Στη Θέση 10 σημειώνεται πως «στοιχείο που πιο έντονα χαρακτηρίζει τις διεθνείς σχέσεις είναι η όξυνση της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία...». Πού αποτυπώνεται αυτό το στοιχείο; Πόσο μας αφορά;

Το νέο στοιχείο στον ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας σήμερα είναι, όπως εκτιμάται στη Θέση 3 του 2ου κειμένου των Θέσεων, ότι «ενισχύεται αντικειμενικά η δυνατότητα της Κίνας να απειλήσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα τα επόμενα χρόνια». Σημειώνονται η σημαντική αύξηση του μεριδίου της Κίνας στο ΑΕΠ, η όξυνση του εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ, οι προσπάθειες των ΗΠΑ να βάλουν εμπόδια στο σχέδιο του «Δρόμου του Μεταξιού».

Σήμερα η Κίνα είναι η 2η παγκόσμια οικονομική δύναμη, ενώ το Centre for Economics and Business Research (CEBR) εκτιμά πως στα 2028 θα είναι μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, ξεπερνώντας τις ΗΠΑ πέντε χρόνια νωρίτερα απ' ό,τι προβλεπόταν. Ταυτόχρονα η Κίνα, που είναι η 3η στρατιωτική δύναμη στον πλανήτη, μετά τις μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις (ΗΠΑ και Ρωσία), αυξάνει τη στρατιωτική ισχύ της, ερχόμενη το 2020 στη 2η θέση σε στρατιωτικές δαπάνες, και αναδεικνύεται σταθερά στους μεγαλύτερους εξαγωγείς πολεμικών συστημάτων, κάτι που αναδείχνει την αυξανόμενη ισχύ της πολεμικής βιομηχανίας της.

Τον Φλεβάρη του 2021 ο Μπάιντεν ανακοίνωσε τη συγκρότηση στο Πεντάγωνο μιας ομάδας εργασίας που θα αναλάβει να επεξεργαστεί τη στρατηγική απέναντι στην Κίνα, την οποία οι ΗΠΑ θεωρούν τον κύριο στρατηγικό τους αντίπαλο.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί στις ΗΠΑ το προβάδισμα που παίρνει η Κίνα σε τομείς της τεχνολογίας. Ετσι οι ΗΠΑ αναγάγουν τον αποκλεισμό της «Ηuawei» από την ανάπτυξη δικτύων 5G και σε άλλες χώρες σε μείζον θέμα ασφάλειας, ενώ έχουμε δει και απαγορεύσεις εφαρμογών κινεζικής προέλευσης στις ΗΠΑ (λ.χ. το γνωστό «Tiktok»).

Από την άλλη, τα αμερικανικά μονοπώλια δεν μπορούν να μείνουν έξω από την αγορά της Κίνας, που είναι πλέον ο μεγαλύτερος καταναλωτής στον κόσμο, αλλά ούτε και από την πρόσβαση στη φτηνή εργατική δύναμη που μαζικά διαθέτει. Πολλές αμερικανικές επιχειρήσεις πραγματοποιούν περισσότερα κέρδη στην Κίνα από ό,τι στις ΗΠΑ.

Πρόσφατα ο Αμερικανός διπλωμάτης και ειδικός στα της Κίνας Chas Freeman επισήμανε ότι ο ανταγωνισμός με την Κίνα είναι θέμα πρωτοκαθεδρίας και όχι εθνικής ασφάλειας για τις ΗΠΑ. Ομως δεν είναι αμελητέα η στρατιωτική πλευρά. Η Κίνα όχι μόνο μπορεί να προασπίσει στρατιωτικά τα σύνορά της, αλλά και τα συμφέροντά της πέρα από αυτά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ναυτικής παρουσίας στον Περσικό Κόλπο και η παρέμβαση στην περιοχή ενάντια στο Ιράν. Ο παραπάνω αναλυτής θέτει το ερώτημα: Τι θα γίνει εάν στην παρουσία των ΗΠΑ, που είναι εξαγωγέας αερίου και πετρελαίου, αντιδράσει η Κίνα ως εισαγωγέας και αποφασίσει να υπερασπίσει τη γραμμή τροφοδοσίας της;

Η όξυνση των ανταγωνισμών επιδρά και στις σχέσεις μεταξύ Κίνας - ΕΕ, ΗΠΑ - ΕΕ και κρατών της ΕΕ όπως η Γερμανία με Κίνα και Ρωσία.

Πριν από τις εκλογές των ΗΠΑ τον Νοέμβρη, μια έκθεση του μεγάλου αμερικανικού μονοπωλίου «Black Rock» εκτιμούσε ότι ο ανταγωνισμός Κίνας - ΗΠΑ θα ενταθεί και θα υποχρεώνει τις χώρες παγκόσμια να διαλέγουν στρατόπεδο. Η Ελλάδα εμπλέκεται στους ανταγωνισμούς αυτούς ως χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, καθώς και ως κομβικό σημείο του «Δρόμου του Μεταξιού» και εισόδου προς την ΕΕ μέσω του λιμανιού του Πειραιά, ενώ δεν πρέπει να ξεχνιέται και η βαρύτητα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και ο ρόλος του στις διεθνείς μεταφορές, που αποτελούν σημαντικό πεδίο ανταγωνισμού.

Το ΝΑΤΟ τον Δεκέμβρη του 2019 αναγόρευσε για πρώτη φορά την Κίνα ως απειλή για την ασφάλεια. Το θέμα «Κίνα» κυριάρχησε και στην πρόσφατη 68η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ, που έθεσε ως προτεραιότητα την επεξεργασία μιας Στρατηγικής Αντίληψης για την Κίνα.

Τέθηκε ρητά ως στόχος η αντιμετώπιση και ανάσχεση της πρωτοβουλίας «Μια ζώνη - Ενας δρόμος». Η ελληνική αστική τάξη είναι μπλεγμένη σ' αυτό το πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, κι αυτό αφορά τόσο τη θέση της Ελλάδας ως μέλους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όσο και τις οικονομικές σχέσεις με την Κίνα, και αυτά επιδρούν στην πορεία των ενδοαστικών αντιθέσεων.