Προσπαθώντας να αποποιηθούν τις ευθύνες του κράτους στην αντιμετώπιση της κακοκαιρίας, όπως κάνουν και με την πανδημία, κυβερνητικά στελέχη και διάφοροι κονδυλοφόροι επαναφέρουν το επιχείρημα ότι δεν είναι καλό να τα περιμένουμε όλα από το κράτος, επειδή αφενός οι αδυναμίες του είναι γνωστές και αφετέρου η απαίτηση των «υπηρεσιών» του σημαίνει επιπλέον κόστος, τη στιγμή μάλιστα που ο λογαριασμός της πανδημίας είναι ήδη πολύ υψηλός. Αρα, αν κάποιος θέλει να αισθάνεται ασφαλής στις έκτακτες καταστάσεις, θα πρέπει να είναι διατεθειμένος να πληρώσει «κάτι παραπάνω». Αλλιώς, να συμβιβαστεί με «το κράτος που έχει» και να μη διαμαρτύρεται. Τέτοιες απόψεις είναι χυδαίες και προκλητικές. Συγκαλύπτουν ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι «λειψός» απέναντι στην πανδημία και στην κακοκαιρία επειδή ο προσανατολισμός του δεν είναι στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών, επειδή δηλαδή είναι «πλήρης» αλλού. Οτι σε κανονικές και έκτακτες συνθήκες ο ίδιος αυτός μηχανισμός δουλεύει ρολόι για τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, τους οποίους στηρίζει με χρήμα, διευκολύνσεις και προνόμια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι κεντρικοί αυτοκινητόδρομοι, όπως η Αθηνών - Λαμίας: Ο λαός έζησε την ταλαιπωρία και τον αποκλεισμό, επειδή το κράτος έκλεισε το δρόμο, στη λογική του «μένουμε σπίτι» για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας. Οι ανάδοχοι των δρόμων, όμως, πέρα από το ότι εισπράττουν τα ληστρικά διόδια, δεν θα έχουν καμία απώλεια εσόδων, ενώ και το κλείσιμο της Εθνικής τούς γλίτωσε από τα έξοδα καθαρισμού, που είναι ευθύνη τους. Πού οδηγεί επομένως η «λογική» τους; Αν θέλεις καλύτερες υπηρεσίες, δέξου την ανταποδοτικότητα και τη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους». Αλλιώς, ανάλαβε αδιαμαρτύρητα την ατομική σου ευθύνη κι άσε το κράτος ανενόχλητο να ανταποκριθεί στη δική του «ευθύνη» απέναντι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα...
Την ώρα που ο λαός της Αττικής (και όχι μόνο) ζούσε το απόλυτο χάος μέσα στα χιόνια, βρισκόταν σε εξέλιξη ένα «πινγκ πονγκ» ευθυνών για την άθλια κατάσταση με τους αποκλεισμένους δρόμους, τις ακινητοποιημένες συγκοινωνίες, τα πεσμένα ρεύματα κ.ο.κ. Η κυβέρνηση διαφήμιζε την ...ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού και της πολιτικής προστασίας, που έγκαιρα εκπόνησε σχέδιο για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας. Οπως αποδείχτηκε βέβαια, ο μόνος σχεδιασμός που υπήρχε ήταν το «μείνετε σπίτι» και «κλείστε την Εθνική οδό». Οσο για τους απροσπέλαστους δρόμους, η ευθύνη μετατιθόταν στην Περιφέρεια, η οποία υπερασπιζόταν ότι τα έκανε όλα στην εντέλεια, έχοντας μάλιστα διαθέσει και 5.000 τόνους αλατιού στους δήμους της Αττικής! Οι δήμοι, τέλος, πέρα από το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους δεν πήραν κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας και ανακούφισης του λαού, ειδικά εκεί που τα προβλήματα ήταν πιο οξυμένα, πέταγαν το μπαλάκι πίσω στην Περιφέρεια, λέγοντας ότι ζητούσαν τη συνδρομή της στον αποχιονισμό, χωρίς ανταπόκριση.
Αξιοποιώντας αυτό το γαϊτανάκι, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης έβγαλαν τη συνηθισμένη ...γνωμάτευση ότι για την ταλαιπωρία του κόσμου φταίει απλώς η «ασυνεννοησία» μεταξύ των πολλών φορέων που εμπλέκονται στη «διαχείριση κρίσεων» και η «ανικανότητα του επιτελικού κράτους» να τους συντονίσει. Πλασάροντας ταυτόχρονα τους εαυτούς τους ως «ικανούς» και «αποτελεσματικούς». Εργο χιλιοπαιγμένο, παρόλο που όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτά τα χρόνια βαραίνονται για καταστροφές σε λαϊκές περιουσίες και αδικοχαμένες ανθρώπινες ζωές. Η αλήθεια βεβαίως είναι ότι κυβέρνηση, Περιφέρεια και δήμοι είναι κρίκοι της ίδιας αντιλαϊκής αλυσίδας, που σε κανονικές και έκτακτες συνθήκες στέκεται απέναντι από τις ανάγκες του λαού. Η «ασυνεννοησία» και η έλλειψη συντονισμού δεν αρκούν να εξηγήσουν πως ζούμε διαρκώς τραγικά γεγονότα όπως αυτά που γνωρίσαμε στο Μάτι, στη Μάνδρα, στην Καρδίτσα, στην Εύβοια... και ο κατάλογος δεν τελειώνει. Αντί να ψάχνουμε «ικανούς» και «αποτελεσματικούς», μάλλον πρέπει να βάλουμε στο στόχαστρο την αντιλαϊκή αλυσίδα που συνεχώς μας αφήνει απροστάτευτους...
