Ο δικός μας κόσμος είναι η δίψα για ζωή, για μόρφωση και γνώση. Ο δικός τους η βία, το ψέμα, η συκοφαντία

Τα μέλη της ΚΝΕ, οι χιλιάδες φοιτητές σε όλη την Ελλάδα που περίπου δύο μήνες βρίσκονται στο δρόμο, το είχαμε υποσχεθεί και γίνεται πράξη: «Οσο σπέρνουν ανέμους καταστολής και αυταρχισμού, θα θερίζουν θύελλες διεκδίκησης και αγώνα»!

Αυτό δεν γίνεται από «καπρίτσιο», αλλά επειδή έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Αυτή η αλήθεια επιβεβαιώνεται και με τα γεγονότα της προηγούμενης βδομάδας στο ΑΠΘ, τις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν σε πολλές πόλεις της χώρας.

Η πρώτη πρόβα του νόμου Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη να κυριαρχήσει ο φόβος, το δόγμα «νόμος και τάξη», ακυρώθηκε.

Με την καθοριστική συμβολή της ΚΝΕ, ένα σημαντικό τμήμα φοιτητών κινητοποιήθηκε μαχητικά τη Δευτέρα 22/2, αντιμετωπίζοντας ένα όργιο βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις, που «κλήθηκαν» ύστερα από παρέμβαση των πρυτανικών αρχών στην Εισαγγελία.

Το στίγμα των όσων έγιναν εκείνη τη μέρα, αλλά και τις επόμενες, ήταν ξεκάθαρο: Η καταστολή και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν!

Χιλιάδες φοιτητές σε όλη την Ελλάδα πήραν θάρρος και κουράγιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια μέρα και τις επόμενες έγιναν δεκάδες μεγάλες συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, οργανώθηκε η αλληλεγγύη, η συζήτηση μέσα από Γενικές Συνελεύσεις.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να κυριαρχήσουν η σιωπή και ο συμβιβασμός δεν έμεινε αναπάντητη, και εγγύηση γι' αυτό είναι η ύπαρξη και δράση της ΚΝΕ μέσα στις σχολές, η συμβολή της στη δράση των φοιτητικών συλλόγων!

Για άλλη μια φορά έγινε ξεκάθαρο ότι με τη μαχητική νεανική δράση δεν θα ξεμπερδέψουν εύκολα. Ειδικά όσο αυτή θα δυναμώνει μέσα από τη συμμετοχή περισσότερων φοιτητών στις διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος, όσο θα κερδίζει έδαφος η γραμμή σύγκρουσης με την αστική πολιτική.

Μπαίνουμε μπροστά με οργανωμένη απειθαρχία

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει τα όσα εξελίχθηκαν ως «κάτι φυσιολογικό» έπεσε στο κενό.

Η οργανωμένη απειθαρχία στην «κανονικότητα» των κλειστών σχολών και στην παρουσίαση των φοιτητών ως εγκληματιών, η αποφασιστικότητα στην προβολή και διεκδίκηση της ανάγκης για ολοκληρωμένη μόρφωση, που δεν «παζαρεύεται», είναι που ματαίωσε τα σχέδια της κυβέρνησης να συκοφαντήσει τον αγώνα.

Οσο κι αν πόνταραν στο να φανούν οι φοιτητές ως «εξωπανεπιστημιακοί», δεν τα κατάφεραν. Τα μέλη της ΚΝΕ όλους αυτούς τους μήνες πρωτοστατούν με κάθε τρόπο μέσα στα έτη για να οργανώσουν την ενημέρωση, τη διεκδίκηση γύρω από τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι κλειστές σχολές.

Τα μέλη της ΚΝΕ αναγνωρίζονται ως αγωνιστές, υπάρχει εμπιστοσύνη από τους φοιτητές, ξέρουν ποιοι είναι, και γι' αυτό την ίδια ώρα της εισβολής, φοιτητές από διάφορες σχολές ξεπέρασαν το φόβο που δημιουργούσε η παρουσία πάνοπλων αστυνομικών, έσπευσαν στο κτίριο της Πρυτανείας, έδωσαν δυναμικό «παρών» στη συγκέντρωση που οργάνωσαν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι το απόγευμα έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση.

Ολο αυτό το διάστημα των κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση με διάφορα σχέδια και μηχανισμούς προσπάθησε να συκοφαντήσει τις δίκαιες διεκδικήσεις των φοιτητών.

