της πατρίδας μας".

Δεν θα ήτανε σωστό να μην κάνουμε και μια αναφορά σε μια απολογία του σε στρατοδικείο. Πολλά χρόνια πριν ακουστεί στη Βουλή των Ελλήνων ο προφητικός λόγος του για την αναγνώριση της Αντίστασης, το περίφημο "ντάλα μεσημέρι" (!) αντήχησε στη Δίκη των 42 κομμουνιστών το 1960 ετούτο το βροντερό "κατηγορώ" του Κ. Λουλέ:

"Ανυπόστατες και συκοφαντικές είναι οι κατηγορίες για κατασκοπία. Τον εθνικό πατριωτικό χαρακτήρα του ΚΚΕ τον αποδεικνύουν οι αγώνες και οι θυσίες του... Με την επίθεση του ιταλικού φασισμού, οι κομμουνιστές στάθηκαν οι πιο φλογεροί και συνεπείς πατριώτες.Οι κρατούμενοι στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης καλέσαμε (ήμουν κι εγώ με άλλους 600 στην Ακροναυπλία) το λαό να ενωθεί σε πανεθνικό μέτωπο και ζητήσαμε να σταλούμε και οι ίδιοι στο μέτωπο να πολεμήσουμε... Ο Μεταξάς και αυτοί που τον διαδέχτηκαν, όχι μόνο δε δέχτηκαν την προσφορά μας, αλλά μας παρέδωσαν στους Γερμανούς.

Πρόεδρος: Ευτυχώς που δε σας έδωσαν όπλα.

Κ. Λουλές: Πολλοί κομμουνιστές πήραν όπλα και τα τίμησαν. Στις δύσκολες στιγμές της κατοχής, ενώ τα κόμματα που κυβερνούσαν ως τότε κλείστηκαν στο καβούκι τους και συνιστούσαν υπομονή, όχι τρέλες, το ΚΚΕ πρώτο σήκωσε τη σημαία του απελευθερωτικού αγώνα.Η θαυμαστή και ένδοξη εποποιία που έγραψε ο λαός κάτω απ' τη σημαία του ΕΑΜ είναι έργο που οργάνωσε, εμψύχωσε και πραγματοποίησε το ΚΚΕ".

Ας κλείσουμε αυτό το σημείωμα με ακόμα δυο λόγια δικά του: "28 χρόνια φυλακές και εξορίες. 12 παρανομία και 8 προσφυγιά. Αν τα βγάλουμε αυτά, είμαι 32 χρονών! Είμαι ακόμα νέος. Ετσι εξηγείται ότι τρέχω σαν παιδί ακόμα, ότι "πιλαλάω"...".

Εξηγούνται ακόμα πολλά, αθάνατε μπάρμπα - Κώστα! Ο αισιόδοξος χαιρετισμός σου, το "Πάντα καλά"!.. Το ανεπανάληπτο (σε άπταιστη καθαρεύουσα) "Ορθοστατών και Ορθοβαδίζων μέχρι το έσχατον γήρας"!.. Είναι να μη σε θυμόμαστε, να μη σε θαυμάζουμε, να μη διαλαλούμε: "Πούθ' έβγαινε μια τέτοια λεβεντιά"!

Γιώργης ΜΩΡΑ+ΔΚΙΤΗΣ

 * Από τον Ριζοσπάστη  

 Κυριακή 29 Γενάρη 1995

…

Κώστας Λουλές: "Ορθοστατών και ορθοβαδίζων"

Του Τάκη ΜΑΜΑΤΣΗ

Σήμερα, 28 Γενάρη, συμπληρώνονται δέκα χρόνια από το θάνατο του γνωστού ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, Κώστα Λουλέ.

Ηταν τόσο έντονη η παρουσία του σε πολλούς τομείς της κομματικής, αλλά και της δημόσιας ζωής, τόσο πολύπλευρη η δράση του, τόσο άμεση και ανυπόκριτη η επαφή του με τους ανθρώπους και τόσο αυθόρμητη και χαρακτηριστική η λαϊκή θυμοσοφία, ώστε άφησε βαθιά ίχνη στο πέρασμα του χρόνου. Ως την τελευταία στιγμή της υπερογδοντάχρονης ζωής του, δε σταμάτησε την πολύτιμη προσφορά του στο Κόμμα, στο ΚΚΕ, και στο λαϊκό κίνημα. Ως το "έσχατον γήρας", όπως συνήθιζε να λέει, έμεινε πιστός και αφοσιωμένος, ολόψυχα δοσμένος στην υπόθεση του Κόμματός μας.