Στο πρώτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ καταγράφεται (Θέση 9) ότι το κεντρικό ζήτημα που απασχολεί το 21ο Συνέδριο του Κόμματος είναι η ανάγκη να γίνεται ακόμα πιο διακριτός ο ρόλος του ΚΚΕ ως ισχυρής οργανωμένης ιδεολογικοπολιτικής - εργατικής - λαϊκής πρωτοπορίας σε πλατιές εργατικές - λαϊκές δυνάμεις. Να γίνει ακόμα πιο διακριτός ο ρόλος του Κόμματος ως του φορέα των νέων ιδεών της επαναστατικής κοινωνικής προοπτικής, της απάντησης στα μεγάλα ζωτικά προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί και απαιτούν επιτακτικά τη λύση τους στον 21ο αιώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί όμως η ΚΕ θέτει ως κεντρικό ζήτημα το Κόμμα; Γιατί πρέπει να αφομοιωθεί καλύτερα και πιο βαθιά από όλο το κομματικό δυναμικό και να υπάρχει αντικειμενική εκτίμηση της προόδου που έχει κάνει το Κόμμα, των κατακτήσεών του σε ιδεολογικό - πολιτικό και μαζικό επίπεδο. Από αυτήν την άποψη, να κατακτηθεί ενιαία αντίληψη για τις νέες μεγάλες απαιτήσεις που προκύπτουν από την ταξική πάλη, από το γεγονός ότι η νέα φάση που διανύουμε ανεβάζει την απαιτητικότητα, επομένως και την υποχρέωση από όλες τις Κομματικές Οργανώσεις να περάσουν σε νέα ανοδική πορεία.
Σήμερα, 30 χρόνια μετά την εκδήλωση της αντεπανάστασης, έχει συσσωρευτεί μια πλούσια πείρα από τη δράση του Κόμματος όχι απλά σε «μη επαναστατικές» αλλά σε «αντεπαναστατικές συνθήκες», σε έναν πολύ αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων διεθνώς. Το Κόμμα κατάφερε όχι μόνο να διατηρήσει τη συνέχεια του επαναστατικού - κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, αλλά και να αναπτύξει περαιτέρω τις επεξεργασίες, την επαναστατική θεωρία και τη στρατηγική του.
Στο 19ο Συνέδριο το Κόμμα ψήφισε το νέο του Πρόγραμμα και το νέο του Καταστατικό. Τότε ολοκληρώθηκε η νέα διάταξη των Κομματικών Οργανώσεων, σε μια προσπάθεια να αντιστοιχίζεται η οργανωτική κατάσταση με τις στρατηγικές επεξεργασίες. Είχε προηγηθεί η επεξεργασία της αντίληψής μας για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, η αποτίμηση της πορείας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης με επίκεντρο την ΕΣΣΔ, στο 18ο Συνέδριο. Ταυτόχρονα, προχώρησαν οι επεξεργασίες της Ιστορίας του Κόμματος, με αποκορύφωμα την έκδοση των τόμων του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματος για την περίοδο 1918-1968. Στο 20ό Συνέδριο εξειδικεύτηκε καλύτερα η στρατηγική του Κόμματος, το Πρόγραμμά του για τις συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ενός πιθανού ιμπεριαλιστικού πολέμου και εμπλοκής της χώρας σε αυτόν, αλλά και σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης, συμβιβασμών και συμφωνιών ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ή καπιταλιστικά κράτη, που προετοιμάζουν έναν νέο γύρο συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων. Μελετήθηκε η πείρα από τη διαπάλη με τη νέα σοσιαλδημοκρατία, αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, και την ανάδειξή του στην αστική διακυβέρνηση, καθώς και οι νέες δυσκολίες που προστέθηκαν στην ταξική πάλη. Επίσης επεξεργαστήκαμε τη δράση μας σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και ασθενικής ανάκαμψης που τη διαδέχτηκε, με επίκεντρο την πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, την ανάπτυξη του ρόλου του Κόμματος, όλων των ΚΟ και της ΚΝΕ, με κρίκο τις Τομεακές Επιτροπές.https://www.902.gr/eidisi/politiki/251155/giati-kentriko-periehomeno-toy-21oy-synedrioy-toy-kke-afora-komma ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