Η αποφασιστικότητα των μελών της ΚΝΕ, η πειθαρχία στην περιφρούρηση των συλλογικών αποφάσεων, των Γενικών Συνελεύσεων, των συσκέψεων των φοιτητικών συλλόγων, έβαλαν εμπόδια στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, δεν επέτρεψαν να νιώθουν οι φοιτητές εκτεθειμένοι, μόνοι, απροστάτευτοι.

Το γεγονός επίσης ότι μέσα και έξω από τις σχολές γίνεται μια σημαντική προσπάθεια για κοινή δράση με τους εργαζόμενους, τα σωματεία των αντίστοιχων κλάδων, διαμορφώνει καλύτερες προϋποθέσεις ώστε ο αγώνας, η διεκδίκησή μας να γίνεται πιο δυνατή, πιο αποτελεσματική.

Από τους πρώτους που έσπευσαν στην Πρυτανεία ήταν μέλη των σωματείων των διοικητικών, που μαζί μας μπήκαν μπροστά για να μην περάσει το σχέδιο τρομοκρατίας. Το απόγευμα της Δευτέρας εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους, με τη φόρμα εργασίας, την ιατρική ποδιά, άλλοι μετά τη βάρδιά τους, βρέθηκαν μαζί με τους φοιτητές έξω από τη ΓΑΔΘ.

Απορρίπτουμε την «κανονικότητα» που φέρνει ο νέος νόμος

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι η εξής: Από τη μία βρέθηκαν φοιτητές που διεκδικούσαν το άνοιγμα των σχολών με όλα τα απαραίτητα μέτρα, την επιστροφή στις κλινικές και στα εργαστήριά τους, την πρόσληψη καθηγητών για να λειτουργήσουν οι σχολές.

Κι από την άλλη ο αντιδραστικός σχεδιασμός των επιχειρηματικών ομίλων και της κυβέρνησης για τα ΑΕΙ, που γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί και με την ένταση της καταστολής.

Οι εικόνες των αστυνομικών δυνάμεων να χτυπούν φοιτητές, εργαζόμενους και καθηγητές που διεκδικούσαν το αυτονόητο δικαίωμά τους να επιστρέψουν με ασφάλεια στις σχολές τους, οι εικόνες από την ωμή και απρόκλητη βία, τα χημικά, τις συλλήψεις στον σωρό, το να σέρνουν φοιτητές στο δρόμο, δεν θα σβηστούν εύκολα από τη μνήμη των φοιτητών που έζησαν την επέμβαση.

Δεν θα ξεχαστούν εύκολα από τους χιλιάδες φοιτητές που συμπορεύτηκαν μαζί τους, που βρέθηκαν από κοινού στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, στις μαζικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων που ακολούθησαν.

Δεν θα ξεχαστούν όμως - θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό - και από τους χιλιάδες φοιτητές που βρίσκονται μακριά από τις σπουδές τους εδώ και ένα χρόνο. Γιατί στη θέση όλων αυτών θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε φοιτητής που στο μέλλον θα διεκδικεί τις ανάγκες του, τα όνειρά του, αυτός που του στερούν καθημερινά γνώση, ζωή, υγεία.

Την «κανονικότητα» και το «φυσιολογικό» που φέρνει ο νέος νόμος τα είδαμε στην πράξη και τα απορρίπτουμε!

Η επέμβαση της αστυνομίας και όλα όσα ακολούθησαν επιβεβαιώνουν ότι όσο το πανεπιστήμιο προσαρμόζεται στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων σε αντίθεση με τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας, τόσο περισσότερο θα χρειάζεται και να εντείνει την καταστολή απέναντί μας.

Ολοι εμείς γνωρίζουμε τι πραγματικά τους ενοχλεί, τι θέλουν με όλους τους τρόπους να χτυπήσουν: Τις επιθετικές διεκδικήσεις των φοιτητών και των συλλόγων τους για ανοιχτές σχολές, μόρφωση, μέτρα για να γίνουμε ξανά φοιτητές!

Τους «χαλάει τη σούπα» που οι φοιτητές δεν δέχονται ότι ο νέος απαράδεκτος νόμος «δικαιώνει τον αγώνα χρόνων», όπως αναφέρει η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ.