Ηταν τίμιος, σεμνός, ευθύς και ανιδιοτελής κομμουνιστής. Σταθερός και ασυμβίβαστος επαναστάτης. Αταλάντευτος και ανυποχώρητος μαρξιστής - λενινιστής. Συνεπής και ακούραστος αγωνιστής για τα συμφέροντα των ανθρώπων της δουλιάς και του μόχθου, για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική πρόοδο και το θρίαμβο του σοσιαλισμού. Φλογερός πατριώτης, αλλά και αλύγιστος διεθνιστής.

Η ζωή του, στο μεγαλύτερο μέρος της, ήταν φοβερά δύσκολη και τρικυμιώδης. Αλλά και γεμάτη επαναστατική φλόγα, ακατανίκητη δύναμη, παραδειγματική πίστη και ανεξάντλητη αισιοδοξία. Από τα 82 του χρόνια και τα 63 χρόνια της ακατάβλητης κομματικής δράσης του, τα 28 τα έζησε στις φυλακές και τις εξορίες, 12 στην παρανομία και 8 στην αναγκαστική πολιτική προσφυγιά.

Γέννημα της μικρής επαρχιακής πόλης του Τυρνάβου, του Τούρναβου, όπως με ανυπόκριτη χαρά και αγάπη αποκαλούσε, αν και προερχόταν από πλούσια οικογένεια, επηρεάστηκε πολύ νωρίς από τις επαναστατικές ιδέες και προσχώρησε στο κομμουνιστικό κίνημα, που τότε έκανε ακόμα τα πρώτα βήματα στη χώρα μας, κάτω από τη ζωοδότρα επίδραση της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1924 και λίγο αργότερα πέρασε στο ΚΚΕ. Από τότε, αψηφώντας τις απερίγραπτες δυσκολίες και τους μεγάλους κινδύνους που αντιμετώπιζαν οι πρωτομάρτυρες του κομμουνισμού, ρίχτηκε στα μανιασμένα κύματα της σκληρής και αδυσώπητης επαναστατικής πάλης. Από την πλούσια και άνετη ατομική και οικογενειακή ζωή, από την εύκολη σταδιοδρομία και το σκαρφάλωμα σε πλουσιοπάροχες θέσεις, προτίμησε το δύσβατο, τον ακανθώδη, τον επικίνδυνο δρόμο του αγώνα, για το καλό του λαού και του τόπου, για να ανατείλει και στη χώρα μας ο ήλιος της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης, για να καταργηθεί η εκμετάλλευση και η καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο και να οικοδομηθεί η νέα, η σοσιαλιστική κοινωνία.

Σ' αυτό το δρόμο, το δρόμο της τιμής και του αγώνα, του αλτρουισμού, της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας, βάδισε από τα νεανικά του χρόνια ο γνωστός μπάρμπα - Κώστας. Και έμεινε στητός και αψηλομέτωπος. "Ορθοστατών και ορθοβαδίζων", όπως πολύ χαρακτηριστικά και παραστατικά έλεγε. Δε λύγισε μπροστά στις ακατάπαυστες διώξεις, θύελλες και κακοδρομές, στις κακουχίες και τις πολύχρονες ταλαιπωρίες και στερήσεις. Δεν κάμφθηκε ούτε μπροστά στην απειλή της εκτέλεσής του με τη βρώμικη κατηγορία της κατασκοπίας. Δεν υποχώρησε και δε λοξοδρόμησε. Σφυρηλατημένος μέσα στο καμίνι της σκληρής επαναστατικής πάλης με το πιο ανθεκτικό ατσάλι, το ατσάλι του πραγματικού κομμουνιστή και επαναστάτη, γαλουχημένος και εξοπλισμένος με τη διδασκαλία του μαρξισμού - λενινισμού, άντεξε και στις πιο δύσκολες δοκιμασίες. Τα 'βγαλε πέρα και στις πιο δύσκολες καμπές του αγώνα. Και αναδείχτηκε, με το σπαθί του, σε ηγετική μορφή του Κόμματός μας.

Από το 1945 εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ και από το 1970 ως το 1982 μέλος του ΠΓ. Το 1977 και το 1981 εκλέχτηκε βουλευτής του Κόμματος στο Νομό Λάρισας. Εκλέχτηκε επίσης και πρώτος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.

