ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2021

Ανοιχτή επιστολή του Αμερικανού ηθοποιού, σκηνοθέτη και τραγουδιστή Ντιν Ριντ (Dean Reed), προς τον Α.Σολζενίτσιν.


" Εγώ, ως Αμερικανός καλλιτέχνης, πρέπει να απαντήσω σε κάποιες από τις κατηγορίες σας, που δημοσιεύθηκαν από τον καπιταλιστικό τύπο σε όλο τον κόσμο. Κατά τη γνώμη μου, είναι ψευδείς κατηγορίες και οι λαοί του κόσμου πρέπει να γνωρίζουν, γιατί είναι ψευδείς. Σφραγίσατε την ΕΣΣΔ ως βαθιά άρρωστη κοινωνία, χτυπημένη από το μίσος και την αδικία. Λέτε ότι η σοβιετική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς τους εχθρούς, και ολόκληρη την ατμόσφαιρα στο μίσος, το οποίο δεν σταματά ακόμη στο φυλετικό μίσος. Μάλλον μιλάτε για την πατρίδα μου, και όχι για τη δική σας. Πράγματι ακριβώς η Αμερική, και όχι η ΕΣΣΔ, διεξάγει πολέμους και δημιουργεί μια τεταμένη κατάσταση ενός πιθανού πολέμου, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στην οικονομία της να δράσει, αλλά στους δικτάτορες μας και τη στρατιωτική βιομηχανία (VPK) να αποκτήσουν ακόμα περισσότερο πλούτο και δύναμη από το αίμα του βιετναμέζικου λαού, των στρατιωτών μας και όλων των ανθρώπων του κόσμου που αγαπούν την ελευθερία. Η άρρωστη κοινωνία είναι στη γενέτειρά μου και όχι στη δική σας, κ. Σολζενίτσιν!

Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ, και όχι η ΕΣΣΔ, έγιναν η πιο βίαιη κοινωνία που γνώρισε ποτέ η ιστορία. H Αμερική, όπου η μαφία έχει περισσότερη οικονομική δύναμη, από ό, τι ακόμη και οι μεγαλύτερες εταιρείες, και όπου οι πολίτες μας δεν μπορούν να περπατήσουν τη νύχτα στους δρόμους χωρίς το φόβο να υποστούν επίθεση από εγκληματιές. Συγκεκριμένα, η κοινωνία μας θεωρείται βολική να σκοτώσει κάθε προοδευτικό ηγέτη, ο οποίος βρίσκει το θάρρος να υψώσει φωνή ενάντια σε ορισμένες αδικίες μας. Αυτό είναι μια άρρωστη κοινωνία, κ. Σολζενίτσιν!

Περαιτέρω μιλάτε για το φυλετικό μίσος. Στις ΗΠΑ, και όχι στην ΕΣΣΔ για μια περίοδο δύο αιώνων παραμένουν ατιμώρητες οι δολοφονίες των Νέγρων, τους οποίους κρατούν ακόμη σε καθεστώς μισής-δουλείας. Στις ΗΠΑ, και όχι στην ΕΣΣΔ η αστυνομία χτυπάει και συλλαμβάνει κάθε Νέγρο που προσπαθεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του.

Στη συνέχεια, λέτε ότι η ελευθερία του λόγου, η ειλικρινής και πλήρης ελευθερία του λόγου - εδώ είναι η πρώτη προϋπόθεση για την υγεία κάθε κοινωνίας και της δικής μας επίσης. Προσπαθήστε να επεκτείνετε αυτές τις σκέψεις στους ανθρώπους που υποφέρουν, που αναγκάζονται να αγωνίζονται για επιβίωση υπό την καταπίεση των δικτατόρων, οι οποίοι κρατούνται στην εξουσίας μόνο λόγω της βοήθειας των ΗΠΑ.

Πείτε τις σκέψεις σας σε ανθρώπους των οποίων η υγεία συνίσταται μόνο στο γεγονός ότι τα μισά από τα παιδιά τους πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του τοκετού, καθώς δεν έχουν χρήματα για τον γιατρό και υποφέρουν ολόκληρη τη ζωή χωρίς ιατρική υπηρεσία.

Πείτε για αυτό σε ανθρώπους του καπιταλιστικού κόσμου, των οποίων η υγεία έγκειται στο γεγονός ότι περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στο φόβο της ανεργίας.

Πείτε στους Αμερικανούς μαύρους πόσο βοήθησαν στην «Υγεία» και στην «Ελευθερία του λόγου» στον δίκαιο αγώνα τους για ισότητα με τους λευκούς, όταν, μετά από δύο αιώνες της «Αμερικάνικης ελευθερίας του λόγου» σε πολλά μέρη των ΗΠΑ πιστεύουμε ότι σκοτώνοντας έναν Νέγρο είναι σαν κυνήγι αρκούδας! πείτε στους εργάτες του καπιταλιστικού κόσμου για τις ιδέες σας σχετικά με την «Ελευθερία του λόγου ως πρώτη προϋπόθεση υγείας» εάν λόγω έλλειψης χρημάτων οι γιοι και οι κόρες τους δεν θα είναι σε θέση να αναπτύξουν τις ψυχικές τους δεξιότητες στο σχολείο και επομένως δεν θα μπορέσουν ποτέ να μάθουν να διαβάζουν! Μιλάτε για την ελευθερία του λόγου, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη εξακολουθεί να μιλάει για τη δυνατότητα να μάθει να διαβάζει !