Τους ενοχλεί που η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών δεν βλέπει καμία «επίλυση παθογενειών δεκαετιών», όπως ισχυρίζεται η υπουργός Παιδείας για τον νέο νόμο.

Να πάρουν οι φοιτητές την κατάσταση στα χέρια τους

Για όλους εμάς είναι ξεκάθαρο ότι «παθογένεια» για τις ανάγκες των φοιτητών και του λαού αποτελεί η πολιτική που διαχρονικά επιλέγει να κρατά τα πανεπιστήμια υποχρηματοδοτούμενα, να τα αντιστοιχίζει με τις πολιτικές της ΕΕ που ενισχύουν την κατηγοριοποίηση των πτυχίων, σπρώχνοντας τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω.

Μια πολιτική που ακολούθησαν πιστά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως του ΣΥΡΙΖΑ, και έχει ως αποτέλεσμα τις τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, τον απαρχαιωμένο εργαστηριακό εξοπλισμό, την ανύπαρκτη φοιτητική μέριμνα. Είναι η πολιτική που χρόνια τώρα «ανοίγει» τα ΑΕΙ για την επιχειρηματική δραστηριότητα, γενικεύει τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, δημιουργεί προγράμματα σπουδών προπτυχιακού κύκλου επί πληρωμή.

Οι σημερινές αλλαγές στα ΑΕΙ είναι κρίκος αυτής της στρατηγικής και όχι αποτέλεσμα «ιδεοληπτικών» και «νεοφιλελεύθερων εμμονών» της ΝΔ, όπως παρουσιάζεται από διάφορες δυνάμεις μέσα στα πανεπιστήμια. Αλλά και ο τρόπος που επενέβη η αστυνομία στο ΑΠΘ, κατά «παραγγελία» των πρυτανικών αρχών, δεν απέχει από αυτό που προτείνουν ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ25, δηλαδή αστυνομία «ελεγχόμενη» από τις πρυτανικές αρχές.

Τα γεγονότα στο ΑΠΘ φανερώνουν ότι απάντηση στα σχέδιά τους πρέπει να είναι η οργάνωση, η συλλογικότητα, η απειθαρχία στον «ρεαλισμό» του «εφικτού» και της υποταγής!

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, οι δεκάδες πρωτοπόροι φοιτητές που βρίσκονται στο πλευρό μας, οργανώνουμε την απειθαρχία στον νέο νόμο μέσα από το ζωντάνεμα των σχολών μας, την πολύμορφη δραστηριότητα των συλλόγων μας, το δυνάμωμα του αγώνα για να επιστρέψουμε στις σχολές μας με όλα τα μέτρα προστασίας.

Πραγματοποιούμε διά ζώσης διαλέξεις, ενεργοποιούμε τις πολιτιστικές και τις αθλητικές ομάδες, εντάσσουμε μέσα στη δραστηριότητα των συλλόγων τους χιλιάδες φοιτητές που βρέθηκαν στις κινητοποιήσεις.

Είναι ώρα οι φοιτητές να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Εχει αποδειχθεί ότι στο φοιτητικό κίνημα υπάρχει μία κρίσιμη, υπολογίσιμη, πιο ώριμη μάζα φοιτητικών συλλόγων, που όχι απλά απαντά στον εκφυλισμό προηγούμενων ετών, αλλά σε μια εποχή με πολλές δυσκολίες και εμπόδια έχει αποδείξει ότι υπάρχουν δυνατότητες το φοιτητικό κίνημα να κάνει ένα πιο αποφασιστικό βήμα στη συγκρότησή του.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ καταθέτουν όλες τους τις δυνάμεις στην ανασύνταξη, στο ζωντάνεμα, στη ριζοσπαστικοποίηση του εργατικού, του φοιτητικού κινήματος. Μπορούν να ενώσουν όλους τους νέους που αγανακτούν και αηδιάζουν με τη σημερινή πραγματικότητα. Ολους όσοι κάνουν όνειρα για την επιστήμη τους, την αγάπη για προσφορά μέσα από αυτή.

Πιο δυνατή και μαζική ΚΝΕ σημαίνει εγγύηση ότι όπου ανάβει μια σπίθα αντίστασης, αυτή μπορεί να γίνει ανυποχώρητος αγώνας για όσα μας στερούν, να δυναμώνει την ελπίδα ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Αντρέας ΚΟΡΑΚΗΣ
Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Γραμματέας της Περιφερειακής Οργάνωσης ΑΕΙ Θεσσαλονίκης