Σε όποιον τομέα και αν δούλεψε, εντυπωσίασε με την κοχλάζουσα ενεργητικότητα και την εκπληκτική εργατικότητά του, την πραγματικά νεανική αντοχή του, την ανησυχία για τα προβλήματα του λαού και ιδιαίτερα της αγροτιάς, την απαιτητικότητα πρώτ' απ' όλα από τον εαυτό του και μετά και από τους συνεργάτες του, την αυστηρή στάση του απέναντι στις ελλείψεις και αδυναμίες, την απόλυτη συνέπεια λόγων και έργων, την προθυμία του να βοηθάει και να συμβουλεύει τα νεαρά στελέχη, τη σεμνότητα και την ανθρωπιά του, το ήθος, την κομματικότητα και τη μαχητικότητά του στην υπεράσπιση των αρχών του Κόμματος.

Ο Κώστας Λουλές ενσάρκωσε τις καλύτερες ιδιότητες του κομμουνιστή και του κομμουνιστή ηγέτη. Ξεχώρισε σαν μια ακόμη ηθική μορφή επαναστάτη, που κέρδισε την αναγνώριση και το σεβασμό, όχι μόνο των κομμουνιστών, παλαιών και νέων, αλλά και πολιτικών του αντιπάλων.

Σαν βουλευτής του Κόμματος, ο μπάρμπα - Κώστας πρόβαλε επίμονα τα αιτήματα και τα προβλήματα των εργαζομένων και υπεράσπισε με σθένος τα συμφέροντά τους. Οπως εύστοχα έγραψε ο "Ριζοσπάστης", ο μπάρμπα - Κώστας "άφησε και στη Βουλή εποχή. Εδινε μάχες, φώναζε, παθιαζόταν και για τα μεγάλα και για τα μικρά ζητήματα. Ολοι έβλεπαν σ' αυτόν - κι ας ήταν αντίπαλοι και διαφωνούσαν ριζικά μαζί του - την προσωποποίηση της εντιμότητας, της αφοσίωσης, της αυταπάρνησης".

Ιστορική έμεινε η προφητική ρήση του στη Βουλή στις 4 Απρίλη 1978, απαντώντας στον τότε υπουργό Αμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ, ότι "η Εθνική Αντίσταση θ' αναγνωριστεί και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι".

Ιστορική είναι και η αποστομωτική απάντηση που έδωσε σ' όλους εκείνους, που σκόπιμα προσπαθούν, διαστρεβλώνοντας αυθαίρετα την ιστορική αλήθεια, να διαγράψουν τον πρωτοπόρο και αποφασιστικό ρόλο του ΚΚΕ στην ΕΑΜική Αντίσταση και να εμφανιστούν σφετεριστές και κληρονόμοι της. "Οπως δεν μπορείς να μιλάς για χάνι της Γραβιάς χωρίς Ανδρούτσο - βροντοφώναξε ο μπάρμπα - Κώστας - δεν μπορείς να μιλάς και για ΕΑΜ - ΕΛΑΣ χωρίς το ΚΚΕ"!

Ο Κώστας Λουλές αναδείχθηκε με τη στάση και τη δράση του σε γνήσιο λαϊκό ηγέτη, που έκλεινε μέσα του τον εργάτη και τον ξωμάχο του θεσσαλικού κάμπου. Εζησε και πέθανε σαν κομμουνιστής. Δηλαδή σαν άνθρωπος με υψηλά και ευγενικά ιδανικά. Υπηρέτησε με όλες τις δυνάμεις και τις ικανότητές του τη μεγάλη υπόθεση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Κράτησε ψηλά τον τιμημένο τίτλο του κομμουνιστή και του έδωσε μεγαλύτερο κύρος, μεγαλύτερη δύναμη.

Πολλά έχουμε να θυμόμαστε και να διδασκόμαστε από την πολύχρονη ζωή και δράση του, όπως και από τις αμέτρητες άλλες ηρωικές μορφές του Κόμματός μας. Ιδιαίτερα πρέπει να το επιδιώξουν, με την ευκαιρία και των 80χρονων του Κόμματος, οι νέοι και οι νέες και πριν απ' όλα οι Κνίτες και οι Κνίτισσες. Να αντλούν δύναμη και θάρρος από το πρωτοποριακό τους παράδειγμα.

Σαν σήμερα, 28 Γενάρη 1988, πεθαίνει το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, Κώστας Λουλές.