Όχι, κ. Σολζενίτσιν, ο ορισμός σας για την ελευθερία του λόγου ως πρώτη προϋπόθεση για την υγεία της κοινωνίας είναι ελαττωματικός. Η πρώτη προϋπόθεση είναι να γίνει η χώρα αρκετά υγιής ηθικά, διανοητικά, πνευματικά και σωματικά, έτσι ώστε οι πολίτες της να μπορούν να διαβάζουν, να γράφουν, να εργάζονται και να ζουν μαζί ειρηνικά. Όχι, κ. Σολζενίτσιν, δεν αποδέχομαι την πρώτη σας προϋπόθεση για μια υγιή κοινωνία και ειδικά τον ορισμό στα πλαίσια που τον θέτετε.

Πιστεύετε πραγματικά ότι το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα που κυβερνά τη χώρα και τον κόσμο ενδιαφέρεται για την «Ελευθερία του λόγου» ;! Οι κυβερνήτες του γνωρίζουν ότι αυτοί, και μόνο αυτοί, έχουν τη δύναμη να λαμβάνουν αποφάσεις. Ισχυρίζεστε επίσης ότι η Σοβιετική Ένωση δεν συμβαδίζει με τον εικοστό αιώνα. Αν αυτό είναι αλήθεια,αυτό γίνεται γιατί η Σοβιετική Ένωση είναι πάντα μισό βήμα μπροστά από τον εικοστό αιώνα! Αλήθεια προτείνετε στο λαό σας να εγκαταλείψει το ρόλο του ως ηγέτη και πρωτοπόρο φύλακα των λαών του κόσμου και να επιστρέψει στις απάνθρωπες και σκληρές συνθήκες που επικρατούν στον υπόλοιπο κόσμο όπου η αδικία αφθονεί πράγματι σε μια ατμόσφαιρα σχεδόν φεουδαρχικών συνθηκών πολλών χωρών;

Κύριε Σολζενίτσιν, το άρθρο συνεχίζει και λέει ότι εσείς - «Ένας συγγραφέας που υποφέρει μακροχρόνια από τη Σοβιετική Ένωση». Προφανώς, αυτό σημαίνει ότι υποφέρετε από έλλειψη ηθικών και κοινωνικών αρχών και ότι η συνείδησή σας σας βασανίζει τις ήσυχες ώρες της νύχτας όταν είστε μόνος.

Είναι σωστό, ότι η ΕΣΣΔ έχει τις δικές της αδικίες και ελλείψεις, αλλά πράγματι όλα στον κόσμο είναι σχετικά. Κατ 'αρχήν και στην πραγματικότητα η κοινωνία σας προσπαθεί να οικοδομήσει μια πραγματικά υγιή και δίκαιη κοινωνία. Οι αρχές, στις οποίες βασίζεται η κοινωνία σας, είναι υγιείς, σαφείς και δίκαιες, ενώ οι αρχές της κοινωνίας μου είναι σκληρές, μισθοφόροι (εγωιστικές) και άδικες. Προφανώς, μπορεί να συμβούν κάποια λάθη και αδικίες στη ζωή. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια κοινωνία που βασίζεται σε δίκαιες αρχές έχει περισσότερες προοπτικές να έρθει σε μια δίκαιη κοινωνία, από αυτήν, η οποία βασίζεται στην αδικία και την εκμετάλλευση ενός ανθρώπου από άνθρωπο. Η κοινωνία και η κυβέρνηση της χώρας μου έχουν μείνει πίσω, επειδή ο μοναδικός τους σκοπός συνίσταται στο να διατηρηθεί το status quo σε ολόκληρο τον κόσμο. Συγκεκριμένα, η χώρα σας προσπαθεί να κάνει προοδευτικά βήματα στο όνομα της ανθρωπότητας, και αν δεν είναι τέλεια μερικές φορές και σκοντάφτει μερικές φορές, τότε δεν πρέπει να καταδικάσουμε ολόκληρο το σύστημα για αυτά τα ελαττώματα, αλλά πρέπει να το χαιρετίσουμε για το θάρρος της και την προσπάθειά της να βρει νέους τρόπους.

Ειλικρινά δικός σας,

Dean Reed, 1971 "



Η επιστολή εδώ στα Αγγλικά. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην ''Λογοτεχνική εφημερίδα'' (Литературная газета) №5, 1971 https://www.reddit.com/.../open_letter_of_dean_reed_to.../

 

Vladimiros Herianidis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου